• Sonuç bulunamadı

Çocuklarda Derin Boyun Enfeksiyonlar›

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Çocuklarda Derin Boyun Enfeksiyonlar›"

Copied!
5
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Çocuklarda Derin Boyun Enfeksiyonlar›

11

Özet

Amaç: Ocak 2000-Nisan 2007 aras›nda Ankara Üni- versitesi T›p Fakültesi Çocuk Enfeksiyon Hastal›klar›

Servisine kabul edilen derin boyun enfeksiyonlu hasta- lar›n klinik, mikrobiyolojik ve radyolojik özelliklerini ve tedavi sonuçlar›n› de¤erlendirmek.

Gereç ve Yöntem:Derin boyun enfeksiyonlu hastala- r›n kay›tlar› demografik özellikler, klinik özellikler, mik- robiyolojik ve görüntüleme bulgular› ve komplikasyon- lar› aç›s›ndan retrospektif olarak de¤erlendirildi.

Bulgular: Bu dönemde toplam derin boyun enfeksiyo- nu tan›s› alan 12 hasta izlendi. Parafaringeal enfeksiyon en s›k görülen (%75) derin boyun enfeksiyonu tipi idi.

Ampisilin-sulbaktam tek bafl›na veya klindamisin ile birlikte olmak üzere hastalara en s›k verilen antibiyotik tedavisi idi. Antibiyotik tedavisine yan›t vermeyen üç hastaya (iki peritonsiller apse, bir retrofaringeal-parafa- ringeal apse) cerrahi drenaj uyguland›. On hasta (%83) yaln›z antibiyotik tedavisi ile düzeldi. Hastalar›n tabur- cu olduktan sonra iki ay ile 5 y›l aras›ndaki izlemlerinde mortalite, komplikasyon ve rekurrens geliflmedi.

Sonuç: Derin boyun enfeksiyonlu hastalar›n ço¤u int- ravenöz antibiyotikler ile tedavi edilebilir, fakat klinik düzelme yoksa cerrahi drenaj yap›lmas› gerekmek- tedir. (Çocuk Enf Derg 2007; 1: 58-62

Anahtar kelimeler: Derin boyun enfeksiyonlar›, peritonsiller apse, parafaringeal apse, retrofaringeal apse

Summary A

Aiimm:: To evaluate the clinical, microbiological and radiological findings and treatment results of patients with deep neck infections admitted to the Pediatric Infectious Diseases Clinics of Ankara University Medical School between January 2000 and April 2007.

Materials and Methods: The data of patients with deep neck infection was analyzed retrospectively for demographics, clinical features, microbiological and radiological findings and complications.

Results: During this period a total of 12 patients were followed and parapharyngeal infection was the most common deep neck infection (75%). Frequently intra- venous ampicillinsulbactam alone or in combination with clindamycin were given to the patients. Surgical drainage was performed in three patients unrespon- sive to antibiotic treatment (two peritonsillar abscess, one retropharynealparapharyngeal abscess). Ten patients recovered with antibiotic treatment alone (83%). No mortality, complication or recurrence was observed during 2 months to 5 years after discharge.

Conclusion: Most of the patients with deep neck infections can be treated with intravenous antibiotics, however if there is no clinical improvement, surgical drainage is required. (J Pediatr Inf 2007; 1: 5862) Key words: Deep neck infections, peritonsillar abscess, parapharyngeal abscess, retropharyneal abscess

Yaz›flma Adresi Correspondence Address Dr. Nurflen Belet

Ankara Üniversitesi T›p Fakültesi, Çocuk Sa¤l›¤› ve Hastal›klar› Anabilim Dal›, Çocuk Enfeksiyon Hastal›klar›

Bilim Dal›, 06100 Dikimevi, Ankara, Türkiye Tel.: +90 312 595 68 12 Fax: +90 312 319 14 40 E-mail: nurbelet@yahoo.com

Deep Neck Infections in Children

Nurflen Belet, An›l Tap›s›z, Yetifl Uçar, Ergin Çiftçi, Suat Fitöz*, Erdal ‹nce, Ülker Do¤ru

Ankara Üniversitesi T›p Fakültesi Çocuk Sa¤l›¤› ve Hastal›klar› Anabilim Dal›, Çocuk Enfeksiyon Hastal›klar› Bilim Dal›

*Radyoloji Anabilim Dal›, Ankara, Türkiye

Girifl

Derin boyun enfeksiyonlar› boyunda yer alan potansiyel boflluklardaki yumuflak dokuda sellü- lit-flegmon olarak bafllay›p tedavi edilmedi¤inde h›zla apse geliflimine neden olan enfeksiyonlar- d›r. Antibiyotiklerin kullan›lmaya bafllanmas›n- dan sonra derin boyun enfeksiyonlar›n›n görül- me s›kl›¤›n›n azalmas›na ra¤men, hala tan› ve te- davi ile ilgili problemler bulunmaktad›r. Erken ta-

n›nmad›klar›nda veya yetersiz veya uygun olma- yan flekilde tedavi edildiklerinde boyundaki ya- flamsal yap›lar› içeren komflu boflluklara yay›la- bilmeleri nedeniyle hayat› tehdit eden kompli- kasyonlara yol açabilirler (1). Bu çal›flmada An- kara Üniversitesi T›p Fakültesi, Çocuk Enfeksi- yon Hastal›klar› Servisinde derin boyun enfeksi- yonu tan›s›yla izlenen hastalar›n klinik, mikrobi- yolojik ve radyolojik özellikleri ve tedavi sonuçla- r› retrospektif olarak de¤erlendirilmifltir.

(2)

Gereç ve Yöntem

Ocak 2000-Nisan 2007 aras›nda Ankara Üniversitesi T›p Fakültesi Çocuk Enfeksiyon Hastal›klar› Servisine kabul edilen derin boyun enfeksiyonlu hastalar›n dosyalar› retros- pektif olarak de¤erlendirildi. Derin boyun enfeksiyonu tan›- s› klinik belirtiler, fizik muayene bulgular› ve boyun kontras- l› bilgisayarl› tomografi (BT) bulgular›na dayanarak konmufl- tu. Hasta dosyalar›ndan hastalar›n yak›nmalar›, fizik muaye- ne bulgular›, laboratuar bulgular› (hemogram, CRP, ESH, kültür sonuçlar›), yap›lan cerrahi ifllemler, radyolojik bulgu- lar, kullan›lan antibiyotikler ve kullan›lma süresi, komplikas- yonlar, hastanede yat›fl süresi ve relaps-rekurrens de¤er- lendirildi. Semptomlar; atefl, boyunda flifllik, boyun a¤r›s›, boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k ve yutma güçlü¤ünü içeriyor- du. Fizik muayene bulgular› bafll›ca vital bulgular, bo¤azda inflamasyon bulgusu, uvulada/tonsilde mediale itilme, bo- yun hareketlerinin de¤erlendirilmesi, boyunda flifllik, torti- kolis ve servikal lenfadenopati idi. Peritonsiller apseli hasta- lar d›fl›nda tüm hastalar›n kontrasl› boyun BT’si mevcuttu.

Tüm boyun BT incelemeleri radyolog taraf›ndan enfeksiyo- nun varl›¤› ve lokalizasyonu aç›s›ndan de¤erlendirildi. Kont- rastl› boyun BT’de etraf›nda kontrast tutulumu olmayan ve- ya kontrast tutulumu tam olmayan hipodens alan sellülit veya flegmon ve etraf›nda kontrast tutulumu olan hipodens alan apse olarak de¤erlendirildi. Enfeksiyon lokalizasyonla- r› bafll›ca parafaringeal ve retrofaringeal boflluk idi. Baz›

hastalara takipte birden çok BT çekildi.

Hastalar›n tümünden bo¤az ve kan kültürü, cerrahi drenaj uygulananlardan apse kültürü al›nd› ve aerop kül- tür vasat›na ekildi. Yat›fl esnas›nda hastalar›n tümüne int- ravenöz antibiyotik baflland› ve KBB bölümü taraf›ndan de¤erlendirildi.

