Ünlüler ve tatil:Koç'a göre "istirahatsız insanlar" çalıştıkları işe büyük zarar verir

/

b Y L U '

IM Ö Z

_{★ ★ [ S a y f a ____ 7}

J

f i& p é f é n j ( 2 a z z^ A c a

32 K IS IM T E K M İL İ B İR D E N

-B

m

Y

û

M

u

L ¿EVRELERDE YALAYAN

i

NSANLAM N,

PARM ULIKTAN AKŞAM LARI CrEZECEK T A K A TLA R l

Y O K T U R . E Ğ İT İM S E M yöKSMKİ BlRAK»iJ>IKLA^./

İL İN , K

i

'T A ? V E K

a

? £ T E O k M M A Z E V K L E R İ D r

¿ ^ L lŞ M E M Â T İR ,

çùCa

SEMTTE L r A Z LÂMBALI

Y A K i l i R , H t-E K T A

i

'K OÜA

fc/LE , MAS PATTI R î> iV t

K A f A T lllf t . ONDAW,EP-Tt>J

Y A T I1 IP , T E K £ £ L £ N C £L£-

Ri B E U iD lR ,,. N E K ^ lN K

İ A R I , N £ E R K E K L E R İ

KORUNM AYI D İLM E Z L E R

KuPTAJ ÎS E ^Y A S A K

o

L -

T>

u

5

m

N P A N (4 0 K PAHALI

VE $A K |N C A U Ï>lR ,

O N D AN , £O C

m

K L A K \

B

o l o l u r

<

13

u LQLUJCLARlN PAHANI K l I OL

à

NL

a

R

i

YAŞAR ;

ZAYIFLARI Ö L tiîK , KALAN VERİ SEKİZ Ç

o c u k

¿

t

Ü

n

PÜZ YALINAYAK BAŞlKABAK $

0

KÂKLAR-

P A , A £c£ T E K OPA’PA

8 - 1

ö KİŞt B İR ARACA

ĞtİYA U Y U K LA R , ON

0

AN ÇOK Cİ&ÜR t#i BİLİRLER.

DIŞLANMIŞ ( YALNIZ BlKAKILMB N ÎNWW-

L Â K IN

y a ş a m

SAVAŞLARI İLLER ACRiD/R,

ONLARI İZ L E D İK Ç E , K E N D İM E A

c i

MA

D U Y (rU L A K |M I Y İ T İ R D İ M , AKTIK ÖNÜ­

M E KONAN ARTIKLAR İTİRAZSIZ YİYORUM,

A F E R İN P R E N S İ

S

o n u n

D

a a d a m Ö L M A L rA

BAS L A D İN .

Yazı d iz im iz in b u g ü n k ü k o n u s u V eh b i K o ç ... B u yaz 81 y a ş ın a u la ­ şan K o ç , Turizm B a k a n ı g ib i ta tilin “ş a r t " o ld u ğ u n a in a n a n la rd a n ... A m a b u n a s a d e c e in a n m a k la k a lm ıy o r ... B u n u h e r y ıl d ü z e n li o la ra k u y g u lu y o r d a ... T a til y e ri s e ç im in d e is e o ld u k ç a “ m u h a fa z a k â r” . 10 y ıld ır a y m o te lin m ü ş te r is i... K o ç 'la “ta til rö p o r ta jı”/?/ a rk a d a ş ım ız A lta n Ö y m e n y a p tı. Ö y m e n , o n d a n İlk d e fa 3 2 y ıl ö n c e , d a h a A n k a ra ’­ da U lu s M e y d a n ı'n d a k i " K o ç " y a z ıh a n e s in d e o tu ru rk e n b ir d e m e ç a lm ış tı. Ş im d ik i g ö rü ş m e d e n s o n ra V e h b i K o ç ’la ilg ili iz le n im le rin i s o ra n la ra " F a z la b ir d e ğ iş ik lik g ö rm e d im ” d iy o r.

A LTAN Ö Y M E N :

“ V is k iy i 1 9 3 8 ’- de b a n a S a f­ f e t A r ı k a n ö ğ re tti. O va­ k it t e n b e r i h e r a k ş a m b ir k a d e h iç e rim . V is k i b u l a ­ m a z s a m v ot­ k a iç e rim .

