Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçeleri zerkoni̇d akarlarının (acari, zerconidae) sistematik yönden incelenmesi

(1)

T.C.

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ

FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

BUHARKENT, KARACASU VE KUYUCAK İLÇELERİ

(AYDIN) ZERKONİD AKARLARININ (ACARI,

ZERCONIDAE) SİSTEMATİK YÖNDEN İNCELENMESİ

YÜKSEK LİSANS TEZİ

DAVUT RIZA BULUT

(2)

T.C.

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ

FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

BUHARKENT, KARACASU VE KUYUCAK İLÇELERİ

(AYDIN) ZERKONİD AKARLARININ (ACARI,

ZERCONIDAE) SİSTEMATİK YÖNDEN İNCELENMESİ

YÜKSEK LİSANS TEZİ

(3)

Bu tez çalışması TÜBİTAK tarafından 118Z101 nolu proje ile desteklenmiştir.

(4)

(5)

i

ÖZET

BUHARKENT, KARACASU VE KUYUCAK İLÇELERİ ZERKONİD AKARLARININ (ACARİ, ZERCONIDAE) SİSTEMATİK YÖNDEN

İNCELENMESİ YÜKSEK LİSANS TEZİ

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

(TEZ DANIŞMANI: PROF. DR. RAŞİT URHAN) DENİZLİ, TEMMUZ - 2020

Bu çalışma, Aydın ilinin Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçelerindeki zerkonid akar türlerini tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Şubat 2019 - Şubat 2020 tarihleri arasında araştırma alanındaki 98 farklı lokaliteden döküntü, çürümüş ağaç kökleri, yosun ve toprak örnekleri toplanmıştır. Araştırma alanında toplamda 407 örnekleme yapılmış ve toplanan materyallerin analizleri sonucunda 7 farklı zerkonid akar türü tespit edilmiştir. Bunlardan 5 tür Zercon cinsine (Z. colligans, Z. cretensis, Z. denizliensis, Z. huseyini, ve Z. karacasuensis sp. nov), 2 tür ise Prozercon cinsine (P. Yavuzi ve P. demirsoyi) aittir. Bu çalışmada Z. karacasuensis sp.nov. türü bilim dünyası için yeni olarak tanımlanmıştır.

ANAHTAR KELİMELER: Acari, Mesostigmata, Zerconidae, Buharkent, Karacasu,

(6)

ii

ABSTRACT

SYSTEMATIC INVESTIGATIONS ON ZERCONID MITES OF BUHARKENT, KARACASU KUYUCAK (AYDIN) PROVİNCES MSC THESIS

PAMUKKALE UNIVERSITY INSTITUTE OF SCIENCE BIOLOGY

(SUPERVISOR: PROF. DR. RAŞİT URHAN) DENİZLİ, MARCH 2019

This study was carried out to determine of zerconid mite species in Buharkent, Karacasu and Kuyucak districts of Aydın provinces. Litters, rotten tree roots, moss and soil samples were collected from 98 different localities in the research area between February 2019 and February 2020. A total of 407 samples were made in research area, and as a result of analysis of collected materials, 7 different zerconid mite species were determined. Of these, 5 species belong to genus Zercon (Z. colligans, Z. cretensis, Z. denizliensis, Z. huseyini, ve Z. karacasuensis sp. nov) and 2 species belong to genus Prozercon (P. yavuzi and P.demirsoyi). Z. karacasuensis sp.nov. was described as new to science.

KEYWORDS: Acari, Mesostigmata, Zerconidae, Buharkent, Karacasu, Kuyucak

(7)

iii

İÇİNDEKİLER

Sayfa ÖZET ... i ABSTRACT ... ii İÇİNDEKİLER ... iii TABLO LİSTESİ ... v

ŞEKİL LİSTESİ ... vii

ÖNSÖZ ... ix

1. GİRİŞ ... 1

1.1 Zerkonid Akarların Taksonomideki Yeri ... 2

1.2 Familya: Zerconidae Canestrini, 1891 ... 2

1.2.1 Zerkonid Akarların Embriyo Sonrası Evreleri İçin Teşhis Anahtarı ... 3

1.2.2 Zerkonid Akarların Morfolojik Özellikleri ... 3

1.2.2.1 Görünüş ve Büyüklük ... 3 1.2.2.2 Vücut Kısımları ... 4 1.2.2.3 Gnatozoma ... 4 1.2.2.4 Keliser ... 5 1.2.2.5 İdiozoma ... 7 1.2.2.6 Bacaklar... 13 2. LİTERATÜR ÖZETİ ... 15 3. MATERYAL ve METOT ... 19 3.1 Materyal ... 19 3.2 Metot ... 22

3.3 Araştırma Bölgesinin Tanımı ... 25

3.3.1 Buharkent İlçesi ... 25

3.3.2 Karacasu İlçesi ... 25

3.3.3 Kuyucak İlçesi ... 26

3.4 İncelenen Örneklerin Toplandığı Lokaliteler ... 26

4. BULGULAR ... 52

4.1 Araştırma Bölgesinde Tespit Edilen Zerkonid Akar Cinsleri İçin Teşhis Anahtarı 52 4.2 Cins: ZERCON C. L. Koch, 1836 ... 53

4.2.1 Araştırma Bölgesinde Tespit Edilen Zercon Türleri İçin Teşhis Anahtarı .... 53

4.2.2 Zercon colligans Berlese, 1920 ... 54

4.2.3 Zercon denizliensis Urhan, 2011 ... 59

4.2.4 Zercon huseyini Urhan, 2008 ... 63

4.2.5 Tür: Zercon cretensis Ujvári, 2008 ... 66

4.2.6 Tür: Zercon karacasuensis sp.nov ... 70

4.3 Cins: PROZERCON Sellnick, 1943 ... 73

4.3.1 Tespit Edilen Prozercon Türleri İçin Teşhis Anahtarı ... 73

4.3.2 Prozercon demirsoyi Urhan, 2008 ... 73

4.3.3 Prozercon yavuzi Urhan, 1998 ... 78

5. SONUÇ VE ÖNERİLER ... 81

(8)

iv

5.2 Bazı Ekolojik Veriler ... 85

5.2.1 İlçelere Göre Tespit Edilen Zerkonid Akarların Birey Sayıları ... 85

5.2.2 İlçelere Göre Tespit Edilen Zerkonid Tür Sayıları ... 87

5.2.3 Tespit Edilen Zerkonid Akarların Habitatlara Göre Dağılımı ... 88

5.2.4 Tespit Edilen Zerkonid Akarların Yüksekliğe Bağlı Dağılımı ... 91

5.3 Öneriler ... 92

6. KAYNAKLAR ... 97

(9)

v

TABLO LİSTESİ

Sayfa

Tablo 1. 1: İdiozomada bulunan kılların sayısı (Prozercon ve Zercon) ... 7 Tablo 4. 1: Araştırma bölgesinde teşhis edilen türler ... 53 Tablo 4. 2: Zercon colligans türünün dişi, erkek, deutonimf ve protonimf

evrelerindeki opistonotum da bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm). ... 57 Tablo 4. 3: Zercon denizliensis türünün dişi, erkek ve deutonimf evrelerindeki

opistonotum da bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm). ... 62 Tablo 4. 4: Zercon huseyini türünün dişi, erkek ve deutonimf evrelerindeki

opistonotum da bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm). ... 65 Tablo 4. 5: Zercon cretensis türünün dişi, erkek ve deutonimf evrelerindeki

opistonotumda bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm). ... 68 Tablo 4.6: Zercon karacasuensis türünün dişi ve erkek bireylerinde

opistonotum da bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm). ... 72 Tablo 4.7: Prozercon demirsoyi türünün dişi ve erkek bireylerinde

opistonotum da bulunan kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki ortalama mesafeler (μm olarak). ... 75 Tablo 4.8: Prozercon yavuzi türünün dişilerinde opistonotum da bulunan

kılların uzunlukları ve bu kıllar arasındaki mesafeler (μm olarak). ... 80 Tablo 5.1: Z. karacasuensis türünün, Z.lepurus, Z. hispanicus ve Z.

kastamoniensis türleri ile karşılaştırılması... ... 84 Tablo 5.2: İlçelere göre tespit edilen türler ve birey sayıları ... 86 Tablo 5.3: Aylara göre ilçelerden alınan örnekleme sayısı ve bu ilçelerden

tespit edilen birey sayıları. ... 87 Tablo 5.4: Tespit edilen zerkonid akar türlerinin, bitki habitatlarına göre

dağılımı... 89 Tablo 5.5: Tespit edilen zerkonid akarların yüksekliğe göre dağılımı... 91

(10)

vi

SEMBOL LİSTESİ

μm : mikrometre ♀ : dişi ♂ : erkek s. : species Z. : Zercon P. : Prozercon DN : deutonimf PN : protonimf

(11)

vii

ŞEKİL LİSTESİ

Sayfa

Şekil 1. 1: Zercon colligans türünde tektumun yapısı... 4

Şekil 1. 2: Zercon colligans türünde gnatozoma. ... 5

Şekil 1. 3: Zercon colligans türünde keliser . ... 6

Şekil 1. 4: Zercon colligans türünde pedipalp. ... 6

Şekil 1. 5: Zercon colligans (dişi) türünün sırttan görünümü. ... 9

Şekil 1. 6: Zercon colligans türünde vücudun üstten görünümü ... 10

Şekil 1. 7: Zercon colligans: Vücudun alttan görünümü ... 12

Şekil 1. 8: Zercon colligans türünün yaşam evrelerindeki podozomal plak yapısı. ... 13

Şekil 1. 9: Zercon colligans türünde bacak (Dişi)... 14

Şekil 3. 1: Buharkent ilçesinden alınan örneklerin lokaliteleri. ... 19

Şekil 3. 2: Karacasu ilçesinden toplanan örneklerin lokaliteleri. ... 20

Şekil 3. 3: Kuyucak ilçesinden toplanan örneklerin lokaliteleri. ... 21

Şekil 3. 4: Çeşitli habitatlardan örneklerin toplanması. ... 22

Şekil 3. 5: Berlese düzeneğine yerleştirilen örnekler. ... 22

Şekil 3. 6: Laboratuvar çalışmaları ... 24

Şekil 3. 7: Aydın il haritası. ... 25

Şekil 4. 1: Zercon colligans: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek, üst, D) Erkek, alt (Urhan 1995). ... 56

Şekil 4. 2: Zercon colligans’ ın dişi bireyinin ışık mikroskobunda görünümü. ... 56

Şekil 4. 3: Zercon denizliensis: A) Dişi, üstten, B) Dişi, alttan, C) Erkek, üstten, D) Erkek, alttan, E) Deutonimf, üstten (Urhan 2011a). ... 61

Şekil 4. 4: Zercon denizliensis (Işık mikroskobu): Dişi ... 61

Şekil 4. 5: Zercon huseyini: A) Dişi, dorsal B) Dişi, ventral, C) Erkek, dorsal, D) Erkek, ventral (Urhan 2008a). ... 63

Şekil 4. 6: Zercon huseyini (Işık mikroskobu): Dişi ... 64

Şekil 4. 7: Zercon cretensis: Dişi; A) Vücut, üst, B) Vücut, alt, C) Deutonimf (Ujvári 2008). ... 67

Şekil 4. 8: Zercon cretensis (Işık mikroskobu): A) Dişi, B) Erkek, C) Deutonimf... 69

Şekil 4. 9: Zercon karacasuensis sp. nov: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek, üst, D) Erkek, alt (Urhan 2020). ... 71

Şekil 4. 10 Zercon karacasuensis sp. nov. (Işık mikroskobu) ... 72

Şekil 4. 11: Prozercon demirsoyi: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek, üst, D) Erkek, alt, E) Deutonimf (Urhan, 1995)... 76

Şekil 4. 12: Prozercon demirsoyi (Işık mikroskobu) A) Dişi, B) Erkek, C) Deutonimf, D) Protonimf ... 77

Şekil 4. 13: Prozercon yavuzi: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt (Urhan 1998a). ... 79

Şekil 4. 1: Zercon colligans: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek, üst, D) Erkek, alt (Urhan 1995). ... 56

Şekil 4. 2: Zercon colligans’ ın dişi bireyinin ışık mikroskobunda görünümü. ... 56 Şekil 4. 3: Zercon denizliensis: A) Dişi, üstten, B) Dişi, alttan, C) Erkek,

(12)

viii

üstten, D) Erkek, alttan, E) Deutonimf, üstten (Urhan 2011a). ... 61 Şekil 4. 4: Zercon denizliensis (Işık mikroskobu): Dişi ... 61 Şekil 4. 5: Zercon huseyini: A) Dişi, dorsal B) Dişi, ventral, C) Erkek, dorsal,

D) Erkek, ventral (Urhan 2008a). ... 63 Şekil 4. 6: Zercon huseyini (Işık mikroskobu): Dişi ... 64 Şekil 4. 7: Zercon cretensis: Dişi; A) Vücut, üst, B) Vücut, alt, C) Deutonimf

(Ujvári 2008). ... 67 Şekil 4. 8: Zercon cretensis (Işık mikroskobu): A) Dişi, B) Erkek, C)

Deutonimf... 69 Şekil 4. 9: Zercon karacasuensis sp. nov: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek,

üst, D) Erkek, alt (Urhan 2020). ... 71 Şekil 4. 10 Zercon karacasuensis sp. nov. (Işık mikroskobu) ... 72 Şekil 4. 11: Prozercon demirsoyi: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt, C) Erkek, üst, D)

Erkek, alt, E) Deutonimf (Urhan, 1995)... 76 Şekil 4. 12: Prozercon demirsoyi (Işık mikroskobu) A) Dişi, B) Erkek, C)

Deutonimf, D) Protonimf ... 77 Şekil 4. 13: : Prozercon yavuzi: A) Dişi, üst, B) Dişi, alt (Urhan 1998a). ... 79 Şekil 4. 14: Prozercon yavuzi (Işık mikroskobu): Dişi. ... 79

(13)

ix

ÖNSÖZ

Doğadaki biyolojik çeşitliliğin ortaya çıkarılması ve evrimsel süreçte oluşan yeni türlerin teşhis edilmesi doğal yaşamın korunmasındaki en önemli hususlardan birisidir. İnsanoğlunun doğal yaşamı tehdit eden uygulamaları sonucunda biyolojik çeşitliliğin aldığı son hali ortaya çıkarabilmek için yapılan sistematik ve ekolojik çalışmaların önemi her geçen gün daha da önem kazanmaktadır.

Ülkemiz çok farklı toprak ve iklim tiplerine ev sahipliği yapmaktadır. Ülkemizin sahip olduğu bu biyotop çeşitliliği zerkonid akarların birden fazla türle toprak ekosisteminde var olduğunu akarologlara düşündürmektedir. Bu nedenle bitki örtüsü çeşitliliği fazla olan Kıyı Ege bölgesindeki Aydın ilinin Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçeleri çalışma bölgeleri olarak belirlenmiştir. Bu ilçelerin zerkonid akar faunasının belirlenmesiyle, ülkemizdeki biyolojik çeşitlilik ortaya çıkarılmaya çalışılarak, Türkiye ve dünya akar faunasına katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçelerindeki zerkonid akar faunasını belirlemek amacıyla gerçekleştirilen bu çalışmada, 98 farklı lokaliteden toplam 407 örnekleme yapılmıştır. Yapılan örneklemelerin analizleri sonucunda Zerconidae familyasının iki cinsine (Zercon ve Prozercon) ait toplam 7 tür belirlenmiştir. Zercon karacasuensis sp.nov türü bilim dünyası için yeni tür olarak tanımlanmıştır

Bu tezimin hazırlanmasında, arazi çalışmaları için maddi desteklerinden dolayı TÜBİTAK’a, milli parklarda araştırma yapılmasına izin veren T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğüne, lisans eğitimimdeki yıllarımdan bu güne kadar bana her zaman destek olan danışman hocam Prof. Dr. Raşit URHAN’a, arazi ve laboratuvar çalışmalarında yardımlarından dolayı Doç. Dr. Mehmet KARACA ve Dr. Elif Hilal DURAN’ a çok teşekkür ederim

(14)

1

1. GİRİŞ

Akarlar, Arthropoda şubesinin önemli bir sınıfı olan Arachnida sınıfının Acari altsınıfına ait önemli bir grubu oluşturmaktadır (Krantz 1978). Akarlar keliserli eklembacaklılardandır. Çıplak gözle görülemeyen, değişen çevre koşullarına uyum yeteneği yüksek, nemli ortamlarda kolayca çoğalabilen canlılardır.

Akarlar toprakta kendi yollarını kazamazlar, bu yüzden toprakta bulunan çatlaklara, gözeneklere, köklerin ve topraktakta yaşayan büyük hayvanların oluşturduğu

boşluklara ihtiyaç duyarlar. Toprağın ayrıştırılmasında en önemli rolü oynayan canlı grupları arasında toprak akarları da bulunmaktadır. Akarlar topraktaki humus oluşumuna katkıda bulunurlar, ayrıca topraktaki mantar ve bakteri metabolizmasının uyarılmasını sağlarlar. Mikroorganizmalar, akarlar ile birlikte faaliyet gösterdiklerinde, organik maddeyi tek başlarına oldukları zamankinden beş kat daha hızlı ayrıştırmaktadır (Ghilarov 1963).

