Dil bildiren ve Türkçede çeşitli anlamlarda
kelimeler türetmek için kullanılan (-ca, -ce, -ça ve -çe) ekleri, Osmanlı Türkçesi metinlerinde (ههج) şeklinde yazılmıştır.
هجكروت Türk-çe هجبرع Arap-ça
هجزيسنارف
Fransız-ca
هجزيليگنيا
İngiliz-ce
هجملقع
aklım-ca
هجقوجوچ
çocuk-ça
هجشاواي
yavaş-ça
هجيريآ
ayrı-ca
هجيلزيگ
gizli-ce
هجنب
ben-ce
هجرلزب
bizler-ce
Türkçedeki sıra bildirme eki, sonuna geldiği sayının ünlülerinin kalın veya ince oluşu ile, yuvarlak veya düz oluşuna göre değişen sekiz ayrı şekildedir. Bunlar -ncı, -nci, -ncu, -ncü,
-ıncı, -inci, -uncu ve -üncü şekilleridir.
Bunların Osmanlı Türkçesi metinlerindeki yazılışları hep aynıdır ve (ىجههن) şeklindedir.
ىجنرب bir-inci ىجنيكيا iki-nci ىجنچوا üç-üncü ىجندرود dörd-üncü ىجنشب beş-inci ىجنتلآ altı-ncı ىجندي yedi-nci ىجنزكس sekiz-inci ىجنزوقوط dokuz-uncu ىجننوا on-uncu
Fiilden, özne isim yapan ek, dilimizde, sonuna geldiği fiil kökünün ünlülerinin kalın veya ince oluşu ile, yuvarlak veya
düz oluşu ve ünlü veya ünsüzle bitişine göre değişen sekiz ayrı şekilde söylenir
ve yazılır. Bunlar, (-ıcı, -ici, -ucu ve -ücü, -yıcı, -yici, -yucu ve -yücü)
şekilleridir ve Osmanlı Türkçesi metinlerinde, ( ىجههي) şeklinde
yazılmıştır.
ىجيلآ al-ıcı ىجيتاص sat-ıcı ىجيريو ver-ici
ىجيسك kes-ici ىجيروي yor-ucu ىجيتوط tut-ucu
ىجيروس sür-ücü ىجيوروق koru-yucu ىجيوقوا oku-yucu
