1
İçindekiler
Kurullar………. 2
Bilimsel Program……… 4
Sözlü Bildiriler……….. 8
Poster Bildirileri……… 36
Yazar İndeksi………62
2
8. Anatomi Kış Günleri
22-24 Ocak 2020, Trabzon, Türkiye
Kurullar
Onursal Başkanlar
Prof. Dr. Süleyman BAYKAL (Karadeniz Teknik Üniversitesi Rektörü)
Prof. Dr. Mustafa İMAMOĞLU (Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanı)
Prof. Dr. Esat ADIGÜZEL (Türk Anatomi ve Klinik Anatomi Derneği (TAKAD) Başkanı)
Kongre Başkanı
Prof. Dr. Mehmet Haluk ULUUTKU (Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi AD
Başkanı)
Kongre Sekreterleri
Dr. Öğr. Üyesi Ali Faruk ÖZYAŞAR (Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi AD
Öğr.Üyesi )
Araş. Gör. Dr. Merve CELEP
Düzenleme Kurulu
Prof. Dr. Mehmet Haluk ULUUTKU (Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi AD
Öğr.Üyesi)
Dr. Öğr. Üyesi Ali Faruk ÖZYAŞAR (Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi AD
Öğr.Üyesi )
Araş. Gör. Dr. Merve CELEP (Doktora Öğrencisi)
Araş. Gör. Dr. Ilgaz AKIN (Tıpta Uzmanlık Öğrencisi)
Araş. Gör. Dr. Hakan OCAK (Anatomi PhD)
Dr. Öğr. Üyesi. Ömer Demir (Doktora Öğrencisi)
Dr. Kübra ERTEN (Doktora Öğrencisi)
3
Çağla GÜNER (Yüksek Lisans Öğrencisi)
Aylin TANMAN (Yüksek Lisans Öğrencisi)
Büşra AYDIN (Yüksek Lisans Öğrencisi)
Meryem ŞENTÜRK (Yüksek Lisans Öğrencisi)
Bilim Kurulu:
Prof. Dr. Esat Adıgüzel
Prof. Dr. Çağatay Barut
Prof. Dr. Ayhan Cömert
Prof. Dr. Deniz Demiryürek
Prof. Dr. Behice Durgun
Prof. Dr. Piraye Kervancıoğlu
Prof. Dr. Ayla Kürkçüoğlu
Prof. Dr. Zeliha Kurtoğlu Olgunus
Prof. Dr. Davut Özbağ
Prof. Dr. Muzaffer Sindel
Prof. Dr. Bayram Ufuk Şakul
Prof. Dr. Erdoğan Şendemir
Prof. Dr. Oğuz Taşkınalp
Prof. Dr. İbrahim Tekdemir
Prof. Dr. Güler Kahraman Yıldırım
4
22 Ocak 2020 Çarşamba
09.00- 17.00
Kongre kayıt
09.00- 12.00
Kurslar
Teorik eğitim
12.00- 13.00
Öğle yemeği
13.00- 15.30
Kurslar
Pratik eğitim
17.00- 18.45
Açılış programı
İstiklal Marşı ve saygı duruşu
Açılış konuşmaları
Beden bağışında bulunan Yoloğlu Ailesi’ne teşekkür töreni
“Lisans Üstü Eğitimde Danışmanın Öğrencilerinden Beklentileri”
Prof.Dr. Behice DURGUN
5
23 Ocak 2020 Perşembe
08:30 -
09:00
Poster Bildiri hazırlıkları
09:00 -
10:00
SALON 1 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Bayram Ufuk Şakul & Prof. Dr. Çağatay Barut
(Oturum Bşk.)
SS01 Kafeinin Embriyonel Böbrek Gelişimine olan Teratojenik Etkisine Karşı
Melatoninin Koruyucu Rolü
Yılmaz S, Üner A, Akyüz E, Tokpınar A
SS02 Deneysel Epilepsi Modelinde Kalbin Morfolojik Olarak İncelenmesi
Polat AK, ŞAHİN S , YILMAZ S , AKYÜZ E
SS03 İnsan Beyin Sapının Nörokimyasal Yapısı
Şengül G, Türe U, Paxinos G
SS04 Essential Anatomical Landmarks for Gynecologists: Video Based
Demostration During Surgery
Şahin Aker S, Taşkın S
SALON 2 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Ayhan Cömert & Prof. Dr. Deniz Demiryürek
(Oturum Bşk.)
SS05 İnsan Fetüslerinde Dorsal Servikal Kökler ve Dorsal Kök Giriş
Bölgelerinin Mikrocerrahi Anatomisi
Elvan Ö, Kayan G, Aktekin M
SS06 Fetüs Kadavralarında Canalis Carpi’nin Anatomik Yapısının İncelenmesi
Kondak M, Uluutku MH
SS07 El tercihi ve palmar çizgiler
Akbaytürk N, Uluutku MH, Çan MA, Özyaşar AF
SS08 A Rare Cause of Chronic Pelvic Pain Diagnosed by Clinical Anatomy:
Pelvic Congestion Syndrome
Demir Ö, Turna M, Özalp M
SS21 Skolyozu Olan Bireylerde Columna Vertebralis Anomalilerinin
Radyolojik Olarak Değerlendirilmesi
Yılmaz Bekar M, Irmak Sapmaz H, Aktaş F
10:00 -
10:30
Kahve arası-Poster ziyaretleri
10:30 -
10:50
SALON 1
Yeni Diseksiyon Salonları ve Etik
Prof. Dr. Ahmet Usta
11:00 -
12:00
SALON 1 PANEL
Prof.Dr. Esat Adıgüzel (Moderatör)
Anatomide Lisansüstü Eğitimi ve Sorunlarına Genel Bakış
Prof. Dr. Mustafa F. Sargon, Prof. Dr. Erdoğan Şendemir, Prof. Dr. Bayram
Ufuk Şakul, Prof. Dr. Emel Ulupınar
6
12:00 -
13:15
Öğle yemeği
13:15 -
14:05
SALON 1 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Zeliha Kurtoğlu Olgunus & Prof. Dr. Oğuz Taşkınalp (Oturum Bşk.)
SS09 Role of Pelvic Avascular Spaces for Total Pelvic Parietal Peritonectomy
En-bloc Hysterectomy Procedure with Anatomical Considerations
Selçuk İ, Ersak B, Kılıç F, Şahin Aker S, Özdal B, Yalçın H
SS10 2007-2018 Yılları Arasında Türk Anatomi ve Klinik Anatomi Derneği’nin
Resmi Yayını Olan Anatomy Dergisinde Yayınlanan Makalelerin
Bibliyometrik Analizi
Adanır SS, Bahşi İ, Kervancıoğlu P, Orhan M
SS11 Holstein Sığırda Bazı Kraniometrik Ölçüm Değerleri ile Cavum Cranii
Hacmi Arasındaki İlişkinin Araştırılması
Bahar S, Turgut N, Koçyiğit A
SS12 Klinikte Anatomi Bilgisinin Yeri ve Önemi
Adıgüzel Şahin Z, Benli G, Kahraman G
SALON 2 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Piraye Kervancıoğlu & Prof. Dr. Muzaffer Sindel (Oturum Bşk.)
SS13 Canlı Karaciğer Donörlerinde Vasküler ve Biliyer Varyasyonlar Arasında
Bir İlişki Var Mı?
Şeker M
SS14 Kadavra Tahniti İçin Alternatif Bir Yöntem: Polimerizasyon
Güngör Aydın A, Adıgüzel E
SS15 Yüzün Mimik Kaslarının 3 Boyutlu Olarak İncelenmesi
Ülkir M, Erçakmak Güneş B, Günenç Beşer C, Demiryürek D
SS16 1,618’in Anatomisi
Kürkçüoğlu A, Çolakoğlu M, Yalçın N, Aslanoğlu EE, Tarınç İ, Aydın GS
14:10 -
15:00
SALON 1 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Ayla Kürkçüoğlu & Prof. Dr. Davut Özbağ (Oturum Bşk.)