Toprak ekosistemindeki en önemli canlı gruplarından birisini zerkonid akarlar oluşturmaktadır. Zerkonid akarların vücutları zayıf olarak kitinleşmiştir. Vücut uzunlukları 200-700 μm arasındadır. Hayat devreleri larva, protonimf, deutonimf ve ergin olmak üzere dört evreden oluşmaktadır. Zerkonid akarlar ağaç ve kaya üzeri, yosun, döküntü ve humusta serbest olarak yaşayan canlılardır (Karaca & Urhan 2015). Bu akarlar topraktaki humus yapısının oluşumuna katkıda bulunurlar (Urhan 2010). Zerkonid akarların karınca, memeli ve kuş yuvalarından da kayıtları verilmiştir (Petrova 1977; Evans 1992; Karg 1993; Mašán ve Krištofik 1996; Mašán ve Fend’a, 2004; Lindquist ve diğ. 2009). Toprak mezofaunasında bulunan zerkonid akarların, bu bölgedeki diğer canlıların işleyişinde önemli bir rol oynadıkları düşünülmektedir (Sikora 2014). Bu durum aynı zamanda bu akar grubunun çevresel değişikliklerde biyoindikatör olarak kullanılabileceklerini göstermektedir (Sikora 2014). Zerkonid akarlar oligofag predatörlerdir (Evans ve Murphy 1987). Diğer akarların ve böceklerin yanısıra, nematodlarla da beslenirler (Karg 1993). Toprak ekosistemindeki organik maddelerin ayrıştırılması konusunda rollerinin ne olduğuna dair bilgiler sınırlıdır.

Zerkonid akarlarda vücut yüzeyi epidermis tarafından salgılanan kitinli bir dış iskelete sahiptir. Vücudun yüzeyi seta adı verilen çeşitli şekildeki kıllar tüyler ve dikenler ile örtülüdür. Setaların bulunduğu yerler, bunların şekilleri ve sayıları taksonomik açıdan son derece önemlidir.

(15)

2

Zerkonid akarların sistematiksel olarak incelenmesi; peritremal plak üzerindeki setaların sayıları ve şekillerine, ventroanal plağın peritremal plaktan ayrı olup olmamasına, idiozomanın peritremal plağa bitişik ya da ayrık olmasına, peritrem yapısına, adgenital plaklağın olup olmamasına, ventroanal plak üzerindeki setaların sayısına, idiozomadaki porların sayısına ve porların konumuna, sırt çukurluklarının yapısına, podonotum ve opistonotum üzerindeki setaların sayısına ve opistonotumdaki setaların şekil ve konumlarına göre yapılmaktadır (Sikora, 2014).

1.1 Zerkonid Akarların Taksonomideki Yeri

Zerkonid akarlar ile ilgili güncel sınıflandırma şu şekildedir; (Klompen 2000; Klompen ve diğ. 2007; Lindquist ve diğ. 2009; Sikora 2014).

Sınıf : Arachnida Alt Sınıf : Acari

Üst Takım : Anactinotrichida Bölüm : Parasitiformes Takım : Mesostigmata Alt Takım : Monogynaspida Kort : Gamasina Üst Familya : Zerconoidea

Familya : Zerconidae Canestrini, 1891

1.2 Familya: Zerconidae Canestrini, 1891

Zerkonid akarlarda sırt plağı protonimf, deutonimf, erkek ve dişilerde iki parçalı olarak görülmektedir (podonotum ve opistonotum). Vücutları üçgenimsi, lateral kısımlar dişçikli bir görünüme sahiptir. Sırt plaklarındaki setalar farklı formlarda olabilir (tüylü, dikenli ve düz şekillerde). Opistonotal plakta sırt çukuru genellikle 4 adet olarak bulunur. Peritrem her iki eşeyde de kısa, belirgin, ters virgül şeklindedir (Urhan 1995).

(16)

3

1.2.1 Zerkonid Akarların Embriyo Sonrası Evreleri İçin Teşhis Anahtarı

1. Stigma yok, üç çift bacak mevcut...LARVA - Stigma var, dört çift bacak mevcut………... 2

2. Eşeysel açıklık bulunmaz ...…3 - Eşeysel açıklık bulunur ... 4

3. Peritrem kısa………. …PROTONİMF - Peritrem uzun ...DEUTONİMF 4. Sternal plak üzerinde eşeysel açıklık var ...ERKEK - Sternal plak üzerinde eşeysel açıklık yok...DİŞİ

1.2.2 Zerkonid Akarların Morfolojik Özellikleri

1.2.2.1 Görünüş ve Büyüklük

Zerconidae familyasındaki akarların boyları 200-700 μm değişim aralığındadır. Vücutları renkli olup sarı ile koyu kahverengi arasında görülebilir. Renklenme, kimyasal

renklenme veya fiziksel renklenme şeklinde meydana gelebilir. Kimyasal renklenme, renk pigmentlerinin epidermiste birikmesi şeklinde oluşmaktadır. Fiziksel renklenme ise kutikula tabakasına çarpan ışığın farklı derecelerde kırılması sonucunda ortaya çıkmaktadır. Zerkonid akarlarda kitinleşme zayıftır. Bu akarların erginlerinde opistonotumda genellikledört adet sırt çukuru bulunmaktadır.

Zercon cinsinin bilinen en küçük türü Z. romagniolus Sellnick (1944) dişi (365/275 μm) ve en büyüğü iseZ. arcuatus Trägårdh (1931) (dişi 680/556 μm) türüdür. Prozercon cinsinin bilinen en küçük türü P. sellnicki Halašková (1963) (dişi 365/223 μm), en büyük türüP.neorafalskii Balan ve Sergioenko (1990) (dişi 404 / 314 μm)'dir (Urhan 1995).

(17)

4

1.2.2.2 Vücut Kısımları

Zerkonid akarlarda vücut gnatozoma ve idiozoma olarak adlandırılan iki kısımdan oluşmaktadır. Gnatozoma, keliser ve pedipalpı, idiozoma ise podonotum ve opistonotumu içerir (Urhan, 1995).

1.2.2.3 Gnatozoma

Kapsül görünümündedir. Gnatozomanın üst kısımlarında "tektum" olarak adlandırılan epidermal kıvrımlardan oluşan uzantılar mevcuttur. Tektum dişçikli bir görüntüye sahiptir. Tektumun yapısı larva, protonimf, deutonimf ve ergin evrelerinde farklı şekillerde görülmektedir (Şekil 1.1).

Gnatozoma merkezinde uzunlamasına bulunan subkapitular bir yarık mevcuttur (Şekil 1.2). Bu yarık enine çentiklenmiş bir yapı da 6 veya 7 parçalı olabilmektedir (Q2-Q8). Gnatozomanın ön kısımında dallanmış şekilde dişçikli görünümde bulunan Lasinia (LC) çıkıntısı mevcuttur. Lasinia çıkıntısının uç kısımında tarak şeklinde görülen labrum (LS) çıkıntısı vardır. Lasinia çıkıntısının lateral kısımlarında boynuz görünümünde kornikulus uzantısı mevcuttur. Gnatozoma 4 çift kıl ihtiva eder. c2 ve c3 kılları düz ve kısa, c1 ve c4 kılları tüylü ve uzundur (Şekil 1.2).

Şekil 1. 1: Zercon colligans türünde tektumun yapısı; A) Larva, B) Protonimf, C) Deutonimf, D) Ergin (Urhan 1995).

(18)

5

Şekil 1. 2: Zercon colligans türünde gnatozoma (Urhan 1995).

1.2.2.4 Keliser

Keliser sabit ve hareketli olan iki kısımdan oluşmaktadır. Besinlerin yakalanması görevini yapmaktadır. Sabit olan parça 5 tane dişe sahiptir. Birinci ve ikinci diş arasında hiyalin tipte olan pilus dentilis (pd) adı verilen bir dişçik ihtiva edilmektedir. Sabit parça ise bir kıl (ds) ve iki adet lir şeklinde yarık taşır. Hareketli parça (dm) üç tane diş taşımaktadır (Şekil 1.4). Keliser, zerkonid akarların tüm yaşam evrelerinde gelişmiştir.

(19)

6

Şekil 1. 3: Zercon colligans türünde keliser (Urhan 1995).

Koksa, trokanter, femur, genu, tibia ve tarsus olmak üzere toplam altı parçalıdır. Koksa parçası gnatozoma ile bağlantılı olup, diğer parçalar serbesttir. Tarsus parçasında duyu kılları bulunmaktadır. Akarlarda bulunan palpler maksillaya karşılık gelir (Ayyıldız ve Doğan 2010). Genu parçasında lir biçiminde bir yarık bulunmaktadır. Pedipalpler zerkonid akarlarda dokunma işlevini yerine getirirler. Ayrıca I. bacaklarda bulunan tat alma kıllarının temizlenmesini sağlarlar (Urhan 1995).

(20)

7

1.2.2.5 İdiozoma

İdiozomanın dorsali orta kısımdan geçen enine bir çizgi ile podonotum ve opistonotum olarak isimlendirilen iki kısıma ayrılmıştır. Podonotum idiozomanın ön kısmını, opistonotum ise arka kısımını oluşturmaktadır (Şekil 1.5).

Zerkonid akarlarda idiozoma, gelişim evrelerinin her birinde (larva, protonimf, deutonimf ve ergin) belirli sayıda kıl ve gözenek taşır. Bu kıl ve gözeneklerin konumları, sayıları ve şekilleri tür teşhisinde son derece önemlidir. Zercon cinsinin deutonimf ve erginlerinde podonotal ve opistonotal plaklarda bulunan kılların sayısı 20-22 adet arasında değişir. İdiozomada bulunan kıllardan podonotumdakiler küçük, opistonotumdakiler ise büyük harflerle gösterilirler. Bu kıllar uzunlamasına üç sıra şeklinde j-J (iç), z-Z (merkez) ve s-S (yanal), kenar kılları da r-R şeklinde tarif edilmektedir.

Larva evresinde podonotum plağı gelişmiştir ve podozomal bölgeyi örtmektedir. Opistonotal plağın kitinleşmesi ise cinslere göre değişkenlik göstermektedir. Zercon cinsinin larvaları opistonotum üzerinde 10-12 kadar, podonotum ve opistonotum plakları arasında kalan kitinleşmesi zayıf olan bölgede ise 6 adet kıl ihtiva etmektedir. Prozercon cinsinin larvaları da kitinleşme bakımından zercon cinsi ile aynı özellikleri taşımaktadır.

Podonotum ve opistonotum plakları protonimf evresinde idiozomayı tamamıyle örtemez. Protonimf evresinde idiozomanın yan kenarlarında plakların kapatamadığı kutikulalı bölgeler bulunmaktadır. Kutikulalı bölgede Zercon cinsinde 3 çift kıl, Prozercon cinsinde ise 2 çift kıl bulunmaktadır (Şekil 1.6 B). Deutonimf ve ergin evrelerinde ise podonotum ve opistonotum plakları idiozomayı tamamen örtmektedir (Şekil 1.5 ve 1.6 C).

Tablo 1. 1: İdiozomada bulunan kılların sayısı (Prozercon ve Zercon) Cins

LARVA PROTONİMF DEUTONİMF

Podonotum Opistonotum Podonotum Opistonotum Podonotum Opistonotum

Zercon 9 9 14 16 20 22

Prozercon 9 9 14 15 20 23

Zerkonid akarlarda idiozomanın dorsalinde por olarak adlandırılan gözenekler bulunmaktadır. Porlar deri solunumunu sağlamaktan ve vücut içerisindeki nemin korunmasından sorumludurlar. Zerkonid akarlarda podonotumda 3, opistonotumda 4 adet

(21)

8

gözenek (por) vardır ve bu gözenekler podonotumda po, opistonotumda ise Po şeklinde adlandırılmaktadır. Porların konumu zerkonid akarların tür ayırımında kullanılan önemli bir özelliktir. Zercon ve Prozercon cinslerinde podonotumda bulunan po1 genellikle s1 kılının alt kısımında, po2 gözeneği j4 ile s4 kıllarının bağlantı hattının üstünde ya da altında, po3 gözeneği ise z1 ile s5 kıllarının bağlantı hattının alt kısımında bulunmaktadır. Opistonotumdaki Po1 gözeneği Z1 kılının üst kısımında ya da Z1-S1 kıllarının bağlantı hattının üst kısımında bulunur. Po2 ve Po3 gözeneklerinin yerleri türlere göre değişkenlik gösterir, Po4 gözeneği ise S4 ile Z5 kıllarının bağlantı hattının üzerinde veya üst tarafında bulunmaktadır (Şekil 1.5 ve 1.6).

Podozomal kısım ise; 4 çift bacak, sternapofiz, sternal plak (Sts), eşeysel plak (Gs), peritremal plak (Pes), peritrem (Pr) ve sadece Zercon cinsinde bulunan iki tane küçük adgenital plağı (Ads) ihtiva etmektedir. Opistozomal bölge ise bir ventroanal plak (Va) tarafından örtülmüştür (Şekil 1.7).

(22)

9

(23)

10

Şekil 1. 6: Zercon colligans türünde vücudun üstten görünümü; A) Larva, B) Protonimf, C) Deutonimf (Urhan 1995)

Sternopofiz, podozomal bölgede sternal plağın ön kısımında bulunan dikenli kıllardan oluşan çıkıntıdır. Sternal plak ile bir bağlantısı yoktur. Gnatozomadaki subkapituler yarıktan orjinlidir. Zerkonidlerde metasternal plakta bir çift metasternal kıl (mt) bulunmaktadır. Metasternal plağın kitinleşmesi zayıf seviyededir. Erkek fertlerde sternal plak ile eşeysel plak tek bir plak halinde olup eşeysel açıklık sternal plak üzerindedir. Erkek fertlerde sternal plak, 5 çift kıl ihtiva etmektedir. Plağın orta bölümünde eşeysel açıklık bulunmaktadır ve bu kısımda bir çift eugenital kıl (eg) bulunmaktadır. Zercon cinsine ait türlerde eşeysel plağın bittiği bölgede bir çift adgenital plak bulunur. Bu plakların kitinleşmesi son derece zayıftır. Adgenital plakların varlığı Zercon ve Prozercon cinslerinin ayrımında kullanılan çok önemli bir özelliktir. Peritremal plaklar, 2 çift kıl (p1-4), stigma ve onun üst tarafında belirgin, yuvarlak bir gözenek taşır. Stigmanın giriş kısmı, kitinli bir yapıdadır. Peritremler, stigmadan vücudun ön kısmına doğru uzanırlar. Peritremler birbirine yakın olan türlerin ayırt edilmesinde kullanılan bir özelliktir.

Karın plağı ve anal plak birleşmiştir (Va). Zercon cinsinde 7-8 tane ventral kıl (Vm, Vi, VI), bir çift adanal kıl (Ad) ve bir tane de postanal kıl (Pa) bulunmaktadır. Ventral kıllar Prozercon cinsinde 7, Zercon cinsinde ise 7-8 tanedir. Bu kıllar ventromediales (Vm), ventrointernales (Vi) ve ventrolaterales (VI) olarak sıralanmış üç dizi şeklindedir. Ventroanal plağın ön kısımında Vi1 kılı, Prozercon ve bazı Zercon türlerinde mevcut değildir. Bu özellik Zerkonid akarların teşhisinde kullanılan önemli bir

(24)

11

ayırt edici özelliktir. Anal açıklık bir çift anal kıl ihtiva eder ve iki adet kitin plakçıkça örtülüdür (Şekil 1.7).

Podozomal bölge ve bu bölgedeki kılların şekillenmesi zerkonid akarların yaşam evrelerinde farklılık göstermektedir (Şekil 1.8). Larva evresinde sternapofiz ve anal plaklar mevcuttur, iyi gelişmiş olarak görülebilir. Sternal ve ventroanal plaklar ise iyi gelişmemiştir. S4 ve Z5 kılları larva evresinde karın kısımında görülmektedir. Stigma ve peritrem larva evresinde bulunmaz. Bu özellik larvayı diğer formlardan (protonimf, deutonimf ve ergin) ayırmada kullanılan önemli bir özelliktir.

Protonimflerde, podozoma ve sternal plak belirgin bir kitinleşmeye sahiptir ve kısa peritremli bir stigma görülür. Protonimflerde VI1 kılı mevcut değildir. Larva evresinde karın kısımında gözlemlenen S4 ve Z5 kılları protonimf evresinde sıt kısmında gözlemlenmektedir.

Deutonimflerde ventroanal plak ve bu plağın ön yan kısımlarındaki iki adet kitinli yapı belirgin olarak gözükmektedir (Şekil 1.8 C). Ergin formda bu kitinli yapılar ventroanal plak ile birleşirler. Zercon cinsine ait türlerde genital plağın yan kısımlarında 2 adet adgenital plak mevcuttur. Deutonimflerde sternal plak iyi gelişmiştir ve 5 çift kıl taşır (Urhan, 1995).

