Çiftçi-Sen’in de bileşeni olduğu, La Via Campesina Avrupa Koordinasyonu, Gıda Güvenliği Komitesi (CFS)’nin toplanmasından ötürü bir basın açıklaması yayınladı. Bildiride alınan kararların kağıt üzerinde kalmaması uyarısı yapıldı.
Basın Bildirisi 11 Ekim 2010, Roma
B.M.’de Avrupa Birliği: Avrupa Birliği sürdürülebilir köylü ve aile tarımına destek sunma söylemini pratiğe geçirmeli.
11-16 Ekim’e kadar, Gıda Güvenliği Komitesi (CFS) Kasım 2009 tarihinde Roma’da gerçekleşen reformdan bu yana ilk kez toplanacak. Avrupa Birliği, gıda güvenliği, fiyat dalgalanmaları ve toprak mülkiyeti ve doğal kaynakların yönetimi ile ilgili direktifler konusunda müdahalede bulunacak.
Bu olay üzerine, Via Campesina Avrupa Koordinasyonu, gıdaya erişimde yaşanan dünya krizine ve 2007-2008’de bu durumun daha da kötüleşmesine karşı Avrupa Birliği, Avrupa hükümetleri ve Avrupa şirketlerinin sahip olduğu büyük sorumluluğa dikkat çekmek istemektedir. Kendi tarım, ticaret ve mali politikalarından dolayı, AB açlığın artmasında pay sahibi olmuştur.
Avrupa Birliği, Gıda Güvenliği komitesi süresince küçük çiftçiler ve köylülerin küresel ölçekte açlık sorununa bir çözüm sağlanmasında önceliği olduğunu beyan ederse, AB tutarlı olmalı ve bu kriteri kendisinin tüm politikalarının gelişimine ve öncelikle gelişmekte olan yeni OTP’ye uygulamalıdır Willy Schuster, bir Romen köylü, şunları söylüyor: ” Romanya’nın AB’ye girişinden bu yana, çok fonksiyonlu aile çiftlik sayısı dramatik bir şekilde düştü ve bu, tarımın daha sürdürülebilir modlarını uyguladıkları, istihdam yarattıkları ve kadınlar tarafından işletildikleri halde oldu.”
AB’nin Gıda güvenliği Komitesinde takındığı bu pozisyon, gıda ve tarım için küresel bir yönetişim alanı olarak, demokratik ve şeffaf bir sürecin, ki Avrupa Parlemantosu’nun çok önemli bir rol oynaması gereken, sonucu olmalı. Ayrıca, yeni bir OTP gelişimi, küresel yönetişimin bu çerçevesini dikkate almak zorunda. uluslararası düzeyde ve mevcut politikalarını AB’nin uluslararası düzlemde kurduğu söylemler ile kendi politikaları arasındaki tutarlılığın artırılmasına ihtiyaç var.
AB’nin vaazlarına son verip sürdürebilir köylü ve aile tarımını gerçekten destekleyerek kendi söylemini pratiğe geçirmesi çok elzem.
