Bir eğitim adamının ölümü?

(1)

( Bir eğitim

1 Adamının

2

Falih fiıil

a

ATA¥

\

dün öliim h aberini yüre- = 1 ğimiz y an arak aldığımız E £ Haşan Âli Yücel duym uş- = İ tur. Köy en stitü lerin i o ve = 1 rah m etli Tonguç, ötekileri | | de yine o ve yetkili arka- f = d aşları k u rm u şlar ve ger- | | çekleştlrm işlerdir. B ayar - | § M enderes rejim inin m ilyar f | 1ar bütçeli on yılında Ha- = = san Ali Yüeel’in pek kıt i İ bütçeli, darlık içindeki eği- | | tim bakanlığı devrinden i I pek çok az eser yayınlan- ş i m ıştır. B aşlanan anslklo- § . pediler b ir tü rlü bitirilm e- 5 m iştir. Çünkü bu devir kiil i ; tü re inanm ıyordu,

i H aşan Âli Yücel d a h a C. =

\

H.P. ik tid ard a iken, şimdi ? | artık bu p artid e nüfuzları § | kalm iyan bazı rakip gör-

\

f mek istem ez hırslı kişiler | | hüküm ete geçtikleri vakit

l

|

h ly an ete uğram ıştır.

O

da,

i

| Tonguç d a aşırı solculukla [ | su çlan arak kırılm ışlardır. İ I D ahası var: Kendi arka- i | d aşlarm ın nankörlüğü yü- I | zündeı» uğradığı bu iftira

\

I 1946 ile 1959 ara sın d a b ir : | dem okrat gevezesi ta ra fın - i | d an sömiirülereik ona te ra - ' | vüz edildiği vakit arkadaş- : la n H aşan ÂH Yiicel’i yal- | nız bırakm ışlardır. D aha- i sı bile v ar: C.H.P. düştük- j ten sonra «Ulus» tâki vazı- î la n ile p a rtili hizm etine i devam ettiği sırada, yine : a rtık C.H.P. de buiıınm ı- ] y an ve rakipsiz kalm ak îs- İ teyen o hırsiı kişiler tara- j fm dan, «— Efendim, teş- I k iiâttan H aşan Ali kom ü

(2)

e-yinîz! diye m ektuplar alı- | yoruz!» diyerek yazıları I reddedilm iştir. H aşan Ali | ancak o zam an büyük üm it

\

sizlikle p artid en çekilmek | zorunda kaldı. O na yan b a- I k an türedi politikacılar- f d an hiç, am a h içbirinin i onun binde biri k ad ar n e f : partiye ne de m em lekete f i hizm etleri olm am ıştır. | D aha sonra Hasâfı Ali 1

i

Yücel’e «Cumhuriyet» sü- | ; tu n ların ı aef*. Hir hayli za- | | m an d an hc *I«e biz yazı- I Iarm ı yayuıisyoruz. Hiç I kimse, hiçbir zam an bizle- 1 re «CIus»a gönderildiği söy | lenen m ek tu p tan yazm a- | iniştir.

H aşan Ali Yücel cum hu- i riyet devrinin r e Cum hu- ; riyet Halk P artisi ik tid arı- : m n başlıca hizm et adam -

l

larm d an biridir. Cenazesi

j

arkasındaki e n büyük çe- f lengin, bazı eski nankör! ad am ların ın kötülüğünü £ affettirm ek İçin, Cum hu- I yet Halk P artisi yazısını 1 taşım asını isterdik! I

*

Y

ücel’le o rtak laşa bir b a şarım ız vardır. Ankara operası için şeh ir plân ın d a b ir m eydan ayrılm ıştı. Proje yarışm aya konacaktı. Jü ri kurulacaktı. Ödenek b u lu n a caktı. Ben yaklaşan demok rasin in opera binası yapm ı- yacağuta in a n a n la r arasın d a idim. Ne k ad ar haklı oldu ğum u d a Taksim iskeleti gös terir. Yücel’le, b ir h azır bina bulsak d a yetişen s a n a tç ıla rı m ıza b ir yuva sağlasak, diye düşündük. A nkara’da eski sergi binasını bulduk. Ben büyük u sta B onatz’a gittim , meseleyi açtım :

— Bent böyle kötü b ir yapı ile u ğ raştırm ak seksenlik bir acûze »e âşıkdaşlık ettirm eğe benzer, dedi.

— Y apm a hoca, etm e ho- — ca...

Sonunda razı ettik: — Z ati sergi m im arı bir kiliseyi ta k lit etm iş. Papazla rın yerini artistlere, ibadet yerini oyuna, kalanını da se yircilere a y ırım , dedi.

M edeni b ir m aliye bakanı, dostum N urullah Süm er de ödeneği verince bugünkü gü

zel eser m eydana geldi. Ye tiştirdiğim iz san atçıları blna- s'Zil k t an k u rtarm ış olduk. *'

bAoı 'cL, q î 'f