78 Türk Dili
Bülent ATA
ne olacak şimdi
soruyorum sana apartman boşluğu telefonumdaki numarasına
ne diyeceğim kapatılmış bir kapı
onu son kez gören hastabakıcılar uzatırken sedyeye
bekleyen hastalar içinde gözlerinden tanıdım onu henüz kendindeydi başını örtmek için tülbendini arıyordu bir hücre topluluğu değildi büyükannemdi
onlarca hastanın içinde bir can parçası
beyaz saçları, solgun yüzü
masalın sonuna yaklaşan güvercin gözleri bir nefes alınca, güneş açan ev
insan sevdiklerinin yanında ölmeli, dedi hastane insanları artık evlerine dönmeli yüzünüzdeki o ifade
gerçek bir hastane mikrobu
beyaz önlükler, yeşil önlükler, sabo terlikler ölümsüz hijyen gözlükler
büyükannem, benimle yaşıt, benden genç seccadesinde dua eden bir masal kedisi
