TÜRKİYE’DE İŞGÜCÜ PİYASASINA İLİŞKİN TEMEL GÖSTERGELER
Türkiye’nin Ekonomik Yapısı Ders Notu
TÜRKİYE’DE İŞGÜCÜ PİYASASINA İLİŞKİN TEMEL GÖSTERGELER
• Türkiye işgücü piyasasındaki gelişmeler aktif nüfus, işgücüne katılma oranı, bağımlılık oranı, istihdam oranı, işsizlik ve işgücü maliyetleri çerçevesinde değerlendirilmektedir. Bir ülkede, ülke nüfusunun tamamı üretim sürecine katılamamaktadır. Hastalar, yaşlılar, sakatlar, askerler ve mahkumların yanı sıra üniversite yurtları ve yetiştirme yurtlarında kalanlar çalışamamaktadır. Bunların dışında kalan 15 ve daha üstü yaş gruplarındaki bireyler kurumsal olmayan çalışma çağındaki nüfusu oluşturmaktadır.
Aktif Nüfus
• Aktif Nüfus: Ülke nüfusunun üretici
konumunda olan kesimi, 15-64 yaş arası bireylerden oluşmaktadır.
Hastalar, yaşlılar, sakatlar, askerler ve
mahkumların yanı sıra üniversite yurtları ve yetiştirme yurtlarında kalanlar, üretim
sürecine katılma imkânı olmadıkları için aktif nüfus içinde yer almazlar.
İşgücüne Katılma Oranı (İKO)
• İşgücüne Katılma Oranı (İKO): Nüfusun işgücü olan kısmının kurumsal olmayan çalışma
çağındaki nüfusa (15 ve üstü yaş grubuna)
oranıdır. Ülkede işgücüne katılım oranı artıkça, bağımlılık oranı azalmaktadır. Gelişmiş
ülkelerde yaşlı bağımlılık oranı ciddi bir sorun iken, az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde genç bağımlılık oranı önemli sorun teşkil
etmektedir.
İstihdam
• İstihdam, çalışmak istek ve yeteneğinde
bulunan bireylerin (kişilerin) üretim sürecinde kullanılmasıdır.
• İşsiz ise çalışma istek ve yeteneğinde olduğu hâlde geçerli (cari) ücret ve çalışma şartlarında iş bulamayan bireylere denir.
Bağımlılık oranı
• Bağımlılık oranı ise ülkede çalışan (15-64 yaş arası) her 100 kişinin, bakmakla yükümlü
olduğu çalışmayan (0-14 ile 65+) kişi sayısı ile ölçülmektedir. Bu oran gençler ve yaşlılar için ayrı ayrı hesaplanmaktadır