Sonuçlar

Yedi y›l boyunca toplam 12 derin boyun enfeksiyonlu hasta izlendi, bunlar›n yedisi erkek (%58), befli k›z (%42) idi. Ortalama yafl 5.6±3.1 y›l (1.5-13 yafl) idi (Tablo 1). En s›k görülen enfeksiyon yeri parafaringeal bölge (%75) idi ve bu hastalar›n üçünde parafaringeal ve retrofaringeal bölge enfeksiyonu birlikte idi. Peritonsilller apse üç olgu- da mevcuttu (%25). Baflvuru esnas›nda en s›k yak›nmalar atefl (%83) ve boyunda flifllik (%67) idi. Hastaneye yat›fl- tan önce semptomlar›n ortalama bafllama süresi 5.1±3.5 gün (2-15 gün) idi. Baflvuru esnas›nda sekiz hastan›n (%7) atefli vard› (Tablo 1).

Hastaneye yat›flta bafll›ca fizik muayene bulgular› bo-

¤azda inflamasyon bulgusu (%83), servikal lenfadenopati (%75), boyunda flifllik (%50), boynun pasif hareketi esna- s›nda boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k (%42), tonsil/uvulada mediale itilme (%42) ve tortikolis (%25) idi (Tablo 1).

Lökositoz (>15 000/mm3) sekiz hastada (%67) vard› ve hastalar›n tümünde CRP yüksek idi. ‹ki bo¤az kültüründe ve bir peritonsiller apse kültüründe A grubu beta-hemoli- tik streptokok üremesi oldu, hiçbir hastada kan kültürün- de üreme olmad›.

Dokuz hastan›n kontrastl› boyun BT’si mevcuttu, iki hastada çevresi kontrastlanmayan fokal hipolusensi alan›

ile flegmon veya erken dönem apse (hasta 10, 12) ve ye- di hastada apse ile uyumlu çevresi kontrastlanan homo- jen hipolusensi alan› mevcuttu (Tablo 2).

Tüm hastalara yat›flta intravenöz antibiyotik baflland›.

Olgular›n ço¤unda ampisilin-sulbaktam tekli veya klinda- misin ile birlikte kullan›ld›. Bir hastaya seftriakson ve klin- damisin tedavisi verildi (Resim 1). ‹ki gün antibiyotik teda- visine ra¤men klinik bulgusu düzelmeyen üç hastaya Ku- lak Burun Bo¤az bölümü taraf›ndan cerrahi drenaj uygu- land› (iki peritonsiller apse, bir retrofaringeal-parafaringe- al), iki peritonsiller apseli hastada intraoral, bir retrofarin- geal-parafaringeal apseli hastada hem intraoral hem de servikal (eksternal) giriflim yap›ld›. Peritonsiller apseli iki olgudan püy boflalt›ld›, fakat retrofaringeal ve parafarin- geal apseli hastadan püy gelmedi. On hasta yaln›zca me- dikal tedavi ile iyileflti (%83). Bunlar alt› parafaringeal ap- se, üç retrofaringeal-parafaringeal apse ve bir peritonsiller apse idi (Resim 1).

Ortalama hastanede kal›fl süresi 9.2±3.8 gün (5-17 gün) idi. ‹zlemde hastalar›n hiçbirinde mortalite, komplikasyon ve relaps veya rekurrens görülmedi. Hastalar›n tümü oral antibiyotikler ile eve gönderildi ve ayaktan takip esnas›nda klinik bulgular ve baz› hastalarda takipte çekilen BT bulgu- lar›na göre tedavi sonland›r›ld›. Toplam antibiyotik süresi ortalama 19.3±8.5 gün (10-38gün) idi (Tablo 2).

Tart›flma

Bu çal›flman›n amac› derin boyun enfeksiyonlu çocuk- larda klinik belirtiler, bakteriyolojik ve radyolojik özellikler ve sonuçlar› de¤erlendirmekti. Di¤er çal›flmalardan farkl›

olarak bizim hasta serimizde parafaringeal bölge enfeksi- yonu en s›k tutulum flekliydi. Ayr›ca literatür ile karfl›laflt›- r›ld›¤›nda yaln›zca antibiyotik tedavisi ile daha yüksek oranda kür elde edildi.

Çocuklarda derin boyun enfeksiyonlar› nispeten s›k görülmektedir ve boyundaki yerleflim yerlerine göre peri- tonsiller, parafaringeal ve retrofaringeal olarak isimlendiri- lirler. Peritonsiller apse büyük çocuklarda, retrofaringeal ve parafaringeal apse ise genellikle küçük çocuklarda s›k görülmektedir. Retrofaringeal bölge ve parafaringeal böl- ge anatomik olarak birbiriyle ba¤lant›l› oldu¤u için bu böl- gelerin birinde geliflen enfeksiyon zamanla di¤erine yay›l- ma gösterebilir. Çocuklarda derin boyun enfeksiyonlar›n›n s›kl›¤› hakk›ndaki veriler s›n›rl›d›r. En s›k peritonsiller apse- nin görüldü¤ü, retrofaringeal apse ve lateral faringeal ap- senin ise benzer s›kl›kta görüldü¤ü bildirilmektedir. Pitts- burg Çocuk Hastanesinde 1986-1992 aras›nda derin bo- yun enfeksiyonlu 117 çocuk aras›nda en s›k peritonsiller (%49), takiben retrofaringeal enfeksiyonlar (%22) saptan- m›flt›r. Yaln›zca üç parafaringeal enfeksiyon görülmüfltür ve çocuklarda parafaringeal apsenin nadir oldu¤u bildiril- mifltir (2). Tan ve ark. (3) Tayvan’l› 68 derin boyun enfek- siyonlu çocukta en s›k retrofaringeal (%36.7), takiben pa- rafaringeal (%30.8), peritonsiller (%20.6), birden fazla

(3)

bofllukta (%12) ve submandibular (%11.9) bölgede en- feksiyon bildirdiler. Bizim hastalar›m›z aras›nda en s›k pa- rafaringeal (%75) enfeksiyonlar saptanm›flt›r. Tan ve ark.’n›n çal›flmas›na benzer flekilde peritonsiller apse, pa- rafaringeal ve retrofaringeal enfeksiyondan daha az görül- müfltür. Bunun nedeni bizim hastalar›m›z›n yafl ortalama- s›n›n daha küçük olmas› ile ilgili olabilir.

Derin boyun apselerinin ço¤u hem aerob hem de ana- erob bakterilerin birlikte oluflturduklar› polimikrobiyal enfek- siyonlard›r. Apselerden izole edilen bafll›ca aerobik bakteri- ler; grup A streptokoklar (Streptococcus pyogenes), Staphylococcus aureus ve Haemophilus influenzae’d›r, anaerobik bakteriler ise; Bacteroides, Prevotella, Porphyro- monas, Fusobacterium ve Peptostreptococcus türleridir.

Örnekler hem aerobik hem de anaerobik bakterilerin üreme- si için uygun kültür ortam›na ekilmelidir (4,5). Biz yaln›zca

aerobik kültür ortam›na ekim yapabildik, iki hastan›n bo¤az kültüründe ve bir peritonsiller apse kültüründe A grubu be- ta-hemolitik streptokok üremesi oldu. Son zamanlarda yap›- lan çal›flmalarda çocuklarda bafl ve boyun enfeksiyonlar›n›n s›kl›¤›n›n artt›¤› ve en s›k izole edilen organizmalar›n grup A streptokoklar oldu¤u bildirilmektedir (6,7).

Derin boyun enfeksiyonlar›n›n tan›s› genellikle öykü ve fizik muayene bulgular›na göre yap›labilir. Derin boyun en- feksiyonlar› boyun a¤r›s›, boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k, atefl, boyunda flifllik veya kitle, trismus, disfaji, odinofaji ve solunum güçlü¤ü gibi yak›nmalara yol açarlar (3, 8-10).

Çal›flmam›zda di¤er çal›flmalara benzer flekilde atefl, bo- yunda flifllik, boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k ve disfaji bafll›- ca semptomlard›. Fizik muayenede en s›k bo¤azda infla- masyon bulgusu, servikal lenfadenopati ve boyunda flifl- lik tespit edildi.

