Dünya okyanus sisteminin küresel iklimi nasıl yönettiğiyle ilgili bir bağlantı bulundu. Yeni keşfedilen 800-1000 metre derinlikteki Tazmanya dış akıntısına 'süper daire' deniliyor.
Avustralyalı bilim insanları, dünya okyanus sisteminin küresel iklimi nasıl yönettiğiyle ilgili bir bağlantı bulduklarını açıkladı. Yeni çalışma, Avustralya'nın güneyindeki Tazmanya adası üstünden Güney Atlantik'e doğru giden bir akıntının, dünya ikliminin kontrol odasının daha önce keşfedilmemiş bir parçası olduğunu gösteriyor.
Son yıllarda Atlantik'in çevresini dolaşan Güney Okyanusu'nun, dünya okyanus sisteminin içine aldığı karbondioksitin üçte birini emdiği için, küresel iklimin akciğeri olduğu belirlenmişti. İngiliz Milletler Topluluğu Bilimsel ve
Endüstriyel Araştırmaları Örgütü'nün (CSIRO) Deniz-Atmosfer Dairesi'nden Ken Ridgeway, "Derin okyanus yolu akıntılarının Pasifik'ten Hint Okyanusu ve Endonezya'ya doğru ilerleyebildiğini biliyorduk. Şimdi Tazmanya'nın güneyine de hareket ettiklerini görüyoruz. Bu da bir başka önemli halka" dedi.
Her okyanusta su ya saat yönünün tersi kanallarda akıyor ya da okyanus havzasında daireler çiziyor. Yeni keşfedilen, ortalama 800-1000 metre derinlikteki Tazmanya dış akıntısı Hint, Pasifik ve Atlantik güney yarımküre okyanus havzalarını birbirine bağlayan bir 'süper daire' olarak kabul ediliyor.
CSIRO "Üç okyanus havzasından da su transferi yapan, küresel boyutta 'süper daire' oluşturan bu daireler arasında bağlantılar tespit edildi" diye açıklıyor.
Bu süper dairenin uzmanların okyanusun küresel iklimi yönetme biçimini daha net açıklamasını sağlayacağını
söyleyen CSIRO araştırmacıları, okyanus akıntılarının dünya ikliminin akciğeri olduğunu hatırlatıyor. Kutuplarda buz tabakalarının daha hızlı erimesi, okyanuslarda 4-5 bin metre derine akan 'taze su' kaynağına dönüşüyor. Ancak
buzların muhafazası, dünyanın geleceği için yaşamsal önem taşıyor. 16/08/2007
