7 7 6 9 i, L| n Peyzaj, 1965, yağlıboya, 56,5x71,5 cm
1 - 22 Ekim 1992
GARANTİ
SANAT
GALERİSİ
D eniz Kıyısında Çocuk, 1972, yağlıboya, 70x50 cm . Nature-morte, 1981, yağlıboya, 7 1 ,5 x 5 5 ,5 cm .
Avni’nin resmi, bir yakıp yıkma, bir yeni plastik dil yaratma kavgasından doğmamıştır. O, kendisinden önce varolan bir resim dilini kullanarak, o resim dili içinde kendi sesini, kendi dilini, kendi kişiliğini aramıştır. Klasizmin, gelenekçiliğin, akademizmin kolay tuzağına düşmeden.
Kuşkusuz bu nedenle, Avni’nin yaklaşık yarım yüzyıllık sanat yaşamında iniş-çıkışlarla, dönemlerle karşılaşmıyoruz. O, başlangıçtaki çizgisini, geliştirerek bugüne değin getiriyor. Nerde olursa olsun, Paris'te ya da İstanbul’da; Antibes’te ya da Bodrum’da, hep aynı resmi yapıyor. Hattâ, birkaç istisna dışında, konulan bile değişmiyor. Bir bilinmezlikte yol alan,
bu bilinmezliğin çekiciliğine kapılan sanatçılardan biri değil o.
Kendi çizgisindeki resmin geçmişini çok iyi bilen bu adam, yarının resmi üzerinde kafa yormuyor. Onu geleceğe bırakıyor. Çünkü kendisini bir falcı olarak değil, yalnızca bir ressam olarak duyuyor. Kuşkusuz, Avni türündeki her has sanatçı kendine bir geçmiş ve o geçmiş içindeki sanatçılardan
bazılarını seçer yol gösterici olarak. Onlara öykünmek için değil, onlarla bir göbek bağı olduğunu sezdiği için Avni’de de böyledir. Onun resimlerine yakından baktığınızda, Cezanne’dan çok Van Gogh’u; Ingres’den çok Delacrobc’yı (özellikle eskizlerdeki
Kadın, 1944-45, yağlıboya, 6 5 x 5 4 cm. Henrietce'in Portresi, 1950'ler, yağlıboya, 4 6 x3 7 cm.
D e la c r o ix » ; Braque’dan çok Matisse ve P ic a s s o » ; Dufy’den çokBonnard’ı, Vuillard’ı, Lautrec’i, eskilerden Velasquez’den çok Goya’yı seven, yakınlık duyan bir ressamla karşı karşıya olduğunuzu anlarsınız. Oysa, Avni’nin resimlerinde, bu saydığım sanatçıların hiçbir etkisi yok gibidir.
Niçin?
Aldıklarını özümsediği ve kendi kişisel diline çevirdiği için.
( . . . )
Avni’yi doğanın kopyacısı olmaktan kurtaran, modeli, doğayı bir araç olarak algılayıp tuvalinde
yaratmasıdır. Doğa ve nesneler dünyası, deniziyle,
balıkçı tekneleriyle, insanlan ve çiçekleriyle bir çıkış noktası olarak karşımızdadır bu resimlerde.
Bir kalıp, bir şem a olarak değil, yaşayan bir varlık olarak. Bu yaşayan varlık, plastik bir varlıktır. Hiçbir allegori ve simge niteliği olmayan.
Eğer bu resimlerde, tanıdığımız doğayı görmüyorsak, bu ressamın yaratıcılığından kaynaklanmaktadır. Ressam, karşısındaki doğayı ve inşam, gördüğü gibi değil, görmek istediği gibi resmetmektedir.
Bakıp görmekte, sonra ayıklamakta, birleştirmekte ve bir resim olarak görünür kılmaktadır.
AVNİ ARBAŞ
1919 İstanbul’da doğdu.
Ortaöğrenimini G alatasaray Lisesi'nde tamamladı.
1 9 3 8 Güzel Sanatlar Akademisi Resim
Bölüm ü’ne girdi. Burada Leopold Levy’nin öğrencisi oldu.
1 9 4 6 Fransa devlet bursuyla Paris’e gitti. Yapıtlarının önemli bir bölümünü 1976 yılma değin yaşadığı bu kentte gerçekleştirdi.
1976 Türkiye’ye döndü.
KİŞİSEL ve KARMA SERGİLER 1 9 5 0 Maya Sanat Galerisi, İstanbul. 1 9 5 3 Galerie La Roue, Paris.
1 9 5 4 Ecole de Paris, Galerie Charpientier. 1 9 5 8 Musée de Picasso, Antibes. 1961 Galerie Nicole, New York. 1 9 6 2 Galerie Dina Vierny, Paris. 1971 Galerie Herbert Benevy, New York. 1976 Galerie Estéve, Paris.
1 9 7 7 Vakko Sanat Galerisi, Ankara. 1978 Bedri Rahmi Galerisi, İstanbul. 1979 Artisan Sanat Galerisi, Ankara. 1981 Artisan Sanat Galerisi, Ankara. 1 9 8 2 Urart Sanat Galerisi, İstanbul. 1 9 8 3 Artisan Sanat Galerisi, Ankara. 1 9 8 7 Artisan Sanat Galerisi, Ankara. Artisan Sanat Galerisi, İstanbul. 1991 Artisan Sanat Galerisi, İstanbul. ÖDÜL
1981 Atatürk’ün 1 0 0 . Doğum Yıldönümü, “ Kurtuluş Savaşı ve Devrimleri’ ’ yarışması birincilik ödülü.
Sanatçının yapıtları, İstanbul ve Ankara Resim ve Heykel Müzeleri ile, A ntibes’deki Musée de Picasso ve Amman Güzel Sanatlar Müzesi ile Türkiye, Fransa, ABD, İtalya, İsviçre özel koleksiyonlarında yer almaktadır.
Açılış: 1 Ekim 1992, saat 17.00
1 -2 2 Ekim 1992, 11.00 -18.00 (Pazar günleri dışmda)
İstik lal C addesi 141 B ey o ğ lu -İsta n b u l Tfel: 2 5 2 1 6 9 8
Galerimizde sergilenen eserlerin satışından bankamızın herhangi bir geliri yoktur.
İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi
