T.C. YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2008/10363 Karar No : 2008/6019 Tarihi : 24.03.2008DAVA
Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iade-sine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hâkimi S. Göktaş tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR
Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence geçerli neden olmadan feshedil diğini ileri
sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının ücretinde bulu-nan haczin kaldırılmasına yöne lik herhangi bir işlem yapmadığı için davranışı nedeniy-le iş söznedeniy-leşmesinin fes hedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının ücretindeki haczi kaldırmaya yönelik işlem yap madığı gerek-çesinin davalı tarafından herhangi bir delil-le ispatlanamadığı, haczi kaldırmanın toplu para bulmayı gerektirdiğinden çoğu durum-da maaşındurum-dan başka geliri bulunmayan işçi-lerden beklenemeyeceği, işçinin işyeri dışın-daki olumsuz davranışının işin ve işyerinin normal işleyişini etkilemediği sü rece geçerli fesih nedeni sayılamayacağı, borcunu öde-memenin yaptırımı ola rak maaştan haciz yoluyla kesinti yapıldığı, borcu olan işçinin
Doç. Dr. Murat ŞEN
Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Geçerli Fesih Nedeni Olarak
Ücrete Sık Sık Haciz Konulması
sırf bu nedenle iş sözleşmesini feshetmenin onu aynı eylemden dolayı iki kere cezalan-dırmak olduğu, ayrıca işyerindeki çok sa-yıda hacizli personelden az bir kısmının iş sözleşmesinin feshedilmesinin, eşit davran-ma yükümlülüğüne ve feshin son ça re oldavran-ma ilkesine aykırı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İş Kanunu’nun 18’inci maddesinin 1. fık-rasına göre, işveren, iş sözleşme sini işçinin davranışlarından kaynaklanan nedenlerle geçerli olarak feshedebilir. İşverenin iş söz-leşmesinin süreli feshini geçerli kılan işçinin davranışları, İş Kanunu’nun 25’inci maddesi gereğince haklı nedenle derhal feshe neden olacak ağırlıkta bulunmamakla birlikte işye-rinin normal işleyişini ve yürüyüşünü bo zan, iş görme borcunun gerektiği şekilde yerine getirilmesini engelleyen ve işyerindeki uyu-mu olumsuz yönde etkileyen hallerdir. İş-çinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu, işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmı-yorsa geçerli sebep sayılamaz. Başka bir an-latımla, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içerisinde beklenemeyeceği durumlarda, fesih için ge-çerli nedenin bulunduğu kabul edilmelidir.
Geçerli fesih sebebinden bahsedilebilme-si için, işçinin sözleşmesel yü kümlülüklerini mutlaka kasıtlı ihlal etmesi şart değildir. Göstermesi gereken özen yükümlülüğünün ihlal edilerek ihmali davranış ile ihlali ge-çerli fesih ne deni olabilir (KR/Etzel, G., § 1 KSchG Rdnr. 400 sh. 123). Buna karşılık, işçinin kusuruna dayanmayan rı, kural olarak işverene işçinin davranışla-rına dayanarak sözleşmeyi feshetme hakkı vermez. Kusurun derecesi, iş sözleşme sinin feshinden sonra iş ilişkisinin arz edebileceği olumsuzluklara ilişkin yapı lan tahmini teş-hislerde ve menfaatlerin tartılıp dengelen-mesinde rol oynayacaktır (Stahlhacke, E./ Preis, U./Vossen, R., Kündigung und Kün-digungsschutz im Arbeitsverhaltnis, 8. Aufl.,
München 2002-, Nr. 1168-sh. 468).
İşçinin ücretinin borcu nedeniyle hacze-dilmesi, istisnaen davranış nede niyle feshi geçerli kılmalıdır. İşçinin ücretinin sık sık haczi nedeniyle, objektif bir bakış açısı altın-da, işyerinin, örneğin muhasebe veya hukuk servisinde önemli zaman kaybına neden olacak şekilde çalışma sürecinin veya işyeri or ganizasyonunun olumsuz yönde etkilen-diğinin kabul edilmesi halinde geçerli fesih nedeninin kabul edilmesi gerekir. Ancak bunun için işçiye önceden ihtar çekilmesi yerinde olacaktır.
Somut olayda, davacı işçi hakkında de-ğişik alacaklılar tarafından çok sa yıda icra takibi yapıldığı ve ücretine hacizler konul-duğu, iş sözleşmesinin ih tara rağmen ücre-ti üzerindeki haczin kaldırılmasına yönelik işlem yapmaması nedeniyle İş Kanunu’nun 17. maddesi uyarınca feshedildiği anlaşıl-maktadır. Dosya içeriğine göre davalı şirket Genel Müdürlüğünce ücret ve diğer alacak-ları üzerine haciz konulan personelin du-rumlarını düzeltmeleri konusunda 16.3.2004 ve 10.1.2007 tarihli iki adet genelge yayın-landığı, davacıya da iş sözleşmesi feshedil-meden önce çalışma huzuru ve verimliliğin sağlanması açı sından ücreti üzerindeki ha-cizlerin 2 aylık süre içerisinde kaldırılması ihtarı verilmiştir. Buna rağmen davacı ücreti üzerindeki hacizleri kaldırmaya yönelik iş-lem yapmamıştır. Davacının bu davranışı fe-sih için geçerli neden teşkil ettiğinden dava-nın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulü hatalı olmuştur.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin 3. fıkrası uya-rınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ
Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1) Karadeniz Ereğli İş Mahkemesinin
13.2.2008 gün ve 926-82 sayılı kararının bo-zularak ortadan kaldırılmasına,
2) Davanın REDDİNE,
3) Harç peşin alındığından yeniden
alın-masına yer olmadığına,
4) Davacının yapmış olduğu yargılama
giderinin üzerinde bırakılmasına, davalı-nın yaptığı (20) YTL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesi-ne,
5) Karar tarihinde yürürlükte bulunan
ta-rifeye göre 500 YTL ücreti vekâletin davacı-dan alınarak davalıya verilmesine,
6) Peşin alınan temyiz harcının
iste-ği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 24.03.2008 tarihinde oybirliğiyle karar veril-di1.
I. KARARIN
DEĞERLENDİRİLMESİ
A. İlk Derece Mahkemesi ile
Yargıtay’ın Karara İlişkin
Gerekçeleri
Karara konu olay, aylık ücretine haciz konu-lan işçinin, ihtara rağmen haczi kaldırmaması (ya da kaldıramaması) üzerine işverence iş söz-leşmesinin geçerli nedenle feshedilip edileme-yeceğine ilişkindir.
Yerel mahkeme, işçinin ücretine konulan haczin kaldırılmamasının geçerli bir neden ola-mayacağı sonucuna ulaşırken, sırasıyla, dava-cının ücretindeki haczi kaldırmaya yönelik iş-lem yap madığı gerekçesinin davalı tarafından herhangi bir delille ispatlanamamasına, haczi kaldırmanın toplu para bulmayı gerektirmesi ve çoğu durumda aylık ücretinden başka geli-ri bulunmayan işçilerden bu parayı bulmasının beklenemeyeceğine, işçinin işyeri dışın da mey-dana gelen ve aylık ücretine haciz konulma-sına neden olan olumsuz davranışının işin ve işyerinin normal işleyişini etkilemediği sü rece geçerli fesih nedeni sayılamayacağına, dışarı-ya karşı olan borcunu ödememe gibi bir borca aykırılığın yaptırımının kanun tarafından ön-görülen şekilde aylık ücretinden haciz yoluyla kesinti yapılarak gerçekleştirildiğine ve borcu olan işçinin sırf borçlu olması nedeniyle aynı fiilden dolayı hem ücretine haciz konulması hem de iş sözleşmesinin feshedilmesi şeklinde iki defa cezalandırılmasının hukuka aykırı ol-duğuna, ayrıca işyerinde ücretine haciz konul-muş çok sayıdaki personelden az bir kısmının iş sözleşmesinin feshedilmesinin işverenin eşit
davranma yükümlülüğüne ve feshin son ça re olma ilkesine aykırı olduğu gerekçelerine da-yanmıştır.
Yüksek Mahkeme ise, işverenin işçinin dav-ranışlarına dayanarak iş sözleşmesini süreli olarak feshedebilmesi için, dayandığı neden-lerin İş Kanunu’nun 25’inci maddesi gereğin-ce haklı nedenle derhal feshe neden olacak ağırlıkta bulunmamakla birlikte işyerinin nor-mal işleyişini ve yürüyüşünü bo zan, iş görme borcunun gerektiği şekilde yerine getirilmesi-ni engelleyen ve işyerindeki uyumu olumsuz yönde etkileyen haller olduğunu; işçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışının, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumunun, iş-yerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhan-gi bir olumsuz etki yapmadığı sürece geçerli sebep sayılamayacağını; iş ilişkisinin sürdürül-mesinin işveren açısından önemli ve makul öl-çüler içerisinde beklenemeyeceği durum larda, fesih için geçerli nedenin bulunduğunun kabul edilmesi gerektiğini; geçerli fesih sebebinin söz konusu olabilmesi için, işçinin sözleşmesel yü-kümlülüklerini mutlaka kasıtlı ihlal etmesinin şart olmadığını; göstermesi gereken özen yü-kümlülüğünün ihlal edilerek ihmali davranış ile ihlalinin de geçerli fesih ne deni olabileceğini; işçinin kusuruna dayanmayan davranışlarının ise, kural olarak işverene işçinin davranışlarına dayanarak sözleşmeyi feshetme hakkı verme-yeceğini; objektif bir bakış açısı altında, işçinin ücretine sık sık haciz gelmesinin, işyerinin mu-hasebe veya hukuk servisi gibi bölümlerinde önemli zaman kaybına neden olacak şekilde çalışma sürecini veya işyeri or ganizasyonunu olumsuz yönde etkilediğinin kabul edilmesi gerektiğini gerekçe göstererek işçinin
ücreti-nin borcu nedeniyle haczedilmesiücreti-nin istisnaen davranış nede niyle feshi geçerli kılması gerek-tiği sonucuna ulaşmış; ancak bunun için işçiye önceden ihtar çekilmesinin gerektiğine vurgu yapmıştır.
B. Aynı Yöndeki Diğer Bir
Yargıtay Kararı
Değerlendirme konusu yapılan Yargıtay iç-tihadında dayanılan aynı gerekçeler, daha son-raki bir tarihte (20.10.2008 tarihinde) verilen aynı işyerine ilişkin olan diğer bir kararda da zikredilmiş ve işçinin ücretine sık sık haciz gel-mesinin işveren açısından istisnaen geçerli bir fesih nedeni oluşturduğu vurgulanmıştır. Söz konusu karara göre de,
“Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence ge-çerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar veril-mesini istemiştir.
Davalı işveren, davacının ücretinde bulunan haczin kaldırılmasına yönelik uyarılara rağmen herhangi bir işlem yapmadığı için savunması-nın alındığını, bu davranışısavunması-nın işyerinde olum-suzluklara neden olduğunu, feshin davacının davranışlarından kaynaklanan geçerli nedene dayandığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı işverenin 2004 yılında ücretlerinde haciz bulunan işçiler için tamim yayınladığı, kaldırılmasını istediği ve savunma aldığı, ücreti üzerinde haciz bulunan 164 işçi-den borcu yüksek olan 15 işçinin iş sözleşme-sinin bu nedenle feshedildiği kabul edilmekle birlikte, haczin toplu para bulmayı gerektirmesi ve maaşından başka geliri bulunmayan işçiden kaldırılmasının beklenmemesi gerektiğinden davalı işverenin işleminin yerinde olmadığı, hacizli personeli sayısının çokluğu nedeni ile icralık işlerin işyerindeki iş akışını etkilediği, asıl işi yapmalarını engellediği şeklindeki iş-veren savunmasının ise ... büyüklüğündeki bir işletmenin bu işlerle ilgilenecek ilave personel istihdam ederek sıkıntıları giderebileceği, bu nedenle geçerli olmadığı, davalı işverenin da-vacının ücretindeki hacizler nedeni ile işe yo-ğunlaşmasının azaldığı, performansını düşür-düğü yönündeki savunmasını somut delillerle
kanıtlayamadığı, borcu olan işçilerin işlerini kaybetmemek için daha dikkatli ve verimli ça-lışacaklarının da hayatın olağan akışına uygun bir davranış olarak düşünülebileceği, davacının işyeri dışındaki olumsuz davranışının işyerinin normal işleyişini etkilemediği sürece geçerli fesih nedeni sayılamayacağı, borcun ödenme-mesi halinde ücretinden kesinti yapılacağı, iş sözleşmesinin feshinin ikinci bir ceza olacağı, ayrıca işverenin aynı durumdaki işçilere eşit davranmadığı, objektif olmadığı ve feshe son çare olarak bakmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İş Kanunu’nun 18’inci maddesinin 1. fıkra-sına göre işveren, iş sözleşmesini işçinin dav-ranışlarından kaynaklanan nedenlerle geçerli olarak feshedebilir, işverenin iş sözleşmesinin süreli feshini geçerli kılan işçinin davranışları, İş Kanunu’nun 25’inci maddesi gereğince hak-lı nedenle derhal feshe neden olacak ağırhak-lıkta bulunmamakla birlikte işyerinin normal işleyi-şini ve yürüyüşünü bozan, iş görme borcunun gerektiği şekilde yerine getirilmesini engelle-yen ve işyerindeki uyumu olumsuz yönde etki-leyen hallerdir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onay-lanmayacak bir tutumu, işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz. Başka bir anlatımla, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içerisinde beklenemeyeceği durumlarda, fesih için geçerli nedenin bulunduğu kabul edilmelidir.
Geçerli fesih sebebinden bahsedilebilmesi için, işçinin sözleşmesel yükümlülüklerini mut-laka kasıtlı ihlal etmesi şart değildir. Gösterme-si gereken özen yükümlülüğünün ihlal edilerek ihmali davranış ile ihlali geçerli fesih nedeni olabilir (KR/Etzel. G. §1. KSchG Rdnr. 400 sh. 123). Buna karşılık, işçinin kusuruna dayanma-yan davranışları, kural olarak işverene işçinin davranışlarına dayanarak sözleşmeyi feshetme hakkı vermez. Kusurun derecesi, iş sözleşmesi-nin feshinden sonra iş ilişkisisözleşmesi-nin arz edebilece-ği olumsuzluklara ilişkin yapılan tahminî teşhis-lerde ve menfaatlerin tartılıp dengelenmesinde rol oynayacaktır (Stahlhacke, E./Preis, U./Vos-sen, R. Kündigung und Kündigungsschutz im
Arbeitsverhältnis, 8. Aufl. München 2002, Nr. 1168 sh. 468).
İşçinin ücretinin borcu nedeniyle haczedil-mesi, istisnaen davranış nedeniyle feshi geçerli kılmalıdır. İşçinin ücretinin sık sık haczi ne-deniyle, objektif bir bakış açısı altında, işyeri-nin, örneğin muhasebe veya hukuk servisinde önemli zaman kaybına neden olacak şekilde çalışma sürecinin veya işyeri organizasyonunun olumsuz yönde etkilendiğinin kabul edilmesi halinde geçerli fesih nedeninin kabul edilmesi gerekir. Ancak bunun için işçiye önceden ihtar çekilmesi yerinde olacaktır.
Somut olayda, davacı işçi hakkında deği-şik alacaklılar tarafından çok sayıda icra taki-bi yapıldığı ve ücretine hacizler konulduğu, iş sözleşmesinin ihtara rağmen ücreti üzerindeki haczin kaldırılmasına yönelik işlem yapmaması nedeniyle savunması alınarak İş Kanunu’nun 17. maddesi uyarınca feshedildiği anlaşılmak-tadır. Dosya içeriğine göre davalı şirket Genel Müdürlüğünce ücret ve diğer alacakları üzerine haciz konulan personelin durumlarını düzelt-meleri konusunda 16.3.2004 ve 10.1.2007 tarih-li iki adet genelge yayınlandığı, davacıya da iş sözleşmesi feshedilmeden önce çalışma huzuru ve verimliliğin sağlanması açısından ücreti üze-rindeki hacizlerin 2 aylık süre içerisinde kaldı-rılması gerektiği yönünde uyarıda bulunulduğu sabittir. Buna rağmen davacı ücreti üzerindeki hacizleri kaldırmaya yönelik işlem yapmamış-tır. Davalı işverenin muhasebe servisinde gö-revli çalışan, mesaisini davacının borçları ve hakkındaki icra işlemleri nedeni ile bu işlem-lere harcamıştır. Davacının bu davranışı işye-rinde olumsuzluklara yol açmıştır. İş ilişkisinin işveren açısından önemli ölçüde sürdürülme olanağı kalmamıştır. Davacının bu davranışı fe-sih için geçerli neden teşkil ettiğinden davanın kabulü hatalıdır”2.
C. İşçinin Davranışından
Kaynaklanan Geçerli Nedenler
1. Genel Olarak Geçerli Neden Kavramı
İş Kanunu’nun “Feshin geçerli sebebe da-yandırılması” kenar başlıklı 18. maddesine göre
“Otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerin-de en az altı aylık kıişyerlerin-demi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zo-rundadır”.
158 sayılı ILO Sözleşmesi esas alınarak ge-tirilen bu düzenleme gereği, belirsiz süreli iş sözleşmelerinin işveren tarafından feshedilmesi için, geçerli bir sebep bildirme zorunluluğu bu-lunmaktadır3. Buna göre, işçinin iş
sözleşmesi-ni fesheden işveresözleşmesi-nin, ya işçisözleşmesi-nin kişiliğine ait olan yeterliliği (verimi) veya davranışlarından ya da işyeri ile ilgili olarak işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanma zorunluluğu vardır.
Geçerli sebep kavramı geniş kapsamlı bir kavramdır ve madde metninde gerek tanımı ve gerekse buna örnek oluşturacak durumlara yer verilmemiş; bu husus madde gerekçesin-de açıklığa kavuşturulmaya çalışılmış; kavrama objektif ölçülere uygun bir içerik kazandırılmış ve bazı örnekler verilmiştir. Bu çerçevede işçi-nin yeterliliğinden4 veya davranışlarından
kay-naklanan sebeplerin, hangi durumlarda geçer-li sebeplerden sayılacağı ile hangi durumların işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler olarak kabul edileceği-nin ancak yargı kararları ile zaman içinde belir-ginleşebileceği vurgulanmıştır5.