SS17 Meme Kitlelerinin Görüntülenmesinde Kullanılan Farklı Modalitelerde
Anatomik Oryantasyon
Öztürk C, Güven F
SS18 Kuru İnsan Radius Kemiği’nin Distal ve Proksimal Uçlarının Klinik
Etkilerinin İncelenmesi: Anatomik Çalışma
Keskinöz EN, Kabakçı Aydın AD, Akın D, Yılmaz MT
SS19 Ramus Mandibulae Osteotomilerinde Güvenli Bölgenin Saptanması
Sevmez F, Orhan M, Bahşi İ, Yalçın ED
SS20 Gonion’un Yüzdeki Belli Referans Noktalarıyla Olan İlişkisi
7
SALON 2 Sözlü Bildiri Sunumları
Prof. Dr. Behice Durgun & Prof. Dr. Güler Kahraman Yıldırım (Oturum Bşk.)
SS22 Lumbal Lordoz Açısı ve Lumbal Kas Kalınlıklarının Bel Ağrısı ile İlişkisinin
Değerlendirilmesi
Dağlı AC, Öner S
SS23 Servikal Bölgede 10-20 Yaşlarında Medulla Spinalis’in Ortalama Çapı
Yılmaz S
SS24 Karpal Tüneldeki Flexor Carpi Radialis Tendonu: Radyolojik ve Kadavra
Çalışması
Vatansever A, Demiryürek D, Ergun M, Erçakmak Güneş B, Özsoy H
SS25 Ender görülen konjenital anomali splenogonadal füzyon (SGF): Olgu
sunumu
Güney IB, Küçüker M
15:10 -
16:15
SALON 1 Özel Oturum: Kadavra Bağışı
Prof. Dr. İbrahim Tekdemir & Prof. Dr. Erdoğan Şendemir (Oturum Bşk.)
SS26 Kadavra ile İlgili Yasalar Yönetmelikler: Güncel Durum Değerlendirmesi
Bilge O, Çelik S
SS27 Kamu Kurumları, Basın ile Vatandaşlarla Kadavra Temini ve Farkındalık
Çalışmalarımız
Çelik S, Bilge O
Tartışma
16:15 -
16:35
Kahve arası-Poster ziyaretleri
16:35-
16:50
Kapanış
19:00
Gala için otelden transfer
24 -25 Ocak 2020 Cuma & Cumartesi
Sosyal Program
8
SÖZLÜ BİLDİRİLER
SS01
Kafeinin embriyonel böbrek gelişimine olan teratojenik etkisine karşı melatoninin koruyucu rolü
Protective role of melatonin against the teratogenic effect of caffeine on embryonic kidney
development
Yılmaz S, Üner A, Akyüz E, Tokpınar A
Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Yozgat Bozok University, Yozgat, Turkey;
Faculty of Medicine, Yozgat Bozok University, Yozgat, Turkey;
Department of Biophysics, Faculty of Medicine, Yozgat Bozok University, Yozgat, Turkey
ÖZET
AMAÇ: Bu çalışmada kafeinin fetal böbrek gelişimine olan
teratojenik etkisi ve melatonin maddesinin bu teratojeniteye karşı koruyuculuğunu biyokimyasal parametreler üzerinden incelemeyi hedefledik.
YÖNTEM: Çalışmada 180-220 gr ağırlığında 24 adet 5-7
aylık Wistar-Albino ırkı ratlar kontrol, kafein, melatonin ve hem kafein hem de melatonin enjekte edilmek üzere 7 gruba ayrıldı. Kontrol grubu: Serum fizyolojik (SF), (1ml/kg) i.p, Sham grubu: 0.1 ml hanks i.p, Düşük doz kafein grubu: 30mg/kg kafein gavaj olarak Düşük doz kafein+Melatonin grubu: 30mg/kg dozda gavaj ile 10 mg/kg melatonin i.p,Yüksek doz kafein grubu: 60mg/kg kafein gavaj, Yüksek doz kafein+Melatonin grubu: 60mg/kg dozda gavaj ile 10 mg/kg melatonin i.p, Melatonin grubu: 10mg/kg melatonin i.p olarak verildi.
BULGULAR: Alınan böbrek dokularında biyokimyasal
değerler incelendiğinde total antioksidan status (TAS) değeri kontrol grubunda 0.49±0.02, yüksek doz kafein grubunda 0.14±0.00 olduğu görüldü. Ayrıca total oksidan status (TOS), oksidatif stres indeksi (OSI), glutatyon (GSH), glutatyon disülfit (GSSG), süperoksit dismutaz (SOD), tiyobarbitürik asit reaktif maddeler (TBARS), Kalsiyum (Ca), D vitamini ve GSH/GSSG seviyeleri incelendi (p<0,001).
SONUÇ: Bu çalışmada kafeinin fetal böbrek gelişimine olan
teratojenik etkisi ve melatonin maddesinin bu teratojeniteye karşı koruyuculuğunu inceledik. Çıkan sonuçlar, melatoninin kafeinin teratojenik etkilerini ve oksidatif stresi azaltmada önemli bir role sahip olduğunu gösterdi. Bu nedenle melatonin, embriyonel gelişimde oksidatif stres ve kafein teratojenitesi için potansiyel tedavi niteliği taşımaktadır.
Anahtar Kelimeler: Böbrek, Kafein, Melatonin, Oksidatif
stres, Teratojenite
ABSTRACT
Objective: In this study, we aimed to investigate the
teratogenic effect of caffeine on fetal kidney development and the protection of melatonin against this teratogenicity through biochemical parameters.
Materials and methods: In this study, 24 5-7 months old
Wistar-Albino rats weighing 180-220 gr were divided into 7 groups for control, caffeine, melatonin and both caffeine and melatonin injections. Control group: Serum
physiological (SF), (1ml / kg) ip, Sham group: 0.1 ml hanks ip, Low dose caffeine group: 30mg / kg caffeine as gavage Low dose caffeine + Melatonin group: 30mg / kg dose with gavage / kg melatonin ip, High dose caffeine group: 60mg / kg caffeine gavage, High dose caffeine + Melatonin group: 60mg / kg gavage with 10 mg / kg melatonin ip, Melatonin group: 10mg / kg melatonin ip.
Results: Total antioxidant status (TAS) levels were 0.49 ±
0.02 in the control group and 0.14 ± 0.00 in the high dose caffeine group. In addition, total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), glutathione (GSH), glutathione disulfide (GSSG), superoxide dismutase (SOD),
thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), calcium (Ca), vitamin D and GSH / GSSG levels were examined (p <0.001).
Conclusion: In this study, we investigated the teratogenic
effect of caffeine on fetal kidney development and the protection of melatonin against this teratogenicity. The results showed that melatonin has an important role in reducing the teratogenic effects of caffeine and oxidative stress. Therefore, melatonin is a potential treatment for oxidative stress and caffeine teratogenicity in embryonic development.
Keywords: Kidney, Caffeine, Melatonin, Oxidative stress,
9
SS 02
Deneysel Epilepsi Modelinde Kalbin Morfolojik Olarak İncelenmesi
Morphological Examination of the Heart in an Experimental Epilepsy Model
Polat AK¹, Şahin S¹, Yılmaz S³, Akyüz E²
¹ Yozgat Bozok Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Yozgat, Türkiye;
² Yozgat Bozok Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyofizik Anabilim Dalı, Yozgat, Türkiye;
³ Yozgat Bozok Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Yozgat, Türkiye
ÖZET
AMAÇ: Epilepsi, sinir hücrelerinde aşırı yük boşalması
sonucu beynin normal aktivitesinin bozulduğu merkezi sinir sisteminde oluşan yaygın görülen nörolojik bir hastalıktır. Epilepsi sonucu kalp morfolojisindeki değişiklikler incelenerek olası farklılıkların ‘’Epilepside Beklenmedik Ani Ölüm’’ (SUDEP) mekanizmasındaki rolünün bu çalışmada tartışılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM: Çalışmada, 280-350 g ağırlık aralığında 28 adet
(kontrol erkek, erkek epilepsi, kontrol dişi, dişi epilepsi, her biri için n=7) Wistar-albino sıçanlar kullanıldı. Hayvanlara iki günde bir 35 mg/kg pentilentetrazol (PTZ) kimyasalı uygulanarak epilepsi tutuşma modeli mimik edildi. 1 ay boyunca hayvanlar Racine skorlama sistemiyle
gözlemlendi, video kayıtları alındı. Deney sonrası disekse edilen kalpte atriyumlar arası mesafe, atriyum-ventrikül arası mesafe ve kalp ağırlığı ölçümlerini alındı.
