Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 147 edilmesi gerektiğinden, temyize konu Ġdare Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle; Erzurum 1. Ġdare Mahkemesinin temyize konu kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan Mahkemeye gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeĢ) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 18/04/2017 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARġI OY
Ġdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
Ġdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe usul ve yasaya uygun olup, bozulması gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanması gerektiği görüĢüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.
T.C.
D A N I ġ T A Y Sekizinci Daire
Esas No : 2015/14304 Karar No : 2018/1372
Anahtar Kelimeler : -Üniversite, -Öğretim Üyesi, -ġikayet
Özeti : Üniversitede öğretim üyesi olarak görev yapan davacı tarafından baĢka bir öğretim üyesi hakkında ceza takibi istemiyle yapılan Ģikayet üzerine, 2547 sayılı Yasanın 53 (C) maddesi uyarınca soruĢturma açılmasına mahal bulunmadığı yönünde tesis edilen iĢlemlerin hukuki denetiminin nasıl yapılacağı hakkında.
Temyiz Ġsteminde Bulunan (Davacı) : …
Vekili : Av. …
KarĢı Taraf (Davalı) : Akdeniz Üniversitesi Rektörlüğü
Vekili : Av. …
148 Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 Ġstemin Özeti : Antalya 1. Ġdare Mahkemesinin 29/05/2015 gün ve E:2014/1561, K:2015/520 sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiĢtir.
DanıĢtay Tetkik Hakimi: Hilal AKTEMUR DERMANCIOĞLU DüĢüncesi: Dava; Üniversitede öğretim üyesi olarak görev yapan davacı tarafından, baĢka bir öğretim üyesi hakkında ceza takibi istemiyle yapılan Ģikayet üzerine, 2547 sayılı Yasanın 53 (c) maddesi uyarınca soruĢturma açılmasına mahal bulunmadığı yönünde tesis edilen Rektörlüğün 10.09.2014 gün ve 15327 sayılı iĢlemin iptali istemiyle açılmıĢtır.
Ġdare Mahkemesince; 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanunun "Ġtiraz" baĢlıklı 3.
maddesinden söz edilerek; soruĢturma izni verilmemesine iliĢkin iĢleme itiraz yolunun öngörülmesi nedeniyle bu karara karĢı Bölge Ġdare Mahkemesi nezdinde itiraz edilebileceği; dava konusu edilen soruĢturma izni verilmemesine iliĢkin karar, idari davaya konu olacak bir iĢlem olarak nitelendirilemeyeceğinden bu karara karĢı, davacı tarafından, Antalya Bölge Ġdare Mahkemesine kararın kaldırılması talebiyle itiraz yoluyla baĢvurulması gerekirken, iptali talebiyle açılan iĢbu davanın incelenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle incelenmeksizin reddine karar verilmiĢtir.
2547 sayılı Yasanın 53. maddesinin (c) bendinin 8. fıkrasında; Bu Kanunda yer almamıĢ hususlarda Memurin Muhakematı Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiĢ; 4483 sayılı Yasanın 16. maddesinde de; Kanunlarda Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkatın uygulanacağı belirtilen hallerde, 4483 sayılı Yasanın uygulanacağı hükme bağlanmıĢtır.
2547 sayılı Yasanın 53(c) maddesinde, soruĢturma izni verilmesi sonrası izlenecek yol açıkça düzenlenmiĢ ise de; soruĢturma emri verilmemesi iĢlemlerinde ise durum oldukça değiĢiktir. Zira Yükseköğretim Kanununun 53. maddesinde soruĢturma emrinin verilmesinden sonra ne gibi iĢlemler yapılacağı ve hangi mercilerce karar verilmesinden sonra ne gibi iĢlemler yapılacağı ve hangi mercilerce karar verilerek söz konusu sürecin nasıl sonuçlandırılacağı ayrıntılı olarak düzenlendiği halde, soruĢturma emri verilmemesi haline iliĢkin ne bir baĢvuru yolu gösterilmiĢ ne de bu konuda karar verecek bir merciden söz edilmiĢtir. Dolayısıyla yukarıda yer verilen atıf uyarınca 4483 sayılı Yasa hükümlerine bakmak gerekmiĢtir.
Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 149 4483 sayılı Yasanın 5. maddesinde; soruĢturma izni vermeye yetkili merciin Cumhuriyet Savcısının soruĢturma izni istemesi üzerine ya da doğrudan ön inceleme baĢlatacağı, 6. maddesinde; ön incelemecinin raporu üzerine soruĢturma izni verilmesine ya da verilmemesine karar verileceği; 9.
maddesinde; her iki karara da savcı veya Ģikayetçi veya hakkında inceleme yapılan memurun, DanıĢtay veya Bölge Ġdare Mahkemesine itiraz edebileceği; 11. maddesinde ise; soruĢturma izni verilmesine iliĢkin iĢlemin kesinleĢmesi üzerine dosyanın derhal Cumhuriyet BaĢsavcılığına gönderileceği ve savcının izin üzerine hazırlık soruĢturmasını yürütüp sonuçlandıracağı düzenlenmiĢ olup; bu Yasanın soruĢturma izni verilmesi ve verilmemesine iliĢkin hükümlerinin hazırlık soruĢturmasından da önceki bir döneme iliĢkin iĢlemler hakkında kurallar getirdiği anlaĢılmaktadır. Oysa 2547 sayılı Yasanın 53/c maddesindeki kurallarda; ilk soruĢturma da denilen hazırlık soruĢturmasının, izin vermeye yetkili merciice yapılacağı, ilk soruĢturma raporuna göre oluĢacak 3 kiĢilik kurulun, son soruĢturma denilen yargılama/konuĢturma'ya esas olmak ve hatta iddianame yerine geçmek üzere lüzumu muhakeme kararı vereceği (ya da meni muhakema kararı ile kovuĢturma yapılmasına engel olacağı) belirtilmekle bu Yasadaki hükümlerde 4483 sayılı Yasada yer aldığı gibi hazırlık soruĢturması öncesi sürece iliĢkin olan "ön inceleme" safahatının bulunmadığı anlaĢılmaktadır.
Bu itibarla; 2547 sayılı Yasanın 53/c-8. fıkrasında yer alan ve 2547 sayılı Yasada düzenlenmeyen hususlarda 4483 sayılı Yasanın uygulanacağını öngören hüküm uyarınca ilk soruĢturma denilen hazırlık soruĢturması öncesi sürece iliĢkin olarak merciin, (Rektörün), 4483 sayılı Yasada düzenlenen "ön inceleme" yetkisinin bulunduğunun kabulü gerekmektedir.
Merciin bu yetkisi uyarınca 53/c'de düzenlenen ilk soruĢturmayı (hazırlık soruĢturması) baĢlatmadan önceki aĢamada yaptırdığı, ön inceleme neticesine göre soruĢturmayı baĢlatmama (ilk soruĢturma açılmaması) yetkisinin bulunduğunun kabulü zorunludur.
Bu hale göre, ilk soruĢturmayı baĢlatmaya yetkili amirler tarafından soruĢturma emri vermeden önce iddiaları inceletmek üzere verilen inceleme emri ile olayın inceletilmesi ve bir suç tespiti halinde inceleme raporu üzerine soruĢturma emri verilmesi, inceleme sırasında soruĢturulacak bir eylemin olmadığının anlaĢılması üzerine soruĢturma emri verilmemesi Ģeklinde yetkilerinin bulunduğunun kabulü gerekmektedir. Aksi yöndeki kabul; baĢka bir anlatımla bir suç bulunduğuna kanaat getirilmedikçe soruĢturma açılmasına karar verilmesi ya da ön incelemenin de soruĢturma olarak kabulü, 2547 sayılı Kanunun amacı dıĢına çıkılarak personelin soruĢturma psikolojisi altında mağdur edilmesine ve soruĢturmanın tabii
150 Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 sonucu olarak fezlekeye bağlanan dosyanın yetkili kurulda zorunlu olarak görüĢülerek bu kurulların gereksiz yere iĢlerinin çoğalmasına; her fiil için soruĢturma izni verilmesi zorunluluğu yönündeki kabulün de, özel soruĢturma usulünü anlamsızlaĢtırarak, bu soruĢturma yöntemiyle korunan yararın asılsız ihbar ve Ģikayetlerin de karĢısında korunmamasına yol açacaktır.
