Ankara'da kent içi trafiği bilim değil, "hobi" olarak gören bir belediye yönetimi var. Öyle ki, bu yönetim trafik ışıklarında bir-iki dakika beklemeyi trafik tıkanıklığı olarak algılıyor ve bu ışıklarda beklememek için trilyonlar harcayarak köprülü kavşaklar yapıyor. Böylece trafik sorununu çözdüğünü iddia ediyor. Evet... O kavşaktan artık beklemeden geçiyoruz.
Üstelik bu kavşağın akışkanlığına güvenen taşıtlar da bu yolu kullanmaya başlıyor. Ardından, bir sonraki kavşakta öncekinden daha fazla bekliyoruz. Yani önceki kavşakta "kaldırılan bekleme süresi" bu kavşağa taşınmış oluyor. Sonra belediye yönetimi diyor ki; "burayı da katlı kavşak yapmalıyız ki trafik aksın"... Tekrar inşaat başlıyor, bu kavşak da köprülü kavşağa dönüştürülüyor. Aynı süreç burada da tekrarlanıyor. Belediye, kendisinin yarattığı trafiği çözmek adına yeni kavşak yapımlarına girişiyor. Bu, bir kısır döngü ve "tuzak" olarak yıllardır Ankara''nın yegÌ¢ne ulaşım politikası olarak uygulanıyor.
Kentte yüzlerce yol kesimi var ve bu anlayışla her yol kesimini katlı kavşağa dönüştürmek gerekli ki, bu hem teorik, hem de pratik olarak mümkün değil... Bu şekilde trafik sorunu uzun erimde çözülmediği gibi, ödediğimiz vergiler de savurganca harcanıp Ankara gün geçtikçe daha çok tahrip oluyor. Çağdışı yaklaşımlara dayalı kavşak ve yol
genişletme inşaatları hiç bitmez hale geliyor. Sonra da kamuoyu, bu inşaatların gerekliliği değil, zamanını tartışmaya başlıyor.
OTOMOBİLİ KÖRÜKLÜYOR
Günlük yolculuklarda kişilerin kullanacakları taşıt türünün (otomobil ya da toplu taşım) seçiminde uygulanan ulaşım politikaları önemli bir belirleyici oluyor. Bu noktada, merkeze doğru yapılan katlı kavşaklar ve yol genişletmeleri, günlük yolculuklarda otomobilin daha çok tercih edilmesine yol açıyor. Kısıtlı ulaşım altyapısına sahip Ulus, Kızılay, Çankaya, Gaziosmanpaşa gibi kentin merkezi bölgelerine, her gün otomobiller taşınmaya çalışılıyor.
Otomobil sahibi olan her Ankaralı işyerine her gün arabasıyla gitmek zorunda değil... Bu hem pahalı, hem de kendi yarattığı trafik, park yeri bulma, kaza riski vb. nedenlerle son derece sorunlu bir çözüm (!) haline geliyor. Ancak belediye yönetimi, ısrarla bu yaklaşımı destekleyen yatırımlar yapıyor. Ne kadar yol ve kavşak yaparsanız yapın, yeni gelen trafik bunu mutlaka dolduruyor. Artan otomobil kullanımı, sonuçta yine otomobillerin tıkanmasıyla
sonuçlanıyor. Kentlerde yoğun araba kullanımının toplumsal, ekonomik ve çevresel açıdan yarattığı sorunlar ise kitaplar dolusu araştırmalara konu olmuş durumda...
TOPLU TAŞIMA YATIRIM YOK!
Hiç Anakent Belediye Başkanı'ndan; çağdaş, daha konforlu ve daha iyi hizmet veren bir toplu taşıma sistemi vaadi ya da övgüsü duyuldu mu? Duyulan sözler daima "şu kadar kavşak yaptık, şu kadar daha yapacağız", "şu kadar yol genişlettik, şu kadar daha genişleteceğiz" biçiminde oldu... Belediye yönetimi hep araba kullanımını körükleyen bir ulaşım politikasının önde gelen savunucusu oldu... Metro yatırımları yıllarca ihmal edildi ve kamu kaynaklarımız, ulaşım uzmanlarının "sonu yok" dediği kavşaklara gömüldü. Hala bu süreç devam ediyor.
Oysa, Ankara gibi büyük kentlerde, taşıtları taşımak değil, insanları taşıyacak konforlu ve çağda ş toplu taşıma sistemleri kurmak amaçlanmalıydı. Ne var ki, otobüsler dökülüyor, tarifeleri belirsiz, özel halk otobüsleri ve dolmuşların iyileştirilmesi ya da kaldırılmasına yönelik adımlar atılmıyor. Ülkedeki en pahalı toplu taşım
sitemlerinden biri başkentte... 13 yıldır tek kilometre metro işletmeye açılmadı. Böylesine kötü bir toplu taşım sistemi nedeniyle, Ankaralılar daha konforlu gidebilmek için dünyanın en pahalı benzinini kullanmak pahasına otomobillerini tercih ediyor. Ancak tüm bu yapılmayanlara rağmen, Ankara ülkenin en borçlu belediyelerinin başında geliyor... Peki ödediğimiz vergiler nereye gidiyor?!
Eser ATAK- Şehir Plancısı Cumhuriyet Ankara 17.11.2006
