Türk Dili 21
Mustafa ÖZÇELİK
Hüsnünün bahçesinde nar ve zeytin ağaçları Gözlerinin gölünde nergisler
Ben hangisine baksam
Bütün kapılardan çıkan sensin Her zaman ve her yerde
Ne zaman gelsem kapıların açık Bereketi sofranda
Ruhu doyuran o bereketli iksir Bütün dertlere derman
Bir fısıltı gibi
İçimize üflenen mana Biz böyle biliriz sevdiğimizi Sesimize ses
Kalbimize aşkı katanı Şükrümüz ona
Yalnızca onun duyduğu gizli bir dille Kan akışımız böylesine heyecanlı Yayılır gülümsememiz dört bir yana Son sözüm şudur dünyaya
Yalnız sen, yalnız sen Çünkü yüce dağlar başında
Buzdum eridim, ateştim kül oldum Böylece göç bitti söküldü çadır Yüzüm sana doğru çevrilmiş Eğilip toprağa
Nefesini içime çekiyorum