Tablo 1.Hastalar›n demografik özellikleri, yak›nmalar› ve klinik bulgular›

S

Seemmppttoommllaarr SSeemmppttoommllaarr››nn O

Ollgguu nnoo YYaaflfl// CCiinnssiiyyeett TTaann›› sürreessii KKlliinniikk bbuullgguullaarr

1 13/K Peritonsiller enfeksiyon Atefl 7 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Yutma güçlü¤ü Tonsil/uvulada mediale itilme

Servikal LAP

2 3/E Peritonsiller enfeksiyon Atefl 7 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Boyunda flifllik Tonsil/uvulada mediale itilme

Servikal LAP

3 7/E Peritonsiller enfeksiyon Atefl 3 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Yutma güçlü¤ü Servikal LAP

Boyunda flifllik Tonsil/uvulada mediale itilme

4 7/K Parafaringeal ve Atefl 2 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

retrofaringeal enfeksiyon Boyun a¤r›s› Servikal LAP

Boyunda hareket k›s›tl›l›¤› Boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k

5 4/E Parafaringeal ve Atefl 5 Servikal LAP

retrofaringeal enfeksiyon Boyunda flifllik Boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k Boyunda hareket k›s›tl›l›¤› Boyunda flifllik

6 4/K Parafaringeal ve Boyun a¤r›s› 15 Boyunda flifllik

retrofaringeal enfeksiyon Boyunda flifllik

7 6.5 /E Parafaringeal enfeksiyon Ates 4 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Boyun agr›s› Servikal LAP

Boyunda hareket k›s›tl›l›¤› Boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k

8 1.5/K Parafaringeal enfeksiyon Atefl 2 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Tonsil/uvulada mediale itilme Servikal LAP

9 9/K Parafaringeal enfeksiyon Atefl 5 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Boyunda flifllik Boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k

Boyunda hareket k›s›tl›l›¤› Boyunda flifllik

Yutma güçlü¤ü Tortikolis

10 6/E Parafaringeal enfeksiyon Bafl a¤r›s› 6 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Kusma Servikal LAP

Boyunda flifllik Boyunda flifllik

11 4/E Parafaringeal enfeksiyon Atefl 4 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Yutma güçlü¤ü Tonsil/uvulada mediale itilme

Boyunda flifllik Servikal LAP

Bafl a¤r›s› Boyunda flifllik

Tortikolis

12 3/E Parafaringeal enfeksiyon Atefl 2 Bo¤azda inflamasyon bulgusu

Boyunda flifllik Boyun hareketlerinde k›s›tl›l›k Boyunda hareket k›s›tl›l›¤› Boyunda flifllik

Tortikolis

(4)

Son yirmi y›lda BT derin boyun enfeksiyonlar›n›n tan›

ve tedavisinde önemli hale gelmifltir. Genellikle tan› hipo- dens alan çevresinde kontrastlanma gibi subjektif kriterle- re dayanmaktad›r. Apsenin boyutu, komflu boflluklara uzan›m› ve bu boflluklar›n tutulumu BT ile do¤ru bir flekil- de de¤erlendirilebilir. Venöz tromboz gibi vasküler yap›lar ile ilgili komplikasyonlar› gösterebilir. Fakat BT’nin sellülit veya inflamatuar ödemden apseyi ay›rmada yeterli özgül- lü¤ü olmad›¤›, hastalar›n %10-25’inde drenaj ifllemi s›ra- s›nda drene edilmeyi gerektiren apse geliflmedi¤i, enfek- siyonun sellülit aflamas›nda oldu¤u ve cerrahi eksploras- yon ile püy varl›¤›n›n tan›da alt›n standart oldu¤u bildiril- mektedir (9, 11-13). Biz peritonsiller apseli olgular d›fl›n- daki dokuz hastaya kontrastl› boyun BT çekerek apsele- rin lokalizasyonlar›n› ve komflu yap›lar ile iliflkilerini de¤er- lendirebildik. Boyun BT’de yedi hastada lokalize apse, iki hastada ise henüz apseleflmemifl sellülit veya flegmon ev- resinde inflamasyon bulgusu saptand›. Boyun BT’de ret- rofaringeal-parafaringeal apse saptanan bir olguda cerra- hi drenaj uyguland›, fakat o hastadan püy aspire edileme-

di. Bu da di¤er çal›flmalarda bildirildi¤i gibi BT’nin derin boyun enfeksiyonlar›ndaki özgüllü¤ünün düflük olmas›yla uyumludur.

Derin boyun enfeksiyonlar› boyundaki hayati yap›lar›

içeren komflu boflluklara yay›labilmeleri nedeniyle hayat›

tehdit eden komplikasyonlara yol açabilirler. Apsenin ken- dili¤inden veya muayene s›ras›nda ani aç›lmas› ile apse materyalinin solunum yoluna aspire edilmesi, mediastinit, ampiyem, retroperitenal alan›n süpüratif enfeksiyonu, ka- rotis arter trombozu, erozyonu ve y›rt›lmas›, internal jugu- ler venin septik trombozu, kranial sinir tutulumuna (IX, X, XI, XII) ait bulgular ve sempatik ganglion tutulumuna ba¤- l› Horner sendromu geliflebilir. Hayat› tehdit eden kompli- kasyonlar olufltu¤unda mortalite oran› %40-50’ye ulafla- bilir. Eriflkin ve çocuklar› içeren çal›flmalarda %7.6 (trake- ostomi ile beraber üst havayolu obstruksiyonu, mediasti- nit, sepsis ve juguler ven trombozu) ve %35 (havayolu obstruksiyonu nedeniyle trakeostomi, reenfeksiyon, ak›n- t›l› sinüs, asfiksi, mediastinit, intrakraniyal komplikasyon- lar, juguler ven trombozu, mandibula osteomyeliti, orbital

Tablo 2.Hastalar›n BT bulgular› ve tedavi sonuçlar›

O

Ollgguu nnoo BBTT bbuullgguullaarr›› AnAnttiibbiiyyoottiikk tteeddaavviissii CCeerrrraahhii ddrreennaajj HHaassttaanneeddee AnAnttiibbiiyyoottiikk tteeddaavvii sürreessii k

kaall››flfl sürreessii ((PPaarreenntteerraall//ttooppllaamm))

1 - Amp-sulb* Evet 7 7/14

2 - Amp-sulb - 6 6/10

3 - Amp-sulb + klindamisin Evet 6 6/10

4 Retrofaringeal-parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin - 10 10/21

5 Retrofaringeal-parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin Evet 10 10/15

6 Retrofaringeal-parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin - 12 12/30

7 Parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin - 9 9/21

8 Parafaringeal apse Seftriakson + klindamisin - 17 17/24

9 Parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin - 9 9/38

10 Parafaringeal sellülit Amp-sulb - 8 8/14

11 Parafaringeal apse Amp-sulb + klindamisin - 16 16/23

12 Parafaringeal sellülit Amp-sulb + klindamisin - 7 7/12

*Ampisilin-sulbaktam

Resim 1. ((TTaabblloollaarrddaakkii 88 nnuummaarraall›› hhaassttaa)) A

A.. Sa¤da parafaringeal apseye ba¤l› üzeri eritemli a¤r›l› boyun fliflli¤i. BB.. Bilgisayarl› tomografide apse görünümü ve apseye ba¤l› yumuflak dokuda farinks içine do¤ru itilme. CC.. Tedavinin 12. günü hastan›n görünümü.

(5)

sellülit, di¤er boflluklara yay›l›m, yayg›n damar içi p›ht›lafl- mas›, atelektazi, septik flok), yaln›z çocuklar› içeren bir ça- l›flmada ise %10.1 (rekürrens, mediastinal yay›l›m, bakte- riyemi ve süpüratif troiditis) ve %30 (üst havayolu obst- ruksiyonu) komplikasyon oran› bildirilmifltir. Mortalite %1- 8.7 aras›nda bildirilmifltir (3, 8-10). Bizim çal›flmam›zda hastalar›m›zda mortalite ve komplikasyon görülmemifltir.