Altı yıla yaklaşan bir uygulamanın sonucu olarak madde gerekçesinde örnek olarak be-lirlenen hususların dışında da bir takım işçi davranışlarının bu kapsamda değerlendirildiği görülmektedir. Değerlendirme konusu yapılan Yargıtay kararının da bu yönde bir gelişimin so-nucu olduğu görülmektedir. Gerçekten, madde
Altı yıla yaklaşan bir uygulamanın
sonucu olarak madde gerekçesinde
örnek olarak belirlenen hususların
dışında da bir takım işçi
davranışlarının bu kapsamda
değerlendirildiği görülmektedir.
gerekçesindeki örneklere çok benzememesine rağmen işçinin aylık ücretine sık sık haciz gel-mesinin işveren açısından “işçinin davranışla-rına dayalı bir geçerli neden” oluşturduğuna işaret edilmiş ve bunun sözü edilen nedenlere çok benzememesi nedeniyle de bir istisna ka-bul edilmesi üzerinde durulmuştur.
Bu arada belirtmek gerekir ki, işçinin dav-ranışlarından kaynaklanan geçerli sebepler işçinin yetersizliğinden kaynaklanan geçerli nedenlerden farklıdır. İşçinin yeter sizliğinden kaynaklanan nedenler, işçinin örneğin uyum yetersizliği ve ya işe yatkın olmaması gibi bi-reysel nitelikleri ve yetenekleri ile ilgi li durum-lar iken; davranıştan kaynaklanan nedenler, işçinin hatalı davranışlarının bir sonucudur. İş-çinin hatalı davranışını dü zeltmemesi veya bu davranışını tekrarlaması durumda, davranıştan kaynaklanan fesih söz konusudur. Örneğin; işe sık sık geç gelen bir işçi, daha erken kalkarak bu hatalı davranışını düzeltebileceği hal de, bu davranışını sürdürmesi, işçinin iş sözleşmesi-nin davranıştan kaynaklanan sebeple feshedil-mesine neden olur. İşçi, uyarılmasına rağmen hatalı davranışını düzelt mek istemiyorsa, dav-ranıştan kaynaklanan fesih söz konusu iken; işçinin örneğin hastalığı nedeniyle işini başka türlü yapamaması halinde ise İş Kanunu’nun 25. mad de hükümleri saklı kalmak kaydıyla yetersizlikten kaynakla nan fesih söz konusu-dur. Bunların yanı sıra iş sözleşmesi, işyeri per-sonel yönetmeliği, kurumsal çalışma ilkeleri ve işyerine özgü performans değerlendirme kri-terlerine uymayan işçi davranışları da geçerli sebeple fesih için yeterli olur6.
2. İşçinin Davranışının Geçerli Feshe Neden Olabilmesi İçin Gerekli Şartlar
İş Kanunu’nun 18. maddesinin gerekçesin-de “Bu madgerekçesin-de bakımından geçerli sebepler, 25. maddede belirtilenler kadar ağırlıklı olma-makla birlikte, işin ve işyerinin normal yürüyü-şünü olumsuz etkileyen hallerdir. Bu nedenle, geçerli fesih için söz konusu olabilecek se-bepler, işçinin iş görme borcunu kendisinden kaynaklanan veya işyerinden kaynaklanan se-beplerle ciddi bir biçimde olumsuz etkileyen
ve iş görme borcunu gerektiği şekilde yerine getirmesine olanak vermeyen sebepler olabi-lecektir. Sonuçta, iş ilişkisinin sürdürülmesi-nin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli nedenlere dayandığını kabul etmek ge-rekecektir.
İşçinin … davranışlarından kaynaklanan ge-çerli sebepler 25. maddede belirtilenlerin dışın-da kalan ve işyerlerinde işin görülmesini önem-li ölçüde olumsuz etkileyen sebeplerdir…
İşçinin … davranışlarından kaynaklanan se-bepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol aç-ması halinde geçerli sebepler olarak feshe ne-den olabilirler. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onay-lanmayacak bir tutumu işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yap-mıyorsa geçerli sebep sayılamaz…
Bu uygulamaya giderken işverenden bekle-nen feshe en son çare olarak bakmasıdır. Bu nedenle geçerli sebep kavramına uygun yorum yaparken sürekli olarak fesihten kaçınma ola-nağının olup olmadığı araştırılmalıdır.” ifadele-rine yer verilmiştir.
Söz konusu olan İş Kanunu madde 18’in gerekçesi ile 19. maddenin metni ve gerekçesi birlikte değerlendirildiğinde, işçinin davranışı-nın geçerli feshe neden olabilmesi için birtakım şartların bir arada gerçekleşmesi gerektiği anla-şılmaktadır. Bu şartlar;
Her şeyden önce, işçinin davranışlarından (kendisinden) kaynaklanan sebepler iş görme borcunu ciddi bir biçimde olumsuz etkilemeli veya gerektiği şekilde yerine getirmesine ola-nak vermemelidir.
Sonra, işçinin davranışından kaynaklanan sebebin işyerinde olumsuzluklara yol açması gerekir. Ancak işçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onay-lanmayacak bir tutumu işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz. Bunun için iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açı-sından önemli ve makul ölçüler içinde bekle-nememesi de gerekir. İşçinin davranışlarından kaynaklanan geçerli sebepler 25. maddede be-lirtilenlerin dışında kalan ve işyerlerinde işin
görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen sebeplerdir.
Yine, bu uygulamaya giderken işverenden beklenen feshe en son çare olarak bakmasıdır. Bu nedenle geçerli sebep kavramına uygun yo-rum yaparken sürekli olarak fesihten kaçınma olanağının olup olmadığı araştırılmalıdır.
Ayrıca davranıştan kaynaklanan bir nedenle feshin geçerli sayılabilmesi için işçinin hakkın-daki iddialara karşı savunmasının alınması da şarttır.
Nihayet, işçinin savunmasının alınmasından sonra işçiye ihtar verilmeli ve ihtara rağmen davranışın tekrarlanması gerekir.
Yukarıda sayılan bu şartları ayrı başlıklar al-tında ele almakta yarar vardır.
a. İşçinin Davranışının İşgörme Borcunu Ciddi Bir Biçimde Olumsuz Etkilemesi
Geçerli fesih nedenleri her şeyden önce işçi-nin iş sözleşmesine aykırı davranışlarından kay-naklanır. İşçiyle yapılan iş sözleşmesi, işyeri per-sonel yönetmeliği, kurumsal çalışma ilkeleri ve/ veya işyerine özgü performans değer lendirme kriterleri ve yükümlülüklerine aykırı davranıl-ması halinde işçinin iş sözleşmesi ve eki olarak değerlendirilen kaynaklara aykırı davranışı söz konusudur7. Ancak sözleşmenin süreli feshine
olanak tanıyan nedenler işçinin sadece iş sözleş-mesine veya işgörme borcuna aykırı davranışları ile sınırlı değildir. İşçinin davranışı, sözleşmeye aykırılık oluşturmasa bile belirli şartların gerçek-leşmesi halinde geçerli bir fesih nedeni olabilir8.
İşçinin davranışının işveren için geçerli fesih ne-deni olabilmesi için, işçinin iş görme borcunu ciddi bir biçimde olumsuz etkilemesi ve iş gör-me borcunu gerektiği şekilde yerine getirgör-mesine olanak vermemesi gerekir. Bu açıdan, işçinin iş görme borcunu ciddi bir biçimde olumsuz etki-leyen, iş görme borcunu gerektiği şekilde yerine getirmesine olanak vermeyen bir davranış varsa, bu davranış işverenden önemli ve makul ölçü-ler içinde iş ilişkisini sürdürmesini beklemeyi de mümkün kılmıyorsa, geçerli neden olarak kabul edilir. Başka bir söyleyişle, iş ilişkisinin sürdü-rülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, fe-sih için geçerli sebebin oluştuğu varsayılır. İşyeri
verimini (ve kurallarını) olumsuz etkileyen işçi davranışları ile ilgili geçerli sebepler, iş ilişki-sinin sürdürülmeilişki-sinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği hal-lerde ortaya çıkar.
İş K. m. 18’in gerekçesinde de, geçerli bir nedenin öncelikle “Bu madde bakımından ge-çerli sebepler 25. maddede belirtilenler kadar ağırlıklı olmamakla birlikte, işin ve işyerinin normal yürüyüşünü olumsuz etkileyen hal” olması şartı üzerinde durulmuş; bu bağlamda, geçerli fesih için söz konusu olabilecek sebep-lerin, işçinin iş görme borcunu gerek kendi-sinden ve gerekse işyerinden kaynaklanan se-beplerle ciddi bir biçimde olumsuz etkileyen ve gerektiği şekilde yerine getirmesine olanak vermeyen sebepler olabileceği belirtilmiştir. Dolayısıyla işveren açısından haklı neden ka-dar ağırlıklı olmamakla birlikte işin ve işyerinin normal yürüyüşünü ve çalışma huzurunu ciddi bir biçimde olumsuz etkileyen davranışlarla iş-çinin iş görme borcunu gerektiği şekilde yerine getirmesine olanak vermeyen iş sözleşmesine aykırı davranışlar geçerli sebep olarak kabul edilmektedir9.
Süreli fesih bildirimi (özellikle geçerli fe-sih) ile haklı sebeple fesihlerde, fesih sebepleri özellikle “davranışlar” açısından ayrı bir özel-lik gösterir. Zira, işçinin bir davranışının, “haklı sebep” olarak değerlendirilmesi durumunda iş sözleşmesi derhal sona erer ve işçi herhangi bir tazminat almaya hak kazanamaz. Oysa, söz ko-nusu davranış “geçerli sebep” şeklinde mütalaa edilirse, işçi diğer şartlar da yerine gelmişse ih-bar ve kıdem tazminatı talep edebilir. Davra-nış “geçerli sebep” olarak dahi görülmez ise, işveren feshin geçersiz olması dolayısıyla işçiyi işe başlatmaz ise, ayrıca dört ay ile sekiz ay ara-sında değişecek bir tazminatı (işe başlatmama tazminatını) da ödemek zorunda kalır10.