(25)

12

Şekil 1. 7: Zercon colligans: Dişi: Vücut alttan görünüm. SA: Sternapofiz, S: Sternal plak, G: Eşeysel plak, Ag: Adgenital plak, P: Peritremal plak, Pe: Peritrem, VA: Ventro-anal plak, Vm: Ventromediales

(26)

13

Şekil 1. 8: Zercon colligans türünün yaşam evrelerindeki podozomal plak yapısı; A) Larva, B) Protonimf, C) Deutonimf (Urhan 1995).

1.2.2.6 Bacaklar

Zerkonidlerin larva formunda 3 çift, nimf ve ergin formlarında ise 4 çift bacak bulunmaktadır. I. çift bacaklar vücudun ağırlığını taşımaz. Dokunma ve duyusal hissetme işlevini yerine getirirler. II-IV çift bacaklar ise esas olarak hareketten sorumludur. I. ve II. çift bacaklar öne, III. çift bacaklar yana ve IV. çift bacaklar ise arkaya doğru yönelim göstermektedir. I. çift bacaklar kutikula tabakası orjinlidir, II ve IV. çift bacaklar ise podal plaklardan orjinlenmiştir (Şekil 1.9)

Zerkonid akarlarda bacak altı parçadan meydana gelir. Bu parçalar içerden dış tarafa doğru koksa, trokanter, femur, genu, tibia ve tarsus olarak adlandırılır. Bacakların uç kısmında, arolium olarak adlandırılan tırnak mevcuttur. Arolium zerkonid akarlarda iki loblu şekilde görülmektedir. III ve IV çift bacaklardaki arolium çıkıntısı diğer bacaklar ile karşılaştırıldığında nispeten daha iyi gelişmiştir.

(27)

14

Şekil 1. 9: Zercon colligans türünde bacak (Dişi); A) I. bacak, B) II. bacak, C) III. bacak, D) IV. bacak (Urhan, 1995).

(28)

15

2. LİTERATÜR ÖZETİ

C. L. Koch (1836) zerkonidlerle ilgili ilk sistematik çalışmalara başlamıştır. C.L. Koch, Zercon cinsinden Zercon triangularis ve Z. pelpatus’u, 1839' da Z. vacuus, Z. abaculus, Z. spatulatus türlerini, 1841’de Z. dimidiatus türünü bilim dünyasına kazandırmıştır. C.L. Koch (1836) Zercon cinsini Gamasidae içerisinde vermiş ve tip türü olarak Z. dimidiatus olarak belirtmiştir. Kramer (1876) ise C. L. Koch'un teşhis ettiği Zercon türlerini Sejus cinsine dâhil etmiştir (Halašková, 1969a).

Zercon cinsi, Canestrini (1890-1891) tarafından Mesostigmata takımı- Zerconidae familyası içerisine dâhil edilmiştir. Ayrıca Sejodes, Epicrius ve Magistatus cinslerinin de zerconidae familyasına ait olduğunu Canestrini (1890-1891) bildirmiştir. Berlese (1892) de Canestrini'nin sınıflandırılmasını kullanmıştır (Halašková, 1969a).

Berlese (1910) Zercon radiatus türünü bilim dünyasına kazandırmış ve bu cinsin tip türü olarak belirlemiştir. Aynı araştırıcı 1938’de eşeysel plak yapılarını karşılaştırmalı olarak incelemiş ve mesostigmata takımını Gamasides ve Uropodina kortları olarak ikiye ayırmıştır. Berlese, Zercon cinsini Gamasides kortunda vermiştir.

Vitzthum (1940-1943), zerkonid akarları Parasitiformes alt takımı içerisinde sınıflandırmıştır. Prozercon cinsi 1943'de Sellnick tarafından bu familyaya eklenmiştir. Prozercon cinsinin tip türü (Zercon fimbriatus) C. L. Koch (1839) tarafından verilmiştir. Trägårdh (1946a,b), eşeysel açıklıkların morfolojik yapısını göz önünde bulundurarak Zerconina kortunu, Uropodina ve Gamasides kortlarından ayırmıştır (Halašková, 1969a_).

Evans 1955’te yaptığı çalışma ile Epicrius grubunu sırt plakları ve peritremal plağın özelliklerini esas alarak Epicrionidea ve Zerconidea olarak iki üst familya şeklinde değerlendirmiş ve Zerconidea üst familyasını da Zerconidae ve yeni tanımladığı Artacaridae familyaları şeklinde sınıflandırmıştır (Halašková, 1969a_).

Hirschmann (1957), Zerconidae familyasındaki türlerin kıl ve plaklarındaki embriyolojik gelişim sürecini incemiş ve Gamasina türlerindeki kıl ve plak gelişimi ile aynı olduğunu bildirmiştir. (Halašková, 1969a_).

Sellnick (1958) Zerconidae familyasının bütün türlerini ihtiva eden bir teşhis anahtarı düzenleyerek bu familya ile ilgili temel çalışmalardan birini gerçekleştirmiştir.

(29)

16

Halašková (1969a_{) Çekoslovakya zerkonidlerini tanımlayarak bu familyaya ait yeni}

türleri bilim dünyasına kazandırmıştır. Araştırmacının yaptığı bu çalışma sistematiğe olan katkısının yanında ekolojik ve embriyolojik bilgiler içermesi yönünden akarologlar için günümüzde de başvurulan önemli bir kaynak niteliğindedir. Halašková 1977’de Zerconid akarların revizyonunu yapmış ve Nearktik bölgeden Aspar, Bledas, Caurozercon, Skeirozercon cinslerini, 1979 yılında Kore'den Aquilonozercon, Koreozercon, Kaikiozercon ve Eurozercon cinslerini tanımlamıştır.

Karg (1971), Avrupa'da ki Zerconidae familyasının tüm türlerini ihtiva eden bir teşhis anahtarı yayınlamış ve bu akarların ekolojisi hakkında bilgiler vermiştir.

Syskenozercon cinsi Athias-Henriot (1976) tarafından tanımlanmış ve Zerconidae familyasına dahil edilmiştir.

Petrova (1977), Rusya’da yayılım gösteren Zerconidae familyasına ait türler için bir teşhis anahtarı düzenlemiştir. Araştırmacı aynı yıl Rusya'dan Neozercon cinsini, 1978 yılında da Aleskozercon cinsini tanımlamıştır.

1970’ den sonra Błaszak tarafından yapılan çalışmalar zerkonid akarlardaki tür çeşitliliğinin ortaya çıkarılmasını sağlamıştır. 1974 yılında Polonya zerkonidlerinin monografisini, 1976 yılında ise (1976a_{) Zerconidae familyasının revizyon çalışmasını}

yapmıştır. Echinozercon, Macrozercon, Microzercon, Mesozercon ve Metazercon cinslerini tanımlayarak Zerconidae familyasına dahil etmiştir. Blaszak çalışmalarını Holoarktik coğrafyaya yönlendirerek Kore'den Xenozercon, Çin'den Indozercon, Polonya'dan Polonozercon, Tunus'dan Rafas, Amerika Birleşik Devletleri'nden Krantzas, Hypozercon, Parhozercon, Cosmozercon, Lindquiistas, Allozercon, Monozercon ve Bakeras cinslerini Zerconidae familyasına dahil etmiştir (Błaszak 1970, 1971, 1972, 1975, 1976a,b,c,d e_{, 1977, 1978}a,b,c_{, 1979}a_{, 1980, 1981}a,b_{, 1982, 1984). Asya zerkonidlerinin}

sistematiği üzerine yaptığı çalışma (1979b_{) bu familya hakkındaki bilgilerimize büyük}

katkılar sağlamıştır.

Ukrayna'dan Carpathozercon cinsi Balan (1991) tarafından tanımlanmış ve Zerconidae familyasına dâhil edilmiştir. Ayrıca Balan (1992)’de Prozercon cinsindeki türleri Prozercon ve Plumatozercon olarak üzere iki alt cins altında yayınlamıştır.

Ujvári, 2011' de Rafas (Błaszak 1979) cinsini Prozercon (Sellnick 1943) cinsinin bir sinonimi olarak değerlendirmiştir (2011b_{). Ayrıca aynı yıl içinde Tayvan'dan}

(30)

17

Ratundozercon shuriken tip türü ile Ratundozercon (2011c) ve 2012 yılında yine Tayvan'dan Draconizercon punctatus tip türü ile Draconizercon cinslerini tanımlayarak Zerconidae familyasına yeni cinsler dahil etmiştir.

2014 yılında Sikora, Nearktik bölgede yayılış gösteren zerkonid akar türleri için bir revizyon çalışması hazırlamış olup, buna göre 69 türü 26 cins içerisinde toplamıştır. Ayrıca bu çalışmada 5 yeni cins (Betaechinozercon, Neoechinozercon, Paramixozercon, Rafaskas ve Whartonas) ile birlikte 12 yeni tür tanımlanmış olup, önceden tespit edilen 10 farklı türün ise yeni kombinasyonlarını verilerek farklı cinslere aktarımı yapılmıştır. Çalışmaya Mixozercon ve Echinozercon cinsleri dahil edilmemiştir.

Zerconidae familyasının Holoarktik bölgede yayılmış 43 cinsi bilinmektedir. Tanımlanmış tür sayısı da 400'e yakındır.

Ülkemizde bu akarlarla ilgili ilk çalışma Błaszak (1979b_{) tarafından yapılmış ve}

bu çalışmada bilim dünyası için 6 yeni Zercon türü tanımlanmıştır. Błaszak bu çalışmasında Amanos dağlarından Zercon agnostus ve Zercon notabilis, Bolu' dan Zercon ignobilis ve Zercon lepurus, Kızılcahamam' dan Zercon insperatus, Tatvan' dan Zercon apladellus türlerini tanımlanmıştır. Ülkemizde bu familya üzerinde sistematik çalışmalar Urhan ve Ayyıldız (1992, 1994a,b, 1996a,b,c,d,e,f,g,h), Urhan (1991, 1995, 1997a,b, 1998a,b,c, 1999, 2001a,b,c,d, 2002, 2007a,b,c, 2008a,b,c,d,e, 2009a,b, 2010a,b,c,d, 2011, 2012, 2013), Güler (1999), Orman (2001), Urhan ve Ekiz (2002), Urhan ve diğ. (2003, 2004, 2007, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015a,b,c,d,e, 2016a,b,c, 2017, 2018, 2019,2020), Öztaş (2011), Kabasakal (2012), Urhan & Öztaş (2013), Urhan ve Karaca (2013, 2019,2020), Duran (2013), Karaca ve Urhan (2014, 2015a,b,c, 2016, 2017), Karaca ve diğ. (2013, 2014a,b, 2015a,b,c, 2016a,b,c_{, 2017), Duran ve diğ. (2014}a,b_{, 2015, 2017), Duran ve Urhan (2015}a,b_{, 2017),}

Urhan ve Duran (2017a,b, 2019) tarafından devam ettirilmiştir. Türkiye'de şu ana kadar zerkonid akarlar üzerinde yapılan sistematik araştırmalar sonucunda Prozercon cinsine ait 38 tür, Zercon cinsine ait 85 tür tespit edilmiş ve toplamda 123 tür kaydedilmiştir (Karaca ve Urhan 2019,2020)

Türkiye çeşitli iklim tipleri ve toprak yapılarını barından bir ülke konumundadır. Ülkemizin sahip olduğu biyotop çeşitliliğide akar faunasının çok zengin olmasını sağlamaktadır. Kıyı Ege Bölümü içinde bulunan Aydın ilinin Buharkent, Karacasu, Kuyucak ilçeleri zengin bir bitki örtüsüne sahiptir. Bu ilçelerin zerkonid akar faunasının belirlenmesiyle, ülkemizdeki biyolojik zenginliğin ortaya çıkarılmasına, Türkiye ve

(31)

18

dolayısıyla dünya akar faunasına katkıda bulunmak amaçlanmıştır.

Ülkemizde bugüne kadar Kıyı Ege bölümünde bulunan Aydın ilinin Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçelerinin zerkonid akar familyasına ait ayrıntılı bir çalışma bulunmamaktadır. Bu nedenle, daha önceden zerkonidlerle ilgili faunistik bir çalışma bulunmayan, zengin bir bitki örtüsüne sahip Kıyı Ege bölgesindeki Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçeleri çalışma alanı olarak belirlenmiştir. Türkiye ve dünya akar faunasına katkıda bulunmak amaçlanmıştır.

(32)

19

3. MATERYAL ve METOT

3.1 Materyal

Ege Bölgesi’nin Kıyı Ege Bölümü’nde bulunan Aydın ilinin Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçelerinin çeşitli habitatlarından toplanan ağaç ve bitki döküntüleri, çürümüş ağaç kökleri, yosun ve toprak örnekleri bu çalışmanın materyalini oluşturmaktadır. Çalışma sahasının çok büyük olması sebebiyle istasyon belirlemek zor olduğundan örneklemeler rastgele yapılmıştır. Aydın iline bağlı bu ilçelerin kasaba ve köylerinden ve çeşitli habitatlarından Şubat 2019 – Şubat 2020 tarihleri arasında 98 farklı lokaliteden toplam 407 örnekleme yapılmıştır. Örneklemelerin 110’u Buharkent, 171’i Karacasu, 126 tanesi de Kuyucak ilçesine aittir (Şekil 3.1, 3.2, 3.3). Arazi çalışmaları sonrasında çeşitli habitatlardan toplanan örnekler plastik poşetlere koyularak etiketlenmiş ve laboratuvar ortamına getirilmiştir (Şekil 3.4).

(33)

20

(34)

21

(35)

22

Şekil 3. 4: Çeşitli habitatlardan örneklerin toplanması.

3.2 Metot

Buharkent, Karacasu ve Kuyucak ilçelerinden toplanıp akaroloji laboratuvarına getirilen etiketlenmiş örnekler, Berlese hunilerinden oluşan ayıklama cihazına

yerleştirilmiştir (Şekil 3.5).

(36)

23

Hunilerdeki toprak ve döküntü örneklerinin kurutulması amacıyla 60 Watt'lık lambalar düzenekte kullanılmıştır. Örneklerin nem durumuna göre lambalar 5-7 gün süre zarfında açık bırakılmıştır. Örneklerin kurumasından sonra tüm omurgasız hayvanlar hunilerin altında bulunan %70'lik etil alkol şişelerinde toplanmıştır. Etil alkol şişelerinde

bulunan hayvanlar petri kaplarına aktarılarak diseksiyon mikroskobunda incelenmiştir. Zerkonid akarları pens ve iğneler kullanılarak ayıklanmıştır (Şekil 3.6 A). Ayıklanan Zerconidae familyasına ait akarlar, tür teşhislerinin daha sonra yapabilmesi için içerisinde %70'lik etil alkol içeren saklama şişelerine alınmıştır (Şekil 3.6 B).

Zerkonid akarların tür teşhisinin ışık mikrokobunda doğru bir şekilde yapabilmesi için kitin tabakasının eritilerek bu akarların ağartılması ve temizlenmesi gerekmektedir. Zerkonid akarlar 1 gün süre ile %60'lık laktik asite maruz bırakılarak kitin tabakası ertilmiş ve bu akarlar ağartılıp temizlenmiştir. Laktik asitle ağartılıp temizlenen akarların açık havada kurumasını engellemek ve ışık mikroskobunda rahat bir şekilde incelenebilmesi maksadıyla lam üzerinde bulunan zerkonidlere 1-2 damla gliserin damlatılmıştır. Ayıklanan zerkonidler diseksiyon mikroskobunda iğne kullanılarak lamda tek sıralı dizilmiştir (Şekil 3.6 D). Dizilme işlemi sonrası zerkonid akarların ayırt edici morfolojik karakterlerini gözlemleyebilmek ve tür teşhislerini yapabilmek için ışık mikroskobu altında inceleme yapılmıştır. Zerconidae familyasındaki akarların tür teşhisleri yapılırken kartekslerden faydalanılmıştır (Şekil 3.6 E-F).

Teşhisi yapılan örneklerin fotoğrafları çekilerek opistonotumda bulunan kılların uzunlukları ve kıllar arasındaki mesafelerin ölçümleri yapılmıştır (μm olarak). Bilim dünyası için yeni olarak teşhis edilen bireylerin ışık mikroskobunda (DP 25 dijital kamera takılı Olympus CX41) şekillleri çizilmiştir. Teşhisi yapılan zerkonid akarların muhafaza edilebilmesi için Hoyer ortamında daimi preperatları hazırlanmış ve lam üzerine türün adı, toplandığı tarih, lokasyon ve rakım bilgileri yazılarak etiketlenmiştir. Teşhisi tamamlanan zerkonid akar örnekleri Pamukkale Üniversitesi Fen edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Akaroloji laboratuvarında muhafaza altına alınmıştır.

Tür teşhisleri yapılırken, Sellnick (1958), Halašková (1969a_{), Błaszak (1974),}

Mašan ve Fend'a (2004) terminolojilerinden faydalanılmıştır.

Teşhisi yapılan zerkonidlerin protonimf, deutonimf ve erginlerinin sayıları alınmış, morfolojik özellikleri açıklanmış, Türkiye ve dünyadaki yayılışları verilmiştir.

(37)

24

Şekil 3. 6: Laboratuvar çalışmaları: A) Petri kabından zerkonid akarların ayıklanması, B) Ayıklanan örneklerin saklama şişesine aktarılması, C) Stereo mikroskop altında zerkonid akarların görünümü, D)

Zerkonid akarların böcek iğnesi kullanılarak lamda tek sıra halinde dizilmesi.

(38)

25

3.3 Araştırma Bölgesinin Tanımı

3.3.1 Buharkent İlçesi

Buharkent ilçesi İzmir-Denizli karayolu üzerinde Efeler’in 88 km doğusunda

bulunmaktadır. Yüzölçümü 124 kilometrekare olup, rakımı 173 m dir. Merkeze bağlı 8 köyü vardır. Nüfusu 12.500 dür. Buharkent sıcak suyu ve jeotermal enerji santrali ile ünlüdür. 1987’de ilçe merkezi haline getirilmiştir. İlçe toprakları Menderes Vadisi üzerinde bulunmaktadır. İlçe topraklarını doğu-batı istikametinde akan Büyük Menderes nehri sulamaktadır. Aydın-Denizli demiryolu ilçenin güneyinden geçmektedir. İlçenin doğusu ve güneyi Denizli-Sarayköy, kuzeydoğusu Denizli-Buldan, batısı ve kuzeyi Aydın-Kuyucak ilçeleri ile sınırlandırılmıştır. İlçenin güney sınırını Büyük Menderes nehri oluşturur. Nehrin yaklaşık 16 km’lik kısmı ilçe sınırları içerisinden akmaktadır. İlçenin kuzeyinde Aydın dağları bulunmaktadır. En yüksek noktaları (894 m) Muratdağı ve ( 1138 m) Kızıltepe’ dir. İlçede egemen olarak Akdeniz iklimi görülmektedir. Zaman zaman yüksek kesimlerde ve doğu kesimlerde karasal iklim görülmektedir. Akdeniz iklimi etkisinin gözlemlenebildiği son bölge Buharkent ilçesidir.

Şekil 3. 7: Aydın il haritası.

3.3.2 Karacasu İlçesi

Karacasu Aydın ilinin 18.952 nüfuslu bir ilçesidir. İlçe sınırları içerisinde Afrodisias antik kenti bulunmaktadır. Karacasu ilçesi, doğusunda bulunan Babadağ ile batısında bulunan Karıncalı Dağı arasında kalan engebeli bir bölgede bulunmaktadır.

(39)

26

Karacasu 40 km uzunluğundaki vadi üzerine kurulan bir ilçedir. Batısında Aydın Bozdoğan, kuzeyinde Kuyucak güneyinde ise Denizli-Tavas ilçeleri bulunmaktadır. İlçenin rakımı 600 m olup en yüksek dağı Karıncalı Dağıdır. Aydın ilinin diğer ilçelerine nazaran yüksek rakımlı olması sebebiyle kış mevsimi daha soğuk yaz mevsimi ise daha serin olarak geçmektedir. Karacasu Büyük Menderes vadisine güneydoğudan açılan Dandalaz vadisi yamaçlarında kurulmuştur. Aydın il merkezine 87 km uzaklıkta olan ilçe Menderes havzasının coğrafi yerleşme ve iklim yapısından farklı olarak yayla özellikleri göstermektedir. Karacasu ilçesinin 17 farklı yaylası bulunmaktadır. En meşhur yaylası kahve deresidir.

3.3.3 Kuyucak İlçesi

Genel olarak engebeli bir yüzeye sahip olan ilçe Aydın Dağları’nın eteğindedir. İlçenin rakımı 95 m’dir. Güneye doğru inildikçe yüzey şekilleri sadeleşir. Menderes Ovası’ndan sonra tekrar yükseltiler başlar. Bu dağlar Karıncalı Dağlar’dır. Kuzey kesiminde Aydın Dağları uzanır. Karadağ, Karlık Dede Tepesi, Küçük Kalfa Tepesi ilçedeki belli başlı yükseltilerdir. Kuzey kesimindeki bu dağlar doğu-batı doğrultusunda uzanır. Kuzeyindeki dağlar üzerindeki Sarıcaova, Selimova, Küçükova ve Kocaova yaylaları vardır. Bu yaylalar ormanlarla kaplıdır. Karıncalı Dağı’nın eteğinde Ömür Yaylası adı verilen başka bir yayla daha vardır. Kuzey-Güney’de paralel şekilde uzanan sıra dağların arasında Büyük Menderes Ovası mevcuttur ve Menderes Nehri ovayı sulayarak Ege Denizine dökülür. Bu nehire Kestel çayı, kargılı dere, şarabat çayı, gireniz çayı, horsunlu çayı kış günleri akmaktadır. Akdeniz iklimi hüküm sürer, yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır. Yaz ve kış sıcaklıkları arasında oldukça büyük farklar göze çarpar. Yazın bölgede 35 ile 40 santigrad derece sıcaklık görülür. Ovada Akdeniz iklimi hüküm sürdüğünden her türlü bitki yetişir. Ortalama sıcaklık 17,4 olup, ortalama yağış 660 mm/m’dir.

3.4 İncelenen Örneklerin Toplandığı Lokaliteler

Araziden toplanan örneklerin lokalite bilgilerinin kodlanmasında üç grup rakam (09-01-01) kullanılmıştır. Birinci rakam örneğin alındığı ili, ikinci rakam örneğin alındığı ilçeyi, üçüncü rakam da örnek numarasını göstermektedir. Belirtilen her bir kod, ilgili örneğe ait tarih, rakım, koordinat ve habitat bilgisini içermektedir.

(40)

27

BUHARKENT (09-01)

09-01-01: 02.02.2019, 37o _{56.311’ K, 28}o_{48.362’ D, 203 m, Kızıldere mahallesi,}

bahçelik alanda, zeytin (Olea europea) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

bahçelik alanda, zakkum (Nerium oleander) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

bahçelik alanda, toprak üzeri yosun örneği.

kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

okaliptus (Eucalyptus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-06: 02.02.2019, 37o _{58.599’ K, 28}o_{48.411’ D, 361 m, Kızıldere mahallesi üst}

tarafı, ormanlık alanda, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

tarafı, ormanlık alanda, toprak üzeri yosun örneği.

tarafı, ormanlık alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-09: 02.02.2019, 37o 58.599’ K, 28o 48.411’ D, 361 m, Kızıldere mahallesi üst tarafı, ormanlık alanda, adi ardıç (Juniperus communis) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-10: 02.02.2019, 37o 58.599’ K, 28o 48.411’ D, 361 m, Kızıldere mahallesi üst tarafı, ormanlık alanda, laden (Cistus salviifolius) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-11: 02.02.2019, 37o 58.714’ K, 28o 48.440’ D, 384 m, Kızıldere mahallesi üst tarafı, ormanlık alanda, dikensiz ardıç (Juniperus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-12: 02.02.2019, 37o 58.714’ K, 28o 48.440’ D, 384 m, Kızıldere mahallesi üst tarafı, ormanlık alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-13: 02.02.2019, 37o 58.319’ K, 28o 48.956’ D, 435 m, Kızıldere mahallesi doğu tarafı, ormanlık alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-14: 02.02.2019, 37o 58.319’ K, 28o 48.956’ D, 435 m, Kızıldere mahallesi doğu tarafı, ormanlık alanda, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

(41)

28

09-01-15: 02.02.2019, 37o _{58.319’ K, 28}o_{48.956’ D, 435 m, Kızıldere mahallesi doğu}

tarafı, ormanlık alanda, laden (Cistus salviifolius) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-16: 02.02.2019, 37o _{58.319’ K, 28}o_{48.956’ D, 435 m, Kızıldere mahallesi doğu}

tarafı, ormanlık alanda, adi ardıç (Juniperus communis) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-17: 02.02.2019, 37o _{57.794’ K, 28}o_{48.614’ D, 256 m, Kızıldere mahallesi güney}

doğu tarafı, ormanlık alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

doğu tarafı, ormanlık alanda, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

doğu tarafı, ormanlık alanda, toprak üzeri yosun örneği.

doğu tarafı, ormanlık alanda, zeytin (Olea europea) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-21: 02.02.2019, 37o _{58.453’ K, 28}o_{48.136’ D, 415 m, Kızıldere mahallesi batı}

tarafı, ormanlık alanda, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-22: 02.02.2019, 37o _{58.453’ K, 28}o_{48.136’ D, 415 m, Kızıldere mahallesi batı}

tarafı, ormanlık alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-23: 02.02.2019, 37o 58.453’ K, 28o 48.136’ D, 415 m, Kızıldere mahallesi batı tarafı, ormanlık alanda, ardıç (Juniperus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-24: 02.02.2019, 37o 58.453’ K, 28o 48.136’ D, 415 m, Kızıldere mahallesi batı tarafı, ormanlık alanda, laden (Cistus salviifolius) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-25: 02.02.2019, 37o 57.487’ K, 28o 49.360’ D, 250 m, Zorlu Enerji üst tarafındaki bahçelik alanda, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-26: 02.02.2019, 37o 57.487’ K, 28o 49.360’ D, 250 m, Zorlu Enerji üst tarafındaki bahçelik alan, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-27: 02.02.2019, 37o 57.487’ K, 28o 49.360’ D, 250 m, Zorlu Enerji üst tarafındaki bahçelik alan, zeytin (Olea europea) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-28: 02.02.2019, 37o 57.487’ K, 28o 49.360’ D, 250 m, Zorlu Enerji üst tarafındaki bahçelik alan, incir (Ficus carica) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

(42)

29 bahçelik alanda, toprak üzeri yosun örneği.

09-01-30: 02.02.2019, 37o _{57.345’ K, 28}o_{45.642’ D, 151 m, Savcıllı mahallesi, bahçelik}

alanda, Makedonya meşesi (Quercus trojana) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-31: 02.02.2019, 37o _{57.345’ K, 28}o_{45.642’ D, 151 m, Savcıllı mahallesi, bahçelik}

alanda, incir (Ficus carica) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-32: 02.02.2019, 37o _{57.514’ K, 28}o_{42.855’ D, 144 m, Ortakçı mahallesi, bahçelik}

alanda, meşe (Quercus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

alanda, sütleğen (Euphorbia sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

alanda, incir (Ficus carica) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-35: 23.06.2019, 37o _{59.475’ K, 28}o_{44.256’ D, 362 m, Ortakçı mahallesi, 500 m}

kuzeydoğusu meşe (Quercus ithaburensis) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

Kuzeydoğusu Laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

Kuzeydoğusu , (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-38: 23.06.2019, 37o _{59.696’ K, 28}o_{43.554’ D, 651 m, meşe (Quercus sp.) bitkisi}

altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-39: 23.06.2019, 37o 59.696’ K, 28o 43.554’ D, 651 m, Laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-40: 23.06.2019, 37o 59.696’ K, 28o 43.554’ D, 651 m, (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-41: 23.06.2019, 38o 00.165’ K, 28o 43.039’ D, 832 m, laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-42: 23.06.2019, 38o 00.819’ K, 28o 44.120’ D, 958 m, Aktaş mahallesi geven (Astragalus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-43: 23.06.2019, 38o 02.185’ K, 28o 41.120’ D, 800 m, Gündoğan mahallesi Kuşburnu (Rosa canina) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-44: 23.06.2019, 38o 02.339’ K, 28o 40.976’ D, 760 m, Kızıldere mahallesi 800 m kuzeydoğusu, Laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-45: 23.06.2019, 38o 02.221’ K, 28o 40.623’ D, 607 m, sıralılar mahallesi yolu üzeri, meşe (Quercus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-46: 23.06.2019, 38o 02.221’ K, 28o 40.623’ D, 607 m, meşe (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-47: 23.06.2019, 38o 01.821’ K, 28o 40.623’ D, 958 m, meşe (Quercus ithaburensis) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

(43)

30 bitkisi üzerinden alınan yosun örneği.

09-01-49: 23.06.2019, 38o _{01.497’ K, 28}o_{41.468’ D, 956 m, Gündoğan mahallesi yolu}

üzeri, (Pinus brutia) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-50: 23.06.2019, 38o _{01.497’ K, 28}o_{41.468’ D, 956 m, Gündoğan mahallesi yolu}

üzeri Laden (Cistus sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-51: 23.06.2019, 38o _{01.143’ K, 28}o_{41.374’ D, 985 m, Gündoğan mahallesi 800 m}

batısı, meşe (Quercus sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

batısı, kestane (Cestanea sativa) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-54: 23.06.2019, 38o _{01.143’ K, 28}o_{41.374’ D, 985 m, Gündoğan mahalesi 800 m}

batısı, laden (Cistus sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-55: 23.06.2019, 38o _{01.024’ K, 28}o_{41.091’ D, 843 m, pırnal meşesi (Quercus ilex)}

bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-56: 23.06.2019, 38o _{01.024’ K, 28}o_{41.091’ D, 843 m, karaçam (Pinus nigra)}

09-01-57: 23.06.2019, 38o _{01.024’ K, 28}o_{41.091’ D, 843 m, kuşburnu (Rosa canina)}

09-01-58: 23.06.2019, 38o _{01.024’ K, 28}o_{41.091’ D, 843 m, kermes meşesi (Quercus}

coccifera) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-59: 23.06.2019, 38o 00.884’ K, 28o 40.688’ D, 739 m, Gelenbe mahallesi yolu, ayı fındığı (Styrax officinalis) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-60: 23.06.2019, 38o 00.884’ K, 28o 40.688’ D, 739 m, Gelenbe mahallesi yolu, ayı fındığı (Styrax officinalis) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-61: 23.06.2019, 38o 00.884’ K, 28o 40.688’ D, 739 m, Gelenbe mahallesi yolu, palamut meşesi (Quercus ithaburensis) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-62: 23.06.2019, 38o 00.581’ K, 28o 40.804’ D, 795 m, Gelenbe mahallesi yolu, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-63: 23.06.2019, 38o 00.581’ K, 28o 40.804’ D, 795 m, Gelenbe mahallesi yolu, zeytin (Olea sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği

09-01-64: 23.06.2019, 38o 00.581’ K, 28o 40.804’ D, 795 m, Gelenbe mahallesi yolu, zeytin (Olea sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-65: 05.10.2019, 37o 59.465’ K, 28o 44.432’ D, 357 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, palamut meşesi (Quercus ithaburensis) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

(44)

31

mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-67: 05.10.2019, 37o _{59.465’ K, 28}o_{44.432’ D, 357 m, Buharkent – Muratdağı}

mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, laden (Cistus sp.) + yosun bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, zeytin (Olea europea) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, şehir merkezi çıkışı, incir (Ficus carica) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-74: 05.10.2019, 37o 59.560’ K, 28o 44.010’ D, 489 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-75: 05.10.2019, 37o 59.560’ K, 28o 44.010’ D, 489 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, menengiç (Pistacia sp.) bitkisi altından alınan döküntü ve toprak örneği.

09-01-76: 05.10.2019, 37o 59.698’ K, 28o 43.556’ D, 668 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-77: 05.10.2019, 37o 59.698’ K, 28o 43.556’ D, 668 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, meşe (Quercus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-78: 05.10.2019, 37o 59.698’ K, 28o 43.556’ D, 668 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-79: 05.10.2019, 37o 59.698’ K, 28o 43.556’ D, 668 m, Buharkent – Muratdağı mahallesi yolu, ahlat (Pyrus elaeagrifolia) + alıç (Crataegus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

(45)

32

mahallesi yolu, laden (Cistus sp.) + sütleğen (Euphorbia sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi yolu, menengiç (Pistacia sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-82: 05.10.2019, 38o _{00.167’ K, 28}o_{43.035’ D, 839 m, Buharkent ilçesi, Muratdağı}

mahallesi, kermes meşesi (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi, meşe (Quercus cerris) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi, ahlat (Pyrus elaeagrifolia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi, sığır kuyruğu (Verbascum sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi, laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

mahallesi, kızılçam (Pinus brutia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

– Ericek yolu, meşe (Quercus coccifera) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-89: 05.10.2019, 38o 00.814’ K, 28o 44.116’ D, 967 m, Buharkent ilçesi, Muratdağı – Ericek yolu, ahlat (Pyrus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-90: 05.10.2019, 38o 00.814’ K, 28o 44.116’ D, 967 m, Buharkent ilçesi, Muratdağı – Ericek yolu, sığır kuyruğu (Verbascum sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-91: 05.10.2019, 38o 00.814’ K, 28o 44.116’ D, 967 m, Buharkent ilçesi, Muratdağı – Ericek yolu, kuşburnu (Rosa canina) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-92: 05.10.2019, 38o 03.079’ K, 28o 43.267’ D, 1200 m, Buharkent ilçesi, Ericek mahallesi, karaçam (Pinus nigra) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-93: 05.10.2019, 38o 03.079’ K, 28o 43.267’ D, 1200 m, Buharkent ilçesi, Ericek mahallesi, laden (Cistus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-94: 05.10.2019, 38o 03.079’ K, 28o 43.267’ D, 1200 m, Buharkent ilçesi, Ericek mahallesi, ahlat (Pyrus elaeagrifolia) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-95: 05.10.2019, 38o 03.079’ K, 28o 43.267’ D, 1200 m, Buharkent ilçesi, Ericek mahallesi, kuşburnu (Rosa canina) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.

09-01-96: 05.10.2019, 38o 03.079’ K, 28o 43.267’ D, 1200 m, Buharkent ilçesi, Ericek mahallesi, meşe (Quercus sp.) bitkisi altından döküntü ve toprak örneği.