BULGULAR: Yapılan analiz sonucunda dişi PTZ grubunda
atriyumlar arası mesafede anlamlı derecede azalma olduğu; erkek PTZ grubunda ise kalp ağırlıklarında anlamlı derece artış olduğu gözlemlendi.
SONUÇ: Elde edilen epilepside kardiyak morfolojik
değişimlerin SUDEP ve epilepside gelişen kardiyak patolojiler ile ilişkili olduğunu düşünülmektedir. Özellikle atriada rol alan iyon kanallarının hedeflenerek araştırma yapılması elzemdir. Ayrıca, tedavi yöntemlerinin gelişmesi için ve bu konuda yapılacak olan yeni araştırmalar için bir ön-çalışma niteliği taşımaktadır.
Anahtar Kelimeler: Atriyum, Kalp, Pentilentetrazol, Sıçan,
Ventrikül
ABSTRACT
Objectives: Epilepsy is a neurological disorder occurring in
the central nervous system and normal activity of the brain is impaired as a result of overload discharge in neurons. The aim of this study is to discuss the role of ‘’Sudden Unexpected Death in Epilepsy’’ (SUDEP) mechanism on possible differences by examining the changes in cardiac morphology postictal period of epilepsy.
Methods: In this study, 28 Wistar-albino rats (control
male, male epilepsy, control female, female epilepsy, n = 7 each) were used in the weight range of 280-350 g. The epilepsy kindling model was mimicked by administering 35 mg/kg pentylenetetrazole (PTZ) chemical to the animals every two days. The animals were observed with a Racine scoring system for 1 month and video recordings of seizures were recorded. After the experiment, the distance between the atria, between the atrium and the ventricle and the heart weight were measured from the dissected heart.
Results: As a result of the analysis, it was observed that
there was a significant decrease in the distance between atria in the female PTZ group and a significant increase in heart weight in the male PTZ group.
Conclusion: The resulting cardiac morphological distance
changes are thought to be related to cardiac pathologies in SUDEP and epilepsy. In particular, it is essential to conduct research by targeting the ion channels involved in the atria. In addition, it is a preliminary study for the development of treatment methods and for new researches on this subject.
Key Words: Atrium, Heart, Pentylenetetrazole, Rat,
10
İnsan beyin sapının nörokimyasal yapısı
Şengül G¹, Türe U², Paxinos G³
¹Ege Universitesi Tıp Fak. Anatomi AD;
²Yeditepe Universitesi Tıp Fakültesi Beyin Cerrahisi AD;
³Neuroscience Research Australia, Randwick, Australia
ÖZET
AMAÇ: Beyin sapı solunum, hareket ve bilinç gibi pek çok fonksiyonla ilgili
merkezlerin bulunduğu bir yapıdır. Beyin sapındaki çekirdekler progressif nükleer paralizi, multipl sistem atrofisi, otizm spektrum bozuklukları ve Parkinson hastalığı gibi pek çok hastalıkla ilişkilidir. Bu çalışmada insan beyin sapının nörokimyasal yapısnı çok sayıda histokimyasal ve immunohistokimyasal boyamalarla araştırmak amaçlanmıştır.
YÖNTEM: %10 formalin ile fikse insan beyin sapı dokusu kriyostatla 60 mikrometre
kalınlıkla kesilerek Nissl ve luxol fast blue histokimyasal ve pek çok
immunohistokimyasal (calbindin, calretinin, calcitonin-gene related peptide, parvalbumin, glycine, GAD67, choline acetyltransferase, enkephalin, neurofilament-SMI 32, neuronal nuclear protein (NeuN), glutamate and cocaine amfetamine related peptide gibi) boya ile boyanmıştır.
BULGULAR: İnsan beyin sapı kesitlerinde calbindin, calretinin, calcitonin-gene
related peptide, parvalbumin, glycine, GAD67, choline acetyltransferase, enkephalin, neurofilament-SMI 32, neuronal nuclear protein (NeuN), glutamat ve cocaine amfetamine related peptide varlığı haritalanmıştır.
SONUÇ: Bu araştırma ile insan beyin sapının yapısı ilk kez çok sayıda nörokimyasal
işaretleyici ile detaylı olarak gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler: beyin sapı, insan, nörokimyasal yapı
11
SS-04
Essential anatomical landmarks for gynecologists: Video based demonstration during surgery
Şahin Aker S, Taşkın S
Ankara University, Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, Division of
Gynecologic Oncology.
Türkçe Özet Gönderilmemiştir OBJECTİVE: To demonstrate the essential anatomical landmarks of pelvic surgery
ABSTRACT
for gynecologists.
METHOD: This video based visual anatomical study was recorded during simple
laparoscopic hysterectomy at Ankara University, Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, Division of Gynecologic Oncology.
RESULTS: These anatomical landmarks should be known properly:
1. Uterus, fallopian tube and ovaries are found in the pelvic cavity, intraperitoneally.
2. Pelvic parietal peritoneum covers the pelvic viscera and extends laterally, anteriorly and posteriorly.
3. Round ligament, infundibulopelvic ligament are surrounded by the peritoneal leaf of the broad ligament, and actually they are found at the retroperitoneal space.
4. Cardinal ligament and sacrouterine ligament are found at the base of the uterus, they stabilize the uterus and extends from the cervix to the pelvic lateral wall and sacrum, respectively.
5. Uterovezical fold is the continuous part of the anterior leaf of the broad ligament as a component of parietal peritoneum, after it is cut at the level of pelvic isthmus, the fatty tissue of the bladder is visualized and when the bladder is dissected caudally the vesicovaginal space will be developed which is a critical space during hysterectomy and gynecologic procedures.
6. Ovarian artery and vein complex are found within the infundibulopelvic ligament, retroperitoneally. Ovarian artery is derived from the aorta.
7. Ureter which is the main structure of the pelvis, crosses over the common iliac arteries at the pelvic brim, turns medially in 30-60 degrees and is found at the base of the posterior leaf of the broad ligament. Just after the pelvic brim it is very close to the infundibulopelvic ligament 1.5-3cm inferior to it. However, during its travel to the bladder this length increases close to the uterus.
8. Internal iliac artery is the major vascular supply of the pelvic viscera. After branching from the common iliac artery, it goes infero-medially and lies lateral to the ureter. Internal iliac artery transcends to the umbilical artery as the end branch which goes straight to the anterior abdominal wall.
9. Pararectal space is an important avascular space for pelvic surgery which is developed between the ureter and internal iliac artery, anterior to the sacrum and posterior to the parametrium/uterine artery complex.
10. The uterine artery supplies the uterus which is a branch of the internal iliac artery, goes infero-medially and crosses over the ureter at the lateral level of isthmic uterus. Sometimes the superior vesical artery will have a unified route with the uterine artery.
CONCLUSION: Knowing the pelvic anatomical landmarks accurately will facilitate
the gynecologic procedures.
12
İnsan fetüslerinde dorsal servikal kökler ve dorsal kök giriş bölgelerinin mikrocerrahi
anatomisi
Microsurgical anatomy of the dorsal cervical rootlets and dorsal root entry zones in human
fetuses
Elvan Ö¹, Kayan G², Aktekin M²
¹ İçel Sağlık Yüksekokulu, Mersin Üniversitesi, Mersin, Türkiye;
²Anatomi Anabilim Dalı, Tıp Fakültesi, Mersin Üniversitesi, Mersin, Türkiye
ÖZET ABSTRACT
AMAÇ: Bu çalışmada, fetal dönem dorsal servikal
köklerinin ve dorsal kök giriş bölgelerinin mikrocerrahi anatomik özellikleri incelendi.
YÖNTEM: Formalinle fikse, gestasyonel yaşı ortalama
27.0±2.04 hafta (25-32 haftalar arası) olan 12 fetusun (6 kız ve 6 erkek) dorsal servikal köklerinin ve dorsal kök giriş bölgesinin özellikleri mikrodiseksiyon yöntemiyle incelendi.
BULGULAR: Dorsal kök giriş bölgeleri arası mesafe,
segment uzunlukları ve genişlikleri alt servikal seviyelerde azalıyordu. Servikal beş spinal sinir seviyesinde en uzun DREZ uzunluğu saptandı. Ortalama dorsal kök sayısı alt servikal seviyelerde artıyordu. Servikal beş ve altı spinal sinir seviyelerinde dorsal kök sayısı diğer servikal seviyelerden istatistiksel olarak daha fazla idi.
SONUÇ: Fetüslerden elde edilen dorsal servikal kökler ve
dorsal kök giriş bölgelerine ilişkin detaylı morfolojik verilerin, postnatal dönem ve erken çocukluk dönemi cerrahi prosedürlerine katkıda bulunabileceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: fetus, dorsal servikal kök, dorsal kök
giriş bölgesi, mikrocerrahi anatomi
Purpose: To determine the microsurgical anatomy of the
dorsal cervical rootlets and dorsal root entry zones (DREZ) in fetal period.
Methods: Twelve formalin-fixed fetuses (6 females and 6
males) with a mean gestational age of 27.0±2.04 weeks (range between 25-32 weeks) were dissected to evaluate morphological properties of dorsal cervical rootlets and DREZ. The number of dorsal rootlets, the longitudinal length of the DREZ, the transverse distance between DREZs, the lengths and widths of each segment were determined.
Results: The distance between the DREZs, the segment
lengths and widths decreased in the lower cervical spine. The longest longitudinal length of the DREZ was at the C5 level. The average number of dorsal rootlets tended to increase in the lower cervical spine. Numbers of dorsal rootlets of C5 and C6 levels were statistically higher from the other cervical levels.
Conclusion: Detailed morphological data about fetal
anatomy of the dorsal cervical rootlets and DREZ presented in this study provides significant information which may be essential in postnatal and early childhood surgical procedures.
Key words: dorsal cervical rootlet, dorsal root entry zone
13
SS-06
Fetus kadavralarında canalis carpi’nin anatomik yapısının incelenmesi
Examination of the anatomical structure of canalis carpi on fetal cadavers
Kondak M¹, Uluutku MH²
¹Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Anatomi Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye;
²Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye
ÖZET ABSTRACT
AMAÇ: Bu çalışmada, fetus kadavralarında canalis carpi ve
içeriğinin enine kesit alanları (EKA) ile ilgili oran hesaplamalarının lateralizasyona göre karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM: Çalışmada intrauterin yaşları 21.2-39.2 hafta
arasında değişen 35 adet fetus kadavrasının el bileği anatomik diseksiyon yöntemleri ile diseke edildi. Canalis carpi’nin seviyesinden giyotin ile transvers kesit elde edildi. Açığa çıkan transvers kesitler dijital fotoğraf makinesi ile görüntülendi. ImageJ yazılımı kullanılarak canalis carpi ve içeriğinin EKA’ları ile ilgili oran
hesaplamaları yapıldı. Elde edilen değerler lateralizasyona göre istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: Hesaplamalar sonucunda elde edilen oranlar
sağ ve sol taraf için sırasıyla n. medianus’un alanının toplam alana oranı 7,621±1,829 ve 7,479±1,731 (p:0,740); fleksor tendonların alanının toplam alana oranı
45,05±7,752 ve 44,717±7,003 (p:0,848); içeriğin birlikte kapladığı alanın toplam alana oranı 52,677±8,248 ve 52,772±8,035 (p:0,961); canalis carpi’nin boş alanının toplam alana oranı 47,322±8,247 ve 47,485±7,981 (p:0,933) olarak bulundu. Elde edilen oranların
lateralizasyona göre karşılaştırılması incelendiğinde sağ ve sol taraf arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05).
SONUÇ: Bu çalışmada canalis carpi ve içeriğinin EKA’nın
lateralizasyona göre anlamlı derecede farklılık
göstermediği bulunmuştur. Erişkin bireylerin maruz kaldığı çevresel faktörlerin ve aşırı kullanımın canalis carpi’nin anatomik yapısında değişikliklere yol açtığı bilinmektedir. Çalışmamızda çevresel faktörlere maruz kalmayan fetus kadavraları kullanılmıştır. Bu bağlamda, çalışmamızın canalis carpi anatomisinin daha objektif olarak incelenmesine olanak sağladığını düşünmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: El bileği, El tercihi, Fetus kadavrası,
Karpal tünel sendromu, Periferik nöropati
Objectives: This study aimed to compare the ratio
calculations of cross-section areas (CSA) of canalis carpi and its contents according to lateralization on fetal cadavers.
Methods: In this study, wrists of 35 fetal cadavers were
dissected by anatomical dissection methods. Transverse section was obtained with guillotine from the level of canalis carpi. The exposed transverse sections were imaged with a digital camera. The ratio calculations were made for the CSA of the canalis carpi and its contents using the ImageJ software. The obtained values were compared statistically according to lateralization.
Results: The ratios obtained as a result of calculations was
found for right and left sides; the ratio of n. medianus 7,621±1.829 and 7,479±1,731 (p:0,740), the ratio of flexor tendons 45,056±7,752 and 44,717±7.003 (p:0.848), the ratio of total area of the contents 52,677±8,248 and 52,772±8,035 (p:0,961), the ratio of empty space of canalis carpi 47,322±8,247 and 47,485±7,981 (p:0,933),
respectively. The differences between the right and left sides were not statistically significant.(p>0.05).
Conclusion: In carpal tunnel syndrome (CTS), the dominant hand is effected earlier and more severely due to overuse, but approximately 60% of the cases are bilateral. Repetitive activities of the hand and wrist are known to cause CTS, especially in the dominant hand. In this study, the canalis carpi of fetal cadavers that not exposed to environmental factors were examined. Our results supports the thesis that repetitive activities and hand preference play a role in the development of CTS by causing morphological changes in canalis carpi and its contents.
Keywords: Carpal tunnel syndrome, Fetal cadaver, Hand
14
SS-07
El tercihi ve palmar çizgiler
Hand preference and palmar creases
Akbaytürk N¹, Uluutku MH², Çan MA², Özyaşar AF²
¹Anatomi ABD, Tıp Fakültesi, Giresun Universitesi, Giresun, Türkiye;
² Anatomi ABD, Tıp FAkültesi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye
ÖZET
AMAÇ: Bu çalışmada, belli bir amaç ve tercih
doğrultusunda kullanılmadan şekillenmeye başlamış olan palmar çizgilerin önceden el tercihi tespit edilmiş kişilerin palmar çizgileri ile karşılaştırılması, el tercihinin palmar çizgi gelişimi üzerine etkisinin olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM: Çalışmada, Karadeniz Teknik Üniversitesi
Anatomi Anabilim Dalı laboratuvarında bulunan 11 anensefalik ve 15 normal olmak üzere toplam 26 adet fetus kadavrasının sağ ve sol elleri fotoğraflandı. Diğer çalışmada, KTÜ Tıp Fakültesi öğrencilerinden 222’si kadın, 155’i erkek olmak üzere 377 deneğin sağ ve sol eli bilgisayarda tarayıcı ile görüntülendi. Deneklerin el tercihi Edinburgh El Tercihi anketi ile belirlendi. Görüntüler üzerinde palmar yüzde; Palmar Çizgiler, Palmar Uzunluk, El Genişliği, Palmar Genişlik. Image J programı kullanılarak ölçüldü. Veriler, palmar çizgiler; normal fetusların sağ-sol el ve anensefalik fetusların sağ-sol el, cinsiyete, deneklerin el tercihine ve cinsiyete göre istatiksel olarak
değerlendirildi.
BULGULAR: Fetusların sağ ve sol palmar çizgilerin cinsiyete
göre ve normal fetusların sağ-sol el ile anensefalik fetusların sağ-sol elleri arasındaki karşılaştırmasında anlamlı bir fark olmadığı bulundu. Benzer şekilde deneklerin sağ ve sol el palmar çizgi uzunlukları ve kadın-erkek deneklerin palmar çizgi uzunlukları el tercihine göre istatiksel olarak değerlendirildi ve fark olmadığı bulundu.
SONUÇ: Çalışmada, el tercihinin palmar çizgilerin
gelişimine etkisi olup olmadığı incelendi. Elde edilen sonuçlarla, palmar çizgilerin serebral dominansı ile ilişkisinin bulunmadığı ortaya konulmuştur. Bu, palmar çizgilerin el kullanımından ve baskınlığından bağımsız olarak geliştini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: el tercihi, palmar çizgiler, serebral
lateralizasyon
ABSTRACT
Objectives: In this study, it was aimed to compare palmar
creases, which started to form without using a specific purpose and preference, with the palmar creases of people who determined their preference and to examine whether hand preference had an effect on palmar crease
development.
