ARAÞTIRMALAR (Research Reports)
Özet
Amaç: HCV genotiplerinin belirlenmesi kronik hepatit Cli hastalarýn takip ve tedavisi açýsýndan önemli bilgi saðlamaktadýr. HCV genotip 1bde hem interferon tedavisine yanýt daha düþük oranda meydana gelmekte hem de hepatosellüler karsinoma geliþme riski daha fazla olarak bulunmaktadýr. Bu çalýþmada, kronik hepatit C ön tanýsý ile farklý kliniklerden gelen hastalarýn HCV RNA pozitif kan örneklerinde HCV genotiplerinin belirlenmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþmaya 146 hastadan elde edilen kan örneði dahil edildi. Hastalarýn 98 (%67,1)i kadýn 48 (%32,9)i erkek idi. Örneklerde HCV genotip analizi Pirosekanslama yöntemi ile araþtýrýldý.
Bulgular: HCV genotiplerinin 90 (% 61,7)ý genotip 1; 52 (%35,6)si genotip 4; 4 (%2,7)ü genotip 2 olarak bulundu. Genotip 1 olarak bulunan 90 örneðin 77si genotip 1b; 5inin genotip 1a olduðu belirlenirken, 8inin alt tipi belirlenemedi.
Sonuç: Sonuç olarak, kronik hepatit Csi olan hastalarda en yaygýn genotipinin 1b olduðu saptandý.
Anahtar Kelimeler: Hepatit C virüsü; Kronik Hepatit C, Genotip.
Abstract
Purpose: Determination of HCV genotypes in terms of management and treatment of chronic hepatitis C patients provides important information. In HCV genotype 1b, both lower rate of response to interferon treatment occurs and there is more risk for development of hepatocellular carcinoma. The purpose of this study was to investigate the distribution of HCV genotypes among patients from different clinics with the pre-diagnosis of chronic hepatitis C and positive for HCV RNA in blood samples.
Material and Methods: Blood samples of 146 patients were included in this study. Ninety- eight patients were females (67.1%) and 48 males (32.9%). HCV genotype analyses of the samples were investigated by pyrosequencing method (Qiagen, Germany).
Results: Genotype 1, genotype 4 and genotype 2 were detected in 90 (61.7 %) of patients, 52 (35.6 %) of patients and 4 (2.7 %) of the patients respectively. In genotype 1 group, genotype 1b was detected in 77 of 90 samples and genotype 1a was detected in 5 of 90 samples 1, however subgenotyping failed in 8 patients.
Conclusion: As a result, HCV genotype 1b is the most common genotype in patients with chronic hepatitis C.
Key words: Hepatitis C virus; Chronic Hepatitis C Genotype.
ARAÞTIRMALAR (Research Reports)
Submitted : February 04, 2011 Revised : March 30, 2011 Accepted : May 02, 2011
Determination of the Hepatitis C Virus Genotypes WithPyrosequencing
Method
Selma Gökahmetoðlu
Prof. M.D.
Department of Microbiology and Clinical Microbiology Erciyes University
selmag@erciyes.edu.tr
Mustafa Altay Atalay
Specialist. M.D.
Department of Microbiology and Clinical Microbiology Erciyes University
altayatalay@gmail.com
Aytekin Kýlýnç
M.D.
Department of Microbiology and Clinical Microbiology Erciyes University
aytekinklnc@hotmail.com
Corresponding Author:
Uzman Dr. Mustafa Altay Atalay Erciyes Üniversitesi Týp Fakültesi,
Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalý, 38039 Kayseri, Turkey
Phone : +90- 352 437493720204 e-mail : altayatalay@gmail.com
Hepatit C Virüs Genotiplerinin Pirosekanslama Yöntemi ile Belirlenmesi
The present study was presented at the XXXIVth National Microbiology Congress, 7-11, November, 2010Year, GirneCity, North Cyprus Country.