Bu durumda; soruĢturma izni vererek ilk soruĢturmayı baĢlatmak konusunda yetkili olan (ve bu yetkisi 2547 sayılı Yasanın 53/e'de düzenlenen) rektörün, ilk soruĢturmanın baĢlatılıp baĢlatılmayacağının tespiti amacıyla 4483 sayılı Yasa uyarınca yaptırdığı ön inceleme sonucu hazırlanan rapor üzerine ilk soruĢturma baĢlatılmamasına iliĢkin yetkisi uyarınca tesis ettiği iĢleme karĢı, Ģikayetçi veya savcının Bölge Ġdare Mahkemesine itiraz etmesine iliĢkin bir mekanizma öngörülmesi nedeniyle bu iĢlemin idari davaya konu edilemeyeceği anlaĢılmakla, temyize konu kararın yukarıda yer verilen açıklama ile onanması gerektiği düĢünülmektedir.
TÜRK MĠLLETĠ ADINA
Hüküm veren DanıĢtay Sekizinci Dairesince iĢin gereği görüĢüldü:
Dava; Üniversitede öğretim üyesi olarak görev yapan davacı tarafından, baĢka bir öğretim üyesi hakkında ceza takibi istemiyle yapılan Ģikayet üzerine, 2547 sayılı Yasanın 53 (c) maddesi uyarınca soruĢturma açılmasına mahal bulunmadığı yönünde tesis edilen Rektörlüğün 10.09.2014 gün ve 15327 sayılı iĢlemin iptali istemiyle açılmıĢtır.
Ġdare Mahkemesince; 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun'un "Ġtiraz" baĢlıklı 3.
maddesinden söz edilerek; soruĢturma izni verilmemesine iliĢkin iĢleme itiraz yolunun öngörülmesi nedeniyle bu karara karĢı Bölge Ġdare Mahkemesi nezdinde itiraz edilebileceği; dava konusu edilen soruĢturma izni verilmemesine iliĢkin karar, idari davaya konu olacak bir iĢlem olarak nitelendirilemeyeceğinden bu karara karĢı, davacı tarafından, Antalya Bölge Ġdare Mahkemesine kararın kaldırılması talebiyle itiraz yoluyla baĢvurulması gerekirken, iptali talebiyle açılan iĢbu davanın incelenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle incelenmeksizin reddine karar verilmiĢtir.
Anayasamızın 129. maddesinin son fıkrasında, memurlar ve diğer kamu görevlileri hakkında iĢledikleri iddia edilen suçlardan ötürü ceza kovuĢturması açılmasının, kanunla belirlenen istisnalar dıĢında, kanunun gösterdiği idari merciin iznine bağlı olduğu hükmüne yer verilmiĢ, idari bağımsızlığın korunması, Devlet iĢlerinin sağlıklı yürütülmesi, memur
Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 151 suçlarının anlaĢılmasının uzmanlık gerektirdiği yolundaki Memurin Muhakematı Hakkındaki Kanunu Muvakkatin gerekçesine benzer olarak, Yükseköğretim Kurulu ve Yükseköğretim Kurumları görevlilerinin de yaptıkları iĢin niteliği, tabi oldukları hizmet rejimi ve taĢıdıkları sıfatlar sebebiyle özel kovuĢturma usulü getirilmesinin zorunlu olduğu gerekçesiyle 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 53. maddesinin (c) fıkrası, 20.4.1982 gün ve 17670 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2653 sayılı Yasa ile değiĢtirilmiĢtir.
2547 sayılı Yasanın 53. maddesinin değiĢik (c) fıkrasında; "Ceza soruĢturması usulü: Yükseköğretim üst kuruluĢları baĢkan ve üyeleri ile yükseköğretim kurumları yöneticilerinin, kadrolu ve sözleĢmeli öğretim elemanlarının ve bu kuruluĢ ve kurumların 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi memurlarının görevleri dolayısıyla ya da görevlerini yaptıkları sırada iĢledikleri ileri sürülen suçlar hakkında aĢağıdaki hükümler uygulanır:
(1) Ġlk soruĢturma: Yükseköğretim Kurulu BaĢkanı için kendisinin katılmadığı, Milli Eğitim Bakanının baĢkanlığındaki bir toplantıda, Yükseköğretim Kurulu üyelerinden teĢkil edilecek en az üç kiĢilik bir kurulca, diğerleri için, Yükseköğretim Kurulu BaĢkanınca veya diğer disiplin amirlerince doğrudan veya görevlendirecekleri uygun sayıda soruĢturmacı tarafından yapılır. Öğretim elemanlarından soruĢturmacı tayin edilmesi halinde, bunların, hakkında soruĢturma yapılacak öğretim elemanının akademik unvanına veya daha üst akademik unvana sahip olmaları Ģarttır.
(2) Son soruĢturmanın açılıp açılmamasına;
a- Yükseköğretim Kurulu BaĢkanı ve üyeleri ile Yükseköğretim Denetleme Kurulu BaĢkanı ve üyeleri hakkında DanıĢtayın 2’nci Dairesi,
b- Üniversite rektörleri, rektör yardımcıları ile üst kuruluĢ genel sekreterleri hakkında, Yükseköğretim Kurulu üyelerinden teĢkil edilecek üç kiĢilik kurul,
c- Üniversite, fakülte, enstitü ve yüksekokul yönetim kurulu üyeleri, fakülte dekanları ve dekan yardımcıları, enstitü ve yüksekokul müdürleri ve yardımcıları ile üniversite genel sekreterleri hakkında, rektörün baĢkanlığında rektörce görevlendirilen rektör yardımcılarından oluĢacak üç kiĢilik kurul,
d- Öğretim elemanları, fakülte, enstitü ve yüksekokul sekreterleri hakkında üniversite yönetim kurulu üyeleri arasından oluĢturulacak üç kiĢilik kurul,
e- 657 sayılı Devlet memurları Kanununa tabi memurlar hakkında, mahal itibariyle yetkili il idare kurulu, karar verir....
152 Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 (4) Yükseköğretim Kurulu ve Yükseköğretim Denetleme Kurulu BaĢkan ve üyeleri hakkında DanıĢtayın 2’nci Dairesinde verilen lüzum-u muhakeme kararına itiraz ile men-i muhakeme kararlarının kendiliğinden incelenmesi DanıĢtayın Ġdari ĠĢler Kuruluna aittir. Diğer kurullarca verilen lüzum-u muhakeme kararına ilgililerce yapılacak itiraz ile men-i muhakeme kararları kendiliğinden DanıĢtay 2’nci Dairesince incelenerek karara bağlanır. Lüzum-u Muhakemesi kesinleĢen Yükseköğretim Kurulu ve Yükseköğretim Denetleme Kurulu BaĢkan ve üyelerinin yargılanması Yargıtay ilgili ceza dairesine, temyiz incelemesi Ceza Genel Kuruluna, diğer görevlilerin yargılanmaları suçun iĢlendiği yer adliye mahkemelerine aittir."
denilmektedir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı tarafından, görevini kötüye kullandığı iddiasıyla bir baĢka öğretim üyesi hakkında Cumhuriyet BaĢsavcılığına yapılan Ģikayet üzerine, ilk ve son soruĢturmanın, 2547 sayılı Yasanın 53-c maddesi uyarınca rektörlükçe yapılacak olması nedeniyle savcılık tarafından görevsizlik kararı verilerek, dosyanın davalı idareye gönderildiği; davalı Rektörlük tarafından Ģikayete konu fiil sebebiyle inceleme raporu hazırlamak üzere bir öğretim üyesinin incelemeci olarak atandığı, incelemeci tarafından hazırlanan raporda; iddiaların sübut bulmadığı kanaatine varılması nedeniyle "soruĢturma izni verilmesine gerek olmadığı" yönünde görüĢ belirtilmesi üzerine, Rektör tarafından 2547 sayılı Yasanın 53/c maddesi uyarınca soruĢturma açılmasına mahal bulunmadığı yönünde davaya konu kararın verildiği anlaĢılmaktadır.
Olayda; 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 53. maddesinin (c) bendi uyarınca değiĢik statüdeki kiĢilerin suç iĢlemeleri halinde soruĢturma usulü ve yetkili yargılama merciilerin belirlenmesine iliĢkin özel hüküm gereği; disiplin amirince doğrudan veya görevlendireceği uygun sayıda soruĢturmacı tarafından yapılan ilk soruĢturma neticesinde Üniversite Yönetim Kurulu üyelerinden teĢkil edilecek üç kiĢilik kurul tarafından ilgili hakkında lüzum-u muhakeme veya men-i muhakeme Ģeklinde karar verilmesi gerektiği; oluĢturulacak üç kiĢilik komisyon tarafından verilecek lüzüm-u muhakeme ya da men-i muhakeme kararının doğrudan ilgililere tebliği ve lüzum-u muhakeme kararının ilgililerin itirazı üzerine, men-i muhakeme kararının ise kendiliğinden DanıĢtay Birinci Dairesince incelenmesi gerektiği açıktır.
Bu durumda, mevzuatta düzenlenen usullere aykırı olarak yetkili kurulca ilgililer hakkında lüzum-u muhakeme veya men-i muhakeme Ģeklinde karar verilmeksizin tesis edilen iĢlemde hukuka uygunluk; aksi
Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 153 yöndeki Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamakta olup, kararın bozulması gerekmektedir.
Buna karĢın; 2016 yılında gerek 2547 sayılı Yasanın 53/c maddesinde gerekse 4483 sayılı Yasada yapılan değiĢikliklerle belirtilen özel soruĢturma usulleriyle ilgili yeni düzenlemeler yapılmakla; değiĢiklikten sonra tesis edilen iĢlemler hakkında yapılacak iĢ ve iĢlemlere dair değerlendirme yapılması da kaçınılmaz olmuĢtur. Buna göre; 2547 Sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 53'üncü maddesinin ceza soruĢturması usulünün düzenlendiği (c) bendinin 2.12.2016 tarihli ve 6764 sayılı Kanun'la değiĢmeden önceki halinde, yükseköğretim üst kuruluĢları baĢkan ve üyeleri ile yükseköğretim kurumları yöneticilerinin, kadrolu ve sözleĢmeli öğretim elemanlarının ve bu kurum ve kuruluĢların 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'na tabi memurlarının görevlerini yaptıkları sırada ya da görevleri dolayısıyla iĢledikleri ileri sürülen suçlar hakkında aynı bent altında düzenlenen usullerin uygulanacağı hükme bağlanmıĢ, yine aynı (c) bendinin (8) numaralı alt bendinde de bu Kanunda yer almamıĢ hususlarda 4 ġubat 1329 tarihli Memurin Muhakematı Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiĢtir.
2547 sayılı Kanun'un 53/c maddesinde aynı madde kapsamındaki personelle ilgili bir suç ileri sürülmesi halinde ilgililer hakkında ilk soruĢturma açılması öngörülmüĢken söz konusu (c) bendinin birinci fıkrasında 2.12.2016 tarihli ve 6764 sayılı Kanunun 26’ncı maddesiyle değiĢiklik yapılarak doğrudan soruĢturma yolu saklı tutulmakla birlikte soruĢturma açmadan önce yetkili mercilere ayrıca bir inceleme yapma yetkisi de verilmiĢtir. Yapılacak inceleme sonucunda, yetkili merci soruĢturma açılmasına veya açılmamasına karar verecek; soruĢturma açılmasına karar verilmesi halinde, yine (c) bendinin alt bentlerinde belirtilen usuller uygulanacaktır.
Yukarıda söz konusu edilen değiĢikliğin bir benzeri daha önce 20.8.2016 tarihli ve 6745 sayılı Kanun'un 44’üncü maddesiyle 4483 sayılı Kanun'un 9’uncu maddesinde yapılmıĢ bulunmaktadır. 4483 sayılı Kanun'un, yetkili merciler tarafından verilen kararlara itirazları düzenleyen 9’uncu maddesinin ilk Ģeklinde soruĢturma izni verilmesi ya da verilmemesi Ģeklinde iki çeĢit karar düzenlenmiĢken, 6745 sayılı Kanunla yapılan değiĢiklikten sonra yetkili mercilere iĢleme koymama kararı verme yetkisi de tanımıĢtır. Böylece daha önce 4483 sayılı Kanun kapsamında ileri sürülen suçlarla ilgili olarak bir ön inceleme baĢlatılmadan önce idarece yapılan bir araĢtırmaya dayalı olarak verilen iĢleme koymama kararlarına karĢı idari yargıda iptal davası açma yoluna gidilebilirken 6745 sayılı kanunla yapılan
154 Danıştay Dergisi Yıl : 2018 Sayı : 148 değiĢiklikten sonra bu kararlara karĢı sadece 4483 sayılı Kanunun 9’uncu maddesinde belirtilen itiraz yolu kullanılabilecek olup, iptal davası açılması yasal olarak mümkün bulunmamaktadır.
ĠĢleme koymama kararı, personel hakkında ileri sürülen suç iddiasının, suçun unsurları, vasfı, gerçekliği gibi hususlar bakımından ceza hukuku kapsamında bir soruĢturmayı gerektirmediği açık olan durumlarda, idarenin zaman ve kaynak israfını önlemek için alınan kararlardır.
2547 sayılı Kanun'un 53/c maddesinde yapılan değiĢiklikle getirilen inceleme yapma yolu da benzer bir nitelik taĢımakta ve inceleme sonucunda soruĢturma açılmamasına dair yetkili merciler tarafından verilecek kararlar da 4483 sayılı Kanun uyarınca verilen iĢleme koymama kararlarıyla aynı sonucu doğurmaktadır. Ancak bu kararlara itiraz edilmesi halinde ne tür iĢlem yapılacağıyla ilgili olarak 2547 sayılı Kanun'da bir hüküm bulunmamaktadır. Dolayısıyla bu konuda yine 2547 sayılı Kanunun 53/c maddesi yoluyla Memurin Muhakematı Hakkında Kanun uygulanacak fakat bu Kanun da yürürlükten kaldırıldığından 4483 sayılı Kanun'un 16’ncı maddesi uyarınca 4483 sayılı Kanun hükümleri uygulanacaktır.
Bu durumda 4483 sayılı Kanun kapsamında verilen iĢleme konulmama kararlarına yapılan itirazlarda olduğu gibi aynı Kanunun 9’uncu maddesinde öngörülen itiraz yolu kıyasla uygulanarak 2547 sayılı Kanunun 53/c maddesi kapsamında değiĢiklikten sonra (02.12.2016) verilen soruĢturma açılmamasına dair kararlara yapılacak itirazların da, bu madde uyarınca verilen lüzum-u muhakeme veya men-i muhakeme kararlarına yapılan itirazları değerlendiren kurullar tarafından incelenmesi gerekmektedir. Aksi halde bu itirazların idari yargıda iptal davasına konu edilmesi, kanunda özel olarak düzenlenmiĢ bir ceza soruĢturması usulünü anlamsız kılacaktır. Bu yol suçun ve suçlunun kısa sürede soruĢturulması bakımından ceza hukukunun amaçlarına da uygun olacaktır.
Açıklanan nedenlerle; Antalya 1. Ġdare Mahkemesinin temyize konu kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan Mahkemeye gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeĢ) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 14/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
