“16 yaşımdayken
hapisteydim”
“ 16-17 ve 18 yaş çok önemli yaşlardır. Hem gençler, hem de aileler için. Ben 16 yaşımda hapisteydim . Kız çocuklarını bilemem ama bu yaştaki erkek çocuklar kendilerinin ailelerinden farklı biri olduğunu gösterip, kendilerini kanıtlamaya çalışıyorlar. Ben de öyleydim . O zam anlar çok m ahçup bir oğlandım . Bir sevgilim vardı ama gidip onunla
konuşamıyordum. 'Gel' diyem iyor, m ektup yazıyordum. O sıralarda Nazım Hikm et’i okuyor ve kendimi kom ünist sayıyordum. Sayıyorum ama bir halt bildiğim yok. Kıza m ektupta, 'Nazım diye bir şair var, bak bu şiirleri yazıyor, ne güzel' diyorum . Sonra da diyorum ki, ‘Bu m ektubu okuduktan sonra yırt af... Fakat bütün kızlar gibi o da duygusal; yırtıp atmıyor, çantasında saklıyor. Müdire Hanım, çantaları arayınca m ektup bulunuyor ve 'Bu işte kom ünistlik var1 deyip, olay siyasi şubeye bildiriliyor. Ben de kendim i lise birinci sınıfta hapiste buldum . O yaştaki genç, kim liğini ailenin genel kim liğinden ayırmaya çalışmanın derdindedir. Bu nedenle, ailenin yadırgayacağı şeyler yaparlar. Om egin şim dikiler saçlarını uzatıyorlar, kulaklarına
küpe takıyorlar veya insan haklarını kafaya yanımda oldu. Eğer o da bana cephe takıp, eylem lere girişiyorlar. Burada aileye alsaydı, benden desteğini çekseydi, herşey büyük bir görev düşüyor. Aşırı tepki çok farklı olabilirdi. Tabii gençlere de önem li göstermemeli. Ben bu açıdan şanslıydım. sorum luluklar düşüyor. Biraz kendini Hapse girdiğim için, iki yıl okuldan uzak bilm eliler. Aileden farklı olacağım, kendimi kaldım. Babam bir gün beni yanına çağırıp, kanıtlayacağım diye kokaine başlarsa, eline 'Sen ne yaptın?' dem edi. Hatta hakkımı silah alıp eylem ci olursa, yanlış yapar. Biraz aramak için Danıştay’a dava açtı ve benim aklını kullanmalı."