Şu halde, geçerli feshe neden olan davranış-lar ile haklı fesih nedenlerinin ayrımının ortaya konulması gerekir. İş Kanunu’nun gerekçesin-de gerekçesin-de bu husus şu sözcüklerle ifagerekçesin-de edilmiştir. “Kanunun 25. maddesinde ayrı bir düzenleme konusu olan haklı nedenlerle fesih olgusunu, geçerli sebeplerle fesih için aranan sebepler-den ayırmak ve aradaki farkları ortaya koymak;
maddi olayları hukuk tekniği bakımından söz konusu iki farklı fesih türü açısından değer-lendirmek gerekecektir. Bu alanda konunun gerektirdiği ölçüler içinde ülke koşullarını da dikkate alınarak iki fesih türü açısından geçerli olacak ayrımları yapmak ve farklılıkları ortaya koymak, yargının yanı sıra öğretinin katkıları ile sağlanacaktır.11”
İş ilişkisinin sürdürülmesinin “çekilmez” hale gelmesi nedeniyle işverene “haklı sebep-le” derhal fesih hakkı veren nedenlerle bu kap-sama girmeyen geçerli nedenlerin ayırımında, somut olaya göre, güven ilişkisi, kusurun de-recesi veya ölçülülük ilkesi yaklaşımlarından birisi esas alınabilir.
Her şeyden önce, iş sözleşmesinin feshin-de geçerli nefeshin-denlerle haklı nefeshin-denler arasındaki farklılık, bu sözleşmede taraflar arasında bulun-ması gereken güven ilişkisinin sarsılbulun-ması veya güven temelinin çökmesi ile açıklanabilir12.
Bilindiği üzere sürekli borç ilişkisi doğuran iş sözleşmesi, taraflar arasında sıkı bir kişisel gü-ven ilişkisi kurar. Bu çerçevede taraflar sadece o andaki değil, ileride de sürecek edimlerin ifa edileceğine, belirli davranışların devam edece-ğine güvenerek iş ilişkisini meydana getirirler. Dolayısıyla iş sözleşmesinin tarafları karşılıklı olarak bir güven ortamı içinde borç ilişkisini sürdürmek durumundadırlar. Bu sıkı güven ilişkisi taraflardan birinin davranışı yüzünden sarsılır veya çökerse diğer tarafın artık iş ilişki-sini sürdürmesi beklenemez13.
Taraflardan birinin (işçinin) ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan davranışı sonucunda iş ilişkisinin devamı diğer taraf (işveren) için dü-rüstlük kuralları gereği çekilmez hale gelmişse, başka bir söyleyişle bu ilişkide bulunması ge-reken güven temeli çökmüşse, iş sözleşmesi-ni haklı nedenle derhal fesih hakkı doğar. İş Kanunu’nun 24 ve 25. maddelerinin II. bentleri bu durumları düzenlemektedir. Buna karşılık, işçinin davranışı taraflar arasında bulunması gereken güven temelini çökertecek ağırlıkta bulunmamakta, iş ilişkisine devamı tam anla-mıyla çekilmez hale getirmemekle birlikte, işin normal işleyişini bozuyorsa, işyerinde uyumu olumsuz yönde etkiliyor ve bu nedenle işve-renden iş ilişkisine devamı makul ölçüler
için-de beklenemiyorsa geçerli fesih hakkı doğar. Başka bir ifade ile, taraflar arasındaki güven temeli henüz çökmemiş ama işçinin davranışı iş ilişkisinde bulunması gereken güven, işve-renden ilişkiye devamı beklenemeyecek ölçü-de sarsılmış ise, işveren sözleşmeyi geçerli ne-denle feshedilebilir.
Bir diğer taraftan, işçinin davranışının geçerli neden mi yoksa haklı neden mi oluşturduğu hu-susunda, işçinin kusurunun derecesi de bir kriter olarak alınabilir14. Bu yaklaşımı, ölçülülük ilkesi
çerçevesinde değerlendirmek de mümkündür15.
Eğer işçinin ağır kusurlu davranışı varsa haklı nedenin, ağır kusur derecesine ulaşmayan ku-surlu davranışı varsa geçerli nedenin oluştuğu kabul edilir16. Ancak sürekli bir borç ilişkisine
giren kişinin, süreç içinde işin niteliği gereği or-taya çıkabilecek bazı zorluk ve engelleri, ufak tefek aksaklıkları göze alması gerekeceğinden dolayı, ihmale dayanan, hafif kusurlu davranış-ların geçerli bir sebep oluşturmaması, bu gibi kusurlar için, uyarma ve kınama gibi daha hafif yaptırımların uygulanması uygun olur17. Zira bu
tür hafif kusurlu davranışlar, işyerinin işleyişini olumsuz etkilemediği gibi iş ilişkisine devamı da makul olarak beklenemeyecek duruma ge-tirmezler. Aynı şekilde, işçinin davranışı işvere-nin güveişvere-nini sarsacak nitelikte olmakla birlik-te, işveren, bir takım tutum ve davranışları ile bunun üzerinde durmadığını göstermiş örneğin işçiyi terfi ettirmiş ise, artık işçinin bu davranışı işveren tarafından işyerinin işleyişini olumsuz etkileyen veya iş ilişkisini sürdürmemeyi gerek-tiren davranış olarak görülmediğinden, geçerli neden olarak görülemez18.
b. İşçinin Davranışının İşyerinde Olumsuzluklara Yol Açması
Geçerli sebeple feshi düzenleyen İş Kanunu’nun 18. maddesinin gerekçesinde, “İş-çinin … davranışlarından kaynaklanan sebep-ler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebepler olarak feshe neden olabilirler. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanma-yacak bir tutumu işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyor-sa geçerli sebep yapmıyor-sayılamaz” denilerek, işçinin davranışlarından kaynaklanan sebebin ancak
işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olarak kabul edilebileceği belir-tilmiştir19. Buna göre, işçinin işyerinde
olum-suzluğa neden olmayan işyerindeki üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmayan bir davranışı, sosyal açıdan olumsuz olarak görülse veya toplumsal ve etik açıdan onaylanmasa bile geçerli sebep olarak değer-lendirilemez20. Bu açıdan davranışın,
işyerinde-ki üretim ve iş ilişişyerinde-kisi sürecine olumsuz etişyerinde-kisi olmalı; üretimi aksatmasa bile eylemin cezaya oranlılığı da dikkate alınmalıdır21.
Gerçekten, geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için ön-görülen sebepler niteliğinde olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal çalışmasını olumsuz et kileyen haller olmalıdır. Başka bir söyleyişle, işçinin davranışlarından kaynaklanan se bepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması ha-linde fesih için geçerli sebep oluşturabilir. Yar-gıtay da, bir kararında bu hususu şu gerekçeler-le açıklamıştır: “4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafın-dan işçinin davranışlarıntarafın-dan kaynaklanan ge-çerli bir sebebe dayanılarak fes hedilebileceği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli sebepler İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen derhal fesih için öngörülen sebepler niteliğinde ol-mamakla birlikte, işçinin ve işyerinin normal çalışmasını olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde fesih için geçerli sebep oluşturabilir. İş ilişkisi-nin sürdürülmesiilişkisi-nin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği du-rumlarda, feshin geçerli sebeplere dayandığı kabul edil melidir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; işyerinde çalışanlara bankadan kredi kartı çı kartılması ile ilgili olarak davacı, fabrika müdürü ve davalı şirket çalışanı ol madığı anlaşılan ... isimli şahıs arasında görüşme yapıldığı, görüşme sırasın da ...’nın davacıya “siz çok yalancısınız” dediği, taraflar arasında meydana gelen tartışma so-nucu davacının buna tepki verdiği, tartışmanın büyümesinin adı geçen şahsın söz ve eylem-lerinden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Bu se-beple geçerli fesih olgusundan bahsedilemez.
Davanın kabulüne karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile reddi yönünde hüküm tesisi hatalıdır.”22
Şu halde geçerli neden sayılacak işçi davra-nışı, işyerinde olumsuzluğa yol açmalı ve bu olumsuzluk işverenden beklenemeyecek dü-zeyde önemli ve makul ölçüler içerisinde ol-malıdır.
Ancak belirtelim ki, işçinin davranışından kaynaklanan, işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen ve iş ilişkisinin sürdürül-mesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlar, İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen se-beplerin dışında kalan sebeplerdir. Yargıtay da, işçinin davranışından kaynaklanan sebep-lerin, işyerinde önemli ve makul ölçüleri aşan olumsuzluklar yaratmıyorsa işveren yönünden geçerli fesih nedeni oluş turmayacağını kara-ra bağlamaktadır: “Mahkemece genel müdüre karşı “dosyalarımı imzalamıyorsunuz. İşlerimi en gelliyorsunuz, ihaleleri geciktiriyorsunuz, bize dört yıl kaybettirdiniz, buna ne hakkı-mız vardır, böyle yöneticilik olur mu” şeklinde söylediği sözler nedeniy le feshin haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş-tir. Hüküm davacı tarafından temyiz edilmişverilmiş-tir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinde iş sözleşmesinin işveren tarafın dan işçinin yeter-liliğinden veya davranışlarından kaynaklanan geçerli bir se bebe dayanılarak feshedilebilece-ği düzenlenmiştir. Söz konusu geçerli se bepler İş Kanunu’nun 25. maddesinde belirtilen der-hal fesih için öngörülen sebepler niteliğinde olmamakla birlikte, işçinin ve işyerinin nor-mal yürüyüşü nü olumsuz etkileyen hallerdir. İşçinin yeterliliğinden veya davranışlarından kaynaklanan sebepler ancak işyerinde olum-suzluklara yol açması halinde fe sih için geçerli sebep olabilirler. İş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısın dan önemli ve makul ölçüler için-de beklenemeyeceği durumlarda, feshin ge çerli sebeplere dayandığı kabul edilmelidir.23”
İşçinin davranışının işgörme borcunu ciddi biçimde olumsuz etkilediği ve işyerinde olum-suzluklara neden olduğu hususlar, 18. madde-nin gerekçesi ile yabancı mahkeme kararların-da örnekler verilerek açıklanmaya çalışılmıştır.
