Türk Dili 93
Zeynep Rana SAVAŞ
I.
Bilinmezlik kaplar gözümü
Her taraf dağınık; gençliğim, saçım Sabahım kuş parmakları
Gecem heybeler dolusu hayat Duvarların kanadını kıranlardı Düşlerimin kemiğini sızlatan
Ümitsizce otururdu kafesinde ellerim Çıkıp kurtulsun diye dua ederdi Hayali ellerinden güzel ve sessiz Düşlerimdeki katliamın kaptanı II.
Gri seslerle dokunurdu Derisi kalın hayatlar gibi
Çırpınıp koşarken dudaklarından Kuşların sesini tanır gibiydi
Sessiz karanlığın yankısı kar kokardı Dumanı cebimde bir nefes gibi Yüzerek dolaşırdı gözlerimde Kirli camlarında asılı bulutlar III.
Gözleri ümit kokar düşlerimde Yemeni asıp yerleşmiş
Islak bulutlarla sokaklarda koşardı Durmadan seslenen kuşlar gibi Sesi ansızın camlarda yüzer Kırmızı damlalarla oynardı Karanfil severdi dudaklarından Saklanmış pembe gülüşüyle
Kırık Aynalarla Dolaşan Kadınlar
94 Türk Dili IV.
Buğulu camlardan baktı seslere Demirler sürmüş yağmurlar Sessizce öptüm gözlerini Nefesinde sallanan dallarda
Kırık aynalarla dolaşan kadınlar gördüm Gökkuşağı sesinde
Tramvayla yürüdü bulutlara Güneş tenine batmazken Gri bulutlar altında yüzerdi Saçlarını taramış yapraklar Durmadan severdi yağmurları Işıklar altında ağlarken
