96 Türk Dili
Ufuk AYMAZ
1.
Tarlaya kanat vuran kuş, Göğü bir yapboza çeviriyor.
Yokuşlardan yuvarlanan tohum, Yeryüzünü enkaz altında bırakıyor.
Havanın soluk aldığı yerde duruyorum, Suyun köpürdüğü, toprağın arttığı.
Yaşamak demişti ustalar, Delirmekle eş anlamlı, Deliriyorum.
2.
Ömrüm perdeleri çekili bir ev, Güneş görmemiş yıllarda çürüdüm.
Yüreğim bir kepenk sesini büyütüyor, Ömrümü kapatıyorum.
‘Herkesin ikinci bir doğumu vardır Anasından değil yaşamından doğduğu’
Demişti ustalar.
Yeniden doğuyorum.
3.
Bir açılışa gider gibi telaşlı Bir cenazeden döner gibi rahat Bir kitabın ilk sayfası gibi Şimdi hayat
Ne kadar boşluk kucaklarsa kucaklasın İki yana açılan kollara inanmayacağım Varsın yine yatağıma ninniler indirsinler Bu kez uyumayacağım