Buna göre, işyerinde rahatsızlık yaratacak şekil-de çalışma arkadaşlarından borç para istemek; arkadaşlarını işverene karşı kışkırtmak; işini uyarılara rağmen eksik, kötü veya yetersiz ola-rak yerine getirmek24; işyerinde iş akışını ve iş
ortamını olumsuz etkileyecek bir biçimde diğer kişilerle ilişkilere girmek; işin akışını durdura-cak şekilde uzun telefon görüşmeleri yapmak; işverene zarar vermek ya da zararın tekrarı te-dirginliğini yaratmak25; sık sık işe geç gelmek26
ve işini aksatarak işyerinde dolaşmak; amirleri veya iş arkadaşları ile ciddi geçimsizlik göster-mek, sıkça ve gereksiz yere tartışmaya girişmek; iş arkadaşlarını psikolojik, duygusal ve davra-nışsal bir şekil de rahatsız etmek (mobbing)27;
istirahat raporunu zamanında işverene ulaştır-mamak28; hastalık sürecini uzatacak davranışta
bulunmak; iş arkadaşları ve amirleri hakkında uygunsuz davranışta bu lunmak veya sözler sarf etmek; özel amaçla e-mail göndermek ve in-ternet kullanmak; işyerine ait araç ve gereçleri özel amaçla kullanmak (foto kopi, faks, scanner v.s.)29; işyeri bilgisayarına şifre çözücü program
yükleyerek virüs bulunmasına neden olmak30;
kişisel bilgi ve kayıtları zamanında işverene ulaştırmamak; işyerinde sigara içme yasağına uymamak; izinsiz olarak amirlerinin veya iş ar-kadaşlarının özel belge lerini incelemek veya bilgisayarlarını kullanmak; çalışan ile ilgili ola-rak işyerinin iş ilişkisi içinde olduğu ki şi ve ku-rumlardan sık sık şikâyetlerin gelmesi; cinsel taciz anlamına gelen davranışta bulunmak; iş-verenden izin almadan çalışma saatleri dışında işyerinde işverenin imkânlarını kullanarak ek iş yapmak31; haklı bir sebebe dayanmadan fazla
mesai talebini kabul etmemek32; yasaklanmış
olmasına rağmen bilgisayarına pornografik bel-ge ve resim yüklemek33; işyerinde konulan
si-gara içme yasağına aykırı davranmak34; çalışma
saatleri içinde tembellik etmek35; iş güvenliğini
tehlikeye düşürmese bile iş güvenliği ve işçi sağlığı kurallarına uymamak gibi hallerin ge-çerli sebep oluşturabileceği ifade edilmiştir36.
c. Feshin En Son Çare (Ultima Ratio) Olması
İş Kanunu’nun 18. maddesi gerekçesinde “…Bu uygulamaya giderken işverenden bek-lenen feshe en son çare olarak bakmasıdır. Bu
nedenle geçerli sebep kavramına uygun yorum yaparken sürekli olarak fesihten kaçınma olana-ğının olup olmadığı araştırılmalıdır.” denilmiş-tir. Buna göre, feshi önleyebilecek daha hafif önlemlere başvurulması ve bu alternatif önlem-ler alınsa da bu ilişkiyi sürdürmenin mümkün olmaması halinde feshin son çare olarak uygu-lanması gerekir37. Fesihle ulaşılmak istenen
so-nuca ölçülülük ilkesi uyarınca sözleşmeyi sona erdirmeyen başka önlemlerle ulaşmak müm-kün ise yapılan fesih geçersiz sayılır38. Bu
bağ-lamda, işçinin kusurlu davranışı, güven ilişki-sini bozacak ağırlıkta ise, işverenden feshe en son çare olarak başvurması beklenemez. Fakat güven ilişkisini bozacak ağırlıkta bir davranı-şın, koşullara göre haklı neden oluşturabileceği de göz ardı edilmemelidir39.
İşverenden son çare olarak ancak uygulana-bilir nitelikte, işletmenin izlediği amaca uygun, bu amaca ulaşmak için aynı ölçüde elverişli olan önlemleri alması istenebilir; aşırı masraflı veya işletmeye zarar verecek önlemler alması ya da işçiye iş yaratması işverenden beklenemez40.
d. İşçinin Savunmasının Alınması
İş Kanunu’nun 19. maddesinin ikinci fık-rasında yer alan “Hakkındaki iddialara karşı savunmasını almadan bir işçinin belirsiz süre-li iş sözleşmesi, o işçinin davranışı … ile ilgisüre-li nedenlerle feshedilemez. Ancak, işverenin 25. maddenin (II) numaralı bendi şartlarına uygun fesih hakkı saklıdır.” hükmü gereğince, işçinin davranışından kaynaklanan sebeplerle yapı-lacak fesihlerde işçinin savunmasının alınma-sı zorunludur41. Aksi halde fesih geçersizdir42.
Buna karşılık, feshin işletmenin veya işyerinin yahut işin gereklerinden kaynaklanan bir nede-ne dayandırılması hallerinde (bunlarda işçinin dahil olmadığı için) işçinin savunmasının alın-masına gerek yoktur43.
İşçinin iş sözleşmesini feshetmeden önce, daha önce verilmiş ihtarlar nedeniyle alınmış savunması olsa bile, kendisinin yine yazılı ola-rak savunmasını yapmak üzere davet edilmesi, fesih sebebinin açık ve kesin bir şekilde belir-tilmesi, makul bir süre önceden belirtilen yer gün ve saatte hazır bulunmadığı takdirde sa-vunmadan vazgeçmiş sayılacağının kendisine hatırlatılması gerekir44.
Gerek Kanun’daki (m. 19) “…savunması alınmadan … feshedilemez” ifadesi ve gerekse savunma kavramının niteliği, işçinin savunma-sının, iş sözleşmesinin feshinden önce alınması gerekeceğini açıkça ortaya koymaktadır. Aynı şekilde 19. maddede yer alan “feshedilemez” ifadesini “fesih bildiriminde bulunulamaz” şek-linde anlamak daha uygun olur45. Çünkü süreli
fesihte sözleşme bildirimle birlikte feshedilmiş olur; feshin hüküm doğurma anı ise bildirim süresinin sonudur. Sözleşmenin bildirim süre-sinin sonuna kadar devam etmesi bu tür bir feshin karakteristiğidir. Dolayısıyla fesih bildi-riminden sonra işçinin savunmasının alınması geçerli kabul edilemez46.
Yargıtay da, fesihten sonra savunma alınma-sını yeterli görmemektedir: “…davalı işverenin fesih için işçinin davranışına … dayanmasına rağmen savunmasını almadığı anlaşılmaktadır. Feshin geçersizliğine ve işe iadeye karar veril-mesi gerekir.47”
Şu halde, işverenin fesih bildiriminden önce işçiye iş sözleşmesini, davranışı ile ilgili somut bir neden göstererek feshetmeyi öngördüğünü bildirmesi ve savunmasını alması gerekir. Sa-vunma alınması gereken bu gibi hallerde bu-nun nasıl alınacağı Kabu-nun’da belirtilmemiştir. Savunma için işçiye (2-3 gün gibi) makul bir süre tanınmalı, savunma alınmadan önce işçiye durum hakkında bilgi verilmelidir48. Bu
bildiri-min ve savunmanın İş Kanunu’nun 109. mad-desi gereğince yazılı yapılması işverene ispatta kolaylık sağlar49.
İşçinin davranışından kaynaklanan geçerli fesih sebebi, işçinin yetersizliğinden doğan se-bepler gibi, İş Kanunu’nun savunma alınmasını gerektirmeyen ve iş sözleşmesini derhal fesih hakkı veren 25. maddesindeki haklı fesih se-bepleri içinde değerlendirilemeyecek bir dav-ranışa dayanmaktadır. Bu davranış, iş ilişkisinin sürdürülmesini işveren açısından çekilmez hale getirmemekle ancak bu ilişkinin sürdürülmesi-nin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenmeyecek ve işyerinde olumsuz-luklara yol açan bir davranış olmaktadır50.
e. İşçinin Uyarılmasına (ve İhtara) Rağmen Davranışın Tekrarlanması
İş Kanunu’nda işçiye ihtar verilmesi ile ilgili
herhangi bir hüküm bulunmamaktadır. Ancak Kanun ispat külfetini işverene yüklediği için iş-veren, dürüstlük kurallarına uygun olarak işçiyi geçerli nedenle işten çıkardığını ispatlamak ve en son çare olarak işçiyi işten çıkarmak zorun-da kaldığını zorun-daha önce verdiği ihtarlarla bel-gelemek ve ispatlamak için ihtar vermelidir51.
İhtar verme durumunda, işçinin hatalı davranışı hakkında savunması alınarak kendisine açıkla-ma yapaçıkla-ma fırsatı tanınaçıkla-malıdır52.