Derin boyun enfeksiyonlar› erken tan›nmad›¤›nda ve hemen tedavi edilmedi¤inde ölüme neden olabilen enfek- siyonlard›r. Tan› konulur konulmaz sistemik antibiyotik te- davisi bafllanmal›d›r. Olgular›n üçte ikisinden fazlas› beta- laktamaz üreten bakteriler ile olufltu¤undan beta-lakta- maz-dirençli antibiyotik kullan›m› gerekmektedir. Gele- neksel olarak sellülit veya flegmondan apseye ilerleyen enfeksiyonlar cerrahi gerektirir. Bu noktada, apse ve sel- lülit aras›ndaki ay›r›c› tan› tedavide önemli bir konudur.

Sellülit dönemi do¤ru olarak saptan›rsa, derin boyun en- feksiyonlar› yaln›zca intravenöz antibiyotikler ile tedavi edilebilir. Derin boyun enfeksiyonlar›n›n tan›s›nda BT tam bilgi vermesine ra¤men, yanl›fl-negatif ve yanl›fl-pozitif sonuçlar nedeniyle apseden sellüliti ay›rmada baz› s›n›rl›- l›klara sahiptir. Ayr›ca çocuklarda bu bölgenin kar›fl›k ano- tomik yap›s› ve boyunda bulunan yaflamsal yap›lar nede- niyle genellikle cerrahlar için zor bir bölgedir ve bu bölge- deki cerrahi uygulamalardan kaç›nmaktad›rlar. Yap›lan çal›flmalarda yaln›z antibiyotik tedavisi ile hastalar›n %15- 57’sinde kür sa¤lanabilece¤i bildirilmektedir (2, 3, 11, 13- 16). Biz hastalara parenteral olarak bafll›ca ampisilin-sul- baktam ve klindamisin, bir hastaya seftriakson ve klinda- misin kombinasyonu kulland›k. Antibiyotik tedavisine ce- vap vermeyen iki peritonsiller ve bir retrofaringeal-parafa- ringeal apseli üç hastaya cerrahi drenaj uyguland›. Di¤er tüm hastalar yaln›z antibiyotik tedavisi ile baflar›l› bir flekil- de tedavi edildi. Kontrastl› BT’si bulunan dokuz hastan›n yedisi apse ikisi ile yumuflak doku enfeksiyonu ile uyum- lu radyolojik bulgulara sahipti ve kontrastl› BT’de apsesi olan hastalar›n tümü yaln›z antibiyotik tedavisi ile düzeldi.

Di¤er çal›flmalar ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda bizim çal›flmam›zda cerrahi drenaj olmaks›z›n yaln›z antibiyotik tedavisi ile dü- zelen olgular daha fazlayd›.

Sonuç olarak çocuklarda derin boyun enfeksiyonlar›n- da radyolojik olarak saptanan apselerin acil olarak drenaj gerektirmedi¤ini, bafllang›çta antibiyotik tedavisinin uy- gulanmas›n›, e¤er h›zl› klinik düzelme olmazsa cerrahi

tedavinin gerekli oldu¤unu düflünüyoruz. Kontrasl› BT derin boyun enfeksiyonlar›n›n tan›s› ve tedavinin yönlen- dirilmesinde önemli rol oynamas›na ra¤men, apsenin cer- rahi drenaj karar›n›n klinik olarak yap›lmas› gerekti¤ini düflünüyoruz.

Kaynaklar

1. Goldstein NA, Hammerschlag MR. Peritonsillar, retropharyngeal, and parapharyngeal abscess. In: Feigin RD, Demmler GJ, Cherry JD, Kaplan SL, editors. Textbook of Pediatric Infectious Disease.

5th ed. Philadelphia: WB Saunders; 2004. p: 178-85.

2. Ungkannot K, Yellon RF, Weissman JL, Casselbrant ML, Gonzalez- Valdepena H, Bluestone CD. Head and neck space infections in in- fants and children. Otolaryngol Head Neck Surg 1995; 112: 375- 82.

3. Tan PT, Chang LY, Huang YC, Chiu CH, Wang CR, Lin TY. Deep neck infections in children. J Microbiol Immunol Infect 2001; 34:

287-92.

4. Brook I. Microbiology and management of peritonsillar, retrop- haryngeal, and parapharyngeal abscesses. J Oral Maxillofac Surg 2004; 62: 1545-50.

5. Brook I, Frazier EH, Thompson DH. Aerobic and anaerobic mic- robiology of peritonsillar abscess. Laryngoscope 1991; 101: 289- 92.

6. Cabrera CE, Deutsch ES, Eppes S, Lawless S, Cook S, O’Reilly RC, Reily JS. Increased incidence of head and neck abscesses in children. Otolaryngol Head Neck Surg 2007; 136: 176-81.

7. Kirse DJ, Roberson DW. Surgical management of retropharyngeal space infections in children. Laryngoscope 2001; 111: 13-1422.

8. Larawin V, Naipao J, Dubey SP. Head and neck space infections.

Otolaryngol Head Neck Surg 2006; 135: 889-93.

9. Flanary VA, Conley SF. Pediatric deep space neck infections: the Medical College of Wisconsin experience. Int J Pediatr Otor- hinolaryngol 1997; 38: 263-71.

10. Wang LF, Kuo W-R, Tsai SH, Huang KJ. Characterizations of life- threatening deep cervical space infections: a review of one hund- red nineth-six cases. Am J Otolaryngol 2003; 24: 111-7.

11. Vural Ç, Güngör A, Comerci S. Accuracy of computerized tomog- raphy in deep neck infections in the pediatric population. Am J Otolaryngol 2003; 24: 143-8.

12. Smith II JL, Hsu JM, Chang J. Predicting deep neck space abscess using computed tomography. Am J Otolaryngol Head Neck Med Surg 2006; 27: 244-7.

13. Sichel J-Y, Gomori JM, Saah D, Elidan J. Parapharyngeal abscess in children: the role of CT for diagnosis and treatment. Inter J Pediatr Otorhinolaryngol 1996; 35: 213-22.

14. Thompson JW, Cohen SR, Reddix P. Retropharyngeal abscess in children: a prospective and historical analysis. Laryngoscope 1988;

98: 589-92.

15. Lazor JB, Cunningham MJ, Eavey RD, Weber AL. Comparison of computed tomography and surgical findings in deep neck infec- tions. Otolaryngol Head Neck Surg 1994; 111: 746-50.

16. Broughton RA. Nonsurgical management of deep neck infections in children. Pediatr Infect Dis 1992; 11: 14-8.

Referanslar

Benzer Belgeler

Oysa Dağlarca yüreğinin bütün dokularında Anadolu adamının bilinçli uyanıklığa yönelmesini özleyen kişidir?. Bu donukluk ışıldamalı, bu yitiklik özünü

Bu çal›flmada, gebelik tüberkülozu nedeniyle profilaksi uygulanm›fl olmas›na ra¤men ay›r›c› tan›da tüberküloz ile kar›flacak hastal›klar ekarte edilerek perinatal

Fazlaea cilveğer olduğu anlaşılan v e yine bu güzel kadına atfedil­ d iğini tahmin ettiğim iz aşağıdaki kıt'a da Ahmet Rasim Beyin olup ınâhur makamında

Ateş yüksekliği, servikal lenfadenopati, boyun hareketlerinde kısıtlılık, tortikollis, retro- kolis veya boyunda kitlesi olan çocuklarda ret- rofaringeal apseden

presented to the emergency department with upper airway obstruction and was eventually diagnosed with bilateral peritonsillar abscess and treated successfully..

Hastalar›m›zda en s›k saptanan altta yatan neden vezikoüreteral reflü, nörojenik mesane ve üriner sistem ano- malisi gibi üriner sistemin anatomik veya ifllevsel bozuklu¤u

romatizmal atefl veya post streptokoksik glomerulonefrit sal- g›n› varsa, kapal› bir çevrede (krefl, s›n›f gibi) GABHS akut tonsilofarenjit salg›n› varsa,

daha avantajl› olabilir. Ancak di¤er çal›flmalarda preopera- tif tüylerin temizlenmesinin artm›fl CA‹ oran› ile oldu¤u be- lirtilmifl ve tüylerin