TIP VE BİYOTEKNOLOJİDE VİRÜSLERİN KULLANIM
ALANLARI
İmmün cevabın teşhis amaçlı kullanımı
Virüslere karşı üretilen antikorlar (IgM), bu hastalıkların teşhisinde kullanılmaktadır.
ELISA testinde;
İmmünofloresan testiyle (IFA);
Western blot tekniği
Viral aşılar
Viral hastalıkların önlenmesinde çok eski yıllardan beri aşılar kullanılmaktadır.
İlk olarak Leydi Montegu ve E. Jenner tarafından başlatılan aşılama çalışmaları, 1885 yılında
Pasteur’ün kuduza karşı bağışıklama yapmasıyla devam etmiştir.
1950 yılında ise Sabin zayıflatılmış canlı polio aşısını geliştirerek çok sayıda insanın aşılanmasını
sağlamıştır.
İnaktif aşılar, formaldehit yada UV gibi çeşitli etkenlerle nükleik asitleri zarar görmüş,
enfektifliklerini kaybetmiş virüslerden hazırlanır.
İnaktivasyonda virüsün antijenik özellik gösteren proteinlerine zarar verilmemelidir.
İnfluenza ve hepatit A aşıları, virüslerin formaldehitle inaktive edilmesiyle
hazırlanmaktadır.
Canlı virüs aşıları virülensliği
azaltilmış, zayıflatılmış virüslerden hazırlanır.
Kızamık ve kabakulak aşıları bu
şekilde hazırlanır.
Aşılamada karşılaşılan problemler
Canlı aşılar:
Poliovirüs (Sabin): Geri mutasyonla virülens tipe dönüş, endemik enterovirüsler tarafından engellenme ve SV40 ile kontaminasyon görülmüştür.
Smallpox (Çiçek): Yetersiz zayıflatma hastalığa, çok fazla
zayıflatma ise immünojenik özelliğin kaybına sebep olmuştur.
Kızamık: Yetersiz zayıflatma ateş ve isiliğe sebep olmuştur.
Kızamıkçık: Yetersiz zayıflatma ergin dişilerde mafsal iltihabına sebep olmuştur.
Sarı humma: Stabilizasyon ortamında hepatit B ile kontamine olmuştur.
İnaktive aşılar:
Poliovirüs (Salk): Canlı virülent virüslerin aşıda kalması ve formaldehite dirençli SV40 ile
kontaminasyon görülmüştür.
Grip: Ateş görülür
Kuduz: Allerjik beyin iltihabı görülür.
Kızamık: Hassasiyet artar
Viral aşıların üretiminde kullanılan yeni metodlar
Günümüzde aşı üretiminde canlı ve inaktif aşılara ilaveten dört farklı yöntem de kullanılmaktadır.
1. Mikrobial hücrelerde ekspresse olan klonlanmış genlerden viral proteinlerin üretimi
2. Vaccinia (smallpox, çiçek virüsüne karşı aşılamada
kullanılan virüs), baculovirus, poliovirus ve adenovirüs gibi organizmaların genomlarına viral genlerin inserte edilmesi
3. Viral proteinlere ait küçük peptidlerin kimyasal olarak sentezlenmesi
4. Antiidiotip antikorlarının geliştirilmesi
2. Çiçek virüsünde üretilen bu aşıların kullanım avantajları şunlardır.
Virüs tavuk embriyosunda kolay ve ucuz bir şekilde üretilebilir
Virüs liyofilize edilebilir ve oda sıcaklığında stabil kalabilir
Aşı derinin çizilmesiyle kolay ve ucuz bir şekilde uygulanabilir
Uzun süreli immünüteyi genelde tek bir doz sağlayabilmektedir
Aşılama sonucu oluşan küçük yara, aşılanmış kişilerin takibinde kolaylık sağlar
Aşılama işleminde çok az materyal kullanıldığı için yan etkiler en aza indirgenmiştir.
3. Viral proteinlere ait küçük peptidlerin kimyasal olarak
sentezlenmesi
Üçüncü yöntem sentetik peptid aşılarının kullanımıdır.
Viral yüzey proteinlerinden seçilen 15-20 amino asitten oluşan ve laboratuvarda sentezlenen küçük peptidler immün sistemi uyarmaktadır.
Bu şekildeki aşı üretimi diğer yöntemlerden daha kontrollüdür. Ancak genellikle küçük peptidler zayıf
immünojenik aktivite göstermektedir. Bu nedenle de ya
büyük bir proteinle birlikte yada güçlü bir adjuvanla birlikte bu peptidler konukçuya verilmelidir.
4. Antiidiotip antikorlarının geliştirilmesi
Dördüncü teknikte herhangi bir viral materyal kullanılmamaktadır.
Bu yöntemde virüse karşı üretilen nötralize antikorlar diğer bir konukçu hayvanda
immünojen olarak kullanılmaktadır.
Bu aşılama enfeksiyon esnasında yada
enfeksiyon riskinin yüksek olduğu durumlarda kullanılır.
Viral kemoterapi
Guanozin analoğu olan Acyclovir (9-(2-hidroksietoksi) metil guanin), alfaherpesvirüslere etkilidir. Virüsün
şifrelediği timidin kinaz ve DNA polimeraz, konukçu enzimlerinden daha güçlü bir şekilde bu kimyasaldan etkilenmektedir. Ayrıca acyclovir kullanımı interferon
sentezini de teşvik etmektedir. Ters transkriptazı etkileyen Azidotimidin, yan etkisinin olması nedeniyle HIV
tedavisinde sınırlı miktarda kullanılmaktadır.
Guanozin analoğu olan Gancyclovir (9-(1,3dihidroksi- 2propoksi)metil guanin) Cytomegaloviruslerde DNA polimeraz üzerinde etkilidir. Diğer bir guanozin analoğu olan Ribavirin, influenza, solunum sinsityal virüsü,
parainfluenza, hepatit C ve HIV gibi çeşitli virüslere etkilidir.
Amantidin, influenza A virüsünün kılıfından
ayrılmasını ve viral RNA’nın sitoplazmada serbest hale geçmesini önler. Rimantadin de benzer bir etki gösterir.