V

E H B Î Koç’la Büyükde- re’deki yazlık evinde ko­ nuştuk. Bana sorarsanız, bu ev ve bahçesi ideal bir tatil yeri. Gerçi üç katlı, eski tip binanın önünden, Sarıyer’e giden gürültülü cadde geçiyor. Denize o caddenin üzerinden bakılıyor. Ama arkada gürültünün ulaşma­ dığı, sırtlara doğru set set /ükselen çok sakin bir bahçe var. kik büyük değü ama, insan rada güneş banyosu da yapabi- r , gene küçük de olsa beş-altı ulaç atmaya elverişli havuzun- a yüzebilir de... Sonra havu- m beş-on adım ötesindeki bun- üovvun, çiçekler arasındaki ılntili terasmda, akşam çayım ebilir...

Ama Koç, “tatil”i “evinde çirmek” fikrine şiddetle karşı:

—Ne olursa olsun, öyle tatil naz diyor. İnsanın günlük üresinden tamamen uzaklaş- ısı lâzım. Yoksa her günkü yatının, işinin dışına çıkamaz,

fasını onlardan kurtaramaz. — Peki nasıl bir yere git-11?

— Başkalarım bilmem. Ben on önce mütevazi bir otel keşfet -

. Hep oraya gidiyorum. -Nerede?

■ ■ ■ t-E rd ek ’te.. Ama şehrin için- değil. Şehre 7 kilometre sta... Sakin bir koyda... -A dı?

—Pınar Oteli... Ben denize neyi de severim oma, asıl ümeyi severim. Etrafında yü- ecek yeri var. Pek konforlu U. Ama ben zaten konfo- lüksü sevmem.

im aslı b a rd a k

lüyükdere’deki evi Koç, 1939 ında 24 bin liraya almış... Aile zaman Ankara’da oturuyor, :anbul’a yazlığa geliyormuş, ıvuz ve havuzun başındaki çük bungalow daha sonra pilmiş. Koç'un evdeyken oku- ı-yazmayla uğraştığı yer de ası. Biz de bu konuşmayı mgalowun terasmda yapıyo- z. Vakit akşam vakti. Vehbi ıç ’un günlük değişmez prog- mına göre, saat 17’ye yakla- rken çay geldi... Yanında da ıbak içinde biraz beyaz peynir

î birer “krik-krak” dedikleri

ıbuklardan... Bardaklar bildi - imiz çay bardağı... Yalnız be- imki ve foto muhabiri arkada- ım Bahattin Şenol’unki normal, latta oldukça küçük birer çay iardağı... Koç’unki ise geniş... Bizimkinin iki misline yakın... Tabiî bizim çaylar biraz daha ;abuk bitti.

— Sizinki iltimaslı bir bardak galiba, dedim.

— Evet, dedi, ölçü içm. Bun­ dan bir buçuk bardak içerim. Ama siz isterseniz üç bardak da içebilirsiniz.

Çayı getiren gence işaret etti: — Doldur bardağı.

Sonra

ken­ disi çok içiyor, bize az veriyor. diyecekler.

Adının biraz “IıesaplT’ya çık­ tığını kendisi do biliyor. H at­ ta bunu dolaylı bir espri konu­ su olarak kullanıyor. Rivayete göre, kendi mab olan Divan Oteli’nde bile yemek yerse hesap pusulasını bütün ayrıntılarıyla kontrol edip, eğer fazladan bir şey yazılmışsa, itiraz eder, he­ sabı düzelttirdikten sonra öder­ m iş... Bu ve benzeri hikâyelerin doğru olup olmadığı sorulunca sadece gülüyor...

ÜNLÜLER

«ne

ve

TATİL

KOÇA GORE

« İŞTİRA HATSIZ

İNSANLARn

ÇALIŞTIKLARI İŞE BÜYİİK ZARAR VERİR

V eh b i K o ç 'u n ç a y b a rd a ğ ı b iz im k in in ik i m is li | a n la m a y ı ö n le m e k iç in g a rs o n u ik a z e tti: "O n la - ç a y a lıy o rd u . Ö lç ü s ü ö y le im iş . A m a y a n lış

j

ra b ir d a h a d o ld u r."

İnsan yalnız başına olursa, aklı işe takılır. Dinlenme olmaz... O bilileri de havadan sudan konuş­ maktan hoşlanan bilileri olmalı. Öylelerini arar bulurum. Ya da öyleleri beni bulur.

—Orada... Otel civarında... — Evet. Zaten gide gele tanı­ dıklarım onlu. Artık yaşını yü­ zümden mi, neyse, bana taham­ mül ederler... Öj

şa yürürüz.

mül ederler... Öyle konuşa

konu-Y ü rü y ü ş

a r k a d a ş la r ı

—Bu yıl da Pınar Oteli’n- deydiniz?

— Evet 15 gün kaldım. — Nasıl geçirirsiniz tatili? — Sabahleyin 7’de kalkarım. Her zamanki gibi... Kahvaltı etmem. Bir bardak su içerim. Bir de mevsim meyvesi neyse ondan bir parça yerim. 7.30’da mutlaka fauımlıen uıtııcımı. nene her zamanki gibi__Sonra, hazırlan­ dıktan sonra gazeteleri okurum. Günde beş gazete okurum.

— Hangilerini?

— Söylemem. Alman oiur. Sonra yürüyüş... Saat 9’da yü­ rüyüşe çıkarım. Tatil dışında haftada iki defa yürüyüş yapa­ biliyorum. Tatilde her gün yapa­ rım. En az bir saat yürürüm. Bazen bir buçuk saat...

—Yalnız mı?

—Hayır. Yanıma mutlaka birini ya da birkaç kişiyi alırım.

— Yaşınız bu yıl mı 81 oldu? —Evet bu yaz... Doğum gü­ nümün kaydı yok tabiî benim de... Ama şöyle bir şey oldu. Avrupa’ya gittiğimde hep kaldı­ ğım bir otel var. Otel kâğıdı­ na doğum günü yazılıyor ya, ben de her seferinde ayn bir gün yazardım. Yıl 1901’de, gününü ben o sırada aklıma geldiği gibi yazıyorum. B ir seferinde dedüer

m senin doğum günlerin bir­ birini tutmuyor. Bir seferinde başka tarih yazmışsın. Öteki seferinde başka... Ben de bunun üzerine kendime bir doğum günü tayin ettim. Annem “Üzüm­ lere alaca düştüğü gün doğdun derdi. Ben de o hesapla 20 Temmuz dedim. Şimdi benim doğum günüm 20 Temmuz.

— Sabah 9 ’dan itibaren yürü­ yorsunuz. Tatildeyken her gün... Bir saat, birbuçuk saat yürü­ yorsunuz. Sonra?

— Sonra saat 10.30 olunca, işte bu gördüğünüz çay, peynir gelir...

— Ve krik-krak...

— Evet, peynirle onu, sabah on buçukta da yerim... Akşam çayıyla da yerim. Yağsızdır. En iyisini bu civarda bir fırın var orada yaparlar... Tatildeyken benim bu sabah çayımdan sonra yüzme zamanım başlar. Öğleye kadar yüzerim.Sonra gelir yeme­ ğimi yerim. Tabii saat mide gene radyodan haberleri dinleyerek... Yemekten sonra da günün ilk sigarası...

— Kaç sigara içiyorsunuz? — Günde b e ş ... Perşem be günleri hiç içmiyorum. Haftada bir ara vermenin faydası var. Tabii Ramazan’da hiç içmiyorum Sonra öğlen istirahati... Her gün yemekten sonra istirahat ederim. Sadece tatilde değil. Her za­ man... Şuna inanırım ki, yemek­ ten sonra yarım saatle bir saat

arasında istirahat etmek, insana yarım gün kazandırır. İsmet Paşa’yı hatırlarım. Her gün öğleden sonra muntazaman ya­ tardı. Îstirahate verdiği önemi belirtmek için şunu da söyle­ yeyim. Hele devletin en güç kararlarını alma durumunda ol­ duğu zamanlarda istirahatini hiç ihmal etmezdi. Aydemir hadise­ sinin en kritik saatlerinde bile, Hava Kuvvetleri Komutanlığı’- nm bir odasına portatif bir yatak getirtmiş, yarım saat uyumuş, buhranı önleme çalışmasına on­ dan sonra devam etmiştir. İkinci Dünya Savaşı sırasında Londra’­ nın bombalandığı sıralarda da Churchili’in sığınağına çekilip, istirahatini tamamlaması meş­ hurdur.

Bir a t ve v isk i

h ik â y e s i

— Normal zamanda, öğle is- tirahatinden sonra büronuza gi­ dip çalışıyorsunuz. Tatilde nasıl geçiyor öğleden sonraları...

— İşte, saat dörtbuçukla beş arasında gene böyle çay içerim. Peynir. Krik-krak... Sonra günün ikinci sigarası... (Çayım bitirmesi de bu sıraya rastladı. Ve ikinci sigarayı bizimle birlikte yaktı. Samsun içiyor...) Sonra işte vakit geçiyor... Bazen sohbet ederek. Bazen bir şeyler okuyarak... Saat 19 olunca gene haberler. Ve saat 19.30’da bir bardak viski... Onu da, tatilde de, normal zamanda da hep içerim.

— Ne zamandan beri?

— 1938’den beri. Bana bunu Saffet Ankan Öğretti. Atatürk dönemi politikacılarından. Eski bakan. Berlin sefiri. O zaman bizim oturduğumuz apartmanın üçüncü katında o otururdu. Biz dördüncü katında otururduk. Ama o viski hikayesinin daha öncesi var. 10 yıl kadar öncesi... Babam öldükten sonra bana bir melankoli gelmişti. 26 yaşımdan itibaren... Hiçbir şey yapmak is­ temiyorum... Kendimi hasta sayı­ yorum. Doktorlara gidiyorum. Bir şey çıkaramıyorlar. Sonra ni­ hayet 1931 yılında Avusturya’ya ırittim. Orada meşhur Doktor

Epingen vardı. Sonradan Ata­ türk’ün rahatsızlığında da •Türkiye’ye geldi. Onu muayene

etti. Neyse 1931’de Avusturya’­ da ona gittim. Baktı. Dinledi. Dedi ki: “Sana ilaç vermiyorum. . Ama iki şeyden birini yapacak­

sın. Ya ava gideceksin. Ya ata b in e c e k s in ” . Döndüm Türkiye’ye... Avdan hoşlanmam. Ata binmesini seviyorum. Bir at aldım. Sık sık binmeye başladım. Kısa bir süre sonra bir şeyim kalmadı. Alıştım da... Artık ata binmeye devam ettim... Zaten 1967’de düşüp de kolum üç yerin­ den kınbncaya kadar hep bindim ya... Neyse yıl 1938’di. B ir gün at­ tan döndüm. O kıyafetle eve çıkı­ yorum. Üçüncü katta, Saffet An­ kan, geldiğimi duyup kapışım açtı. İçeriye buyur etti. Viski içi­ yordu. Beni de zorladı Allan sonra bu iyi gelir” dedi. Önce bir bardak verdi. Ben tabu ne biçim şeydir bilmiyorum. İlk defa on­ dan öğrendim. Galiba çabuk da içtim ki, neşelendim, hoşuma gitti. İlk viskinin hatırasına Saf­ fet Ankan bana bir de kravat hediye etti. Eve çıkınca hanıma dedim ki: “Ben de artık viski iç e c e ğ im .” O gün-bugün akşamlan bir kadeh içerim. İnsanın yorgunluğunu mu alıyor, nedir. Bir günün sonunda iyi olu­ yor. Tabii her zaman viski bulun­ maz. Onu bulamazsam votka içerim. O da olmazsa meyve suyu falan.

— Viskide belirli bir markanız var mı?

—- Yok canım, markadan falan anlamam, öyle normallerinden içerim. B ir de pahalılan var. ötekilerin Uç misli fiyata... On- lan almam. Zaten seçemiyorum ki farkını. Bazılan çok iyi seçer ama, ben geçemem.

— Viskiyle herhalde üçüncü si­ gara?

— Evet sonra zaten televizyon haberleri geliyor. Yemek zamanı

geliyor. .

— Televizyonda haberleri izlersiniz. Başka neyi izlersiniz?..

— Bir açık oturum falan olur­ sa onu da izlerim. Filmdi, şarkıy­ dı, pek az bakanm...

"Y A R IN

:---Danışma Meclisi'nden

ta til düşenceleri

- V e t e

TESADÜFEN...

Î

Ü R K İY E ’d e in s a n ­ların b a ş ın a o lm a ­ d ık yerde b e k le n ­ m e d ik ş e y le r g e lir. Bu yü zd en çöğu kez şö yle s ö y le n i­ riz:

— T e s a d ü fe n y a ş ıy o ­

ruz g a lib a ...

Y o lla rd a ç u k u rla r a ç ı­ lır. İşaret k o n m a z ... S ü ­ rü c ü le r o lu r o lm a z yerde

d ik k a ts iz s o lla r, koca bir T IR k a m y o n u y la burun b u ru n a g e lir. T ra fiğ e ç ık tın ız m ı y ü ­ re ğ in iz a ğ z ın ız d a , A lla h ’a e m a n e t g id e rs in iz . T ra fik d e y in c e b ir de hava tra fiğ i vardır.

