Kültür Elçisi
KELOĞLAN
Bir varmış bir yokmuş. Allah’ın günü çokmuş. Bir Keloğlan’la bir de anası varmış. Keloğlan öğlene kadar yattığı için annesi onu bağırarak yataktan kaldırmış. O da daha fazla azar işitmemek için evden çıkmış, bir ağacın altına oturmuş. Dertli dertli etrafına bakarken yanına eşeği gelmiş.
Yalnız eşekte bir tuhaflık varmış. Bir anda eşek uzun kanatları olan kırmızı bir ejderhaya
dönüşmüş. O an Keloğlan ne yapacağını
bilememiş. Ejderhaya dönüşen eşek "Korkma benden Keloğlan artık yatmak yok. Seninle farklı şehirleri gezip değişik kültürler tanıyacağız." demiş.
Keloğlan eşeğine "İki yürür, bir koşarım. Gezer, dağlar aşarım." demiş ve bu çok keyifli olacak diye içinden geçirerek hemen ilk şehir olarak aklına uzun zamandır gitmek ve görmek istediği dünyanın merkezi olan Çorum iline gitmeye karar
vermiş. Bunu Keloğlan'ı yataktan bağırarak
kaldıran anasına söylemiş. Ana ana valizimi hazırla ben leblebi diyarı Çorum'a gidiyorum demiş. Bir hışımla evden çıkan anasını bile duymadan
gitmişte gitmiş. Yürümüş, durmuş. Dört çarık eskitmiş eşeği bile yanında olmasına rağmen.
Sonunda dünyanın merkezi olan Çorum iline varmış.
Çorum' a gelen Keloğlan bu güzel şehri görünce kim bilir burada hangi medeniyetler vardı diye düşünüp soruşturunca burada tarihteki ilk büyük
medeniyetlerden biri olan Hititleri öğrenmiş. Kırmızı ejderhasına atladı ve Hititlerin başkenti olan Hattuşa' ya gitmiş. Buradaki gezintisinde tarihi eserlerin içinde kaybolan Keloğlan, dünyanın ilk barış antlaşması olan Kadeş Antlaşması'nın bu topraklarda imzalandığını öğrenmiş. Acıkan kahramanımız rotasını İskilip'e
yöneltmiş. Bir kazan içinde tam bir gece önceden pişen İskilip dolmasına bayılan Keloğlan bu lezzeti yine damak çatlatan Keşkek yemeği ile taçlandırmış. Çok yorulan Keloğlan, pabuçlarını dünyanın en dar sokağı olan arasta içinde tamir ettirmiş. Yepyeni
ayakkabılarıyla saat kulesine gelen kahramanımız bir kadim eser olan Saat Kulesi'nden gözlerini alamamış.
Keloğlan düşmüş yine uzun ince bir yola. Şehirlerin sultanı Sivas'ta vermiş mola. Şu ufuklar Veysel'in yurdu mu ola? Dilinde türküsü Sivas’ın yollarına.
Bir ah çekip hayallere dalarken, bir de ne görsün;
dev gibi gövdesiyle bir Kangal köpeği çıkmış karşısına. Vay bu kel başıma gelenler diye
dövünürken Yiğidolar koşmuş imdadına. Gardaşlar ne yenilir ne içilir buralarda? Derken bir kelle kırdırmışlar Sivas katmerinin yanına. Sonra Ulu Cami'nin yolunu tutmuş ezanı duyunca. Ve garip anama bir hediye alayım diye inmiş çarşıya. Hediye alırken Çifte Minare' den gözü takılmış Pir
Sultan'ın sazına. Az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş. Bir torba madımakla varmış anasının yanına.
Anasının gönlünü yapan Keloğlan atlamış
ejderhasına, az gitmiş uz gitmiş varmış Yunus Emre diyarı Ünye’ye. “Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz” diyerek başlamış Ordu gezisine.
Yeşil fındık dallarına mı, kıyıları döven Karadeniz’e mi yoksa güzelim Ordu’nun Derelerine mi hayran kalsa bilememiş. Seyri diyar eylemek için atlamış teleferiğe, çıkmış Boztepe’ye. İndirmiş mideye Gülütü, Melevceni Mısır Ekmeği ile. “Uy kel kafam”
diyerek vermiş kendini şekerlemeye, bitirmiş Ordu gezisini Yason Kilisesi’nde.
O yalan bu yalan, fili yuttu bir yılan, diye diye uçuvermiş
Çanakkale'ye bir Keloğlan. Dostçasına selamlamış tarihi. Nutku tutulmuş görünce Truva'yı, girmiş bu heybetli atın içine, tanık olmuş burada yaşanan her şeye. Ejderhasına binmiş, Şehitler Abidesi'ne gelmiş. Hatırlamış orda yaşayan her bir canı,
yüzünden akmış bir damla gözyaşı. Az uz gide gide varmış Aynalı Çarşı'ya. 1890'ları çekmiş içine. Girişindeki koskocaman iki ayna, içindeki sonsuz tarih, duvarlarındaki paha biçilmez bir işleme...
Tütmüş burnundan tatlı mı tatlı bir koku, biraz ilerleyince
görmüş simit lokumunu. Sonra aklına Balkız'ın simit lokumunu çok sevdiği gelmiş, ona da bir tane alıvermiş. Kendine de bir peynir helvası almış. Kordon'un yolunu tutmuş, bırakmış kendini
Kordon'un kavurucu sıcağına. Hafiften kıyıya vuran dalgaların eşliğinde afiyetle yemiş peynir helvasını. Çanakkale'nin içinde yürürken görmüş "Dur Yolcu"yu, arkadan bir ses yükselmiş
"Çanakkale içinde vurdular beni." saat kulesini görünce demiş
"Haydi düşelim yola, sıra başka kültürleri tanımada."
Ejderhası ile yol alan Keloğlan Menderes’ in kuzeyinde ve güneyinde inci gibi dizilen antik kentlere bayılmış;
Miletos, Afrodisias, Alinda, Didyma, Efes, Magnesia…
diye gezerken Felsefe ve bilimin öncüsü ünlü
matematikçi Thales’in burada doğduğunu öğrenmiş.
Felsefe önemliymiş diye düşünmüş, bilimde ilerlemek için soru sormak; merak etmek gerekliymiş… Keloğlan geze geze açıkmış; dağlarında zeytin ağaçlarını; ovasında inciri, balı, kestanesi daha nicesini görünce Evliya Çelebi’nin söylediği söz gelmiş aklına:
-Aydın’ın dağlarından yağ ovalarından bal akar…
Yemiş incirle kestanesini, zeytinyağlı börülcesini…
Derken bir türkü çalınmış kulağına Hey gidinin efesi, efesi; efelerin efesi. Sanki Yörük Ali Efe kızanları ile gelmekte Malgaç Köprüsü’nde düşmanı püskürtmekte imiş. Aydın Kuvayi Milliye bilincinin başladığı yermiş.
Ejderhasına atlayıvermiş bizim Keloğlan altında gördüğü manzaraya inanamamış, ne güzel bir şehir
görünüyormuş, deniziyle tarihiyle hemencecik ejderhasını o güzel şehre indirmiş, Muğla’ymış orası ejderhası form değiştirerek Karakaçanı olmuş, Bodrum mandalina
bahçelerini görmüş, ne bakıp duruyoon ye gari, eşeğin de susamıştır su verem diyen köylü bir teyze ona deniz
börülcesi, kabak çiçeği dolması yedirmiş, kopekler kediler hepsi arkadaşmış burada, burası insanı doğayı seven bir yermiş yolu Bodrum merkeze düşmüş, Bodrum kalesini gezmiş, Dünyanın 7. Harikası varmış. Bodrumda Mausoleion kalıntıları, M.O 350 yıllarına dayanıyormuş, Halikarnas Balıkçısının yokuş başına geldiğinde “Bodrum'u göreceksin, sanma ki sen geldiğin gibi gideceksin. Senden öncekiler de böyleydiler, akıllarını hep Bodrum'da bırakıp gittiler.”
tabelasını görüp iç çekip başka serüvenlere yol almış.
Keloğlan Karakaçanla düşmüş yine yollara.
Gelmişler Manisa'ya. Çıkmışlar Spil Dağı'na. Yılkı atları ve Anemon laleleri arasında başlamışlar dolaşmaya. Almış eline bir bağlama haydi söyleyip çalmaya; "Ak üzümün salkımı, Benim yarim saklı mı?
Saklı ise çıkarın, kaybederim aklımı. Spil Dağı'nın eteklerinden inerken aşağıya. Bir de ne görsün ağlayan bir kaya. Niobe derlermiş adına. Her yer ağaçlık orman. Düşünmüş acaba kim bunları
yapan çıkmış karşısına bir Tarzan. Manisa Tarzan’ ı derler adıma. Kurtuluş Savaşı'nda aldım bir madalya.
Yaşamaya başladım dağlarda. Bir başkadır şehrim Manisa. Benim de adım Keloğlan. Bu da yoldaşım Karakaçan.
Çorum'dan çıktım yola en son geldim Manisa'ya. Geziyorum diyar diyar. Bu şehirde acaba daha neler var? Manisa Tarzan’ı başlamış anlatmaya; Ege’nin ikinci büyük kenti. Gediz ovası çok verimli, İnsanları ise çok sevimli, Şehrimin iklimi, sanayisi, mimarisi. Ünlüdür festivali, Şifalıdır Mesiri iyileştirir
herkesi. Meşhurdur Kurşunlu Han'ı, Muradiye Camisi. Mimar Sinan'ın Manisa’daki tek eseri. Güzeldir yemekleri, zeytini, üzümü, inciri, pekmezi. Lezzetlidir Keşkeği. Düğünlerde oynanır Harmandalı, Zeybeği. Eskiye dayanır tarihi geçmişi, Sard'ı Harabeleri. Osmanlı'nın gözbebeği, Şehzadeler şehri.
İşte böyle Keloğlan, İstersen biraz buralarda oyalan.
Çok geçe kalma aman, yoksa merak eder anan.
Bu masal burada biter. Gökten üç elma düşer.
Biri bize, biri size diğeri de herkese.
HAZIRLAYANLAR
ÖZLEM SÜER DR. SADIK AHMET ORTAOKULU / ÇORUM
ALEV BIYIKOĞLU MUMCU SULTAN ABDÜLHAMİD HAN ORTAOKULU / ÇORUM
BUKET KÜMBÜL SUHEYBİ RUMİ İ.H.O / ÇORUM
AYŞEGÜL ÖZTÜRK YAHYA KEMAL ORTAOKULU /SİVAS
MEHTAP ERDİN ATATÜRK İMAM HATİP ORTAOKULU ÜNYE / ORDU
AYSEL SARAN UÇAR HAMDİBEY ORTAOKULU / ÇANAKKALE
NEŞE BULUT DOĞAN SAVUCA ORTAOKULU SÖKE / AYDIN
TÜLİN ESER TAZEGÜL SUDİ ÖZKAN ORTAOKULU BODRUM / MUĞLA
HAFİZE AKARSU HACIRAHMANLI ATATÜRK MEHMET OTAN ORTAOKULU MANİSA / SARUHANLI
