• Sonuç bulunamadı

1983 yılında Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesine girdi

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "1983 yılında Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesine girdi"

Copied!
6
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Adı Soyadı: Prof. Dr. Recai DOĞAN Üniversite: Ankara Üniversitesi Fakülte: İlâhiyat Fakültesi

Bölüm: İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliği Anabilim Dalı: Din Eğitimi

Bildiği Yabancı Diller: İngilizce, Almanca, Arapça

1965 yılında Ankara’nın Çimşit köyünde doğdu. İlk, orta ve Lise tahsilini Ankara’da tamamladı. 1983 yılında Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesine girdi. Aynı Fakülteyi 1988 yılında birincilikle bitirdi. 1993 yılında Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Din Eğitimi Tarihi Bilim Dalı’na Araştırma Görevlisi olarak atandı. 1996 yılında Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’ne bağlı olarak Din Eğitimi alanında “Batıcılık Akımının Din ve Eğitim-Öğretim Görüşlerinin Değerlendirilmesi” adlı Doktora çalışmasını tamamladı.

1999’da Doçent 2005 yılında Profesör oldu.

1997 yılında 1 yıl süreyle Kırgızistan Osh Devlet Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi’nde misafir öğretim üyesi olarak eğitim dersleri verdi. Kırgızistan’da bulunduğu süre içerisinde, Sovyet eğitim sistemi ve bağımsızlığını elde eden Türk Cumhuriyetlerinde din eğitimi ve öğretimi konusunda neler yapılmaya çalışıldığı konusunda araştırmalarda bulundu.

Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu’nda İlk ve Orta öğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi dersi program geliştirme çalışmaları ile ilgili kurulan komisyonda görev aldı.

Ayrıca Milli Eğitim Bakanlığınca Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi ve Hitabet ve Meslekî Uygulama gibi dersler için düzenlenen hizmet-içi eğitim kurslarına eğitmen olarak katıldı.

Diyanet İşleri Başkanlığı’nda özellikle hizmet içi eğitim programlarının geliştirilmesinde görev yaptı.

Din Eğitimi alanında kitap ve çok sayıda makale ve ulusal ve uluslararası tebliğleri bulunmaktadır.

Halen Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Din Eğitimi Anabilim Dalı’nda öğretim üyesi olarak görevine devam etmektedir. Evli ve iki çocuk babasıdır.

(2)

YAYIN LİSTESİ

A. BİLİMSEL DERGİLERDE ARAŞTIRMAYA DAYANAN YAYINLAR

a. SSCI, SSCI ,AHI ve Ekli Liste’de Yer Alan Dergilerdeki Yayınlar

1. “The Usage of Metaphor in the Prophet Muhammed’s (pbuh) Hadiths as an Educational Method”, Muslim Education Quarterly, Spring Issue, Volume 19, Number 3, 2002, 4-15

2. “The Human Model Which The Qur’an Aims to Bring Up in Terms of Objectives of Education”, Muslim Education Quarterly, Spring Issue, Volume 21, Number 1&2, 2004, s.12-23.

b. Yurt içi ve Yurt Dışı Hakemli Dergilerdeki Yayınlar

1. “Osmanlı Eğitim Kurumları ve Eğitimde İlk Yenileşme Hareketlerinin Batılılaşma Açısından Tahlili”, Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, c.XXXVII, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara 1998, s.407-442.

2. “II. Meşrutiyet Dönemi Eğitim Hareketlerinde Din Eğitim-Öğretimi”, Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, c.XXXVIII, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara 1998, s.361- 445.

3. “Cumhuriyet Öncesi Dönemde Yaygın Din Eğitimi Açısından Hutbeler”, Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, c.XXXIX, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara 1999, s.491-533.

4. “Yaygın Din Eğitimi Açısından İkinci Meşrutiyet Dönemine Kadar Vaaz ve Vaizliğin Gelişimine Tarihi Bir Bakış”, Dinî Araştırmalar, c.1, Sayı: 3, Ocak-Nisan 1999, s.257-272.

