Ş İ İ R
65
ŞUBAT 2020 TÜRK DİLİ
Şimdi zaman sonsuz bir sessizliktir.
Sadece karlar gürültülü düşer ormana.
Bembeyazdır dağın ürpertici mahşeri, Uçuşur geçmiş ruhlar gibi kar taneleri, Bir deli kıyam ki nihayet başlamıştır.
Tutuşur soğuk ateşin buzdan alevleri.
Hayat bulaşmıştır küle dumana…
Kuşanır düş, gerçeğin elbisesini.
Saat vurana kadar pembe baharı, Rüyalar aslında bir parça yaşamaktır.
Kim bilir hangi sevdadan miras, Bir deli yalnızlıktır bu!
Nasıl bir büyüyse böyle Nereye baksam mucize…
Kestane, kayın, göknarlar gölgesince Uyumakta,
Keşiş Dağı’nın
Sessiz sedasız ormanları…
Volkan Topalak KEŞIŞ DAĞI’NIN MAHŞERI