Methods: In this study, in the laboratory of Karadeniz
Technical University Anatomy Department, the right-left hands of a total of 26 fetus cadavers, 11 anencephalic and 15 normal, were used and photographed. In the other study, the right-left hands of the 377 subjects (222 female-155 male) from KTU Faculty of Medicine were screened by computer. The hand preference of the subjects was determined by the Edinburgh Hand Preference
questionnaire. Images on palmar section; Palmar Creases, Palmar Length, Hand Width, Palmar Width were measured using Image J program. According to the data of palmar creases; right-left hands of normal and anencephalic fetuses according to gender and the subjects were evaluated statistically according to hand preference and gender.
Results: There was no significant difference in right-left
palmar creases of fetuses according to their gender and no significant difference between right-left hands of normal fetuses and anencephalic fetuses. Similarly, the right-left hand palmar crease lengths of the subjects and palmar crease lengths of the male and female subjects were evaluated statistically according to hand preference and no difference was found.
Conclusion: This study was to determine whether hand
preference had an effect on the development of palmar creases. The obtained results showed that palmar creases were not associated with cerebral dominance. This shows that palmar creases develop independently from hand preference and dominance.
Keywords: Hand preference, Palmar creases, Cerebral
15
SS-08
A rare cause of chronic pelvic pain diagnosed by clinical anatomy: Pelvic Congestion Syndrome
Demir Ö¹ˉ², Turna M¹, Özalp M¹
¹ Department of Gynecology and Obstetrics, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University,
Trabzon, Turkey;
²Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon, Turkey
Türkçe Özet Gönderilmemiştir Objectives: Chronic pelvic pain is a very common and difficult disease to
ABSTRACT
overcome,occurring in 3.8% of women aged 15-73-years.A rare cause of chronic pelvic pain is pelvic congestion syndrome.It is a pelvic venous insufficiency due to venous dilatation in the pelvic venous system.Our aim is to discuss how to diagnose and treat this syndrome,where changes in anatomical structures play a role in its etiology.
Methods: Two cases who presented with chronic pelvic pain and were diagnosed with pelvic congestion syndrome in our clinic between June 2019 and December 2019 were retrospectively evaluated
Results: The mean age of the patients was 26.Both were sexually active women with children. Common complaints were dyspareunia,postcoital pain and inguinal pain.Physical examination revealed tenderness in cervical motion.In both patients transvaginal ultrasonography showed extensively dilated pelvic veins.Pelvic magnetic resonance imaging of both patients showed dilatation of the uterine and para ovarian veins.Both patients were given oral contraceptives as first-line treatment.One patient responded to treatment;however,dienogest and oral contraceptive combination was given to the patient who was resistant to oral contraceptive.She also responded to treatment afterward.
Conclusion: Although the etiology is not clear, the diagnosis of pelvic congestion syndrome,which is thought to be the main contributing factor in the reflux of blood from the inferior vena cava and vena renalis to the ovarian vein and pelvic venous plexus,is made based on clinical and additional imaging modalities and different treatment options are available.Approaching on a patient basis and trying different hormonal therapies should be the basis of treatment.
Keywords: anatomical abnormality; chronic pelvic pain; pelvic venous congestion
16
Role of pelvic avascular spaces for total pelvic parietal peritonectomy en-bloc hysterectomy
procedure with anatomical considerations
Selçuk ݹˉ², Ersak B¹, Kılıç F¹, Şahin Aker S³, Özdal B¹, Yalçın H¹
¹ Department of Gynecologic Oncology, University of Health Sciences, Ankara City
Hospital-Maternity Hospital, Ankara/Turkey ;
² Department of Anatomy, Hacettepe University, Faculty of Medicine, Ankara/Turkey;
³ Division of Gynecologic Oncology-Department of Obstetrics and Gynecology, Ankara University,
Faculty of Medicine, Ankara/Turkey
Türkçe Özet Gönderilmemiş
ABSTRACT
Objectives: Mostly in ovarian cancer cases the pelvic parietal peritoneal viscera is fully attacked
with the tumor implants and the complete resection of the tumor sites could be achieved by the excision of the parietal peritoneal structure.
Methods: The pelvic parietal peritoneum covers the entire pelvis. The key point is the
de-attachment of the parietal peritoneum from the transversalis fascia at the point where the tumor free peritoneum is exposed on each paracolic gutter or at either part of the abdominal vertical incision. Afterwards the extraperitoneal area is exposed and the parietal peritoneum is elevated medially (bilateral). Second step is the extraperitoneal ligation and cut of the round ligament, infundibulopelvic ligament and uterine artery where it lies over the ureter (bilateral). Third step is developing the pararectal space between the ureter and internal iliac artery and paravesical space between the bladder and external iliac vessels (bilateral). Fourth step is complete lateralization of the ureter from the posterior leaf of the broad ligament, which is a part of the pelvic parietal peritoneum (bilateral). Fifth step is dissection the posterior leaf of the broad ligament from the level of pelvic brim to the posterolateral part of the uterus where the uterosacral ligament attaches to the uterus (bilateral). Sixth step is grasping the parietal peritoneum over the dome of the bladder just under the pyramidalis muscle and mobilization of the bladder towards the vagina caudally, so that the vesico-vaginal space is opened. Seventh step is performing the colpotomy from the anterior vagina and after circumferential cut of the vagina the Douglas peritoneum is preserved. Eighth step is developing the recto-vaginal space inferior to the Douglas peritoneum. Ninth step is dissection of the Douglas peritoneum over the rectum. And the tenth step is the resection of uterosacral and cardinal ligaments (bilateral). By the way, the pelvic parietal peritoneum could be excised en-bloc with the hysterectomy specimen.
Results: The medial umbilical ligament (obliterated umbilical artery) divides the paravesival space
into two parts. The ureter divides the pararectal space into two parts after its complete
lateralization from the posterior leaf of broad ligament (lateral part of rectum). Here, the ureter is dissected with the condensations of the inferior hypogastric plexus lying under it parallel to the sacrouterine ligament. While opening the vesico-vaginal space the superior vesical artery on the medial part of the paravesical space could be preserved and opening the recto-vaginal space is a safe guide to mobilize the rectum posteriorly while dissecting the Douglas peritoneum.
Figure legends
Figure 1: Bladder peritoneum and anterior abdominal wall
Figure 2: Paravesical spaces and dissection of bladder to open the vesico-vaginal space
Figure 3: Dissected and elevated pelvic parietal peritoneum from the level of paracolic gutters and anterior abdominal wall
Figure 4: Uterine artery and posterior leaf of the broad ligament dissected from the ureter
Figure 5: Pararectal space, internal iliac artery, ureter and condensations of the inferior hypogastric plexus
Figure 6: Recto-vaginal space after excision of the Douglas peritoneum Figure 7: Total pelvic parietal peritoneum en-bloc hysterectomy specimen
Conclusion: Accurate knowledge of the anatomical structures for pelvic avascular spaces will yield a
better surgery.
17
SS-10
2007-2018 yılları arasında Türk Anatomi ve Klinik Anatomi Derneğinin resmi yayını olan
Anatomy dergisinde yayınlanan makalelerin bibliyometrik analizi
Bibliometric analysis of articles published in Anatomy, the official journal of Turkish Society of
Anatomy and Clinical Anatomy between 2007-2018
Adanır SS¹, Bahşi ݹ, Kervancıoğlu P¹, Orhan M¹
¹ Gaziantep Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Gaziantep, Türkiye
ÖZET
AMAÇ: Bibliyometri, belirli bir alanda veya dergide
literatürün üretkenliğini analiz etmek için kullanılan bir araştırma yöntemidir. Bibliyometrik analiz yapılarak bir derginin bilimsel ölçütleri değerlendirilebilir. Bu çalışmada Anatomy dergisinde 2007-2018 yılları arasında yayınlanan makalelerin bibliyometrik olarak incelenmesi
amaçlanmıştır.