Erciyes Týp Dergisi (Erciyes Medical Journal) 2011;33(2):099-102 099
Giriþ
Hepatit C virüs (HCV) enfeksiyonu tüm dünyada yaygýn, oldukça ciddi bir saðlýk sorunudur. Dünyada 170 milyondan fazla insan HCV ile kronik olarak enfektedir.
HCV enfeksiyonu kronik karaciðer hastalýðýndan ölümlerin en sýk görülen nedenlerinden biridir. HCV kronik karaciðer hastalýðýnýn en az %40ýndan sorumludur (1).
HCVnin farklý genotipleri hastalarýn takip ve tedavisini belirlemede önemlidir. Bazý araþtýrýcýlara göre 6 (2), bazýlarýna göre ise 11 (2) ana HCV genotipi bulunmaktadýr.
HCV genotip 1a Kuzey Amerika ve Avrupada; 1b Japonya, Güney ve Doðu Avrupada; genotip 2a-2b Kuzey Amerika, Avrupa ve Japonyada; genotip 3 Güney Doðu Asyada ve damar içi uyuþturucu baðýmlýlarýnda; genotip 4 Orta Doðu, Mýsýr ve Orta Amerikada; genotip 5 Güney Afrikada; genotip 6 Hong Kong ve Vietnamda sýklýkla görülmektedir (3). HCV genotip 1bde hem interferon tedavisine yanýt daha düþük oranda meydana gelmekte hem de hepatosellüler karsinoma geliþme riski daha fazla olarak bulunmaktadýr (2). Ülkemizde yapýlan çalýþmalarda en sýk olarak HCV genotip 1bnin bulunduðu bildirilmiþtir (3, 4).
HCV genotiplerinin belirlenmesinde doðrudan dizi analizi, ters hibridizasyon, restriction fragment length polymorphism (RFLP), tipe özgü PCR, ve serotiplendirme metotlarý uygulanmaktadýr (5). pirosekanslama, DNA sentezi esnasýnda açýða çýkan pirofosfatlarýn saptanmasý esasýna dayanan bir gerçek zamanlý kantitatif dizi analizi tekniðidir (6).
Bu çalýþmada, yeni bir yöntem olan Pirosekanslama yöntemi ile Kayseri ilindeki kronik hepatit C öntanýsý olan hastalarýn HCV genotiplerinin belirlenmesi amaçlandý.
Yöntem ve Gereçler
Çalýþmaya, Erciyes Üniversitesi Týp Fakültesi Enfeksiyon Hastalýklarý ve Gastroenteroloji bölümlerinde kronik hepatit C ön tanýsý ile takip edilen 146 hastanýn kan örnekleri dahil edildi. Hastalarýn özellikleri Tablo Ide gösterilmektedir. Örneklerin hepsi anti-HCV pozitif idi.
Örneklerin HCV-RNA düzeyleri gerçek zamanlý PCR yöntemi (Taqman 48, Roche) ile araþtýrýldý.
Tablo I. Çalýþmaya Alýnan Tüm Hastalarýn (n=146) Cinsiyet, Yaþ ve HCV-RNA düzeyleri.
Özellik
Cinsiyet (erkek/kadýn) 48/98
Yaþ aralýðý (yýl) 48-72
HCV-RNA düzeyi (IU/mL) 103-106
Örneklerde HCV genotip analizi Pirosekanslama yöntemi (Qiagen, Almanya) ile araþtýrýldý. HCV genotiplendirme için, örnek baþýna iki PCR reaksiyonu ve dört Pirosekanslama reaksiyonu uygulandý. Örneklerden RNA izolasyonu üretici firmanýn önerileri doðrultusunda otomatik izolasyon sistemi (EZ1, Qiagen) ile yapýldý. HCV genomunun iki bölgesi (5UTR ve core ) PCR ile çoðaltýldý.
1., 2. 3. sekans primerleri (S1, S2, S3) 5UTR bölgesinden;
4.sekans primeri (S4) core bölgesinden hazýrlandý. Revers transkriptaz PCR (RT-PCR) reaksiyon kompozisyonu Tablo IIde gösterilmektedir.
Tablo II. RT-PCR Reaksiyon Kompozisyonu.
PCR protokolü ise 50 oCde 30 dakika süren reverse transkripsiyon basamaðý, 95 oCde 15 dakika süren aktivasyon basamaðýndan sonra, bir siklusu 94 oCde 30 saniye, 58 oCde 30 saniye ve 72 oCde 30 saniye olmak üzere toplam 45 siklus yapýlýp, 72 oCde 10 dakika süren son uzama basamaðýndan oluþtu.
PCR ürünlerinin streptavidin sepharose boncuklarý ile karþýlaþtýrma iþlemi üretici firmanýn önerileri doðrultusunda yapýldý. Pyromark Q24 cihazýnda analiz iþlemleri tamamlandý ve HCV genotipleri belirlendi.
Hepatit C Virüs Genotiplerinin Pirosekanslama Yöntemi ile Belirlenmesi
Bileþen Hacim/reaksiyon
5X RT-PCR buffer 10 µL
dNTP 2 µL
HCV primer çifti 2 µL
RT-PCR enzim karýþýmý 2 µL
Su 29 µL
RNA 5 µL
Toplam 50 µL
100 Erciyes Týp Dergisi (Erciyes Medical Journal) 2011;33(2):099-102
Bulgular
Tablo III de HCV genotiplerinin daðýlýmý verilmiþtir. HCV genotiplerinin 90 (% 61,7 )ý genotip1; 52 (%35,6)si genotip 4; 4 (% 2,7)ü genotip 2 olarak bulundu. Genotip 1 olarak bulunan 90 örneðin 77sinin genotip 1b; 5inin genotip 1a olduðu belirlenirken, 8inin alt tipi belirlenemedi.
Genotip 4 olarak bulunan 52 örneðin 13ünün genotip 4d;
7sinin genotip 4a olduðu belirlenirken, 32sinin alt tipi belirlenemedi. Genotip 2 olarak bulunan örneklerin hepsinin alt tipi genotip 2a olarak bulundu.
Tartýþma
Hepatit C virüsü ile infekte hastalarda kronik infeksiyon geliþmesinde rol oynayan konak ve viral faktörler vardýr.
Bunlar hastanýn yaþý, hastalýðýn süresi, alkol kullanýmý, karaciðerin histolojik özelliði, diðer hepatit virusleri ile koinfeksiyon, virusun bulaþma yolu, viral yük ve HCVnin genotipik deðiþkenliðidir. HCV genotipinin, interferon tedavisine yanýtý etkileyen baðýmsýz bir faktör olduðu kabul edilmektedir (7). Bu nedenle, kronik HCVli olgularda genotipin araþtýrýlmasý, tedaviye yanýtý ve tedavi süresini belirlemede önemlidir (5, 7).
Restriction fragment length polymorphism (RFLP), allel- spesifik PCR ve line prob assay (LIPA) gibi teknikler Kuzey Amerika, Avrupa ve Japonyada çok sýk bulunan HCV ana ve alt tiplerini tanýmlamada geniþ ölçüde kullanýlmaktadýr. Diðer taraftan bu protokoller olasý tüm alt tipleri tek baþýna ayýrt edememektedir. DNA sekans analizi tüm viral subtipleri ayýrt eden ve altýn standart olarak kabul edilen yöntemdir (8). Bu çalýþmada da HCV genomunun sekans analizi için Pirosekanslama yöntemi kullanýldý.
Sunulan çalýþmada hepatit C olgularýnda en sýk rastlanan HCV genotipi %61,7 oraný ile Tip 1 genotip idi. Bu oran, Revers transkriptaz polimeraz zincir reaksiyonu (RT- PCR), Chiron RIBA 2 assay, Nested PCR veya RFLP tekniklerini kullanan diðer çalýþmalarda %66,7 ile %100 arasýnda bulunmuþtur (3, 4, 919). Çalýþmamýzda bulunan
Tip 1a oraný %5,5 iken diðer yöntemlerle yapýlan çalýþmalarda %3,5-%33,3 arasýnda bildirilmiþtir (3, 4, 911, 1318). Çalýþmamýz sonuçlarýna göre ikinci sýklýkta (%35,6) Tip 4 genotipi gözlenmiþtir. Bu oran benzer çalýþmalarda bildirilen Tip 4 genotip oranlarýndan oldukça yüksektir. Diðer yöntemler ile yapýlan benzer çalýþmalarda Tip 4 genotip oraný %2 ile %3,7 oranýndadýr (4, 10, 11, 13). Yýldýz ve arkadaþlarý (16) tarafýndan %1,5 oranýnda saptanan Tip 4c genotipi ise bizim çalýþmamýzda belirlenememiþtir. Genotip 2 ise en seyrek saptanan HCV genotipi olmuþtur. Diðer yöntemler ile yapýlan çalýþmalarda verilen Tip 2 genotip oraný %1,5 ile %5 arasýnda deðiþmektedir (4, 10, 13, 14, 16) ve bu oran çalýþmamýzda bulunan orana benzerdir. Çalýþmamýzda %27,3 oranýndaki olguda HCV alt tiplerinin genotip belirlenememiþtir.
Genotip saptamasý yapýlamayan olgu oraný baþka çalýþmalarda %25 (9) ve %9 (13) olarak bulunmuþtur.
Bu çalýþmada Pirosekanslama yöntemi ile HCV genotiplerinin belirlenmesi 2 gün sürdü. Bu süre DNA dizi analizi yöntemlerine kýyasla oldukça kýsadýr. Bu durum rutin laboratuvarlarda uygulama kolaylýðý saðlamaktadýr.
Ayrýca Pirosekanslama yönteminin test birim fiyatý DNA dizi analizi yöntemlerinin test birim fiyatýna yakýn olup, ters hibridizasyon testlerine kýyasla ucuzdur. Fiyat ve süre açýsýndan bakýldýðýnda HCV genotipleme için Pirosekanslama yönteminin uygulanabileceði kanaatine varýldý.
Selma Gökahmetoðlu, Mustafa Altay Atalay, Aytekin Kýlýnç
Tablo III. HCV Genotiplerinin Daðýlýmý.
HCV genotip N %
1 90 61,7
1a 5 5.5
1b 77 85.5
Alt tipi belirlenemeyen genotip 1 8 9
2 4 2,7
2a 4 100
4 52 35,6
4a 7 13.5
4d 13 25
Alt tipi belirlenemeyen genotip 4 32 61.5
Erciyes Týp Dergisi (Erciyes Medical Journal) 2011;33(2):099-102 101
Kaynaklar
1.Akýncý E, Bodur H. HCV Enfeksiyonunda Klinik ve Taný.
In: Tabak F, Balýk Ý, Tekeli E., editörler. Viral Hepatit 2007 Simpozyum Kitabý. Ýstanbul: Oban Yayýnevi; 2007.
p. 220226.
2.Türkoðlu S. Hepatit C Virusu Viroloji ve Seroloji. In:
Tabak F, Balýk Ý, Tekeli E., editörler. Viral Hepatit 2007 Simpozyum Kitabý. Ýstanbul: Oban Yayýnevi; 2007.
p.228245.
3.Gökahmetoðlu S, Bozdayý M, Özbakýr Ö, et al. Hepatitis C virus genotypes detected in Erciyes University. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi 2007;37(1): 3538.
4.Abacýoðlu YH, Davidson F, Tuncer S, et al. The distrubition of hepatitis C virus genotype in Turkish patients. J Viral Hepat 1995; 2(6): 297301.
5.Scott JD, Gretch DR. Hepatitis C and G viruses. In:
Murray PR, Baron JE, Jorgensen JH, Landry ML, Pfaller MA, editors. Manual of Clinical Microbiology, 9.baský.
Washington: D.C, ASM Press; 2007. p.14371452.
6.Rota S. Pyrosequencing (Pyrosekanslama) ve prensipleri.
Klinik Mikrobiyolojide Pyrosekans Uygulama Kursu Kitabý. Ankara; 2010. p.7990.
7.Thomas DL, Lemon SM. Hepatitis C. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, editors. Principles and Practice of Infectious Diseases, 5th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone Determination of hepatitis C virus genotype;
2000: p.17361760.
8.Elahi E, Pourmand N, Chaung R, et al. Determination of hepatitis C virus genotype by Pyrosequencing. J Virol Methods 2003; 109(2): 171176.
9.Sönmez E, Taþyaran MA, Kýzýlkaya N, Korkut H, Tombul Z, Akçam Z. Hepatit C virus ile infekte 59 hastada HCV genotiplerinin daðýlýmý: Çok merkezli bir çalýþma. Flora 1996; 2(1): 9295.
10.Tuncer S, Özkuyumcu C, Arýkan S. PCR ve hepatit C virus genotipi ile serolojik reaktivite arasýndaki iliþkinin deðerlendirilmesi. Viral Hepatit Dergisi 1996; 2(1):
1018.
11.Akpýnar A, Abacýoðlu YH, Tankurt E, Þimþek Ý, Yuluð N, Ersöz G. Non-A Non-B hepatitine baðlý kronik karaciðer hastalýðý olan Türk hastalardaki hepatit C virus prevelansý ve genotipleri. Turkish Journal of Gastroenterology 1998;
9(3): 208212.
12.Kendal Y, Halil D, Hikmet A. HCV genotypes in HCV related chronic hepatitis in Southeast Anatolia. The Turkish Journal of Gastroenterology 1999; 10(3): 249252.
13.Türkoðlu S, Bozacý M, Çakaloðlu Y. Ýkinci kuþak core genotiplemesi ile hepatit C virus genotiplerinin araþtýrýlmasý. 3. Ulusal Hepatoloji Kongresi Kongre Kitabý.
Ýstanbul. 1999: 41.
14.Yarkýn F, Hafta A. Kronik hepatit C infeksiyonu olan hastalarda hepatit C virus genotiplerinin daðýlýmý. Viral Hepatit Dergisi 2000; 3(3): 164167.
15.Erensoy S, Göksel S, Akarca US, Özkahya M, Canatan D. Hepatit C virusun polimeraz zincir reaksiyonu ürünlerinin doðrudan dizi analizi ile genotiplendirilmesi.
Flora 2002; 7(2): 104111.
16.Yildiz E, Oztan A, Sar F, et al. Molecular characterization of a full genome Turkish hepatitis C virus 1b isolate (HCV-TR1): A predominant viral form in Turkey.
Virus Genes 2002; 25(2): 169177.
17.Bozdayý G, Verdi H, Rota S ve ark. Hemodiyaliz hastalarýnda hepatit C virus infeksiyon varlýðýnýn araþtýrýlmasý ve HCV genotip daðýlýmýnýn belirlenmesi.
Mikrobiyoloji Bülteni 2002; 36(3): 291294.
18.Aslan N, Bozdayý M, Çetinkaya H, et al. The mutation in ISDR of NS5A gene are not associated with response to interferon treatment in Turkish patients with chronic hepatitis C virus genotype 1b infection Turkish Journal of Gastroenterology 2004; 15(1 ): 2126.
Hepatit C Virüs Genotiplerinin Pirosekanslama Yöntemi ile Belirlenmesi
102 Erciyes Týp Dergisi (Erciyes Medical Journal) 2011;33(2):099-102