Türk Dili 39
Durmuş BEYAZIT
Yunus Emre’ye Gün biter, ay biter
Yüzü telaşlıdır şeyh kızının
Dilinde çözülür beş vakit gül düğümleri Yutkunur, yüzünü görürüm ayçiçeklerinin Meşeden, gürgenden fundalıklara
Köyümüz uzaklara düşer
Habersiz gelirim ıssız ormanlarınıza Döker yapraklarını kalabalıklardan Yaşadığını bilirim oyuncaklarınızın Süt annemiz dünyadan göçtü Takvim yapraklarını kim okuyacak Görülecek hesabın kalmadı dünya Dalından düşecek tek tek kiraz ayının