GECE BAŞLARKEN
- n - S ı f tık
İHSAN R A İF HANIM Ebrulu semâya hilkat elmas serper,
Durgunca bir deniz sahilleri öper, Söner ufuklarda sevdâlı bir kamer; Yıldız gibi uçar ateşböcekleri. Gecenin gözyaşı öper çiçekleri.
Bir mahmurluk sarar etrâfı, herkesi, Kesilir hayâtın uğuldayan sesi, üfler ışıkları zulmetin nefesi; Kapanır semânın bî-hüş mâî gözü. Leylin kucağında uyurken yeryüzü.
tT*
51
»
HIRÇINİHSAN RAİF HANIM Bir cânânım var gaayet hlyânet,
Yaramaz, hırçın etmez lnâyet, Kendi kendinden eder şikâyet,
Bekllyedursun gönül yefâyı. Sevmek İsterim yanımdan kaçar, Uzak durursam ateşler saçar, Sitem sözlerle dilde derd açar,
Fakat arttırdı gönül sevdâyı. Eziyet etmek en büyük zevki;
Muazzeb görmek neş'esi, şevki; Şeytanlıkta hiç bulunmaz fevki.
Meşke başladı gönül cefâyı. Sevdirebilmek hayli emektir,
Gücendim git. der, gel sev demektir; Merakı üzüp lûtf eylemektir.
T T '
GENÇ GÜNLER
İHSAN RAİF HANIM >../ : V •
Ey, genç kanı gibi kaynıyan pınar i Ey, altında yatıp kaldığım çınar ! Söyledikçe hâlâ yüreğim oynar.
Gölgende okudum kitâb-ı aşkı. Ey. kumrulu bahçem, sünbüllü bağım 1 Ey. bülbüllü derem, mineli dağım ! Sizinle geçti en güzel çağım.
Orada dinledim rübâb-ı aşkı. Muhabbet bağında kendimden geçtim. Ateşler içinde bir lâle seçtim. Yandı yüreciğim. kanarak içtim:
P
AĞLARIM İHSAN ARİF HANIM Neden gülmesin gül gibi yüzler;Niçin ağlasın o güzel gözler. Niye sevgiye sevimsiz sözler,
Söylenir diye şaşar ağlanm. Şu gördüğümüz reng-â-renk çiçek. Sevdâlı bülbül, an, kelebek. Yek diğerini bırakıp gidecek :
Vefasızlığa bakar ağlanm. Solmasın dersin sünbülüm, gülüm; Yann elinden alacak ölüm; Bütün dünyâyı lnletse ünüm;
Çaresizlikten coşar ağlarım. Neş’e gizlenir, çöker bir melâl; Her vücûd, her şey mahkûm-ı zeval, Son nefese kadar tükenmez cidal.
AŞKIN ZEHİRİ
"T7- 5‘i-T6/g'
İHSAN RAİF HANIM { Yârin gittiği yollar İzlendi;
Sardı bulutlar güneş gizlendi; Bozuldu bağlar, hava sislendi;
Uçurdum yâri eyvahlar olsun. Ormanda gezer, dağa gitmezdi; , Nâzı çok sever, cefâ etmezdi;
ı Sevdâ bağında diken bitmezdi;
Bent yeren gül açmadan solsun, Kiraz toplardım, elimden yerdi;
Ben seni candan severim, derdi. O tatlı dile dünyâ değerdi;
Yardan edenler Allah’tan bulsun. Gönül dertlidir sular çağlasın;
Bülbül ötmesin, gül kan ağlasın; Ben kara giydim, yar al bağlasın;
Mey şişeleri zehirle dolsun.
524 AJANS TÜRK TAKVİMİ