Masum bir yalan

~rr-

T> Ifai,

den pek belliydi. Kendi:. . lacağı bir misafir nasılsa _______ dığı iğin masası üzerinde birikmiş evrakı bezgin bir eda ile tetkik et­ mekte olan Ahmet Salim bey der­ hal toplanarak ayak sesine başını çevirdi, fakat gelenin vilâyet mü­ hendisi Hüseyin Nail olduğunu gö­ rünce koltuğuna tekrar yayıldı ve yeni gelene lâübali bir eda ile bir yer göstermeyi kâfi buldu.

Uzun yîllardanberi ( ) de

mek-tupçuluk^den Ahmet Salim bey

Kürmet ve ı t ı r l ı n ı öyle pek bezle- denlerden değildi. Meşrutiyetten ev­ vel validen gayri ancak erkândan bir iki zatla* eşraf tan bir iki kişiyi eteklerdi. Hürriyetin ilânındanberi yüzüne gülünmesi lâzım kimselerin sayısı gerçi hayli çoğalmıştı. Fakat, buna mukabil, yeni rejimde itibar borsası daha çok değişiklik arzetti- ği, kimsenin ehemmiyet ve itibarın­ da istikrar bulunmadığı için^Ahmet Salim beyin hürmetlerinde ve hür­ metsizliklerinde de bir karar kal­ mamıştı. Gösterilen ve koltuktan zi­ yade iskemleye benziyen yere otu­ rup kesik bıyıklarını kemiren Hü­ seyin Naile ise (....) e geldiği beş ay- danberi asla itibar eylememişti.

Bu, otuzla otuz beş arası olması icap eden oldukça yakışıklı ve sü­ süne meraklı bir adamdı ki, hem ik­ tidarsızlığı, hem de irtikâp ve irti­ şaya müsait mevkiinde bir hayli do­ lap çevirdiği söyleniyor, azlinin

va-< ^ j

Jtao ¿ i

^

erk" -?

i^l*) o jl—-t r>»y^r^J_y3

>•

.

|

* •

J y —■*

c

Â

j

b ->>P |j *—• J ^ -rf

¡P

<=— 'O ~>

t

j-P r^>fe'

« ^ : : r ~ - !y& _T * >— ¿y

S&lr*

li paşa tarafından mensup olduğu nezarete pek mahrem bir şekilde yazılmış olduğu da dillerde dolaşı­

yordu. VS

Ahmet Salim bey iş esrarında kul­

landığı gözlüğün üzerinden baka­

rak:

— Buyurun, ne var ne yok? diye sordu.

Hüseyin Nail titrek bir sesle de­ di ki:

— Affedersiniz beyefendi, çok

mahrem bir şey arzedeceğim. Havadisten, dedikodudan pek haz ederdi. Ve olanı biteni âmirlerine yetiştirmek, otuz yıla yaklaşan me­ muriyet hayatında en büyük serma­ yesi ve baş hüneri olmuştu.

Nail kesik cümlelerle anlattı: îs- tipdat devrinden meşrutiyete miras kalan ve yetmişine varmış ise de yaşını tashih ettirdiği için tekaüt lâ­

fını ağıza aldırtmıyan vali paşa

genç ve güzel karısına haber gön dertmiş, içinde tehdit ve rica bulu­ nan bir ifade ile görüşmek istediği­ ni, söyliyeceği gayet mühim ve mah­ rem şeyler olduğunu bildirtmişti Genç adam bunları anlattıktan son­ ra gözlerinde bir ateş yana yana ilâ­ ve etmişti:

— Beyefendi, namus bendenizca

hayattan mukaddestir. Vali paşanın bu denactini refikadan öğrendiğim anda kan gözlerimi bürüdü. Gidin makamında: o sarsak herifin pesti­ lini çıkarmak istedim. Fakat sonra

■ t

bir kere size danışmayı münasip bul- dum. En doğru hareket tarzım gös­

tereceğinizden eminim.

Bu söze teşekkür eden Ahmet Sa­ lim bey fevkalâde samimî, hattâ bi­ raz da hürmetkâr bir eda ile her­ hangi bir şiddetten çekinmesini tav­ siye etti, davete icabet etse bile ha­ reminin vaziyeti mükemmelen idare edebileceğini, ihtiyar olduğu pigbet- te de korkak bir adam olan vali pa­ şanın herhangi bir cebir ve zora kalkışmasına imkân ve ihtimal bu- lunrriadığını, hattâ hakikaten baba­ ca bir lâfı olmasının pek mümkün bulunduğunu temin etti. Eğer bir takım yeni vaziyetler zuhur, ederse

bunları da gelip kendisine bildirme- I sini, takibi kendince en doğru görü- ' nen yolu göstermekten geri kalmıya- cağını ilâve etti.

Birden sakinleşen HüseyinJMfeil

odadan çıktıktan sonra da, m S tup- çu .'Ahmet Salim bey masasının ha- şında eşyak okumıya ta b a m ız ı e- denaMÜ, hemen fesini düzeltilİfcriü- nü Uıkftyerek dışarı çıktı. Sffksiİe Naip^jgfendiyi, muavin efen tH b det- terdaeJaeyi ziyaret edip havSQ *4M - laıfflm«l>ITâllandıra anlattığıfgibi he­ men o günün akşamı buluştuğu it­ tihat ve tera k k i kâtibi mesulüne hi-

kâfi kte de kusur ey

lisinde-Hüseyin Nailin harekâtını

tenkit yollu tek söz söylenmez oldu. . Ancak aradan iki ay kadar bir za man geçtikten sonra bir gün vali paşa muavine dedi ki:

— Nafıa mühendisinin ehliyetsiz­ liğinden ve suiistimalinden bahsede- derek azlini nezaretten istemiştik. Hâlâ cevap alınmadı. Tekit edilse.

Vilâyet muavini Vartan efendi el­ lerini uğuşturarak cevap verdi:

— Paşa hazretleri, biçare hakkın­ da söylenen lâflar hep kıskançık, a- davet eseri. Bendeniz uzun uzun tah­ kik ettirdim ve bütün sözlerin is­ nat ve iftira olduğuna kanaat g e ­ tirdim. Ama yine efendimiz bilirler.

Yorgun ve bir tanesi daima kanlı gözlerini her söz nihayetinde muta­ dı olduğu veçhile yarı kapayan vali Rüknettin paşa sustu, hiç bir mu­ kabelede bulunmadı, içinden: «he­ rifi sızdırdılar galiba’ » diye düşün­ müştü. Fakat belki bitip tükenmek bilmiyecek tahkikatla yorulmak ve hele bir mesele çıkarmak istemedi­ ği için işin ilerisine gitmedi.

Muavin Vartan efendi ise maka­ mına avdet ettiği zaman:

«— Vay alçak herif vay! Hem ka­ rı ile bu yaşta mercimeği firma ver­ miş, hem de işi belli etmemek için kocanın aleyhinde tertibat almıya kalkıyor. Şu Abdülhamit adamları­ nın kurnazlığı dehşet vesselâm!» di­

ye mırıldandı. ^

Ayni zamanda memnundu da:

Vali paşanın (cananesile) gönül sa­

lalarında berdevam olmasına bu

müdahale ve tezkiyesile hizmet et­ miş olmuyor muydu?

• * *

n sonra vilâyet idare mec-O

Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi