BÖBREK HASTALIKLARINDA TIBBİ
BESLENME TEDAVİSİ
DİYALİZ
• Su ve elektrolitlerin yüksek konsantrasyondan düşük konsantrasyona doğru yarı geçirgen bir zardan geçmesi ilkesine dayanır.
Peritoneal kapiller kan ile periton boşluğuna doldurulan diyaliz solüsyonu arasında yarı geçirgen
bir membran olan periton aracılığıyla solüt ve sıvı değişimi
sağlanmasıdır.
Peritoneal kapiller kan ile periton boşluğuna doldurulan diyaliz solüsyonu arasında yarı geçirgen
bir membran olan periton aracılığıyla solüt ve sıvı değişimi
sağlanmasıdır.
DİYALİZ-AMAÇ
• Hastanın genel durumunu düzeltmek
• Üre, kreatinin gibi protein metabolizmasının son ürünlerinin kandan uzaklaştırılması
• Serum elektrolitlerinin dengede tutulması
• Asidozun düzeltilmesi
• Vücutta biriken fazla sıvının atılması
• Optimal protein ve enerji sağlanarak malnütrisyonun önlenmesi
• Hastanın transplantasyona hazırlanmasını
sağlamaktır.
Hemodiyaliz ve Periton Diyalizi Arasında Solüt ve Su Transportundaki Farklılıklar
• Küçük molekül ağırlıklı üremik toksinler hemodiyaliz ile daha iyi temizlenir
• Orta ve büyük molekül ağırlıklı üremik toksinler periton diyalizi ile daha iyi temizlenir
• Fazla miktarda sıvının kısa sürede uzaklaştırılmasında hemodiyaliz periton diyalizinden daha etkindir.
Diyaliz 2 şekilde uygulanmaktadır.
Peritonel Diyaliz ve Hemodiyaliz
Periton Diyalizi
Kimlere Uygulanabilir
• Semptomatik tedavilere yanıt alınamayan
– Hipervolemi
– Asit-baz dengesizlikleri-asidoz, alkoloz
– Elektrolit-mineral dengesizlikleri-Na, K, Ca, P, ürik asit – Akut böbrek yetmezliği
– Sepsis
– Metabolik hastalıklar
– Son dönem böbrek yetmezliği
Periton Diyalizi Komplikasyonları
• Peritonit
• Katater çıkış yeri infeksiyonları, kataterin fibrin ile tıkanması
• Karın içi basınç artışına bağlı komplikasyonlar – Karın – Bel ağrısı
– Fıtık
– Gastroözofageal reflü – Konstipasyon
– İştahsızlık
– Diyalizat sızıntısı – Abdomanal ödem – Genital ödem
– Hidrotoraks
Önlemler
Diyalizat volümünün azaltılması PD’ne geçici olarak ara verilmesi APD’ye geçilmesi
Önlemler
Diyalizat volümünün azaltılması
PD’ne geçici olarak ara verilmesi
APD’ye geçilmesi
Periton Diyalizi Komplikasyonları
• Sıvı dengesi ile ilgili bozukluklar:
Fazla ultrafiltrasyona bağlı hipovolemi
hipotansiyon
Yetersiz ultrafiltrasyon veya fazla tuz-sıvı almaya bağlı hipervolemi
hipertansiyon, ödem
Periton Diyalizi Komplikasyonları
• Malnütrisyon
• Obezite-Hiperglisemi-İştahsızlık-Hiperlipidemi:
• GI komplikasyonlar:
• Karın duvarı ile ilgili komplikasyonlar:
Periton Diyalizi Uygulanan Hastaların Beslenmesi
Enerji:
Doku yıkımının önlenmesi ve (+) N dengesi için 35-40 kkal/kg ya da günde 2000-3000 kkalŞişman ise 25 kkal/kg/gün’dür.
Protein:
Hasta ideal ağırlıkta ise 1.2-1.3 g/kg/gün Peritonit (+)-kaşektik ise 1.4-1.5 g/kg/gün
Periton Diyalizi Uygulanan Hastaların Beslenmesi
Karbonhidrat:
CHO %40-45Yağ:
Enerjinin %25-30’u yağlardan sağlanmalıdır.Sıvı:
Anüri, oligüri, HT varsa kilo alımlarını kontrol etmek için sıvı kısıtlanır (24x0.5+1 gün önceki idrar)Sodyum:
Anüri, oligüri, HT varsa kısıtlanır. 1 g Na + 1 g/l idrar formülüne göre hesaplanır.Periton Diyalizi Uygulanan Hastaların Beslenmesi
Potasyum:
CAPD devamlı diyaliz olduğu için hiperkalemi riski azdır. Bu nedenle hastanın K düzeyine göre ayarlanır.1 mmol/kg (39 mg/kg) K normal ise ~3 g/gün
Fosfor:
Periton zarı fosforu iyi süzmediğinden serum fosfor düzeyi artar. Renal osteodistrofi görülme riski çoğalır. <1000 mg/günKalsiyum: Günde ortalama 1 g verilir.
Periton Diyalizi Uygulanan Hastaların Beslenmesi
Vitaminler:
Suda eriyen vitaminlerin yetersiz alınması, metabolizmalarının bozulması, diyalizle kaybedilmeleri sonucunda serum ve doku vitaminleri azalır.Posa:
Diyaliz drenejanın kötüleşmesine yol açacağından konstipasyonun önlenmesi gerekir. Kepekli ürünler serum fosforunu yükseltmeyecek şekilde ayarlanarak verilmeli, kan K+ düzeyine göre sebze-meyve, ara öğünlerde taneli komposto verilmelidir.HD Hastalarında Malnütrisyon Nedenleri
• Besin ögelerinin yetersiz alımı
• Na, K, PO
4gibi besin ögelerinin diyette kısıtlanmasıyla lezzet almada azalma
• Artan gereksinim ve artan kayıp
– Proteinüri
– Transmembran kayıp – Aminoasit kayıpları
• Düşük enerji alımı
• GIS hastalıkları
• Anemi
HD Hastalarında Malnütrisyon Nedenleri
• Osteodisrofi
• İlaç tedavisi
• Membran etkileri
• Metabolik ve hormonal faktörler sonucu katabolizmadaki artış ve anabolizmadaki azalış
• Peritonit-kaşeksi
Hemodiyalizde Diyet Tedavisi
• Sıvı ve elektrolit dengesini düzenleyebilmek
• Bulantı, kusma, iştahsızlık, kaşıntı gibi üremik semptomları minimal düzeye indirmek
• En uygun beslenme programını sağlamak (klinik ve laboratuvar bulgularına göre)
• Uygun diyetin hasta tarafından tam olarak uygulanmasını sağlamak, böylece hasta böbreğin yükünü azaltarak optimal bir beslenme düzenini oluşturmak
HEMODİYALİZ-ENERJİ
• Proteinin enerji için kullanılmasını ve (-) N dengesi oluşumunu önlemek için diyet enerjisi yeterli olmalıdır.
Tedavi
• BMH 18-30 yaş= 14.7 x VA (veya Formüle ağırlık) + 496 31-60 yaş= 8.7 x VA + 829
HEMODİYALİZ-KARBONHİDRAT
• KBY’de glikoz metabolziması da bozulur. İnsülin direnci gelişebilir. Günlük enerjinin %60-65’i CHO’lardan sağlanmalı ve kompleks CHO’lar tercih edilmelidir.
HEMODİYALİZ-YAĞLAR
Tedavi:
Diyet
• Enerjinin %25-30’u yağlardan karşılanmalıdır.
• Doymuş yağ <%7, MUFA %12-15, PUFA %7-8
• Omega-3 ya eklenir (3-6 g/gün) İlaç
HEMODİYALİZ-PROTEİN
Tedavi:
• 1.2 g/kg/gün (Normal ağırlıkta)
• 1.4 g/kg/gün (Kaşektik ise)
• Verilen proteinin %65’inin biyolojik değeri yüksek olmalıdır
HEMODİYALİZ-MİNERALLER
• Sodyum:
• Anürisi-Oligüri varsa Na alımı 1-2 g/gün
• 1 L’den fazla idrar çıkışı varsa Na alımı 3-4 g/gün
• Diyaliz sırasında hipotansiyon oluştuğu için düşük K’lı, yüksek Na’lu besinler önerilir.
• Günlük Na alımı: 1 g/gün + 1 g/lt idrar
HEMODİYALİZ-MİNERALLER
• Potasyum:
• Anürik HD hastalarında ise ani K yükselmelerini önlemek için K sınırlanır.
• 1600-2000 mg/gün veya 40-70 mEq/gün
HEMODİYALİZ-MİNERALLER
• Fosfor:
• Kalsiyum bileşikleri yemeklerle birlikte bölünmüş dozlar halinde verilmelidir.
• Günlük diyetle verilen fosfor miktarı 600-1000 mg arasında olmalıdır.
HEMODİYALİZ-MİNERALLER
• Kalsiyum:
Günlük gereksinme 1.0-1.5’dır.• Çinko:
50 mg/gün oral çinko preparatı veya 400 µg/L diyalizatla Zn verilmelidir. Bazı kaynaklara göre 15 mg /gün yeterlidir.• Demir:
Fe takviyesi yapılmalıdır.HEMODİYALİZ-VİTAMİNLER
Suda eriyenler
• Diyaliz kayıplarına ve kısıtlı diyete bağlı olarak suda eriyen vitamin alımında yetersizlik gözlenir. Suplementasyon yapılabilir.
Yağda eriyenler
• A ve K vitamini önerilen dozlarda verilir ek gerekmez
• E vitamini 15 IU (9.5 mg α tokoferol)
• D vitamini ~0.25-0.75 mEq
HEMODİYALİZ-SIVI
• Sıvı gereksinimi 750-1500 ml’dir
• Sıvı birikimi; seanslar arası 2 kg, Vücut ağırlığının %3-5’i kadar
• Oligüri-anüri varsa sıvı kısıtlanır
• Anüri: 24x0.5xkg (ideal ağırlık)
• Oligüri: 24x0.5xkg+1 gün önceki idrar (ml)
HEMODİYALİZ
Öğün sayısı
• Klinik tablo (bulantı-kusma-iştahsızlık..) nedeniyle besin alımları az olabilir. Öğün sayısı arttırılmasıdır. Az az sık sık beslenme
Posa
• Posadan zengin besinleri az tükettikleri ve aldıkları bazı ilaçlara bağlı olarak konstipasyon sık görülür.
• Hergün zeytinyağlı bir sebze yemeği, barsakları çalıştıran meyve kompostoları (kayısı, erik, vb) verilmelidir.
Yenilmesi Sakıncalı Besinler
• Önerilenden fazla süt, yumurta, et, balık ve tavuk
• Konserve, salamura, sucuk, pastırma, salam, sosis ve zeytin
• Sakakatatlar (karaciğer, beyin, böbrek, vb)
• Kuruyemişler (ceviz, fındık, fıstık, badem)
• Pestil, hurma ve kurutulmuş meyveler
• Çikolata, kakao ve hazır tatlılar
• Et suyu ve et suyu tabletleri
• Meşrubatlar
• Kurubaklagiller (nohut, mercimek, barbunya, vb)
• Bulgur, patates, mısır, tarhana
• Tahin, pekmez, tahin helvası
• Pancar, bakla, ıspanak, pazı, tatlı kabak, mantar, kereviz, enginar, asma yaprağı
• Hazır çorbalar, çeşni, vericiler
• Yağlı yiyecekler, kızartmalar-kavurmalar
• Tuz ve kabartma tozu eklenmiş besinler
BÖBREK TRANSPLANTASYONU
• Böbrek nakli, böbrek fonksiyonları büyük ölçüde bozulan hastalarda canlı veya kadavradan alınan sağlam böbreğin nakledilmesidir.
Transplantasyon Sonrası Beslenme
• Eğer transplante edilen böbreğin fonksiyonu yeterli değilse diyet sınırlamaları devam edilir.
• Yeni böbrek normal fonksiyonuna tam olarak
ulaştığında diyet kısıtlamalarına gerek
kalmayabilir.
Beslenme Planlanırken Göz Önüne Alınması Gereken Faktörler
• Hastanın kilo takibi
• Hiperlipidemi
• Ödem
• Diyabetes Mellitus
• Hipertansiyon
• Bunlar kullanılan ilaç tedavisi sonucu oluşan durumlardır.
• Diyet proteininin 1.0-1.5 g/kg ve iyi kalite olması sağlanmalıdır.
Böbrek Transplantasyonunda Beslenme
• Enerji yeterli olmalı (30-35 kal/kg)
• Bol protein (1.3-1.5 g/kg)
• Yağ-CHO normal düzeyde
• Ilımlı potasyum sınırlaması (23 mg/kg)
• Ca, Mg, D vit ve tiamin gerektiği kadar eklenmeli
• Fosfor alımı kalsiyum alımına uygun olmalı
• Kortikosteroidler glukoz toleransını azaltırken, sodyum ve sıvı retansiyonuna, kalsiyum emiliminin bozulmasına neden olduğundan beslenme planı buna göre ayarlanmalıdır.
• Böbrek fonksiyonları düzeldikten ve steroid tedavisi azaltıldıktan sonra aşırı kilo ve hiperlipidemiyi önlemek için sağlıklı beslenme öneriler yapılmalıdır.