5. “Şâtibî’de Eğitimin Unsurları”, Diyanet İlmî Dergi, c.34, Sayı:1, Ocak-Şubat-Mart 1998, s.71-98.

6. “Osmanlı’nın Son Döneminde Yaygın Din Eğitiminde Vaaz ve Vaizlik”, Diyanet İlmî Dergi Osmanlı Devletinin Kuruluşunun 700. Yılı Özel Sayısı, c.35, S.1, Ocak-Şubat-Mart 1999, 171-206.

7. “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlik Ölçeği Üzerine Bir Ön Araştırma”, -Nurullah Altaş’la birlikte- Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: XLIII, 2002, s.109-122.

(3)

Jurnalı, Sayı:1, Oş Devlet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi yayını, Oş 2000, s.40-50.

9. “Islam dinindeki işeniç cana anın türk elderinin mamleket cönündögü köz karaşının kalıptanuusuna taasiri”, Teologiya Fakultetinin İlmiy Jurnalı, Sayı:1, Oş Devlet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi yayını, Oş 2000, s.126-130.

10. “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlik Düzeylerini Etkileyen Faktörler (Ankara Örneği)”, -Nurullah Altaş’la birlikte-, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: XLIV, 2003, s.173-186 .

11. “Din Öğretiminde Yeni Yöntem Tartışmalarında Kuramdan Uygulamaya: İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programları (Ankara Modeli)”, -Nurullah Altaş’la birlikte-,Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt II, Ocak 2004, s. 41-57.

12. “Avrupa Birliği Sürecinde Dini Kurumlar ve Din Eğitimi: Almanya Modeli”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,AÜÝFD XLIX (2008), sayý II, s.1-43

13.” Erken Çocukluk Dönemi Dini Eğitim Temel İlkeleri”, Kadın ve Toplum Dergisi, Ekim, 2017.

14. “Din Eğitim ve Öğretiminde Birey ve Bireyselleşme”, Din ve Toplum Dergisi, Ocak, 2017.

B. ULUSLAR ARASI KONGRELERDE BİLDİRİ SUNMA

1. “Metaphorical Expressions in the Prophet Muhammad’s Hadith”, Religions and Discourse Metaphor, Canon and Community Jewish, Christian and Islamic Aproaches, (eds) Ralph Bisschops-James Francis, Peter Lang AG, European Academic Publishers,Bern 1999, s.162-179.

2. “Düynölük tınçtıkka öbölgö bolgon kuran prentsipteri cana din pedagogikasının rolu”, Islam Cana Tınçtık Sempozyumu, Oş Devlet Üniversitesi yayınları, Oş 2000, s.59-67.

3. “Madaniyattı taanıp-bilüüdö din pedagogikasının rolu”, İstoriya, Kultura i Ekonomika Yuga Kırgızstana Sempozyumu 19-20 Mayıs 2000, Kırgız –Özbek Üniversitesi Yayınları, Oş 2000, s.226-229.

4. “Musa Carullah’ın Maarif ve Usul-i Cedid Hakkındaki Görüşü”, Ölümünün 50.

Yıldönümünde Musa Carullah Bigiyef (1875-1949), I. Uluslar arası Musa Carullah Bigiyef Sempozyumu, 6-7 Kasım 1999 Ankara, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara 2002, s.129-144.

(4)

5. “1980’e Kadar Türkiye’de Din Öğretimi Program Anlayışları”, Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları-Uluslararası Sempozyum Bildiri ve Tartışmaları, 28-30 mart 2001, MEB Yayınları, Ankara 2003, s. 611-671.

6. “Avrupa’da Kur’an-ı Kerim ve Dini Bilgiler Kursları: Problemler ve Çözüm Önerileri (Almanya Örneği)”, III. Din Şurası, 20-24 Ekim 2004, Ankara.

7. “Avrupa Birliği Sürecinde Dini Kurumlar ve Din Eğitimi: Almanya Modeli”, Avrupa Birliği Sürecinde Dini kurumlar ve Din Eğitimi Uluslar arası Sempozyumu, 17-19 Kasım 2006, İstanbul 2007, s.255-299.

8. “Some Evaluations On The Perceptıons Of Relıgıon In Islamıc Thought About The Conceptulızatıon Of Other Relıgıons (An Ottoman Example)”, ISREV, 2008, Ankara.

9. “İslami Eğitimin Uluslararasılaşması Üzerine Bazı Mülahazalar”, V. Teoloji Konferansı, 26-29 Kasım 2012, Moskova.

10. “Türkiye de Dini Yüksek Öğretim Kurumları”, Universite de Strasbourg, 17-19 Kasım 2015, Strazburg.

11. “Erken Çocukluk Dönemi Din Eğitimi Üzerine Bazı Değerlendirmeler”, Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Kongresi, 18-20 Mart 2016, İstanbul.

C. ULUSAL KONGRELERDE BİLDİRİ SUNMA

1. “Ahmet Hamdi Akseki ve Yaygın Din Eğitimine Hizmetleri”, Ahmet Hamdi Akseki (Sempozyum), TDV Yayınları, Ankara 2004, s. 83-94.

2. “Cumhuriyetin İlk Yıllarında Tevhid-i Tedrisat Çerçevesinde Din Eğitim-Öğretimi ve Yapılan Tartışmalar”, Cumhuriyet’in 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi, Türk Yurdu Yayınları, Ankara 1999, s.227-288.

3. “Yüksek Dini Tahsil (İlahiyat Fakültelerinin Yeni Programları ve İlahiyat Ön Lisans Programları Hakkında Genel Bilgiler ve Öneriler), Din Eğitiminin Günümüzdeki Problemleri ve Çözüm Önerileri-Tartışmalı İlmi Toplantı, TİDEF Yayınları, Ankara, 2001, s. 54-83.

4. “İlahiyat Fakültelerinin Yeniden Yapılanması Üzerine”, -Cemal Tosun’la Birlikte-, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, 17-19 Ekim 2003, Isparta 2004, s. 487-507.

5. “Eğitim Anlayışı Nasıl Olmalıdır?”, Tartışmalı İlmi İhtisas Toplantısı, 1-4- Haziran 2014(Nevşehir), İstanbul 2015, s.351-371

(5)

D. KİTAP, MAKALE, KARAR TAHLİLİ VE VAK’A TAKDİMİ

1. “Kinderen en God Verteld in Verhalen –Kitap Tanıtımı”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: XLIV, s.489-495.

2. “Din Eğitimi ve Öğretiminde Yeniden Yapılanma”, Diyanet Aylık Dergi, Sayı: 153, Eylül 2003, s. 6-8.

3. “Meşrutiyetten Sonra Maarif Tarihi-Sadeleştirme”, Dini Araştırmalar, Eylül-Aralık 2001, C. 4, s. 11, ss. 197-207.

4. “İslam Terbiyesinin Mahiyeti-Sadeleştirme”, Dini Araştırmalar, Mayıs-Ağustos 2002, C.

5, s. 13, ss. 199-200.

E. ALANINDA KİTAP YAZARLIĞI

1. İlköğretim 4 ve 5. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi (Prof. Dr.

Cemal Tosun ile birlikte), 2. Baskı, Pegem A Yayıncılık, Ankara 2003. (BAŞ ESER) 2. Din ve Gençlik, Pegem-A Yayıncılık, Ankara 2004.

3. İlköğretim 6,7 ve 8. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Özel Öğretim Yöntemleri (Prof. Dr. Cemal Tosun ile birlikte), Pegem A Yayıncılık, Ankara 2003.

4. İslâmcıların Eğitim ve Öğretim Görüşleri, Bizim Büro Basımevi, Ankara 1999.

5. Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi 4-8 (Cemal Tosun ve Ayşe Korkmaz ile birlikte), Nobel Yayıncılık, Ankara 2001.

6. Hitabet ve Mesleki Uygulama (Prof. Dr. Cemal Tosun ile birlikte), MEB Yayınları, Ankara 2002.

F. KİTAP ÇEVİRİSİ

1. Evrensel Bir Ahlâka Doğru, Hans Küng-Karl-Josef Kuschel’in Erklärung zum Weltethos adlı kitabının Doç. Dr. Nevzat Aşıkoğlu ve Doç. Dr. Cemal Tosun ile birlikte çevirisi, Gün Yayıncılık, Ankara 1995.

G. MAKALE ÇEVİRİSİ

(6)

1. Musa Carullah, “Akademik İslam Üniversitesi”, İslamiyat, Cilt 6, Sayı: 1, Ocak-Mart 2003, s. 185-194.

H. KİTAPLARDA BÖLÜM YAZARLIĞI

1. “Din Öğretiminde Dikkat Edilmesi Gereken Temel İlkeler ve Örnek Bir Ders İşlenişi”, İlköğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Öğretim Programları ve Bir Uygulama Örneği (Ankara Modeli), Millî Eğitim Basımevi, İstanbul 2001, s.58-73.

2. “Religious Education in Turkey”, 3. “Atatürk Dönemi Din Eğitimi”, 4. Açık öğretim Din Kültürü, 5. Din Bilimleri I, İlitam,

G. EĞİTİM HİZMETLERİ

1. Diyanet İşleri Başkanlığı’nda Din Hizmetleri Personelinin Eğitimine Yönelik Program Geliştirme Komisyonunda görev yaptı.

2. Diyanet İşleri Başkanlığı’nda Kur’an Kursu Programlarının Geliştirilmesinde görev yaptı.

3. Milli Eğitim Bakanlığı’nda İlk, Orta ve İmam Hatip Lisesi Öğretim Programlarının geliştirilmesinde bulundu.

4. Diyanet İşleri Başkanlığı din hizmetleri personelinin yeterliklerini belirleme komisyonunda görev yaptı.

5. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü’nde Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri projesinde görev yaptı ve İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenlerinin özel alan yeterliklerinin belirlenmesinde uzman olarak bulundu..

Referanslar

Benzer Belgeler

III.. “Allah’ım! Senden yardım isteriz, günahlarımızı bağışlamanı isteriz, senden bize hidayet etmeni isteriz. Sana inanırız, sana tövbe ederiz. Sana güveniriz,

İslâm inanç esaslarının üç ana unsurundan biri olan ahiret inancı her şeyden önce insanda sorumluluk duygusu meydana getirmektedir. Dünya hayatında insanın zorluklarla

Her biri; Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine iman ettiler ve şöyle dediler: “O’nun elçileri arasında ayırım yapmayız”… (Bakara suresi, 285.

Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.” (Âl-i İmrân suresi, 159. ayet.). Aşağıdakilerden hangisi bu ayetten çıkarılabilecek ahlaki ilkelerden

A) Canın korunması B) Neslin korunması C) Malın korunması D) Dinin korunması.. İslam dinine göre, hayatını en güzel ve mutlu bir şekilde devam ettirebilmesi için insan

1. İslam öncesi Arap toplumu; hürler, köleler ve azatlılar şeklinde üç sınıftan oluşmaktaydı. Azatlılar, hürler ile köleler arasında bir statüye sahipti. Bir köle, sahibi

E) İman ile ihlas arasındaki ilişki nedir?.. İman konusunda bilgi sahibi olmak iman etmek için yeterli olsaydı bu konuda bilgisi olan herkesin mümin olması

I.. Bir gün bir yetim çok sıkıntıda olduğu bir dönemde ihtiyacını gidermesi için Ebu Cehil’e gider ve ihtiyacının giderilmesi isteğinde bulunur. Meydanda