Bibliyografya
Edebî Yeniliğimiz
Remzi Kitabevi - İstanbul 1937 Fiatı 150 kuruş
İsmail Habib imzasını taşıyan ber e-
ser tabiatile yurdumuzdaki bütün
münevverleri alâkalandıracaktır. Ve Cumhuriyet karileri eminiz ki bu hususta bizimle tamamile mütte - tiktirler. Çünkü her halde onun bu sütunlarda çıkan mütenevvi yazılarını okumuş ve her birinden ayrı bir bakım dan istifadelenmişlerdir.
İsmail Habibin «Edebî Yeniliğimiz» adlı bu eseri bundan evvel mektebler - de okutulmak üzere iki cild halinde intişar etmişti. Fakat kitabın kıymeti onu mekteb çerçevesi haricine de çı - kardı ve bu yüzden eser kısa bir müd det zarfında tükendi. Yeni bir tab’ıııı yapmak lâzım gelince, onu kendi sınıf larında da okutan müellif, eserinin bu gün yalnız program harici değil, hatta edebiyatımız için de saded harici kalan bazı kısımlarını hazfetmeyi, bir kelime ile eserini bugün daha çok istifade edi lir bir şekle getirmeyi düşündü. Ve bu suretle «Edebî Yeniliğimiz» in bu bir cildlik şekli vücud buldu. Her ikisi mu kayese edilirse görülür ki İsmail Habib bunu hazırlarken çok uğraşmıştır.
«Edebî Yeniliğimiz» in bu şekli öte kinin sadece kısalmışı değildir. Çünkü meselâ üç sahifeyi bir sahifeye indir - mek, aralarda zaid sayılabilecek satır ları kaldırmakla olmaz. Fikirde insicam, cümlelerde teselsül lâzımdır. Buna mu vaffakiyet de ancak eski metin üzerin de yeniden yazar gibi uğraşmakla ka bildir.
Kitabın yapraklarını karıştırırken İs mail Habibin uğraştığı, hem de çok uğ raştığı görülüyor. Yalnız talebeye değil, bütün edebiyat müntesiblerine istifade edebilecekleri böyle bir eser vücude ge tirdiği için İsmail Habibi tebrik ederiz. Eserinin başında liselerin son sınıf talebelerde bir hasbıhal yapan İsmail Habib, pek haklı olarak, bakınız ne söy lüyor:
«Hiçbir millette kalemini kudret ya pan hiçbir kimse edebiyatının mazisini bilmeden, halde bir irtifa olamadı. Her kes mekteb sıralarından itibaren bütün mazinin edebiyatındaki güzellikleri e- me eme gıdasını alıyor. Bugünkü lisan, dünün değil, lâkin günün lisanı dünden geldi. Nereye gittiğini bilenler nereden geldiğini bilenlerdir. Bakınız bir takım zeki kalemler var ki, kabiliyetlerine rağmen bodurdur, çünkü yalnız halde kudret almak istiyorlar: Oh, akan bii nehirsen yalnız mansabın değil, mem- bam da olacak.»
Sonra da onlara hitaben: «Kitabı ya - zanm kendilerine kitab yazılanlardan yalnız bir duası var: Hepsini sadece mesleklerinde bir kudret olarak değil, mesleklerine şeref olacak birer kalem sahibi olarak görmek. Sen mesleğinde yüksel, kalemin de mesleğini yükselt - sin. Bu, kıymeti birken birkaç yapmak tır. Gençler, hepiniz vatana birkaç defa kıymetli olunuz» diyor.
İsmail Habibin kendisi de buna bir örnek değil mi?
