7 İ
i
?
v immm
■ ■ ■■■ ■ ! ■ ■ :V;, : •„ ■ rn rn mM illiyet
PWB—i ■ MHMiiM
■ / / < ? rh:\tia 4 CONTINENTAL
telsiz armağanı
ü ç ü n c ü haftet^
“ Özel hayatında çok az konuşan, soğuk bir adamım.
Kendimi bazen komik buluyorum.”
JT : a ? . '
Kemal Sunal ö/olliklo son İki yıldan bu yana Türk sinemasının ‘ en çok ış yapan' oyun
cusu, Kendine o/gti konuşması, mimikleri ve ilginç yüzüyle her yaştan vo her kesim den milyonlarca kişiyi peşinden koşturan sanatçı.,. Özel yaşamında içine dönüklüğü, köşesine çekilmeyi söven sanatçı, bilinmeyen bütün yanlarıyla kendisini ilk kez MIL-t lYET'o anlaMIL-tMIL-tı Yoksulluğun sillesinden, şöhreMIL-tin zirvesine kadar. Bu yazı dizimizde Kemal Suna! sîzleri Zaman zaman güldürecek ama çoğu zaman da düşündürecek.
YfcNER SUSOY’un, Kemal Sunarla yaptığı söyleşiyi virgülüne dokunmadan', banı lan aynen yayınlıyoruz.
“Çocukluğumda her şeyin yokluğunu
çektim. Tiyatro dünyasında da, profesyonel
olduktan sonra bile cebimizden 25 kuruş
düşse, eve gidemiyorduk. Çok süründüm.
Çeyrek ekmeğin arasına peynir yahut helva
koyup yiyordum. İşte o yokluklar, Kemal
Sunal’ı yarattı. ”
SÜSOY—“Sayın Sunal, söyleşimize, nerede doğ dunuz, nerede büyüdünüz gibi bir klasik soru ile baş layalım.”
SUNAL—“ Evet... 1944 yılında İstanbul’da doğ
dum, Istanbul’un kenar semtlerinden biri olan Kü- çûkpazar’da... KOçükpazar, Vefa’nın altındadır. İlko kulu aynı yerde, Mimar Sinan llkokulu’nda okudum. Orta ve lise öğrenimimi Vefa ü sesi’nde tamamla dım. Vefalıyım yani..."
» H e r sınıfı, iki senede geçtim. Bu,
benim tembelliğimden,
salaklığımdan ileri gelmiyordu. Bir
grubumuz vardı. Beraber
geçiyorduk, beraber kalıyorduk^ |
SÜSOY—“Kaç yıllarında bitirdiniz?”
SUNAL—“ 1966 mı, 67 mi, tam şimdi, kesin bi
lemiyorum. Bir ara, Vefa Lisesi’nin en eski adamıy dım. Çünkü her sınıfı İki senede geçtim. Bir tek yıl, kalmadan geçebildim. Ama bu, benim tembelliğim den, salaklığımdan ileri gelen bir şey değildi. 15-20 kişilik bir grubumuz vardı. Beraber geçiyorduk, be raber kalıyorduk. Anlaşmış bir gruptu. Bir nevi hay lazlıktı tabii... Vefa’yı işte, böyle zar zor şartlar al tında bitirebildim. Liseyi bitirirken, amatör tiyatro çalışmaları başlamıştı. Lisenin temsillerinde oynu yordum, sahneye koyuyordum. O sıralarda Akşam gazetesi, liselerarası bir yarışma açmıştı.Orada,‘Har-
put’ta Bir Amerlkalı’yı oynadık. Lisem ve ben, çok
ilgi çekmiştik. Ama o şıralarda, Kenterler’de profes yonel tiyatrocuydum. Ödül bize verilecekti ama, be nim profesyonel olmam dolayısıyla vermediler. Be nim yüzümden lisem kaybetti. Bunu hiç unutamam.”
SÜSOY—“Yüksek öğrenim yaptınız mı?”
SUNAL—“ Liseyi bitirdikten sonra, Gazetecilik
ve Halkla İlişkiler Yüksekokulu'na kaydoldum, iki se ne okudum. Askerken, ‘Gelin ilk kaydınızı yenileyin,
affa uğradınız1 diye bir yazı geldi. Gidemedim, on-
dan sonra kaydım silindi. Tiyatro yüzünden imtihan- Tarâ girerîredfmr-gjdemedim ve bu tahsili yarım bı
rakmış oldum."
SÜSOY—“Vefa Lisesi’ndekl öğretmenlerinizle hâlâ görüşüyor musunuz?”
SUNAL—“ Her sene bizim ‘Boza Günü’müz ya
pılır. Ona hep giderim. Hayatta olan hocalarımız da gelir. Görüşüyoruz, ellerinden öpüyoruz. İnsan çok heyecanlanıyor, çok duygusal bir gün...”
TBizlm ’Edebiyat-A’ dedin mİ, dur.
Her ders sonunda, teneffüs zili
çaldığında tuvalete gidip sigara
içerdik. Korsan Cevat, Kavanoz
Erdal, Gogo Cavit. Her ders bir olay
vardı;
SÜSOY—“Vefa Lisesi’nde bunca haylazlık do
lu günlerden unutamadığınız bir anınızı anlatsanız...” SUNAL—“ Yener Bey, bizim sınıfımız enteresan
dı. ‘Edeblyat-A’ dedin mi, dur. Herders sonunda, te neffüs zili çaldığında tuvalete gidip sigara içerdik. Öteki ufak sınıflarda okuyanlar, tuvalette etrafımızı çevrelerdi. Bir hadise oldu mu, bir şey yaptık mı, bir komik durum var mı, diye beklerlerdi. En çok da bu nu, benden beklerlerdi. Burada bir şey anlatıldı mı, bütün okula yayılırdı. Bir olay soruyorsunuz. Her ders bir olay vardı.”
SÜSOY—“En samimi arkadaşlarınız kimlerdi?” SUNAL—“ Lisenin Boza Günü buluşuruz. Mesela
Korsan Cevat. İsme bak... Kavanoz Erdal, Adnan, Ta ner, Gogo Cavit... Onların da hepsi, şimdi iş güç sa hibi.”.,
SÜSOY—“Okuldan kaçtığınız zamanlar, neler ya
pıyordunuz?”
SUNAL—“ Sinemaya gidiyorduk... Şehzadebaşı
o zamanlar çok renkliydi. Kulüp Sineması vardı. Fe
rah, Turan sinemaları vardı. Yeni Sinema en lüks ha
liyle vardı. Kulüp Sineması’nda, topluca kaçtığımız için yoklama yapardık. 11 matinesinde show da var dı. Sonra film oynardı. Tam ekip, yerimizi alırdık.”
SÜSOY—“Sınavlarda kopya çeker miydiniz?”
SUNAL—“ Çekerdim, ara sıra... Bazen kitabı ol
duğu gibi sıranın üstüne koyup, çekerdim. Çok ko mik... Bir keresinde, kitabı resmen sıranın üstüne çıkardım. Hoca bağırdı, ‘Kaldır oğlum, ne yapıyor
sun?’ Ben de, aleni çekiyordum demek ki...”
Babamdan iyi dayak yerdlm.Adam
yeni ayakkabı almış, gidip top
oynuyoruz. Ayakkabıyı parçalıyorum
tabii, o da beni p a rça lıy o rd u k
SÜSOY—“Aile İçi ilişkiler nasıldı, Kemal Bey?”
SUNAL—“ Efendim, biz üç kardeşiz. En büyük
leri benim. Üçümüz de erkeğiz. Cemil ve en küçü ğümüz Cengiz. Cengiz’le 13 yaş aramız var. Biri mali müşavir, öteki mühendis.”
SÜSOY—“Dayak yer miydiniz?”
SUNAL—“ Babamdan iyi dayak yerdim. Bakın bir
şey söyleyeceğim: Bizim haylazlığımızın dışında sağlam yapımız vardı. Hocalarımız, hâlâ bizi özledik lerini söylerler. Bizden sonra gelen nesli, bizi oku-, tan hocalar beğenmiyorlardı. ‘Kulağını çekiyorum,
ağlıyor’ diyorlardı. Biz maşallah, iri kıyım adamlar
dık... ‘Baba’ dediğimiz talebeler vardı. Şimdikiler minnacık... Biz iyi yetiştik. Belli saatten sonra so kakta kalamazdık, oynayamazdık. Babamızı gördü ğümüz zaman eve kaçardık. Top oynadığım zaman dayak yerdim, babamdan... Adamcağız, yeni ayak kabı almış, gidip top oynuyorum. Ayakkabıyı parça lıyorum tabii... O da beni parçalıyordu.”
. m
/
r İ M A
G E L I N - K A Y N A N A
KAVGASI YOK
Kemal Sunal genellikle evinden dışarı çıkmaz, gece hayatı yoktur. Sinemanın ünlü komedyeninin annesi Saime de çoğu zaman onnn yanında. “ Bizim evde gelin-kaynana kavgası olmaz” diyen sanatç^eşi Gül, küçük kızı Ezo ve oğlu Ali ile mutluluk tablosunu oluşturuyor. Sunal çifti, 30 Nisan 1975 günü Beyoğ lu Evlendirme Dairesi’nde dünyaevine girerlerken, nikâh memuru gülmekten nefes
alamamıştı. (EROL DİKSOY)
SÜSOY—“Ekonomik durumunuz nasıldı, para sı
kıntısı çektiniz mi?”
SUNAL—“ İyi değildi. Babam Migros’tan emek
lidir. Yaz tatillerinde ayakkabı, kitap parasına yardım cı olmak için çalışırdım. Mesela elektrikçi yanında çıraklık yaptım. Emayetaş Fabrikası’nda çalıştım.”
SÜSOY—“Oralarda da haylazlıklar devam etti mi,
böyle ilginç bir anı rica etsek.”
SUNAL—“ Elektrikçi çıraklığım enteresandı. Bel
li birsüresonra, 110volt elektriği ellerimle rahatça tutabiliyordum. Yanıma o sırada bizim arkadaşlar dan biri geliyordu. Öğrendik ya, elektrikçi olduk ya... Arkadaşımı elektrik yüklü olarak tutardım. Havaya fırlardı. 110 bir şey yapmaz. Öldürmez yani, 220 öl dürür. Şimdi tut deseniz tutamam. Sakın öyle bir şey yaptırmayın bana. Yener Bey, deminki sözlerime şöyle devam etmek istiyorum: Ailemiz, bütün cahil liklerine rağmen bizi çok iyi yetiştirdiler. Şimdiki ço cuklar tabii harika... Evde televizyon var, video var, her şey var. Biz hiçbir şey bilmiyorduk, etmiyorduk. Sokakta bilye oynamak, top oynamak, hepsi bu... Belli bir yaşa kadar, itfaiyeden bile korktuk. ‘Çan çan’ geçiyor, nedir bu diye insan korkuyor... Her zaman görmüyorduk ki... Şimdi benim çocuklarım da, öte ki çocuklar da her şeyi tanıyorlar...”
VI FA
SÜSOY—“Çocukluğunuzda yokluğunu en çok
çektiğiniz şeyler nelerdi?”
SUNAL—“ Her şeyin yokluğunu çekiyorduk. Ama
işte o yokluklar, Kemal Sunal’ı yarattı. Daha nice Ke mal Sunal'lar yaratmıştır. Sadece sanatta değil, eko nomide, iş sahasında nicelerini... Ben tek değildim, o devrin insanları hep böyle yetişti. Benim çocuğum, ileride beni beğenmeyecek. Gittikçe kültür seviye si yükselecek, bunu kimse durduramaz. Birde, ga liba belli bir sıkıntıdan gelinince bir yere ulaşılıyor. Bize bayramdan bayrama elbise alınırdı. Biz o bay ram sabahını, bitmeyen gecelerle çekerdik. Sabahın köründe, sırf onları giymek için kalkardık. Başucu muzda dururdu zaten... Çok güzel şeylerdi bunlar... Şimdi tatminsiz çocuklar var. Çünkü her şeyi bay ramdan önce elde ediyorlar. Yeni bir şeyi başının ucunda tutan var mı? Galiba onlar meselelerini hal letmişler.”
Profesyonel olarak başladığım
Kenterler’de 150 lira maaş verdiler.
Ulvi Uraz, Ayfer Feray
tiyatrolarından sonra Devekuşu na
geçtim. Devekuşu’ndan ayrıldığım
zaman 1.500 lira maaşım vardı ¡ip
SÜSOY—“Kemal Bey, şimdi de, tiyatroya girişi nizden söz edelim. Özellikle yeni kuşak, sizin eski bir tiyatrocu olduğunuzu bilmez, ilk elinizden tutan kim oldu?”
25 YILLIK FOTOGRAF
Vefa Lisesi’nin III Edebiyat-A sınıfı öğrencisi 140 no.Tu Kemal Sunal, bu fotoğrafın arkasına bakınız neler yaz mış: "Cuma günü Cemalle çektirdiğimiz okul hatırası 22 Nisan 1 96 0.’’
; o
f i ! 2 2 3 ^ Z ı 3 2 î ı i I Z H Kemal Sunal’ın adı Türkiye'nin dört bir yanında ‘Şaban’ ... “ Bende sihir değil, Allah’ın verdiği çok güzel bir surat var” diyen Sunal, komikliği eksilmesin diye bozuk dişlerini bile yaptırmıyor. “ Bu surat seyirciye çok sıcak geldi, benimle bütünleşir” diyor.
ÇOK MUTLU
SUNAL—“ Lisede okurken, amatör çalışmalarda
bulundum. Çok süründüm. Ailem bana asla karşı çık madı. Ben herkes gibi, bu işe 6 yaşında filan başla madım. Bende bir yetenek görülüp, keşfedilmedim. Ben biraz geç başladım. Değişik amatör topluluk larda çalıştım. Profesyonel olduktan sonra da cebi mizden 25 kuruş düşse, eve gidemiyorduk. Çeyrek ekmeğin arasına peynir yahut helva koyup yiyorduk. 1966 yılında profesyonel oldum. Vefa Lisesi’ndeki öğretmenim sayesinde. Benim oyunculuğuma ve ça balarıma güvenen, Belkıs Balkır adlı felsefe hocam vardı. Müşfik Bey'i tanıyormuş. Elimden tuttu, beni götürdü. O gün işe başladım, profesyonel oldum.”
SÜSOY—“İlk rolünüz neydi?”
SUNAL— “ Fadik Kız piyesiydi, iki-üç tane de
ğişik tip oynuyordum. Bir tanesinde sahnenin bir ba şından girip, öteki başından çıkıyordum ve alkış alı yordum.”
SÜSOY—“Kenterler’de ne kadar maaş aldınız?” SUNAL—“ 150 lira maaş verdiler. Kenterler’de
daha sonra ‘Deli İbrahim’de oynadım. O zaman ma aşım 300 lira olmuştu. Sonra ayrılıp Ulvi Uraz Tiyat rosu’na geçtim. 4 sene orada sahneye çıktım. Ak saray Küçük Opera’da, Arena’da bir sürü rolde oy nadim. Orhan Kemal'in ‘ispinozlarında Taşkasapl tipini oynuyordum. ‘Bekçi Murtaza’da ilk perdede, Murtaza’nın karşısında bir bekçiyi, ikinci perdede de bir kahveciyi oynuyordum. Ulvi Üraz'dan sonra bir senelik Ayfer Feray Tiyatrosu var. Sonra Devekuşu’ na katıldım. Filmciliğe başlayıncaya kadar orada kaldım. Film, tiyatro provalarına engel oluyordu. Ak satmaya başlayınca, bırakmamın daha iyi olacağı nı düşündüm. Devekuşu’ndan ayrıldığım zaman 1500 lira maaşım vardı.”
w jik filmim 'Tatlı Dillim i, saray
Sineması nda en arkadan izledim.
Perdede 8 kere falan görünüyorum.
Her görünüşümde salonda kıyamet
koptu. Suratım, entresan geldi
seyirciye. O zaman Bu İş tamamdır’
dedim ^
SÜSOY—“Kemal Bey, tiyatrodan sinemaya
sıçramanız nasıl oldu, sizi kim keşfetti beyazperde için?”
SUNAL—“Zeki Alasya benden bir önce ‘Sev Kar- deşim’le sinemaya geçmişti. Ertem Eğilmez’i tiyat
roya davet etmiş. Galiba, ‘Dün-Bugün’ü oynuyorduk. Ertem Bey geldi, piyesi seyretti. O arada filme baş layacaklar. Zeki ile Metin’in rolü tamam. Benim film de bir işim yok. Tarık Akan o filmde basketbolcuyu oynuyordu, yanına uzun boylu adamlar lazımmış. Bu uzun adamların tiyatrocu olmalarının, daha iyi ola cağı düşünülmüş. ŞehirTiyatrosu’ndan da birçok ki şi çağrılmış. Ben de uzun boyluyum diye, Ertem Bey beni de çağırdı. ‘Tatlı Dillim’ filminde, Tarık’ın ya nında basketçi gençlerden birini oynuyordum. Sonra Ankara’da turnedeydik. Film, geç kaldığı için İstan bul’a giremedi, ertesi sezona bırakıldı. Yıl 1972... O sırada, Balıkesir’den bir grup arkadaşım Ankara’ya geldi. Oyunu seyrettikten sonra, ‘Senin film oynu
yor, çok gülüyorlar sana’ dediler. ’Hangi film?’ de
yince ‘Tatlı Dillim’i söylediler. Balıkesir ve civarın da oynuyormuş. Film işietmeye verilir, işletmeci is terse kış sezonunu beklemeden oynatabilir. Ben ar kadaşlarıma inanmadım. Ama bir taraftan da, güzel bir heyecan duydum. Karışık bir duygular.”
SÜSOY-
niz?” 'Bu filmi İstanbul’da mı
seyredebildi-ilk Filminde
adı bile yok
Bugün her filmi gişe rekorları kıran Kemal SunaTın ilk filmi “ Tatlı Dillim” de adı bile yok. Kendi ifadesiyle, uzun boylu, salak bir basketçiyi oynayan Sunal, başrollerini Tarık Akan ve Filiz Akın'ın oynadıkları bu filmden sonra hızla staryıl yolunda ilerledi. İşte filmden bir sahnede, sağ başta Tarık Akan’ı izliyor.
SUNAL—“ Sene oldu tabii, sezon açıldı, Saray
Sineması’na geldi. İlk gün en arkaya gittim, oturdum. Perdede 8 kere ancak gözüküyorum. Her görünü şümde salonda kıyamet koptu. Suratımı görür gör mez büyük alkış ve gülmeler... Lafları duymuyorlar dı... Suratım, enteresan geldi seyirciye... Sıcak ve kendinden biri buldu sanıyorum. O zaman şöyle ar kama yaslanıp, ‘Bu iş tamamdır’ dedim.”
SÜSOY—"Bundan sonra şöhret yoluna tırmanış lar nasıl gerçekleşti?”
SUNAL—“ Zeki, Metin ve ben birlikte oynadık.
İki film sonra, ‘Salak Milyoner’, ‘Köyden indim Şe-
hire’ler yapıldı. Rollerim hemen büyüdü.” SÜSOY—“Sizin ‘salak’ tipi nasıl ortaya çıktı?” SUNAL—“ İlk filmdeki basketçi, salak bir tipti za
ten... Duruşuyla, konuşmasıyla, mimikleriyle... Sa laklık oradan başladı, gidiyor..."
SÜSOY—"Sayın Sunal, sinemadaki başarınızın sırrı nedir? Tiyatro ile sinema arasındaki köprüyü na sıl kurdunuz?”
SUNAL—“ Genelde baktığımız zaman, tiyatrocu
ların çoğu sinemada başarılı olamamıştır. Bir Kemal Sunal hiç olamamıştır da, daha altta bir yer de ken dine bulamamıştır. Tiyatro oyunculuğu ile sinema oyunculuğu bambaşka şeyler. Ben bunu ilk baştan keşfeden oyuncuyum. Keşfettiğim için yürüdü git ti... Dünya sinemasında da, bizde aynı olan şöyle bir durum var. Özel hayatında yahut tiyatroda çok ko mik olan tipler, sinemada başarılı olamamışlar. Ka mera başka türlü bir şey... Ben özel hayatımda so ğuk bir adamımdır. Ama filmlerimde, perdeye müt hiş bir sıcaklık geçiyor. O sıcaklık halkla bütünleşi yor. Bazı tiplere bakıyorum, hem tiyatro oyuncu luğunu atamıyor, hem de o sempatikliği perdeye geçmiyor.”
SÜSOY—“Sîzdeki sihir ne?”
SUNAL—“ Bende sihir falan yok. Özel bir şey
yapmıyorum. Bir kere, Allah vergisi, çok güzel bir suratım var. İkincisi de, yetenekli oluşum galiba!”
SÜSOY—“Kendinizi komik buluyor musunuz?” SUNAL—“ Kendime çok nadir gülerim. Güzel bir
şey yakalamışsam gülerim. Bazen komik buluyorum kendimi... Yener Bey, ben özel hayatımda çok az ko nuşan, çok soğuk bir adamım."
SÜSOY—“Film çevirmeden önce, kendinizi ha zırlıyor musunuz, konsantre olmak gibi alışkanlık larınız yok mu?”
SUNAL—“ Hayır, hayır. Öyle şeylere inanmıyo
rum ben...”
SÜSOY—"Kaprisleriniz?”
SUNAL—“ Zannetmiyorum kaprisli olduğumu.
Yalnız çok titizimdir. İşimi çok severim. Çok tertipli adamımdır. Bu tertibim bozulduğu zaman sinirli olu rum. Hiçbir zaman sete giderken bir kostümümü, ak sesuarımı unutmuş değilim. Makyaj malzemem de dahil, hepsini yanıma alırım. Sete hiçbir şeyi teslim etmem. Kimseye güvenmem. Hatayı ben yaparsam, kendime de sinirleniyorum. Evde de öyledir... Çalış ma odamda, hangi gözde ne var, ne yok, iğneden ipliğe hepsini bilirim. El değdiği zaman hemen far kına varırım. Kıyamet kopar, çok sinirlenirim. Bun lar herhalde kapris değil... Konsantre oyunculuğa inanmam dedim. Çünkü onlar, devamlı yanlış yapan oyunculardır. Tiyatroda da böyledir, sinemada da... Tiyatroda oynar, seyirciyle kendi arasında buzdan bir perde vardır. Ne seyirciye kendi sıcaklığı geçer, ne kendisine seyircinin sıcaklığı... Oyunu oynar, bi tirir gider...”
gaWWiilWH
olda beni gören hayranlarım
şaban' diyorlar, inek şaban’
diyorlar. Eskileri hatırlayanlar
'Salako' diyor. Kızmıyorum, hatta
hoşuma gidiyor r
SÜSOY—“Şaban sizin adınızın önünde gidiyor.
Bu Şaban nereden çıktı?”
SUNAL—“Hababam Sımfı’ nda ‘inek Şaban’ ro lünü oynuyordum. Üç tane filmde oynadım. Şaban adı oradan kaldı, hâlâ da devam ediyor.”
SÜSOY—“Yolda sizi gören hayranlarınızın size
Şaban diye seslenmelerine kızmıyor musunuz?” SUNAL—“ Şaban diyorlar, İnek Şaban diyorlar...
Eskileri hatırlayanlar Salako diyor... Kesinlikle kız mıyorum. Hatta hoşuma gidiyor.”
SÜSOY—“Şaban daha ne kadar gidecek, kendi
nizde bir yenilik yapmayı düşünmüyor musunuz?” SUNAL—“ Yener Bey, bundan sonra filmlerde ‘Şaban’ adını koymasak bile, değişen bir şey olaca
ğını zannetmiyorum. Millet ‘Şaban’ olarak biliyor. Bu yıl, firma bir yanlışlık yaptı. Film adım Niyazi... Adı nın ‘Atla gel Niyazi’ olması lazım. Afişler, lobiler hep sinde ‘Afla gel Şaban’ oidu. Seyircilerden bir kişi çı kıp da, filmdeki adın Niyazi, afişte Şaban, demedi. Farkına bile varmadı... Kemal Sunal’m adı, Niyazi ol sa ne olur, Şaban olsa ne olur?”
virgülüne
dokunmadan
Kemal Sunal
Kemal Sunal özellikle son iki yıldan bu yana Türk sinemasının en çok ış yapan oyun cusu. Kendine fizyu konuşması, mimikleri ve ilginç yüzüyle her yaştan ve her kesim den milyonlarca kişiyi peşinden koşturan sanatçı... Özel yaşamında içine dönüklüğü, köşesine çekilmeyi seven sanatçı, bilinmeyen bütün yanlarıyla kendisini ilk kez MİL LİYET e anlattı Yoksulluğun sillesinden, şöhretin zirvesine kadar. Bu yazı dizimizde Kemal Sunal sîzleri zaman zaman güldürecek ama çoğu zaman da düşündürecek
i ; NER SÜSOY un, Kemal Sunal'la yaptığı söyleşiyi virgülüne dokunmadan', bant tan’ aynen yayınlıyoruz
“Zannediyorlardı ki, benim filmlerim küfürle iş yapıyor.
Bizim halkımız, kızdığı zaman hep ‘eşşoğlueşek’ der” .
SÜSOY—“Eskiden filmlerinizde hayli küfürlü sahneler var diye eleştiri aldınız. Şimdi bunlar yok galiba?”
SUNAL—“ O eleştiriler, bazı basın mensupların
dan geldi. Bu olayı, çok abartarak, yazıp çizdiler.”
SÜSOY—“Siz aksi görüşte misiniz, küfürlü ko nuşmuyor muydunuz?”