Kanunda öngörülmeyen bu koşul, ILO’nun 166 sayılı Tavsiyesinde, Karşılaştırmalı Hukukta ve yargı kararlarında yer almaktadır53. ILO’nun
166 sayılı İşverenin Girişimiyle İş İlişkisinin Sona Ermesine İlişkin Tavsiyesi’nin 7. madde-sine göre, kusurlu davranışı nedeniyle işçi, ya-zılı olarak uyarılmasına rağmen bir veya birçok kereler kusurlu davranışını tekrarlaması koşu-luyla işten çıkarılabilir54. Şu halde işçiyi geçerli
nedenle işten çıkarabilmek için sadece kusurlu davranış yeterli olmayıp aynı zamanda ihtarda bulunulmuş olması da gereklidir. Kanun’da iş-çinin davranışından kaynaklanan bir fesih için savunmasının alınması zorunluluğundan söz edilip ihtar şartına yer verilmemiş ise de, öğre-tide55 ve değerlendirme konusu yaptığımız
Yar-gı kararlarında, 166 sayılı Tavsiyenin söz konu-su hükümleri yönünde ihtar yapılması şartının uygun olacağı kabul edilmektedir56.
Geçerli sebeple yapılan fesihlerin ilk basa-mağı olan ihtar, hatalı davranı şın belgelenme-si57, çalışanın ikaz edilmesi58 ve fesih tehdidi59
fonksiyonu içermektedir. İşçinin personel sicil dosyasına konulacak ihtar, çalışana ihtara konu olan davranışın kabul edilmediğini belirtmeli ve bu davra nışın tekrarı halinde iş ilişkisinin fesih ile sonuçlanacağını açıkça ifade etmeli-dir60.
İhtar sözlü olarak verilebilir ise de, fesih bildiriminin geçerliliğini ispatlayabilmek için, yazılı olarak verilmesinde yarar vardır. İhtar yazısı işçiye, hatalı davranışını takiben (6 iş-günü gibi) kısa bir süre içinde ulaştırılmalıdır. Önemli olan, işçinin ihtarı öğrenmesi ve içeriği hakkında bilgi edinebilmesidir. İhtar yazısı ile çalışan ikaz edilerek, hatalı davranışını düzelt-mesi için kendisine imkan tanın mış olur. İh-tarın ilgili kişiye ulaştırılması, ispat
yükümlü-lüğü açısından önemlidir. İşçi ihtar teb ligatını almaktan kaçınırsa, durum bir tutanakla tespit edilir. Tuta nakta, işçinin ihtarı almaktan veya ihtarı imzalamaktan kaçındığı tanık tarafından beyan edilir ve imzalanır (İş K.m.109). Belir-telim ki, işçiye verilen ihtarlarla ilgili savunma alınmaması ihtarı geçersiz kılmaz.
Hatalı davranışta bulunan işçi, işyerinde olumsuzluklara ve çalış ma huzurunun bozul-masına yol açtığı için kendisine ihtar verilir; ihtar verilmesine rağmen hatalı davranışını sür-düren işçinin iş söz leşmesi de davranıştan kay-naklanan sebeple feshedilebilir.
D. Somut Olay Açısından
Değerlendirme
Somut olayda, davacı işçi hakkında değişik alacaklılar tarafından çok sa yıda icra takibi ya-pılmış, ücretine hacizler konulmuş, işçi, ih tara rağmen ücreti üzerindeki haczi kaldırılmayınca (kaldıramayınca) İş Kanunu’nun 17 ve devamı maddeleri uyarınca iş sözleşmesi feshedilmiştir. Karardan, davalı şirket Genel Müdürlüğünce, ücret ve diğer alacakları üzerine haciz konulan personelin durumlarını düzeltmeleri konusun-da 16.03.2004 ve 10.01.2007 tarihli iki adet ge-nelge yayımlandığı, davacıya da iş sözleşmesi feshedilmeden önce çalışma huzuru ve verimli-liğin sağlanması açı sından ücreti üzerindeki ha-cizleri 2 aylık süre içerisinde kaldırılması ihtarı verildiği anlaşılmaktadır. Buna rağmen dava-cının, ücreti üzerindeki hacizleri kaldırmama-sı (kaldıramamakaldırmama-sı) işveren açıkaldırmama-sından fesih için geçerli neden kabul edilmiştir.
Yukarıda ayrıntılı bir şekilde ele alındığı üzere, işçinin davranışının geçerli nedenle fe-sih için bir sebep oluşturabilmesi için, davra-nışın işgörme borcunu ciddi biçimde olumsuz etkilemesi, işyerinde olumsuzluklara yol açma-sı, feshin en son çare olarak görülmesi, işçinin savunmasının alınması ve işçinin ihtara rağmen davranışını tekrarlaması gerekir.
Somut olayda, işçinin ücretine sık sık haciz gelmesi geçerli neden kabul edilmiştir. Bu ko-nunun belirtilen şartlar içerisinde ayrıca değer-lendirilmesinde yarar vardır.
Bilindiği üzere, işçinin aylık ücretine haciz konulması için ortada işçinin ifa edilmeyen bir
borçtan sorumluluğunun bulunması gerekir. Bu borç, işçinin doğrudan borcu doğuran söz-leşmenin tarafı olma şeklinde veya kefalet iliş-kisi çerçevesinde herhangi birisine kefil olma biçiminde ortaya çıkabilir. İşçinin ödeme den-gesini gözetmeden borç altına girmesi veya ya-kınları için kefil olması gibi durumlarda, büyük miktarlarla borçlu (sorumlu) olup bunu öde-yememesi halinde aylık ücretine haciz gelme-si kaçınılmaz olacak; alacaklı, alacağını almak amacıyla borçlunun (somut olayda işçinin) üc-retine yasal sınırlar içerisinde haciz koydura-rak alacağını işçinin ücretinden alacaktır. Borç miktarının büyüklüğü ve haciz konulacak mik-tarın sınırlılığı61 dikkate alındığında, çoğu kere
ücretinden başka geliri olmayan işçinin toplu para bularak haczi kaldırmasının mümkün ol-maması nedeniyle, işçinin aylık ücretine haciz konulmak suretiyle borcun ödenmesi çok uzun süreler alabilecektir. Bu gibi durumlarda işçinin işyeri dışındaki bir davranışının sonucu olarak ücretine haciz gelmekte, işyerinde de muhte-melen muhasebe ve hukuk servisleri açısından ek bir işlem yapılması, önemli zaman kaybına neden olunması sonucu ortaya çıkmaktadır.
Somut olayda olduğu gibi, değişik alacaklı-lar tarafından çok sayıda icra takibi yapılması gibi hallerde, muhasebe ve hukuk servislerinde önemli zaman kaybına neden olacak şekilde işyeri organizasyonunun olumsuz yönde etki-lenmesi söz konusudur. Başka bir söyleyişle, işçinin ücretine sık sık haciz konulması, işye-rinde olumsuzluklara neden olabilir; ancak iş-çinin davranışının (ücretine haciz gelmesine sebep olan davranışının) işgörme borcunu cid-di biçimde olumsuz etkileyip etkilemecid-diği ise tespit edilmemiştir. Bu arada metnini vermiş olduğumuz ikinci kararda, işverenin, davacı iş-çinin işe yoğunlaşmasının azaldığı, performan-sını düşürdüğü yönünde bir savunması olduğu, ancak işverenin bunu ispatlayamadığı belirtil-miştir. Ücrete konulan haczin işçinin işgörme borcunu ciddi bir biçimde olumsuz etkileyip et-kilemediği, her somut olay açısından ayrıca de-ğerlendirilmesi gereken bir durumdur. Borçlu olan işçinin, işgörme borcunu yerine getirirken dikkatinin dağılabileceği, işe yoğunlaşmasının azalabileceği, performansının düşebileceği ileri
sürülebilir. Ancak, dikkati dağılmayan, işe yo-ğunluğu azalmayan veya performansında bir düşüklük görülmeyen bir işçinin işgörme bor-cunun ciddi ölçüde olumsuz etkilendiği ise söy-lenemez. Hatta, ücretine haciz gelen işçinin işi-ni kaybetme kaygısıyla daha iyi bir performans sergileyebileceği de düşünülebilir. Şu halde, ücrete gelen her haczin, işçinin işgörme bor-cunu ciddi biçimde olumsuz etkilediği sonucu-na ulaşılamaz; bunun her somut olay açısından ayrıca değerlendirilmesi gerekir. Somut olayda ise, işçinin davranışının, işgörme borcunu ciddi bir biçimde olumsuz etkilediği ispatlanmış ve hatta ileri sürülmüş dahi değildir.
Bunun yanı sıra işçinin kusuruna dayanma-yan davranışlarının, geçerli feshe neden ola-mayacağı, Yargıtay tarafından da önemle vur-gulanmıştır. Bilindiği üzere kusur, kasıt veya ihmal şeklinde ortaya çıkabilir. Kasıt, hukuka aykırı sonucu, failin bilerek istemesi iken; ih-mal, failin hukuka aykırı sonucu istememekle birlikte böyle bir sonucun meydana gelmemesi için şartların gerekli kıldığı özeni göstermeme-sidir62. Şu halde gerek kasıt ve gerekse ihmal
ile işçinin sözleşmesel yükümlülüklerinin ihlali halinde, davranış nedeniyle geçerli fesih yapı-labilir. Olayda ise, davacı işçinin sözleşmesel yükümlülüklerini (iş sözleşmesinden doğan borçlarını) kasıt veya ihmal ile ihlal etmediği görülmektedir; zira işçi iş sözleşmesinin işçi açısından en temel borçlarından olan işgörme, sadakat ve işverenin emir ve talimatlarına uyma borçlarına aykırı davranmamıştır. İşverenin iş-çinin ücretindeki haczi kaldırmasını istemesi ise, işe yönelik bir emir ve talimat olarak kabul edilemeyeceği için, buna uyulmaması emir ve talimatlara uymama olarak değerlendirilemez. Bu durumda işçinin sözleşmesel yükümlülüğü-ne aykırı davranmadığı (kusurunun bulunma-dığı) sonucu ortaya çıktığından işverenin işçi-nin davranışına dayanarak sözleşmeyi geçerli nedenle feshetmesi mümkün değildir. Açıkça ifade edilmemiş olmakla birlikte, Yargıtay’ın ise, işçinin göstermesi gereken özen yüküm-lülüğünü ihlal ederek ihmali davranış ile söz-leşmesel yükümlülüğünü ihlal ettiği kanaatinde olduğu anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, işçinin davranışına dayanan
fesihlerde, işçinin savunmasının alınması bir zorunluluk olmasına rağmen, somut olayda (ka-rarda) işçinin savunmasının alındığına dair açık bir bilgiye yer verilmemiştir. Aynı konuya iliş-kin olarak yer verilen iiliş-kinci kararda ise, işçinin savunmasının alındığından söz edilmekte olup ikinci karar açısından bir sorun görünmemek-tedir. Salt işçinin savunmasının alınmamasının feshi geçersiz kılacağı ise tartışmasızdır. Şayet, işçinin bu davranışı nedeniyle savunması alın-mamış ise, fesih salt bu nedenle geçersiz kabul edilecektir. Ancak, gerek yerel mahkemenin ve gerekse Yargıtay’ın kararlarında savunmadan söz edilmemekte ise de, işverenin davacının üc-retinde bulunan haczin kaldırılmasına yönelik herhangi bir işlem yapmadığını belirtmesi, sa-vunmasının alındığı intibaını uyandırmaktadır.
Nihayet somut olayda, haciz ile ilgili olarak işyerinde iki adet genelge yayımlandığı, davacı işçiye de Kanun’da şart olarak aranmamış ol-masına rağmen, 2 aylık süre içerisinde ücreti üzerindeki hacizleri kaldırmaya yönelik ihtar-da bulunulduğu sabit olduğunihtar-dan işverenin bu yönüyle bir usuli eksikliğinin bulunmadığı gö-rülmektedir.
Bu çerçevede, bir kısım şartların somut olay açısından gerçekleşmediği görülmektedir. Bu-nun için Yargıtay, işçinin ücretinin borcu niyle haczedilmesini, istisnaen davranış nede-niyle feshi geçerli kıldığı sonucuna ulaşmıştır.
II. SONUÇ
Bu çalışmada, işçinin ücretine sık sık haciz gelmesinin geçerli bir fesih nedeni olup olama-yacağı tartışılmış ve yerel mahkemenin kararı, genel itibariyle isabetli görülmüştür. Yargıtay’ın yerel mahkemenin kararını bozması ise, bir ta-kım gerekçeler açısından isabetli bulunmuş ise de davranış nedeniyle geçerli fesih için bütün şartların gerçekleşmemesi yönüyle isabetsiz olarak değerlendirilmiştir. Yargıtay da, bu hu-susu dikkate alarak, her ücrete gelen haciz için değil, somut olaydaki şartlar açısından söz ko-nusu olan ücrete sık sık haciz gelmesi nedeniy-le feshin, ancak istisnaen davranış nedeniynedeniy-le geçerli fesih nedeni olabileceğini kabul etmiş-tir. Fakat, somut olay açısından da Yargıtay’ın kararı, davranış nedeniyle geçerli feshin tüm
şartlarını gerçekleştirmemesi nedeniyle isabetli değildir. Bu nedenle yerel mahkemenin kararı-nı bozan Yargıtay’ın bu kararına katılmıyorum.
DİPNOTLAR
1 Legal İHD, 18/2008, s. 673-675.
2 Y9HD., 20.10.2008 T., E. 2008/3737, K. 2008/27673, Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları.
3 Ancak 158 sayılı Sözleşmenin 4. maddesinde, “işçinin kapasitesine veya işin yürütümüne veya işyeri gereklerine dayalı geçerli bir son verme nedeni olmadıkça hizmet ilişkisine son verilemez.” denilmekte, işçinin yeterliliği ve davranışları işçinin kapasitesi kavramı içinde değerlendirilmektedir. “Hizmet İlişkisine İşveren Tarafından Son Verilmesi Hakkında 158 Sayılı Uluslararası Çalışma Sözleşmesi”nin metni için bkz. Murat Şen, Türkiye Cumhuriyeti’nin Onayladığı İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Alanındaki Çok Taraflı Uluslararası Sözleşmeler, Ankara 2003, s. 263-270; Tankut Centel, Türkiye’nin Onayladığı ILO Sözleşmeleri, İstanbul 2004, s. 569-582.
4 Madde gerekçesinde belirtildiği üzere “İşçinin Yetersizliğinden Kaynaklanan Sebepler: Ortalama olarak benzer işi görenlerden daha az verimli çalışma; gösterdiği niteliklerden beklenenden daha düşük performansa sahip olma, işe yoğunlaşmasının giderek azalması; işe yatkın olmama; öğrenme ve kendini yetiştirme yetersizliği; sık sık hastalanma; çalışamaz duruma getirmemekle birlikte işini gerektiği şekilde yapmasını devamlı olarak etkileyen hastalık, uyum yetersizliği, işyerinden kaynaklanan sebeplerle yapılacak fesihlerde emeklilik yaşına gelmiş olma gibi hallerdir”. Bkz. Murat Şen, İş Kanunları Sosyal Güvenlik Kanunları (Genel Gerekçe ve Madde Gerekçeleriyle), Ankara 2008, s. 39.
5 Şen, s. 39.
6 Fevzi Demir, En Son Yargıtay Kararları Işığında İş Hukuku ve Uygulaması, 4. B., İzmir 2005, s. 202.
7 “…Kanunun gerekçelerinde ifade olunan yetersizlikten kaynaklanan sebepler dışında, işçiyle yapılan iş sözleşmesi, işyeri personel yönetmeliği, kurumsal çalışma ilkeleri veya işyerine özgü performans değerlendirme kriterlerinde yer alan işçinin verimliği ile ilgili beklentilerin karşılanamaması halinde de geçerli sebeple fesih uygulanabilir…”, Y9HD., 18.03.2008 T., E. 2007/27584, K. 2008/5327, Sinerji. 8 Sarper Süzek, İş Hukuku, Yenilenmiş 4. B., İstanbul
2008, s. 515.
9 Şen, s. 39. Ayrıca bkz. Manfred Weiss/Marlene Schmidt, Labour Law and Industrial Relations in Germany, The London 2000, s. 107.
10 Serkan Odaman, “Fransız Hukukunda ve Türk Hukukunda İşçinin Davranışları Açısından Geçerli Sebep Haklı Sebep Ayrımı”, Çimento İşveren Dergisi, Mayıs-2003, C. 17, s. 3, s. 22.
11 Şen, s. 39.
12 Süzek, İş Hukuku, s. 516.
13 Özer Seliçi, Borçlar Kanununa Göre Sözleşmeden Doğan Sürekli Borç İlişkilerinin Sona Ermesi, İstanbul 1977, s. 196 vd.; Süzek, s. 516-517; Sarper Süzek, İş Akdinin Askıya Alınmasının Genel Teorisi, Ankara 1989, s. 37; Rona Serozan, Sözleşmeden Dönme, İstanbul 1975, s. 172.
14 İşçinin davranışları nedeniyle yapılan fesihlerde, iş sözleşmesinin uygulanmasında işçinin kusuru söz konusudur. İşveren işçinin sözleşmeden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediğini ya da getiremediğini ileri sürerek hizmet sözleşmesini feshedebilir. Söz konusu mesleki nitelikli hatalar, iş sözleşmesinin kötü bir şekilde yerine getirilmesi düşüncesine bağlıdır. Bu çerçevede sayılabilecek iş yavaşlatma, itaat etmeme gibi davranışlara; işi yerine getirmekten, verilen talimatlara uygun bir şekilde iş görmekten ve fazla çalışmaları yapmaktan kaçınma durumları da eklenebilir. Mesleki nitelikli hatalar, geç kalma, haklı bir sebebe dayandığı ispat edilemeyen devamsızlık, izin almaksızın saatinden önce işyerinden ayrılmak, atölyelerde sigara içmek, kendi bürosu veya atölyesi dışında başka bir yerde sürekli bulunmak gibi işçinin işletmenin genel disiplinine aykırı davranışlarından da kaynaklanabilir. Mesleki nitelikli hatalar, bir malzemeyi ya da materyali yanında dışarı götürmek, çalışma saatleri içinde ya da dışında ürünlerin ya da materyallerin tahribine neden olmak gibi işçinin işletmenin menfaatlerine zarar verici hareketlerinden de doğabilir. Nihayet, bazı hatalar kişiler arasındaki ilişkilere bağlı olup bir işçinin, diğer işçiler ile ya da işvereniyle arasındaki (kavga, atışma, ağız dalaşı, hakaret, sövme) bir olaydan kaynaklanabilir. Alman Hukukunda, örneğin işe geç gelinmesi, ücrete sürekli haciz gelmesi gibi daha önce uyarıda bulunma koşulu ile, iş sözleşmesinin feshedilmesi için “sosyal bakımdan haklı bir sebep” (geçerli sebep) kabul edilmektedir. Fakat, bu gibi durumlarda ölçülü davranılması, derhal fesih yoluna gitmekten kaçınılması gerektiği ifade edilmektedir. Ancak ağır ve tamiri olanaksız durumlarda, işçinin davranışını değiştirmeyeceğinin açıkça ortaya çıktığı hallerde, uyarı yapma zorunluluğu olmaksızın fesih yoluna gidilebilecektir. Bkz. Odaman, s. 26-27; Devrim Ulucan, “Alman Hukukunda Feshe Karşı Koruma Esasları ve Bu Konuda Yapılan Son Değişiklikler”, Prof. Dr. Kemal Oğuzman’a Armağan, Ankara, 1997, s. 240. 15 Ölçülülük ilkesinde, her olayın özelliğine göre,
işçinin davranışı ile işverence uygulanan fesih türü arasında bir orantısızlık (ölçüsüzlük) olup olmadığı takdir edilmelidir. Bu bağlamda, iş sözleşmesinin sona ermesindeki menfaat ile sözleşmenin sürekliliğinin korunmasındaki yarar değerlendirilir; fesih ölçüsüz ise, geçerli nedenin bulunmadığı kabul edilir. Davranışı ancak geçerli nedenle feshi gerektirecek ağırlıkta olan işçinin iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedilmesi ölçülülük ilkesine aykırılık oluşturur. Yine, uzun yıllardır bir işyerinde çalışan işçinin yaşlılık sigortasına hak kazanmasına bir yıldan az bir zaman kalmış iken
işten çıkarılması halinde de menfaatler arasında orantısızlığın bulunduğu ileri sürülmektedir. Bkz. Mustafa Alp, Ölçülülük İlkesinin Özel Hukuk ve İş Hukukunda Özellikle de Hizmet Akdinin Feshinde Uygulanması -Alman Hukukuna Göre-, Yasa, Ocak 1999, s. 1527 vd.; Sarper Süzek, İş Akdini Fesih Hakkının Kötüye Kullanılması, İş Güvencesi Konusunda Karşılaştırmalı Bir İnceleme, Ankara 1976, s. 26.
16 Süzek, İş Hukuku, s. 517.
17 Süzek, İş Hukuku, s. 517-518; Seliçi, s. 219-221; Süzek, Askı, s. 38.
18 Sarper Süzek, İşçinin Yetersizliği ve Davranışları Nedeniyle Geçerli Fesih, A. Can Tuncay’a Armağan, İstanbul 2005, s. 578-579; Süzek, İş Hukuku, s. 518. 19 Hamdi Mollamahmutoğlu, İş Hukuku, Gözden
Geçirilmiş Yenilenmiş 3. B., Ankara 2008, s. 728. 20 Şen, s. 40. Ayrıca bkz. Weiss/Schmidt, s. 107
21 “İşçinin işyeri amiri teknisyen K. aleyhine ve gıyabında söylediği sözler işyerinde üretimi aksatmadığından eylemin cezaya oranlılığı da dikkate alınarak haklı fesih sebebi değil geçerli fesih sebebi sayılmıştır.”, Y9HD., 17.03.2004 T., 16929/5256, Osman Güven Çankaya/Cevdet İlhan Günay/Seracettin Göktaş, Türk İş Hukukunda İşe İade Davaları, Ankara 2005, s. 483. 22 Y9HD., 1.2.2005 T., E. 2004/31121, K. 2005/2839,
MESS Akıllı Kitap, Bireysel İşçi Çıkarma, D2114/003, Aralık 2007.
23 Y9HD., 13.1.2005 T., E. 2004/31588, K. 2005/641, Akıllı Kitap, D2114/004, Aralık 2007.
24 “Yapılan işi eksik, kötü veya yetersiz olarak yerine getirmek, geçerli fesih nedenidir.”, Federal Alman İş Mahk., 21.11.1985 T., 2 AZR 21/85, Akıllı Kitap, D215/001, Aralık 2007.
25 “Sürekli para işlemi yapılan bir işyerinde çalışan personelin yaptığı işlemlerde dikkatsiz davranarak hatalı işlem yapma alışkanlığında olması, ileride işverenin çok büyük zararına yol açabileceğinden iş sözleşmesinin feshi geçerli nedene dayanmaktadır.”, Ankara 5. İş Mahk., 27.10.2003 T., E. 2003/1553, K. 2003/1727, Akıllı Kitap, D215/001, Aralık 2007.
26 “Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı işçinin işyerinde işe girdiği tarihten itibaren işe 25 kez geç geldiği, 11 kez savunmasının alındığı, 31.12.2004 ta rihinde uyarma, 17.05.2005 tarihinde kınama cezası aldığı, bu disiplin ceza larından sonra davacının 07.08.2005 ve 06.09.2005 tarihlerinde de geç kal maya devam ettiği, bu nedenle savunmasının alındığı, davacının geciktiğini kabul ettiği ve iş sözleşmesinin bu nedenle feshedildiği anlaşılmaktadır. Da vacının sık sık işe geç geldiği ve bunu alışkanlık haline getirdiği, bu davranış larının işyerinde olumsuzluklara neden olduğu sabittir. Davalı işverenin iş sözleşmesini feshetmesi geçerli nedene dayanmaktadır.”, Y9HD., 3.4.2006 T., E. 2006/4727, K. 2006/8246, Akıllı Kitap, D218/001, Aralık 2007; Y9HD., 18.4.2006 T., E. 2006/7622, K. 2006/10469, Akıllı Kitap, D218/002, Aralık 2007. Alman Hukukunda da durum aynıdır:
“Sık sık işe geç gelmek, hizmet akdinin feshi için geçerli sebep oluşturur.” (Federal Almanya İş Mahk., 17.031988 T., 3 AZR 576/87; Frankfurt İş Mahk., 8.7.1998 T., 7 Ca 9124/97, Akıllı Kitap, D218/001, Aralık 2007; Hessen Bölge İş Mahk., 10.11.2004, 2 Sa 756/04, Akıllı Kitap, D218/002, Aralık 2007.
27 “İşyerindeki her anlaşmazlık mobbing vakası sayılmaz, mob bing için sistematik ve süreklilik arz eden bir davranış esastır.”, Schlesvvig-Holstein Bölge İş Mahk., 19.3.2002, 3 Sa 1/02, Akıllı, Kitap, D2111/001, Aralık 2007.
28 “İstirahat raporunu zamanında işverene ulaştırmayan işçiye önce ihtar verilmelidir. Bu durumun tekrarı halinde geçerli nedene dayanan fesih gerçekleştirilebilir.”, Federal Alman İş Mahk., 12.8.1976, 2 AZR 237/75; Federal Alman İş Mahk., 17.1.1991 T., 2 AZR 375/90, Akıllı Kitap, D2112/001, Aralık 2007. 29 “İşyerindeki amirlerine ve çalışma arkadaşlarına e-mail
yoluyla içeriği uygun olmayan, işyerinin imajını zedele yecek bir yazı gönderen çalışanın hizmet akdi, geçerli se beple feshedilir.”, Viesbaden İş Mahk., 25.7.2002 T., E. 3 Ca 33/01, Akıllı Kitap, D212/001, Aralık 2007.
30 “Hamm Bölge İş Mahkemesi’nin kararı uyarınca, işyeri iç yönetmeliğini ihlal ederek işletmenin bilgisayarına şifre çözücü programlar yükleyen ve virüs uyarısına neden olan çalışanın iş sözleşmesi feshedilebilir.”, Hamm Bölge İş Mahk., 8.11.2004, E. 9 Sa 502/03, Akıllı Kitap, D211/003, Aralık 2007.
31 “İşverenden izin almadan ek iş yapmak işçinin hizmet akdinin davranıştan kaynaklanan geçerli sebeple feshine neden olur.”, Federal Alman İş Mahk., 18.1.1996, 6 AZR 314/95; Frankfurt İş Mahk., 8.10.1997, 7 Ca 9715/96, Akıllı Kitap, D211/001, Aralık 2007. 32 Demir, s. 200; “İşverence zorunluluk nedeniyle talep
edilen fazla mesaiyi işçinin kabul etmemesi, hizmet akdinin geçerli sebeple feshine neden olabilir. Bir işçi, kanuni çalışma süresi içinde işini yerine getirmekle yükümlüdür. Buna ek olarak, bazı özel durumlarda fazla mesai yapma zorun luluğunda da olabilir. Bu durum hizmet akdinin getirdiği sadakat borcundan doğmaktadır. Buna göre; eğer işverenin yerine getirmesi gereken bir zorun luluk durumu söz konusu ise, işçi en azından fazla mesai yaparak işverene destek vermelidir. İşçi bunu yapmayı reddederse, işveren önceden yaptığı ih tar bildiriminden sonra hukuken geçerli bir sebebe dayanarak işçinin hizmet akdini fesh edebilir.”, Rheinland-Pfalz Bölge İş Mahk., 14.9.2001, 6 Sa 1169/00, Akıllı Kitap, D215/002, Aralık 2007.
33 “İşçinin işini yapmak için kullandığı bilgisayarında pornografik resim ve görüntüleri saklaması hizmet akdinin geçerli sebeple feshine neden olur. Bir işçinin işyerinde kullandığı bilgisayarında pornografik içerikli resim ve video görüntüleri sakladığı belirlenmiştir. İşçi daha önce de özel amaçlı internet kullanımı konusunda uyarılmıştır. Kendisine daha önce bilgi sayar ortamında işyeri kurallarına aykırı resim ve malzemelerin incelenmesi ve saklanmasının
