Bir tarihin son satırı
T
evfik Paşa, kapanmış bir tari - hin henüz yer yüzünde tenef - fiis eden son satırı idi. Onun nefesi vardı, fakat sesi yoktu. Yaşıyordu, fakat yaşadığını başkaları değil, kendi bile hissetmiyordu.Tevfik Paşanın insanlık tarafını bir yana bırakıyoruz. Onun tarihdeki hakikî yerini de bahse mevzu yapacak değiliz. Ancak İmparatorluk battıktan sonra ken” dişinin yaşayışına verilebilecek manayı tesbit etmek istedik. Bu mana bize, bağlı olduğu sahifeden nasılsa ayrı düşen bir satır halinde göründü. Bir satır, fa - kat son satır!.. Ecel şimdi o satırı da aldı, taallûk ettiği tarihin yanma koydu!..
î f e i S i *
İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi
