Darçağda Bir Çelebi/ Ztyad Ebüzziya K itabı/ Hazırla yan: Ö. Faruk Şerifoğlu/ Timaş Yayınları/344 s.+ 16 s. Albüm /
“Ziyad Ebüzziya, 83 yıl yaşadı. Onu tanıdığımda tekerlekli san dalyeye mahkûm olmuş seksenine yaklaşan bir delikanlı idi. Oturdu ğu yerden mahkemeleri, gazetele ri, mecmuaları, hasılı dünyayı ida re ediyordu. Dilimizdeki ‘ihtiyar delikanlı’ deyiminin ikinci bir kişi ye onun kadar yakıştığım sanmıyo rum. Biyografisini okuduğunuzda bir ömre nasıl sığar bunlar dersi niz. Ama kendisi bu dünyada yapabileceklerinin pek azını yaptığını düşünüyordu. Hayallerinin ve projele rinin büyük bir bölümünü beraberinde götürdü. On ları bugün anlayacak ve tahakkuk ettirecek; ne insan C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 5 4 4
var, ne^^mİdü^^A^e^Z^ad Bey amca yok artık... Hayatının sonuna kadar, okuyabildiği yere kadar okudu; yazabildiği yere kadar yazdı... Boyumdan büyük laflar etmek haddim değil; ama o, -ince uzun- işaret parmağı ile doğru oldu hep. Bazılarına göre ‘Doğrucu Davud’ oldu belki... Ziyad Beyamca, hayalini kurduğu, fizibilitesini çıkardığı pek çok projesinin gerçekleştiğini göremedi; Türk Musiki Aletleri Müzesi, Osmanlı Kıyafetleri Müzesi, İstan bul Ressamları Koleksiyonu, Osmanlı’da Günlük Hayat Resim Koleksiyonu, Şinasi kitabı, Vatan Uğ runa Şehidlerimiz kitabı, Velid Ebüzziya’nın Lozan Notları, benim hatırladıldarım, daha yüzlerce proje, onlarca teşebbüs... Bazı okurlar, Ziyad Beyamca’nın girişimlerinin çoğunda hayal kırıklığına uğradığı ze habına kapılabilirler; halbuki sözü edilenler yapı lanlar içerisinde küçük bir yekûn tutar eminim. Ve fatından iki yıl öncesine kadar, kafasındaki bütün projelerin üstesinden gelebilmek için 200 yıl yaşa ması gerektiğini söylüyordu. Son bir yılında ‘20 yıl daha yaşasam bazı projeler hallolur’ demeye başla mıştı. Son zamanlarda ise ‘îki yıl daha yaşasam da, şu birkaç iş yarım kalmasa’ diyordu. Hatıralarını hep anlattı, ama düzenli ve sistemli bir şekilde yaz maya veya anlatmaya yanaşmadı. En son, ‘Hayalle rim, Projelerim ve Ben’ adıyla bir kitap yapalım Zi yad Beyamca, dediğimde ‘İsim güzel, şu işleri bitire lim de, o kolay’ demişti. Kolay olanın adı kaldı sa dece” diyor kitaba yazdığı önsözde Ömer Faruk Şe rifoğlu ve Ziyad Ebüzziya’yı anlatıyor kitabında.