En kü ç ü k y a n lış lığ ı a f­ fe tm e z.

B ir d e “ IL S ” d iy e bir arşç vardır. E le k tro n ik bir

Moratoryum nedir?

B

İR moratoryum sözü­ dür gidiyor. Toronto’- ’daki IM F toplantı­ sında -Meksika dahil bir-iki Lâtin Amerika ülkesi mora­ toryum isteyince gene 'gün­ deme geldi bu söz. Okuyucularımıza bildire­ lim: Moratoryum “erteleme” anlamına geliyor. Kökü Lâtince. Morari’den geliyor.

Moratoryum’un geçerli iki anlamı var:

1— B ir bölgenin ya da bir Ülkenin borçlarının tamamen ya da kısmen ertelenmesi. Bu istek alacaklılard an da, borçlulardan da gelebilir. Uygulanırsa moratoryum ilân edilmiş olur.

2— Herhangi bir faaliyetin ertelenmesi.

“Y ıllık

tatili

yaptıktan

başka, ayrıca g ün lük is ti­

rahatı de ihm al e tm em e­

lid ir. İnsanlara çalışm ak

kadar uyum ak, istirah at

etm e k, d in len m ek, eğ­

lenm ek de lâzım d ır. Fa­

kat hiçbirinin ölçüsünü

kaçırm am ak icap eder”

Q

yaşınd aki işad am ı,

10 y ıld ır tatil için Erdek’­

teki bir o tele g id iyo r. İs­

ta n b u l’daki yazlık evi de

d inlenilecek bir yer am a,

Koç, “ İnsan evinde tatil

yapam az. Aklı işe ta kılır”

diyor. G ünlük tatil prog­

ramı: 7 ’de k a lk ış ... 1-1.5

saat y ü rü yü ş ... Krik-krak

-p e y n ir-ç a y ... y ü z m e k ...

y e m e k ... ilk s ig a ra ...

— Tatilde de aynı şey?.. — Tabu... Aslında tatile bu programa daha iyi uyuluyor. Bu­ rada çalışma zamanında, akşam­ lan davet oluyor, bir görüşme oluyor. Programın aksadığı olu­ yor. Tatilde pek aksama olmaz.

— Bu yılki tatilinizden de memnunsunuz?..

— Evet... Ben çalışan insanla- nn senede muayyen zamanda tatil yapmalarının hem sıhhat­ leri, hem de gördükleri iş bakı­ mından çok faydalı olduğuna ina­ nıyorum. Bilhassa karar mev­ kiinde olan, gerek devlet sektö­ ründe, gerekse özel sektörde iş başında olan insanlann dinlen­ meleri her bakımdan mühimdir. Bazıları, günde 18 saat çalışıp hiç tatil yapmadıklarım övüne­ rek söylerler. O yanlış bir düşün­ cedir. Çok çalışan, dinlenmeyen, karar mevkiindeki insanlann si­ nirli olarak verdikleri kararlar, çahştıklan işe büyük zarar vere­ bilir. Yılhk tatili yaptıktan başka aynca günlük istirahati de ihmal etmemelidir. Şuna inanı­ yorum. İnsanlara çalışmak kadar, uyumak, istirahat etmek, d in le n m e k , eğ len m ek de lâzımdır. Fakat hiçbirinin ölçüsü­ nü kaçırmamak icabeder.

Vehbi Koç’un verdiği mesaj böyle... Büyükdere’deki evde ta­ til konusu bittikten sonra, bir süre de, tatilde birlikte yürüdüğü kimselerle yaptığı gibi “ havadan- sudan” bu arada geçmişten, ge­ lecekten konuştuk. Sonra onun viski zamam geldi. Benimle, Ba­ hattin Şenol’a da ikram etti. Ser­ visi yapan gence;

— Bol koy. Sonra laf ederler... dedi.

Masaya kabak çekirdeği, leb­ lebi ve fıstık da geldi Konuş­ ma mızın “ havadan-sudan” bölü­ münü o şekilde tamamladık.

Amerikan Haberler

Merkezi eski

adma döndü

A

MERİKAN Haberler Merkezinin en eski adı U SIS idi. Yani United States Information Service sözünün kı­ saltılmışı. O zamanlar Amerikan Basın ve Kültür Merkezi diye andırdı.

Amerika dışındaki kuruluşlara verilen ad buydu. Kuruluş­ ların bağlı olduğu örgüt ise ÙSIA idi. United States Informati­ on Agency. Amerikan Haber Kurumu.

1978’de bu ad değişti. US1CA oldu. United States Interna­ tional Communication Agency. Uluslararası İletişim Kuru­ mu.

Şimdi Reagan’m 24 Ağustos ’ta imzaladığı bir emirle bu ku­ rum eski adma dönüyor. Yani U SIS ya da US1A denilecek.

Amerika’nın Sesi ile Fülbright bursları programı bu kurulu­ şa bağlı. Aynca 124 ülkede 202 temsilciliği var.

a ra ç. U ç a k la rın in iş in d e , s is li puslu h a v a la rd a ya ­ rarlıd ır. B ö y le b ir araç E s en- bo ğ a H a v a a la n ı’n d a da b u lu n u r.

İn iş le rd e p ilo tla ra yar­ d ım c ı o la n bu ara cın uzun bir s ü re d ir bozuk o ld u ğ u n u , y a n lış bilgi ve rd iğ in i d u y u y o ru z . A d ın ı v e rm e y e lim . İs­ ta n b u l - A n kara s e fe rin i yapan b ir uçağ ın k a p ta ­ n ı, E s e n b o ğ a ’y a in d ik te n so n ra ş ö y le k o n u ş u y o r­ du s in irli s in irli:

— Olacak şey d e ğ il...

ILS 25-30 derece s ap tırı­

yor. G örerek iniş yapm ak

durum undayız. ILS’e kal­

sa tarlaya in ecektim . Ne

biçim şey bu?

D u y d u k la rım ız a in a n ­ m ak is te m iy o ru z . D oğ­ ruysa y e tk ilile ri u y a rıy o ­ ruz. G en e d e p ilo tla rım ı­ zın u s ta lığ ın a g ü v e n iy o ­ ruz.

YJDI...VIDI... VIDI...

• İplik deposu yangım pi- fl yasayı etkilemeyecekmiş. Doğru, etkilemez. İpliği­ miz pazara çok önceden çıkmıştı.

• Asgari ücret bölgelere gö­ re saplanacak, iyi, güzel de, çalışanların tümü üc­ retlerin yüksek olduğu bölgeye giderse... • Pazar günü seçmen kü­

tükleri için yazılı olduk. Şimdi sıra sözlüde. Onu da verirsek dem okrasi diplomasını alacağız in­ şallah...

• IM F'ye göre Türkiye “ör­ nek ülke” olmuş... Her­ halde diğer ülkeler ders alsın diye böyle söylü­ yorlar...

MALKOÇOGLU

I

A Y H A N B A Ş O Ğ L U t

Ö Z E T : P rens A ls ta n , k o m ş u p re n s ih tiy a r G u y 'd a n ’ın k ız ı M a y a 'y ı k a ç ırm ış , o n u n la h a lk ın h u z u ru n d a e v le n m e k iç in dü ğ ü n tö re n i d ü z e n le m iş tir. M a ik o ç o ğ iu , b u n u A ls ta n ’ın b ir o y u n u k a b u l e d e re k g e lin i k a ç ırm ış , b a b a s ın a g e ri g e tirm iş tir. F a k a t g e lin M a y a d e ğ il, b ir fırın c ın ın k ız ıd ır. M a y a o rta d a yo ktu r.

& R 0 R Z T f e â M KJ O 0 ^ T E 5 T L-FÇS F g N g U F 4 P I K 4 â ^ L P ( ^ r H ( ^ T ( 'L 7 N T ? 4 H PVI ÍA /4M .LL 4- TyN V A <PNpAN. N e p S M ? PSdl4İ£İN MAtîT NiK O M A ^ A v/ e-^ 4T C & A A '- NlN Û U 4 N p 4 g U L 0 N M 4 £ t S f é - T & A -

p u p

v^ s\l-]p\.m a y a'^i

N

aaq vzau m á- e A H ö s w N i A

v/te.

S 4 K ıN g & y . R 4U L 2FK 4'N R İ KO N uÇTü- Ö U A v A f A Pn

p tetÆ (2(N W ¡4 ? ( y4N Í F Ó K B S t ¿?L pU & -A 4 e K K í-?i

İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi