Yurtiçinde Yapılan Çalışmalar

Tan ve diğerleri (2013) tarafından yapılan araştırmada üniversite öğrencilerinde cep telefonu bağımlılığı ile yalnızlık arasındaki ilişkiyi inceledikleri çalışmada orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki olduğunu bulmuşlardır. Ayrıca cep telefonu bağımlısı olan grubun bağımlı olmayan gruba göre daha yüksek düzeyde yalnızlık yaşadıkları bulunmuştur.

Erdoğan ve diğerleri (2013) üniversite öğrencileri üzerine yaptıkları çalışmada cep telefonu bağımlılığı ile akademik erteleme davranışı arasında pozitif yönlü orta düzeyde bir ilişki olduğunu bulmuşlardır. Ayrıca çalışmada elde edilen diğer bulguya göre cep telefonu bağımlılığının akademik ertelemeyi etkilediği bulunmuştur.

Şahin ve diğerleri (2013) üniversite öğrencileri üzerinde yaptıkları çalışmada cep telefonu bağımlılığı ile uyku kalitelerini incelemişlerdir. Araştırmanın sonucuna göre üniversite öğrencilerinin cep telefonu bağımlılığı düzeyleri arttıkça uyku kalitelerinin kötüleştiğini bulmuşlardır.

Şar (2013) yaptığı çalışmada ergenlerde mobil telefon bağımlılığı ile yalnızlıklarını incelemiş ve yalnızlık ile mobil telefon bağımlılığı arasında pozitif yönde, yalnızlık ile

telefon kullanma süresi arasında negatif yönlü bir korelasyon olduğunu bulmuştur.

Çağan ve diğerleri (2014) üniversite öğrencileriyle yapmış oldukları çalışmada problemli cep telefonu kullanımı ile akademik başarı arasında negatif yönlü bir ilişkinin olduğunu bulmuşlardır. Araştırmadan elde edilen diğer bulguda ise problemli cep telefonu kullanımı ile depresyon arasında pozitif yönlü bir ilişkinin olduğunu bulmuşlardır.

Çetin ve diğerleri (2015) tarafından yapılan çalışmada ergenlerde akademik erteleme davranışı ile problemli cep telefonu kullanımı arasındaki ilişkide internet bağımlılığının aracı rolünü incelemişlerdir. Çalışmada problemli cep telefonu kullanımın akademik ertelemeyi etkilediği ve akademik erteleme ile problemli cep telefonu kullanımı arasındaki ilişkide internet bağımlılığının aracılık ettiği bulunmuştur.

Yılmaz ve diğerleri (2015) yaptıkları çalışmada ergenlerde problemli cep telefonu kullanımı ile sosyal kaygı arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Araştırmanın sonucuna göre ergenlerde problemli cep telefonu kullanımı ile sosyal kaygı arasında orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki olduğunu bulmuşlardır.

Yıldırım, Sumuer, Adnan ve Yıldırım (2015) Türkiye’deki genç yetişkinlerde nomofobi (cep telefonu ile bağlantının kesilme korkusu) yaygınlığını araştırdıkları çalışmada katılımcıların % 42.6’sının nomofobik olduğunu belirlemişlerdir.

Öz, Arslantaş, Buğrul, Koyuncu ve Ünsal (2015) yaptıkları çalışmada ortaöğretim öğrencilerinde problemli cep telefonu kullanımı ile uyku kalitelerini incelemişlerdir. Araştırma sonucuna göre, uyku kalitesinin problemli cep telefonu kullanımı arttıkça azaldığını bulmuşlardır. Ayrıca sigara içenlerde, kulaklık kullananlarda ve sık sık cep telefonunu değiştirenlerde daha yüksek düzeyde problemli cep telefonu kullanımlarının olduğunu belirlemişlerdir.

Enez-Darçın ve diğerleri (2016) yapmış oldukları çalışmada üniversite öğrencilerinin akıllı cep telefonu bağımlılıklarının sosyal kaygı ve yalnızlıkla ilişkini incelemişlerdir. Elde edilen veriler üzerinden yapılan analiz sonuçlarına göre sosyal kaygı akıllı cep telefonu bağımlılığını istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yordarken yalnızlığın yordamadığını bulmuşlardır.

Doğan ve İlçin-Tosun (2016) liseye devam eden öğrenciler üzerinde yapmış oldukları çalışmada öğrencilerin sosyal kaygı, sosyal ağ siteleri kullanımları ve akıllı telefonun problemli kullanımları arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Araştırmadan elde ettikleri bulguya göre öğrencilerin sosyal kaygı düzeyleri arttıkça sosyal ağ kullanımlarının ve problemli akıllı telefon kullanımlarının arttığını bulmuşlardır.

Gökçearslan, Kuşkaya-Mumcu, Haşlaman ve Demiraslan-Çevik (2016) üniversite öğrencileri üzerinde yürüttükleri çalışmada verilerden elde ettikleri analiz sonuçlarına göre cep telefonu kullanım süresi ile sanal aylaklığın akıllı cep telefonu bağımlılığını pozitif yönlü yordarken, öz düzenleme becerisinin negatif yönde yordadığını bulmuşlardır.

Kumcağız ve Yüksel (2016) yapmış oldukları çalışmada akıllı cep telefonu bağımlılığı ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkiyi öğretmen adaylarından elde ettikleri veriler üzerinden incelemişlerdir. Araştımadan elde edilen bulguya göre öğrencilerin psikolojik iyi oluşlarıyla akıllı cep telefonu bağımlılıkları arasında negatif yönlü düşük düzeyde bir ilişki bulmuşlardır.

Aktaş ve Yılmaz (2017) yapmış oldukları çalışmada üniversite öğrencilerinin akıllı cep telefonu bağımlılıkları ile yalnızlık ve utangaçlık arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre yalnızlık ve utangaçlığın üniversite öğrencilerinin akıllı cep telefonu bağımlılıklarını istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yordadığı sonucuna varmışlardır.

Çakır ve Oğuz (2017) kamu ve özel liselerde okuyan lise öğrencileri üzerinde gerçekleştirdikleri araştırmada, lise öğrencilerinin akıllı cep telefon bağımlılıkları ile yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemişlerdir. Araştırmadan elde ettikleri bulguya göre yalnızlık değişkeni ile akıllı cep telefonu bağımlılığı arasında orta düzeyde bir ilişki bulmuşlardır.

Kutlu ve Pamuk (2017) yapmış oldukları çalışmada üniversite öğrencilerin cep telefonlarını problemli kullanma davranışlarında kişilik faktörlerinin yordayıcı rolünün olup olmadığını incelemişlerdir. Toplanan veriler üzerinden elde ettikleri bulguya göre üniversite öğrencilerin cep telefonlarını problemli kullanma davranışlarını, sorumluluk ve duygusal denge faktörlerinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yordadıklarını

bulmuşlardır.

Akıllı cep telefonu problemli kullanımına ilişkin yurtiçinde yapılan diğer çalışmalarda ise araştırmacılar cep telefonunun problemli kullanımına ilişkin ölçek geliştirme ve ölçek uyarlama çalışmaları yaptıkları görülmektedir. Türkiye’de cep telefonunun problemli kullanımına ilişkin geliştirilen ve uyarlanan ölçekler Tablo 1’de gösterilmiştir.

Tablo 1. Türkiye’de Cep Telefonunun Problemli Kullanımına İlişkin Geliştirilen ve Uyarlanan Ölçekler

No Ölçek Adı Uyarlama-_Geliştirme Yazarlar Boyutlar Madde _Sayısı Uygulama _{yapılan grup} 1 Problemli Mobil Telefon Kullanım Ölçeği Uyarlama Şar ve Işıklar (2012) Tek boyut 27 Üniversite 2 Problemli Cep Telefonu _{Kullanım Ölçeği} Geliştirme

Güzeller ve Coşguner (2012)

Üç boyut 18 Ergenler

3 Akıllı Telefon _{Bağımlılığı Ölçeği} Uyarlama Demirci ve ark. (2014) Yedi boyut 33 Üniversite 4 Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Formu

Uyarlama Akın ve ark. (2014)

Tek

boyut 10 Ergenler 5 Cep Telefonu Problemli _{Kullanım (Pu) Ölçeği} Uyarlama Tekin ve ark.

(2014) Üç boyut 20 Üniversite 6

Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeğinin

Kısa Formu Uyarlama

Noyan ve ark. (2015)

Tek

boyut 10 Üniversite 7 Akıllı Telefon _{Bağımlılığı Ölçeği} Geliştirme Şar, Ayas ve

Horzum (2015) Dört

boyut 30 Ergenler 8 Problemli Cep Telefonu _{Kullanım Ölçeği} Geliştirme Pamuk ve Atli

(2016)

Dört

boyut 26 Üniversite 9 Akıllı Telefon _{Bağımlılığı Ölçeği} Uyarlama

Şata, Çelik, Ertürk ve Taş (2016)

Altı

boyut 33 Ergenler 10 Cep Telefonu _{Bağımlılığı Ölçeği} Uyarlama Fırat ve Balcı-_{Çelik (2017)} Üç boyut 22 Ergenler