Bir yerli film

b l R Y E « L I F İ L M

Yerli filmler bu sene birbirini takip ediyor ve hepsi de lıaıklan rağbet görüyor. İki halta önce, salon ve cemiyet halatım akset­ tirmeğe fazlaca merak edip çok

fakir düşmüş bir aileyi de kat

kat ve eşyası bol ve ziynetli bir evde yaşatan (Gençlik günahı) nı

seyretmiştim; evvelisi gün de

(Harman sonıı) nu gördüm. Bu, tamamiit köyde geçen, büyük id­ dialara kalkmıyan ve hoş bir film. Hoşluğunun sebeplerindeu oiri de, bir zamandanberryıldızı olan Suz zan Y ak arla patron İsmail Düm-

'TnUnt'den trupun en miitevazi

-itanfocûsu ve oyuncusuna kadar,

bu tulûat tiyatrosunun bütün

mensuplarının rol almış bulunma­ larıdır. Bir tulûat trupunun tek­ mil insanlarını beyaz perde ile böyle b.r nevi ebediyete mazhar olmuş görmek, insanın dudağına İstemeden bir tebessüm getiriyor.. Hattâ, DümbüIHi, pek sevimli bir eşeğin üzerinde o derecede alış­ kın ve tabiî oturuyor ki, bıı şiriu hayvanın bile heyetle biı müna­ sebeti olduğuna, eğer bilmediğim oyunlarda sahnede görünmüyor­ sa patronun . ıllardanberi temsil­ lere onun sırtında gelip gitmek itiyadında bulunduğuna hükmede sim geldi. Filmin senaryosuna ge­ lince, o da trupun, evvelce iki gi­ dişimde de ciddî edalı yegâne rol­ lerinde gördüğüm bir uzvu tara­ fından viicude getirilmiş: Tulûat trupu ve tulûat aktörü deyip geç­ memeli.

Fakat filmdeki şahıslar tru­ pun sanatkârlarından fazla oldu­ ğundan, hariçten de bazıları alın­ mış ve hu meyanda köy güzeli Nadirenin kalbini paylaşamıyan

iki delikanlı Şehir Tiyatrosundan seçilmiş.

Yeni yetişen ve serpilir ser­ pilmez iki delikanlının gönlünü birden esir eden köy dilberi, Su- zan Yakar. Lâkin muhavere es­

nasında başka biri konuşarak

yalnız şarkı, bol şarkı söylüyor. Onun biraz garip, azametli, ga­ yetle gür ve kaidelerin çeıı berini

pervasız aşan, fakat hakikaten

bir çığlık gibi yakıcı bir sesi var­ dır. Hatırlıyorum ki, kendisini ilk önce Ankarada on altı, on yedi sene evvel Hafız Burhanla bera­ ber geldiği zaman dinlemiş ve pek rüzgârlı bir* gecede, bir bah­ çede duyduğum sesinin bu husu­ siyetinden (Muhit) mecmuasında çıkmış bir yazımda bahsetmiştim. Nedense uzun yıllardan sonra, iki üç seneden beri büyük şöhrr ’ e e-

rişen Sazan Yakar, bu filmde

mağrur, muhteris ve mütelıak-

kim lıir edaya sahip. Yeni yetişen bir genç kız değil fakat olgun bir şahsiyet halinde, bilirmiyim ben.

meselâ yıllara rağmen genç ve

güzel kalarak kızının kocasına gönül ^ f ^ n v f T b u uğurda cina­ yetlere sebebiyet veren bir köy

dilberi olarak hakikaten büyük

bir muvaffakiyet elde edebilirdi: Muhakkak kİ, bir şahsiyete malik ve bu şahsiyetin her şeyi küçük bir kızın hüviyetini aşıyor,..

Baştanbaşa köyde geçmekle beraber bize muvaffakiyet dere­ cesi pek meşkûk lehçe taklitleri sunmaktan çekinen bu film neti­ ce itibarile ölçülü ve muvaffak bir eserdir. Daha ciddî lıalk ve memleket eserlerinin bir başlan­ gıcım teşkil etmesi de mümkün­ dür.

<{ £ Nahid #wrı »)HÎK