SUNAL—“ Küfür ediliyordu. Dört seneden beri
küfürlü, argo lafları bıraktım. Artık bir tek kelime bu lamazsınız. Ama, o basın mensuplan bunu yazarken sırf Kemal Sunal’ı yazıp, çizdiler. ‘Meyve veren ağaç
taşlanır.’ Kemal Sunal’ın ‘Eşşoğlueşek* sözü, ba
na göre kimseye batmıyordu. Şaban bu kelimeyi çok güzel söylüyordu. Yolda kadınlar beni çeviriyordu. En başı kapalısından, en kürklüsüne kadar... ‘Bir kere
eşşoğlueşek de, ne olur’ diye... Yolda oluyor bun
lar... Halka göre bu kelime küfür değildi. Birkaç film de küfür vardı, doğru, onları kaldırdık. Onlar da ni ye vardı? Anadolu filmiydi, Benim Anadolu insanım da öyle konuşuyor yani... Özellikle koymadık ki on ları...”
I ,/Zannediyorlardı kİ, Kemal Sunarın
filmleri, küfürle İş yapıyor. Hiç İlgisi
yok, bunu da İspat ettik. Evimde
kaset seyrediyorum, hâlâ devam
ediyor küfürler^
SÜSOY—“Filmlerinizi, çocuklar da seyrediyor. Onların böyle sözleri öğrenmeleri doğru mu?”
SUNAL—“ Doğru, haklısınız. Ben de hemfikirim.
Ama bizim halkımız kızdığı zaman ‘eşşoğlueşek’ der. Bu, küfür değil. Şimdi bir buçuk yaşındaki çocuk da bunu biliyor. Bu, Türk halkının kızdığı zaman kullan dığı bir kelimedir. Şimdi bunları hiç kullanmıyoruz. Bizim bunlara ihtiyacımız olmadığını göstermek için kullanmıyoruz.”
SÜSOY—“Ne demek oluyor bu?”
SUNAL—“ Efendim, zannediyorlardı ki, Kemal
Sunal’ın filmleri, küfürle iş yapıyor. Hiç ilgisi yok Bunu da ispat ettik. Haa. Bunun yanı sıra neden yal nız ben yani... Hatta aşk filmlerinde ne tablolar var dı. İki sevgili oynuyor. Biri ötekine ‘pezevenk’ diyor öteki ona ‘orospu’ diye cevap veriyor. Onlar cidd olarak kullanıyorlar bu sözleri. Sade benim bunlar kullanmamamla iş hallolmuyor. Evimde kaset sey rediyorum, hâlâ devam ediyor küfürler... Ağzı açıl madik küfürler var. Niye yalnızca Kemal Sunal ya ni?"
SÜSOY—“Çocuklar sizi çok seviyor.”
SUNAL—“ 3 yaşından 103 yaşına kadar çoluk,
çocuk herkes Kemal Sunal’ı seyrediyor. Sinema sa lonları çocuk bahçesi gibi.”
SÜSOY—“Oğlunuz Ali, sizin filmlerinizden hoş lanıyor mu?”
SUNAL—“ Hiç kaçırmaz, filmlerimin hepsini sey
reder. Evde videoda değil, sinemada seyreder. Yal nız bazen sinirleniyor. Şaban lafına biraz kızıyor, ne den bilmiyorum. Bir de, filmde beni başkası döver
se kızıyor. ‘Niye sen onu dövmüyorsun?’ diyor.” SÜSOY—"Sinemaya getirdiğiniz bir değişik tav rın olduğundan söz edebilir misiniz?”
'Sakıp Sabancıya
bakın, şöhret olmak için
neler yapıyor. Zenginliği
tatmin etmiyor onu...
Onun yaptığı şeyleri,
ben yapmadım
hayatımda. Beni hiç
kimse, kovboy kıyafetiyle
uçaktan inerken
görmedi ”
“Şener Şen, iyi bir
oyuncudur. Bence, ikinci
adamı oynamaya devam
etseydi, kendisi için
daha yararlı olurdu.
İlyas Salman’ın başarısı
bu kadardır, bundan
ileriye gidemez”
ili»
SI
I
’ - 5 l%%\İLK VE SON AŞKI: GÜL
Kemal Sunal, "Hayatımda birilerine âşık olup da, yerlere ya pıştığımı filan hatırlamıyorum" diyor. 10 yıllık eşi Gül Sunal ile çok mutlu bir yaşam sürdürdüğünü yineleyen sanatçı, Göztepe’ deki Gül Apartmanındaki muhteşem dairesinde, akşam viski
sini içiyor. Genellikle akşamüstü dışarda iki duble içen Sunal’ı, o gün evde eşi ile kadeh tokuştururken yakaladık.
(Fotoğraflar: EROL DİKSOY)
jiŞu anda sinemada kendime kimseyi
'rakip olarak görmüyorum. Kemal
Sunal ı yenmek için yenileri
arayacaklardır. 50-60 firma var,
hepsini idare eder. Ben, senede 4
tane film çekiyo ru m ^
SUNAL—“ Bazı şeyleri yıktık, zamanında... An
talya Film Festlvall’nde ‘Kapıcılar Kralı’ filmiyle ‘en
iyi erkek oyuncu’ ödülünü aldım. Antalya’da ve Türk
sinema tarihinde böyle bir şey yok. Komedyene de ğil, bu ödül hep jönlere verilmiş. İlk defa ben yık tım, o sistemi. Sonra Sinema Yazarları Derneği’nin ilk ödülünü, yine aynı filmle ben aldım. Ondan son ra da başarılı filmler yapmadım değil, ama festival lere göndermedik. O nedenle başka ödül çıkartama dık.”
SÜSOY—“Filmlerinizde, kendi yaşamınızdaki
olaylan da perdeye getiriyor musunuz?”
SUNAL—“ Bizim Vefa Lisesi’ndeki bazı şakala
rımızı ‘Hababam Sınıfı’ filmlerimize getirdik.” SÜSOY—“Sayın Sunal, sinemada kendinize ra
kip olarak kimleri görüyorsunuz?”
SUNAL—“ Şu anda, hiç kimseyi rakip olarak gör
müyorum. Girip, çıkanlar oluyor, olacaktır da... Ke mal Sunal’ı yenmek için arayacaklardır. Onlar öyle düşünüp, söylüyorlar. Halbuki yanlış... 50-60 firma var, ben hepsine cevap veremiyorum. Daha beş ta- 'ne gelsin, hepsini idare eder. Ben senede dört tane film çekiyorum. Özellikle birkaç senedir, tek geçer li olan da, Kemal Sunal...”
SÜSOY—“Bu başarı grafiğini daha ne kadar sür
dürebileceksiniz?”
SUNAL—“ Gönlüm, çok uzun devam etmesini is
tiyor ama, bilmiyorum. Ben türümde bir değişiklik yapmayı düşünmüyorum. John Wayne, 70 yaşında kovboy oynuyordu. Halkı şaşırtmaya lüzum yok. Amacımız güldürmek. Halk da bunun için geliyor. Belli bir ekonomik bunalımda zaten... Kendini unut maya geliyor. Hani bir kesim vardı, ‘Aman Türk fil
mi seyretmem’ diyen... Onlara da, ben Türk filmini
seyrettirdim, sevdirdim. Hâlâda seyrettiriyorum.” SÜSOY—“İlyas Salman ile Şener Şen İçin görüş
leriniz nedir?”
SUNAL—"Hepsi benim arkadaşım. Şener Şen,
iyi oyuncudur, kabiliyetlidir, ilyas Salman’ın başa rısı bu kadardır. Bundan ileriye gidemez. Sert bir su ratı var. Şener’le beraber oynuyorduk. Benim bir sürü filmimde oynadı. Açmazcılık yapıyordu. Yani
‘kavuklu-pişekâr’ İkilisini oluşturuyorduk. Şimdi tek
başına bir deneme yapıyor. Bilemiyorum, daha onu da göreceğiz. Ama belli mesuliyetleri alıp, film ya pacağına, ikinci adamı oynamaya devam etseydi bence, kendisi için daha yararlı olurdu."
^ Tiyatronun enson adamları, ben ve
yaşıtlarım. Tiyatro için feci durum.
Bizim gibi, helva-ekmeğe talim eden
yok. Millet, 20 yaşına gelince, köşeyi
dönmeye bakıyor^
SÜSOY—"Kemal Bey, sinema, hatta tiyatroya
yeni yüzler neden gelmiyor?”
SUNAL—“ Tiyatronun en son adamları ben ve ya
şıtlarım. Tiyatro için, feci bir durum bu... Konserva- tuvar senede üç-beş kişi çıkartıyor. Onlar da mey danda yok. Bunun nedeni, bana göre ekonomik. Bi zim gibi helva-ekmeğe talim eden yok. Millet 20 ya şına gelince, köşeyi dönmeye bakıyor. Bir meslek seçip de, onun çilesini çekeyim, ustası olayım di yen yok. Bu yerlere gelebilmek için, sıkıntıları çek mek gerek. Sanat dallarında sürünme süresi daha uzun olduğu için kimse gelmiyor. Sinemanın duru
mu da feci. Yapımcı ne yapsın, bir film 30 milyona çıkıyor. Parayı bankaya koysa, daha fazla faiz alır. Kalan insanlar, senelerdir bu işi yapan, sanatçı yan ları olan kişiler. Videoculuk bir yandan vuruyor. Bir tek benim filmlerim iş yapıyor.”
SÜSOY—“Sizin bir ünlü yanınız da cimriliğiniz... Sizi hemen herkes, belki Türkiye’nin en cimri kişisi olarak tanımlar? Bunun aslını bir de sizden öğrene lim.”
SUNAL—“ Doğru değil, Yener Bey. Bizim insan
larımızda dedikoduya bayılıyor. Benim sokağa ata cak param yok ki, dağıtayım. Yerine göre para har camasını severim.”
SÜSOY—“O yerler nereleri acaba?”
SUNAL—“ Mesela, her akşam üzeri iki duble vis
ki içerim. Arkadaşlarım varsa onlara da ısmarlarım. Sokaktan geçen herkesi toplayıp, para dağıtamam ki... Cimriliğin ölçüsü nedir, bilmiyorum ki?”
SÜSOY—“Şu anda Türk sinemasının en çok ka
zanan kişisi de sîzsiniz.”
SUNAL—“ Öyle diyorlar... Ama değilim herhal
de... Türk sinemasında senelerdir oturanlar var. Di mi?”
% Ben bittiğim zaman, şimdi cimri
diyenler, cimri olmasam benim
yanımda mı olacaklar? Bir sürü
sanatçıyı görüyoruz. Elinde yok,
avucunda yok, dımdızlak kalıyor
ortada...İ|
SÜSOY—“Geleceğinizi güvence altına aldınız
mı?”
SUNAL—“ Onu almaya çalışıyorum işte. Ben bit
tiğim zaman, şimdi cimri diyenler, cimri olmasam benim yanımda mı olacaklar? Ne yapacaklar benim için? Hiçbir şey... Bir sürü sanatçıyı görüyoruz. Bit tikleri zaman, en yakın dostları bile yanında yok... Onlar da zamanında onlara harcamış. Elinde yok, avucunda yok, dımdızlak kalıyor ortada...”
SÜSOY—"Kemal Sunal nelerden sıkılır acaba?”
SUNAL—“ Çok kalabalık yerden sıkılırım. Fazla
araba kullanmaktan sıkılırım. Uzun yol olabilir ama, şehir içinde çılgına dönüyorum. Beklemekten sıkı lırım.”
SÜSOY—“Ya keyiflendiren olaylar.”
SUNAL—“ Filmimin iş yapması... Oğlum A li’nin
derslerinde başarılı olması. Pekiyi, yahut teşekkür alması... Arkadaşlarımla, bir yerlerde içki içmek.”
SÜSOY—“Eşinizden önce hiç kimseye âşık ol
madınız mı?”
SÜSOY—“Yemek yapmasını bilir misiniz?”
SUNAL—“ Hayır, asla... Ne anlarım, ne girerim.
Her yemeği yerim. Sofradan hiç eksik etmediğim şeyler su ve karabiberdir. Tuzla aram iyi değildir, hiç sevmem.”
SÜSOY—"Müzikle aranız nasıl?”
SUNAL—“ Efendim, Halk Müziği’ni çok severim.
Türk Müziği’ni de. iyi okuyan olursa dinliyorum. Sev diğim türkücüler İbrahim Tatlıses, Belkıs Akkale, İz
zet Altınmeşe... İyi ses bunlar."
SÜSOY—“Türk Müzlği’nde?”
SUNAL—“ Zeki Müren, Gönül Akkor...”
SÜSOY—“Sizde hatırası olan bir şarkı var mı?”
SUNAL—“ Kaç senesiydi bilmiyorum, ‘Elbet Bir Gün Buluşacağız’ vardı... Bizim hanımla aramızday- dı...”
H Ben öyle âşık filan olmadım. Âşık
oldum, yerlere yapıştım gibi olaylarımı
hatırlamıyorum. 30 Nisan 1975 te
eşim Gül le evlendim. Nikâh
memuru, gülmekten nikâhı
kıyamıyordu
SUNAL—“ Yok, ben pek öyle âşık filan olmadım.
Âşık oldum, yerlere yapıştım gibi olaylarımı hatır lamıyorum.”
SÜSOY—“O halde gelelim evlilik konusuna. Eşi
nizle nasıl tanışıp, evlendiniz?”
SUNAL—“ Ankara’da tanıştık. 1972 veya 73 ola
bilir... Devekuşu’yla Ankara turnesindeydik. Oyunu seyretmeye gelmiş. Beni beğenmiş. Kaldığımız otel den beni aradı, konuştuk. Sonra ben onu arayıp, ran devu verdim. Sonra vazgeçtim, gitmiyordum. Münir Özkul abi, zorla gönderdi. “Hadi git ulan” dedi. Git tim... İşte gidiş, o gidiş...”
SÜSOY—“Ne zaman evlendiniz?”
SUNAL—“Bir dakka... Siz de ahret sualleri so
ruyorsunuz yani... 1975 Nisan... Kaçını, maçını sor mayın Allahaşkına... 30 Nisan galiba... Beyoğlu Ev lendirme Dalresi’nde evlendik. Saat 13.30’da... Sa atini biliyorum da, gününü bilmiyorum di mi? Nikâh memuru çok güldü. Adamcağız hemen toparladı işi, nikâh cüzdanını verdi, gitti... Gülmekten nikâhı kı- yamıyordu...”
SÜSOY—“Kaç çocuğunuz var?”
SUNAL—“ 1977’de Ali dünyaya geldi. Ezo adlı kı
zım da, şimdi 1.5 yaşında. Ezo adı, ünlü ‘Ezogelln’ öyküsünden alınma. Ali ile Ezo, bir aşk öyküsünün kahramanlarıdır.”
Sinemanın "Şaban’ ’ı, Antalya Film Festivali’nde kazan dığı "En iyi Erkek Oyuncu” ödülüyle, geleneksel "jön" egemenliğine de, kendi ifadesiyle son verdi. Sunal’ın anı koleksiyonunda,"Altın Portakal’ ’ın başka yeri var.
SÜSOY—“ Eşiniz, Şaban’ın filmlerini izler, eleş tiri yapar mı?”
SUNAL—“ İyi seyreder. Birtakım eleştiriler geti rir. Tümüyle beğenip, beğenmediğini de söyler."
SÜSOY—“ O da Şaban’a gülüyor mu?” SUNAL—“ Güler... Bazen çok güler...”
Spor giyinmekten hoşlanıyorum.
Kravattan ve ceketten nefret
ederim. Kışın gömleğin üstüne bir
kazak giyerim, üstüne de palto
PUNK,
TUTMAZ”
Her filmde çeşitli tipleri canlandıran Kemal Sunal, son filmi “ Katmadeğer Şaban’da ise punkçu bir genç kılığına büründü. "Bu punkçular kompleksi adamlar" diyen Sunal, "Bu iş bizde tutmaz” diyor. “ Punkçu Şaban” , bu filminde Sevda Aktolga ve Filiz Ersürer’le, kendine özgü mimikleriyle yine hayranlarını güldürmeye devam ediyor.
SÜSOY—“ Giyime, kuşama merakınıza gelelim. Modayı izler misiniz?”
SUNAL—“ Hayır, böyle bir merakım yok... Spor giyinmekten hoşlanıyorum. Kravatı bütün hayatım boyunca birkaç kez taktım, nefret ederim. Ceket pek nadir giyerim. Kışın gömleğin üzerine kazak giyerim, üstüne de palto. Ceket giymem.”
SÜSOY—“ Herhangi bir koleksiyon merakınız yok mu?”
SUNAL—“ Hiçbir koleksiyonum yok. Böyle bir merakım da yok.”
SÜSOY—“ Sinemada en yüksek ücreti siz alıyor sunuz. Bunun ne kadar olduğunu sizin ağzınızdan öğrensek.”
SUNAL—“ Bunu müsaade ederseniz söylemeye yim. Değişik paralar alıyoruz.”
SÜSOY—"Vergiden korktuğunuz için mi gizliyor sunuz?”
SUNAL—“ Yoo, hayır... Bu sene, sadece sinema yapıp, en yüksek vergiyi ödeyen adam benim. 13 kü sur milyon verdim... Geçen sene de 9 küsur vermiş tim. Sinema sanatçıları içinde benden fazla veren yok."
SÜSOY—"Söz sinemadan açılmışken, beğendi ğiniz sanatçıların adlarını soralım.”
SUNAL—“ Kadın olarak Türkân Şoray, Hülya Koçyiğlt, Fatma Girik... Bakınız hâlâ bunlara yetişe cek bir kadın oyuncu gelmemiştir. Bana göre üçü de aynı değerde... Erkeklerde Tarık Akan ve Kadir İnanır...”
SÜSOY—“ Kemal Bey, siz yıllardır milyonları gül dürüyorsunuz. Siz nelere gülersiniz?”
SUNAL—“ Aslında çok az gülen insanım. Valla hi çok zor bir soru dahâ sordunuz. Birdenbire insa nın aklına gelmiyor ki... Düşen birine herkes güler, ben de gülerim. Başka öyle somut bir örnek yok.”
SÜSOY—“ Afişlerde adınızın yazılmasıyla ilgili sorunlar olmuyor mu?”
SUNAL—“ İsterlerse benim adımı hiç yazmasın lar. İnsanlar, benim adımı en başa yazmışlardır. Küçük oynadığımız zaman da, adımı yazıyorlardı bir yerlere. Ben o zaman, o kişilerden daha fazla gül dürüyordum, daha fazla reaksiyon alıyordum. Top lu oynadığımız zamandan söz ediyorum. Şimdi bu yere geldik, başa yazmaya mecburlar, yazıyorlar. Bu, benim problemim değil ki... Türkân Şoray’la oyna- sam, benim adimi hiç yazmasa, yapımcıya açıp sor mam bile...”
SÜSOY—“ Televizyon seyrediyor musunuz, ne leri beğeniyorsunuz?”
SUNAL—“ Eh, ediyoruz... Televizyonda çok en teresan olaylar olmuyor. TRT’nin yapımlarına baka yım diyorum, genelde hepsi çok kötü... Türk sine masından film alıyor, benim filmim de olsa, gidiyor nerede en kötüsü var, onu seçiyor... Herhalde bu, kendi kötü yapımlarını kamufle etmek için... Yani ‘Si nema da böyle, biz de böyleyiz” gibilerden... Halbuki, sinema çok ileride. Birde müzik, eğlence program ları yapıyorlar. Ben gülmüyorum. Şarkıcısından, su nucusuna kadar hep aynı kişiler... Güldürü unsuru çok az.”
SÜSOY—“ Sizce nasıl olmalı?”
SUNAL—“ Bir kere, sağlam bir tekst isteyen iş. Zannediyorum, bunlar herhangi bir metin olmadan onu, bunu çağırıp çekiyorlar, araya iki de komiklik atarız diyorlar. Böyle olsa bile, bir dramatik yapı ya kalamaları lazım.”
SÜSOY—“ Videoda seyrettikleriniz?”
SUNAL—“ Artık Ali'den ne fırsat bulursak, onun la birlikte seyrediyoruz. Seyretmediğimiz Türk filmi kalmadı. Evde çocuk oldu mu, ona uyacaksın. Yok sa her odaya bir video lazım. Stüdyo gibi...”
» u ç a ğ a binmekten ve deniz
yolculuğundan korkarım. Köprü,
benim için çok iyi oldu. Korkumdan,
Kabataş araba vapuruna bile
binemezdim. Yüzmesini de bilmem.
Denize bacaklarımı sokarım |gj
SÜSOY— “Nelerden korkarsınız Sayın Sunal?” SUNAL—“ Uçağa binmekten ve deniz yolculu ğundan korkarım. Köprü benim için çok iyi oldu. Es kiden tiyatrodan çıktıktan sonra, birkaç kadeh içip, Kabataş’tan araba vapuruna binerek eve giderdim. O zamanlar Metin Akpınar'la beraber çok içiyorduk. Geceyarısı giderdim Kabataş'a... Bir arabalı vapuru uğurlardım Üsküdar’a... Nasıl gidiyor diye bakar dım... Gider Üsküdar’a, yenisi Kabataş’a yanaşır... Arabalar biner, ben de binerken bir dolmuşçu, ‘Tak sim, Taksim’ diye bağırır. Ben de atlar, Taksim’e dö nerdim, korkudan binemezdim. Tam sabah güneş çı karken, sabahın 5’inde, bakarım deniz sütliman, o zaman Üsküdar’a geçerdim.”
SÜSOY—“ Yüzme biliyor musunuz?”
SUNAL—“ Hayır, bilmem... denize girmesini de sevmem. Bacaklarımı, arada bir vücudumu soka rım.”
SÜSOY—"Söyleşilerimizde, bir gelenek haline getirdik. Siz de, bir mal beyanı yapar mısınız?”
SUNAL—“ Servet beyanı kalktı Yener Bey. Ney se, anlatayım. Göztepe’de halen oturduğum bir evim var. Plajyolu’nda eskiden oturduğum bir dairem var. Şimdi kirada... Birde Bakırköy’de 5 tane odası olan bir kat var... Bir BMW, bir de son Almanya turnesin de aldığım 1984 Mercedes 200 Dizel arabam var.”
SÜSOY—“ Hangi spor kulübü taraftarısınız, bu da pek bilinmeyen yanınız?”
SUNAL—“ Fenerbahçeliyim. Eskiden çok maça giderdim. Dolmabahçe'deki her maça giderdim. Has taydık.”
t
Eskiden sabaha kadar içerdik. Bir
. je viski, bir büyük rakı. Sarhoşluğa
inanmam, sevmem de... Sarhoş
olmadım. Film koptu film derler,
yalan. Alkolün arkasına sığınıyorlar.
İçkiyi ekmek ayvası ile içeceksin.
SÜSOY—“ Son filminiz ‘Katmadeğer Şaban’da punk’çı oldunuz. Bu akımın örnekleriyle son Avru pa turnenizde karşılaştınız mı?”
SUNAL—“ Çok gördüm. Punk’çılık herhalde, komplekslerden kaynaklanıyor. Kendini ispat etmek, dikkat çekmek gibi. Diken gibi saçlar, giyimler dö külüyor. Bizde olmaz bu iş. Bizde tutmaz. Olursa da, birkaç kişi belli bir çevrede kalıp, hemen yok olur gider... Avrupa’da bayağı var...”
SÜSOY—“ Eskiden çok içki içtiğinizi söylediniz,, ne kadardı ölçüsü?”
SUNAL—“ Sabaha kadar içerdik. Bir şişe viski, bir büyük rakı...”
SÜSOY—“ O zaman sarhoşluğunuz da ağırdı, herhalde?”
SUNAL—“ Hayır, sarhoşluğa inanmam. Sevmem de... Bundan daha fazla içtiğim zamanlar da oldu, ama sarhoş olmadım. Öyle film koptu film derler, yalan. Alkolün arkasına sığınıyorlar.”
SÜSOY—“ Rakı İçerken, mezeniz nedir?” SUNAL—“ Su ve ayva.i. Ayva, rakı ve viskiyle şa hane gider. Bunu ben çıkardım. Bıçakla kesersen su yu kaçar. Yıkayacaksın güzelce ayvayı, kaşıkla par çalara ayıracaksın. Çok iyi olur. Ayva mevsimi gel sin, bir deneyin. Ama sulu, ekmek ayvası olacak. Bo ğazında kalmayacak, lokum gibi gidecek.”
SÜSOY—“ Gördüğüm kadarıyla sigara içmiyor sunuz?”
SUNAL—“ Epeyce içtim ama 2.5 sene önce bı raktım. Günde bir paket içiyordum. İradem çok kuv vetlidir.”
SÜSOY—“ Sinemaya geçmek isteyenler size de başvuruyor mu?”
SUNAL—“ Herkes şöhret olmak istiyor, herkes isim olmak istiyor. Star olmak arzusu fazla. En zen gin işadamları bile bir takın neler yapıyorlar. Hal buki kenarda dursa, gazetede her gün çıkmasa ta nınmaz. Ama Sakıp Sabancı’ya bakın, şöhret olmak için neler yapıyor? Zenginliği tatmin etmiyor onu. Gözükecek, halk tanıyacak. Onun yaptığı şeyleri ben yapmadım hayatımda, komedyen olarak. Beni hiç kimse, kovboy kıyafetiyle uçaktan inerken görme di. Sakıp Bey, her denileni yapıyor."
SÜSOY—"Politikaya atılmayı düşünür müsü nüz?”
SUNAL—“ Hayır, düşünmüyorum, ama iyi tiyat ro oyuncusunun çok iyi politikacı olacağına inanı yorum. Çünkü, oyuncuların en haşarılı olacağı dal, politikacılıktır.”
SÜSOY—"Teşekkür ederim.”
Taha Toros Arşivi