YÖNTEM: Anatomy dergisinde 2007-2018 yılları arasında
yayınlanan makalelerin künyesi, türü, içeriği, atıf sayıları ve yazarların bağlı olduğu kuruluşlar kaydedildi. Verilerin tanımlayıcı istatistikleri yapıldı.
BULGULAR: Yayınlanan 214 makalenin 97’si (%45.3)
araştırma makalesi, 46’sı (%21.5) olgu sunumu, 20’si (%9.3) anatomi eğitimi, 15’i (%7) derleme, 10’u (%4.7) kitap incelemesi, 6’sı (%2.8) editöryal, 6’sı (%2.8) tarihsel bakış, 4’ü (%1.9) anma yazısı, 4’ü (%1.9) terminoloji, 2’si (%0.9) görüş yazısı, 2’si (%0.9) editöre mektup, 1’i (%0.5) duyuru, 1’i (%0.5) davetli derleme türünde idi. Araştırma makalelerinin 29’unun (%29.9) hayvan deneyi, 22’sinin (%22.7) radyolojik, 13’ünün (%13.4) klinik, 12’sinin (%12.4) kadavra, 8’inin (%8.2) kuru kemik, 4’ünün (%4.1) histolojik, 4’ünün (%4.1) fetüs, 3’ünün (%3.1) kuru kemik ve
radyolojik, 1’inin (%1) kadavra ve radyolojik, 1’inin (%1) ise diğer çalışma türünde olduğu saptandı. 46 olgu
sunumunun 30’u (%65.2) kadavra, 10’u (%21.7) radyolojik, 3’ü (%6.5) kuru kemik, 2’si (%4.3) klinik ve 1’i (%2.2) otopsi çalışmasıydı. Yayınlanan makalelerin 101 (%47.6) tanesine atıf yapıldığı saptandı. Ortalama atıf sayısı 2.74±5.97 olarak belirlendi. Yazarların afiliasyonlarına bakıldığında, aynı ülkeden yazarların bulunduğu 190 makale, birden fazla ülkeden yazarların olduğu 24 makale saptandı.
SONUÇ: Bulguların Anatomy dergisinin literatüre olan
katkısını ortaya koymak adına önemli olduğu düşünülmektedir.
ANAHTAR KELİMELER: Anatomi, Bibliyometri, Türk
Anatomi ve Klinik Anatomi Derneği
ABSTRACT
Objectives: Bibliometric is a research method used to
analyze the productivity of the literature in a particular area or journal. Scientific criteria of a journal can be evaluated with bibliometric analysis. In this study, bibliometric analysis of the articles published in Anatomy between 2007-2018 was aimed.
Methods: The tag, type, content, citation number and
affiliation of the articles published in Anatomy between 2007-2018 were recorded. Descriptive statistics of the data were made.
Results: Totally there were 97 (45.3%) research articles, 46
(21.5%) case reports, 20 (9.3%) anatomy education, 15 (7%) reviews, 10 (4.7) book reviews, 6 (2.8%) editorial, 6 (2.8%) historical view, 4 (1.9%) obituary, 4 (1.9%)
terminology zone, 2 (0.9%) viewpoint, 2 (0.9%) letter to the editor, 1 (0.5%) announcement and 1 (0.5%) invited review. The original articles contained 29 (29.9%) animal experiments, 22 (22.7%) radiological, 13 (13.4%) clinical, 12 (12.4%) cadaver, 8 (8.2%) dry bone, 4 (4.1%) histologic, 4 (4.1%) fetus, 3 (3.1%) dry bone and radiological, 1 (1%) cadaver and radiological, 1 (1%) other study. The case reports included 30 (65.2%) cadaver, 10 (21.7%) radiological, 3 (6.5%) dry bone, 2 (4.3%) clinical and 1 (2.2%) autopsy study. 101 (47.6%) of the published articles were cited. The mean citation was 2.74±5.97. When the affiliations of the authors were examined, there were 190 articles with authors from the same country and 24 articles with authors from more than one country.
Conclusion: The findings are thought to be important for
revealing the contribution of Anatomy journal to the literature.
Keywords: Anatomy, Bibliometric, Turkish Society of
18
Holstein sığırda bazı kraniometrik ölçüm değerleri ile cavum cranii hacmi arasındaki ilişkinin
araştırılması
Investigation of relationship between some craniometric measurements and volume of cranial
cavity in Holstein cattle
Bahar S¹, Turgut N¹, Koçyiğit A¹
¹Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Konya, Türkiye
ÖZET
AMAÇ: Sığırlarda, kraniometrik ölçümler ile cavum cranii
hacminin birlikte değerlendirildiği çalışmalara
ulaşılamamıştır. Bu çalışma erişkin holstein sağırında bazı kraniometrik parametreler ile cavum cranii hacmi arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi.
YÖNTEM: Araştırma 7 (6-10 yaş) dişi sığır başı üzerinde
gerçekleştirildi. Başlar bilgisayarlı tomografi (BT) cihazı ile aksiyel olarak görüntülendi. Görüntüler kişisel bilgisayarda bulunan modelleme programında açılarak kafa iskeletleri modellendi. Modeller üzerinde on bir adet lineer ölçüm yapıldı. Cavum cranii hacmi ise BT görüntüleri üzerinden Cavalieri prensibi kullanılarak hesaplandı. Morfometrik veriler gerekli istatistiki analizler yapılarak sunuldu.
BULGULAR: Holstein sığırda kafatası uzunluğu 51.9±1.48,
condylobasal uzunluk 50.1±1.82, basal uzunluk 47±1.7, frontal genişlik 21.7±0.95, foramen magnum genişlik ve yüksekliği sırasıyla 4.4±0.19-4.1±0.12, opisthion ile crista orbitosphenoidalis arası mesafe 10.1±0.58, impressio vermialis ile crista orbitosphenoidalis arası mesafe 8.7±0.45, impressio vermialis ile crista galli arası mesafe 11.7±0.44, cavum cranii genişliği ve yüksekliği sırasıyla 10.4± 0.26-9.9 ±0.30 cm ve cavum cranii hacmi ise 439.45 ±27.76 cm3 olarak belirlendi. Çalışmada foramen magnum genişliği ile cavum cranii hacmi arasında (p:0.01, r:-0.257) negatif, opisthion’dan crista orbitosphenoidalis arası mesafe (p:0.02, r:0.529) ve impressio vermialis’den crista galli arası mesafe (p:0.02, r:0.485) ile cavum cranii hacmi arasında ise pozitif korelasyon tespit edildi.
SONUÇ: Yedi hayvana ait bu morfometrik veriler, cranium
üzerinde gerçekleştirilecek anatomik ve radyodiagnostik çalışmalar için ön referans değerler olabilecek niteliktedir. Farklı yaş grupları da eklenerek materyal sayısının 30’a çıkarılacağı çalışmalar sonucunda daha net morfometrik verilere ulaşacağı düşüncesindeyiz.
Anahtar Kelimeler: Cavalieri prensibi, Cavum cranii,
Holstein, Kraniometri, 3B modelleme
ABSTRACT
Objectives: In cattle, craniometric measurements and
volume of cranial cavity were not evaluated together in previous studies. This study aims to evaluate the relationship between some craniometric parameters and volume of cranial cavity in adult Holstein cattle.
Methods: This study was performed on seven female cattle
heads (6-10 years old). Heads were axial imaged with computed tomography (CT). The images were opened in the modelling program on the personal computer and created 3D models of skulls. On these modeles, eleven linear measurements in total were performed. Volume of cranial cavity was calculated by means of Cavalieri principle on CT images.
Results: Skull lengths of the Holstein cattle were
determined to be 51.9 ± 1.48, condylobasal length 50.1 ± 1.82, basal length 47 ± 1.7, greatest frontal breadth 21.7 ± 0.95, greatest breadth of the foramen magnum and height 4.4 ± 0.19 and 4.1 ± 0.12 respectively, the distance between opisthion and orbitosphenoidal crest 10.1 ± 0.58, the distance between vermiform impression and
orbitosphenoidal crest 8.7 ± 0.45, the distance between vermiform impression and ethmoidal crest 11.7 ± 0.44 cm, greatest breadth of the cranial cavity and height were 10.4 ± 0.26 and 9.9 ± 0.30 respectively and volume of cranial cavity 439.45 ± 27.76 cm3. In this study a negative correlation was found between greatest breadth of the foramen magnum (P: 0.01, r: -0.257) and volume of cranial cavity and positive correlation was found between the distance from opisthion to orbitosphenoidal crest (P: 0.02, r: 0.529) and the distance from vermiform impression to ethmoidal crest (p: 0.02, r: 0.485) with volume of cranial cavity.
Conclusion: These morphometric data of seven animals
may be a preliminary reference value for anatomical and radiodiagnostic studies on cranium. We believe that new studies with a number of 30 cattle which cover different age groups will present more accurate morphometric data.
Keywords: Cavalieri principle, Cranial cavity, Craniometry,
19
SS-12
Klinikte Anatomi bilgisinin yeri ve önemi
Şahin ZA
1, Benli G
2, Kahraman G
1¹ İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, İstanbul,
Türkiye;
²İstanbul Üniversitesi- Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Öğrencisi.
ÖZET
AMAÇ: Tıp fakültesinde ilk üç yıl anatomi eğitimi alan
öğrencilerin dördüncü sınıfta stajlara başladığında anatomi bilgilerinin ne kadarının akıllarında kaldığını, var olan bilginin ne kadarının klinikte kullanılabildiğini ve anatomi eğitiminde ne kadar detaya girilmesi gerektiğini öğrencilere sorarak öğrenmek. Alınan sonuçlara göre eksikleri tamamlayıp iyileştirmeye gitmek.
YÖNTEM: Google forms’da hazırlanan 13 soruluk bir anket,
öğrenci temsilcisi aracılığıyla 4. sınıfta dahili veya cerrahi branş stajlarından en az bir grubu almış olan 109 öğrenciye uygulandı.
BULGULAR: Anket sonucuna göre en dikkat çekici sonuçlar
şunlardır: Öğrencilerin % 68’i anatomide öğrenilenlerin klinikte aktif olarak kullanıldığını düşünmektedir. Öğrencilerin % 89.4’ü klinik bilimleri öğrenebilmek için anatomi bilgisinin kesinlikle olması gerektiğini
düşünmekte. Öğrencilerin %45.7’si öğrenilen anatominin klinikte kullanılmayan detaylarla öğretildiğini düşünmekte. %24.6’sı ise anatominin detaylı öğretildiğini ancak bu detay sayesinde kliniğe hazır başladıklarını düşünmekte. Anatominin detaylı bir şekilde anlatıldığını düşünen öğrencilerin %48.6’sı klinik derslere çalışırken bu
detayların gereksiz olduğunu “bazen” düşündüğünü, %17.5 ‘i “hiçbir zaman” düşünmediğini, %13.6’sı sıklıkla
düşündüğünü belirtmiştir. Öğrencilere klinikte en çok işe yarayan ve temel bilimlerde en çok üzerinde durulması gereken kurullar sorulduğunda ilk üçteki sıralama şöyleydi: % 81.8 Gastrointestinal sistem, % 78.4 Kardiyovasküler sistem ve % 45 Genitoüriner sistem.
SONUÇ: Öğrencilerden alınan geribildirimler her zaman
çok kıymetli olduğu gibi ders içeriklerini belirlemede de göz önünde bulundurulmalı ve gerek müfredat gerekse uygulama derslerinde vurgulanması gereken noktalar bu çerçevede belirlenmelidir.
ANAHTAR KELİMELER: Anatomi, anket, dördüncü sınıf,
klinik bilimler, staj.
ABSTRACT
Objectives: To learn by asking students who studied
anatomy in the first three years of medical school how much anatomy knowledge is in their mind when they begin their intership in the fourth year how much of the existing knowledge can be used in the clinic and how much detail should be entered in anatomy education. According to the results, to complete the deficiencies and g oto
improvement.
Methods: A 13-question questionnare in Google Forms
was administered to 109 students who took at least one group of internal or surgical interships in the 4th grade through a student representative.
Results: According to the survey results, the most
remarkable results are as follows: 68% of the students think that what is learned in anatomy is actively used in the clinic. 89.4% of the students think that anatomy knowledge must be absolutely in order to learn clinical sciences. 45.7% of the students think that the anatomy is taught in details that are not used in the clinic. 24.6% think that anatomy is taught in detail but thanks to this detail, they are ready to g oto the clinic. 48.6% of the students who think that anatomy is explained in detail, while studying for clinical courses, “ sometimes” think that these details are unnecessary. 7.5% of students “never” think that these
details are unnecessary, and 13.6% think “frequently”. When students were asked about the most useful boards in the clinic and the most important ones in the basic sciences, the top three ranking was as follows: 81.8% Gastrointestinalsystem, 78.4%Cardiovascular system and 45% Genitourinary system.
Conclusion: Feedback from students is always very
valuable and should be taken into consideration when determining course content. So, the points that should be emphasized in both curriculum and application courses should be determined within this framework.
Keywords: Anatomy, intership, fourth grade, clinical
20
Canlı Karaciğer Donörlerinde Vasküler ve Biliyer Varyasyonlar Arasında Bir İlişki Var mı?
Is There An Association Between Vascular And Biliary Variations In Living Liver Donors?
Şeker M ¹
¹ Department of Radiology, Faculty of Medicine, Medipol University, İstanbul, Turkey
ÖZET
AMAÇ: Bu çalışmada, biliyer ve vasküler varyasyonların bir
aradalığı incelenerek, varyant safra kanalı anatomisinin, varyant portal ven ve / veya hepatik arter anatomisi ile ilişkili olup olmadığını araştırılmıştır.
YÖNTEM: Kurumumuzda Ocak 2015-Kasım 2019 tarihleri
arasında karaciğer nakli için değerlendirilen donör adaylarının verileri retrospektif olarak incelendi. Donör adaylarında, trifazik BT ve ardından karaciğer bağışını engelleyebilecek herhangi bir bulgu olmadığı sürece, MR kolanjiyografi yapılmıştı. Bu donör adaylarından, hem trifazik BT hem de MR kolanjiyografisi yapılan 196 donör adayı çalışmaya dahil edildi.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen donör adaylarında,
portal ven, hepatik arter ve biliyer kanal varyasyonları sırasıyla % 14,3, % 35,2 ve % 43,4 olarak bulundu. Biliyer kanal varyasyonları, hepatik arter varyasyonu olan adaylarda normal hepatik arter anatomisi olanlara kıyasla, daha sık izlendi (% 56.5'e karşılık % 36.2) ve aralarında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı (p değeri, 0.006). Bunun dışında biliyer kanal varyasyonları ile portal ven varyasyonları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı (p değeri, 0.112).
SONUÇ: Hepatik arter varyasyonlu donör adaylarının
biliyer kanal varyasyonlarına sahip olma olasılığı daha yüksektir. Ancak safra yolu varyasyonları normal hepatik arter anatomisi olan adaylarda da yaygındır. Bu nedenle, biliyer kanal varyasyonlarının varlığı, yalnızca hepatik arter anatomisi hakkındaki bilgilere dayanarak güvenilir bir şekilde tahmin edilemez. Bununla birlikte, varyant hepatik arter anatomisine sahip donör adaylarında, biliyer anatomi, olası varyantlar açısından dikkatlice analiz edilmelidir.
Anahtar Kelimeler: canlı donör, hepatik arter
varyasyonları, karaciğer nakli, portal ven varyasyonları, safra kanalı varyasyonları
ABSTRACT
Objective: In this study the coexistence of biliary and
vascular variants was investigated in order to determine whether variant bile duct anatomy is associated with portal vein and/or hepatic artery anatomy
Material and Methods: The database of donor candidates
who were evaluated for liver transplantation at our institution between January 2015 and November 2019 were retrospectively reviewed. In these candidates triphasic CT and subsequent MR cholangiography were performed unless there were any abnormal findings that might preclude liver donation on CT. Of these, 196 potential donors who underwent both triphasic CT and MR cholangiography were included the study.
Results: Portal vein, hepatic artery and biliary duct
variants were found in 14.3%, 35.2% and 43.4%, of donor candidates included in this study, respectively. The presence of a variant biliary duct was more frequently associated with a variant hepatic artery than with a normal hepatic artery (56.5% vs. 36.2%) and a statistically significant relationship was found (p value, 0.006). By contrast, no statistically significant relationship was found between a variant biliary duct and a variant portal vein (p value, 0.112).
Conclusion: Donor candidates with hepatic artery
variations are more likely to have biliary duct variations. But biliary duct variations are also common in candidates with normal hepatic arterial anatomy. Therefore, presence of biliary duct variations cannot be predicted reliably based on information about a hepatic artery anatomy alone. Neverthless, in donor candidates with variant hepatic artery anatomy, biliary anatomy should be carefully analyzed for possible variants.
Keywords: Hepatic arterial variations; Portal vein
variations; Bile duct variations; living donor; liver transplantation
21
SS-14
Kadavra tahniti için alternatif bir yöntem: polimerizasyon
An Alternative Method for Cadaver Fixation: Polymerization
Güngör Aydın A¹, Adıgüzel E¹
¹Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye
ÖZET
ABSTRACT
AMAÇ: Tıp ve veteriner hekimliği alanında eğitim veya tanı
amacıyla saklanan dokular, organlar ve tüm beden (kadavra) yapıları formaldehit içeren solüsyonlarla tespit edilmekte ve aynı solüsyonlar içinde saklanmaktadır. Ancak bu zararlı maddelerin buharlaşma özelliği nedeni ile bulundukları ortama yayılması söz konusudur. Bu çalışmanın amacı eski tekniklerinin olumsuz yönlerini gideren fiksasyon tekniği geliştirmektir.
YÖNTEM: Doku fiksasyonu için monomerler, biyolojik
yapılara bağlanan formaldehit, polimerizasyon başlatıcı, tampon içeren hidrojel solusyonu hazırlandı. Bir sıçana transkardial perfüzyon uygulandı, daha sonra bu sıçanın organları ve bir adet bütün insan dalağı hidrojel solüsyonunda on gün inkübe edildi. Ardından dokularda polimerizasyonu başlatan işlemler uygulandı.
BULGULAR: Hem sıçan organları hem de insan dalağında
doku polimerize hale gelerek doğal yumuşaklığı ve görünümünün koruduğu izlendi. Ayrıca polimerize olan monomerler aynı anda formaldehit moleküllerini de bağladığı için formaldehit buharlaşması engellendi. Dolayısı ile doku-kadavra ile çalışılması sırasında oluşan formaldehit buharının rahatsız edici etkisi görülmedi. Islak laboratuvar şartları gerektirmeden fikse organların incelenmesi mümkün oldu. Polimerin yumuşak olması nedeni ile diseksiyonun, boşluklara müdahalenin mümkün olduğu görüldü. Yaklaşık bir yıl gibi uzun sürede dahi fikse dokuların açık havaya maruziyetinde kuruma, renk değişikliği gözlenmedi.
SONUÇ: Patent başvurusunu tamamladığımız bu yeni
fiksasyon tekniği ile yapılan fiksasyonun konvansiyonel fiksasyon tekniklerine alternatif olacak özelliklere sahip olduğu, kadavra kullanım şartlarını iyileştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Polimerizasyon tekniği ile fikse edilen kadavraların kullanım süresi uzundur. Ayrıca, bu doku-kadavraları saklama ve kullanma koşullarında çeker ocak, özel havalandırma ve kadavra saklama dolaplarına gerek kalmamaktadır.
Anahtar Kelimeler: fiksasyon, hidrojel, kadavra,
polimerizasyon,
Aim: In the field of medicine and veterinary medicine,
tissues, organs and whole body (cadaver) structures stored for the purpose of education or diagnosis are fixed in formaldehyde-containing solutions and stored in the same solutions. Due to the evaporation properties of these harmful substances are dispersed in the environment. The aim of this study is to develop a fixation method that eliminates the negative aspects of old techniques.
Material & Method: The hydrogel solution contains the
monomers, formaldehyde which crosslinks the biological tissue, polymerization initiator, and salt buffer was prepared for tissue fixation. A rat was transcardially perfused, and then organs of the rat and one human spleen were incubated in the hydrogel solution for ten days. After incubation, processes that initiate polymerization were applied.
Results: Both rat organs and human spleen were
polymerized and they retained their natural softness and appearance. Due to the monomers also covalently links the formaldehyde, evaporation of formaldehyde was
prevented. Therefore, there was no obvious or disturbing smell during working with these tissues. It was possible to examine the fixated organs without necessities to wet laboratory conditions. Because of the softness of the polymerized tissue, it is possible to do dissection and intervene in tissue and body cavity. The fixated tissue colour did not change for approximately one year under outdoor conditions.
Conclusion: This new fixation technique that we have
completed the patent application has alternative properties to the conventional techniques. It has also improved the cadaver usage condition. Tissues that fixated with polymerization technique have a prolonged period of usage time. Moreover, there is no requires fume hood, special ventilation system, and cadaver storage cabinets for storing/using these tissue-cadavers.
22
Yüzün mimik kaslarının 3 boyutlu olarak incelenmesi
A three-dimentional examination of facial mimic muscles
Ülkir M¹, Erçakmak Güneş B¹, Günenç Beşer C¹, Demiryürek D¹
¹Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye
ÖZET
AMAÇ: Yüzün mimik kasları çoğunlukla kemik doku veya
fascia’dan başlayıp, deriye yapışan kaslardır ve etkilerini deriyi çekerek sağlarlar. Bu sayede kişinin ruh halini yansıttıkları için mimik kasları olarak tarif edilirler. Yüzün mimik kasları embriyolojik dönemde ikinci yutak kavsinin mezenşiminden (embriyonik bağ dokusundan) gelişmiştir ve yüz kaslarının siniri olan n. facialis’i de beraberinde getirmiştir. Mimik kasları ağız bölgesinde, burun
bölgesinde, göz bölgesinde, boyunda, kulak çevresinde ve occipitofrontal bölgede lokalize olmuşlardır. Bu kaslar boyutsal olarak yüzde farklı seviyelerde bulunmaktadır. 2015 yılında Amerika’da estetik amaçlı toplam 4,267,038 botulinum toksin tip A uygulaması yapılmıştır. Bu sebeple kas içi enjeksiyon uygulamalarında yüz kaslarının birbiri ile olan ilişkisi ve boyutsal önemi giderek artmıştır.
Bu derlemenin amacı, yüzün mimik kaslarının 3 boyutlu olarak değerlendirmek ve klinik açıdan önemini vurgulamaktır.
YÖNTEM: Literatür taraması ve derlemesi yapıldı. Taze
donmuş bir kadavrada yüzün mimik kasları 3 boyutlu olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Yüzün mimik kasları literatüre uygun olarak
tespite edildi.
SONUÇ: Son zamanlarda estetik amaçlı kas içi enjeksiyon
işlemlerinde artış yaşanmaktadır. Bu nedenle yüz kaslarının 3 boyutlu olarak yerleşiminin ve birbirleri ile olan ilişkilerinin bilinmesi kas içi enjeksiyon
uygulamalarında komplikasyon yaşanmaması için önem arz etmektedir.
Anahtar Kelimeler: Botulinum Toksin Uygulaması, Fascia,
Mimik Kasları, N. Facialis
ABSTRACT
Objectives: The mimic muscles of the face commonly
originate from the bone tissue or fascia and attach to the skin. They provide their effects by pulling the skin. They are named as mimic muscles because they reflect the mood of the person. The mimic muscles of the face are developed from the mesenchyme (embryonic connective tissue) of the second pharyngeal arch during the embryological period and the facial nerve accompany these muscles on their way. Mimic muscles are localized around the mouth, nose, eyes, neck, ear and occipitofrontal region. These muscles are located at different layers of the face. In 2015, a total of 4,267,038 botulinum toxin type A treatments were performed in the United States for aesthetic purposes. Therefore, the relationship between facial muscles and their dimensional importance has increased gradually for intramuscular injection applications.
The aim of this review is to evaluate the facial mimic muscles in three dimensionally and to emphasize their clinical importance.
Methods: Literature scanning and review was performed.
The mimic muscles of the face were evaluated in a fresh frozen cadaver, three dimensionally.
Results: The mimic muscles were evaluated as in the
literature.
Conclusion: Recently, there has been an increase in
intramuscular injection procedures for aesthetic purposes. Therefore, it is important to know the three-dimensional localization of the facial mimic muscles and their relationship with each other in order to avoid complications in course of intramuscular injection applications.
Keywords: Botulinum Toxin Application, Facial Nerve,
