• Sonuç bulunamadı

1. BÖLÜM: GİRİŞ

2.7. İlgili Araştırmalar

2.7.2. Yurtdışı İlgili Araştırmalar

Uzaktan öğrenme ortamlarında videonun eğitsel olarak sağladığı avantajları gösteren zengin bir araştırma literatürü vardır. Enbody ve Severance (1998), Michigan State University’de temel amacı, eğitsel bir video kullanarak uzaktan eğitime insani bir boyut eklemek olan bir proje yapmıştır. Proje aktiviteleri sonuçları, video teknolojisi kullanımının, uzaktan eğitimi, geleneksel yüz yüze bir öğrenme ortamına benzeyen bir ortamda web aracılığıyla gerçekleştirdiğini göstermektedir.

Kalow (1999), tarafından yapılan araştırmada web destekli öğrenmenin öğrencilerin performansında bir etkisi olup olmadığını belirlemek ve web destekli öğrenmenin öğrenci üzerindeki algılamalarını analiz etmek amaçlanmıştır. Uygulama Drake Üniversitesi’nde öğretilen insan gelişimi kurslarında yapılmıştır. Araştırmada kayda değer bir farklılığın varlığını tespit etmek için değişkenlik tek faktör analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma öğrenci performansı ve öğrenme bakımından web destekli öğrenmenin uygulanabilir bir seçenek olduğunu göstermiştir. Web destekli uygulama performansının geleneksel ve yüz yüze eğitim yapan sınıflarındaki performanstan daha iyi olduğu sonucuna varılmıştır.

La Rose ve Whitten (2000) tarafından eğitsel içeriğin yazı-destekli, ses veya video ile iletildiği farklı ortamların karşılaştırıldığı bir çalışmada asenkron videoyu ders anlatımına dahil eden eğitmenlerin; daha rahat bir duruş sergiledikleri, sessiz işaretleri (jest ve mimikler) kullandıkları belirtilmiştir. Yazı-destekli online derste sağlanması kolay olmayan, öğrencilerin eğitmenle yakınlık düzeyinin artması sağlanmıştır. Ayrıca ilgili bazı çalışmalarda, öğrencilerin online eğitimde video kullanımında heyecanlı oldukları gözlemlenmiştir.

Moore ve Kearsley (2005)’e tarafından videonun ilgi çekmek, ilgiyi sürdürmek ve eğitsel içeriği iletmek için güçlü bir ortam olduğu vurgulanmıştır. Araştırma bulgularına göre eğitsel video özellikle tutumsal ve duygusal öğrenme boyutlarında etkilidir, ayrıca dinamik ve dolaylı öğrenme deneyimleri de sağlamaktadır.

Motteram ve Forrester (2005), Manchester Üniversitesi’nde uzaktan eğitim derslerindeki öğrencilerin online öğrenme deneyimlerini değerlendiren bir çalışma yapmıştır. Araştırma hedeflerinden biri, online derslerdeki eğitmen rolünü ve insani unsurları değerlendirmektir. Öğrenciler mevcut eğitsel medya ile beraber online video klip kayıtlarını izlemişlerdir. Nitel bulgular, video kullanımının, programa insani boyut ve yüz yüze geleneksel unsur kattığını ve öğrencilerin bu uygulamayı benimsediklerini göstermektedir. Bu araştırmada öğrencilerin online dersteki eğitsel gereksinimlerinin daha büyük bir kısmının karşılandığı, bu sebeple de eğitmenlerin öğrenme sürecini geliştirmek için teknoloji kullanımını maksimum hale getirmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.

Smith vd. (2005)’na göre, eğitimde akıllı tahta kullanımı, öğretimi zenginleştiren ve öğrenmeyi destekleyen bir araç olarak iki kategoride ele alınmalıdır. Buna göre akıllı tahta, esnekliği ve çok yönlü kullanımı, çoklu ortam sunumu, verimliliği, ders kaynaklarının geliştirilmesini ve planlamayı desteklemesi, teknoloji yetkinliğini geliştirmesi ve derslerde etkileşime ve katılıma imkân vermesi yönüyle öğretimi zenginleştiren, öğrencileri motive etmesi ve çoklu ortam sunumu yönüyle de öğrenimi destekleyen bir araçtır.

Allam (2006), hareketli görüntülerin öğrenci motivasyonuna olumlu katkısının yanı sıra onlara bir arada çalışma, araştırma ve sorun çözme becerileri kazandırdığını vurgulamıştır.

Zhang vd. (2006), etkileşimli videoların öğrencilerin öğrenme ürünlerine ve öğrenme doyum düzeylerine etkisini araştırdığı deneysel çalışmada, 1) etkileşimli videolu bir e-öğrenme ortamı, 2) etkileşimsiz videolu bir e-öğrenme ortamı, 3) öğretimsel video olmayan bir e-öğrenme ortamı ve 4) geleneksel sınıf ortamını ele almıştır. Çalışma sonuçlarına göre, etkileşimli videolu e-öğrenme ortamındaki grup diğer ortamda yer alan öğrenci gruplarına göre daha iyi öğrenme performansı ve yüksek düzeyde öğrenme doyumu göstermişlerdir. Bulgular, eğitsel etkileşimli video ile e-öğrenme ortamının birleştirilmesinin önemli olduğunu göstermektedir.

Boster vd. (2007), altıncı ve sekizinci sınıf öğrencileri ile yaptıkları araştırmada, akan videoların matematik başarısını etkisi incelemiştir. Matematik dersinde akan videoları izleyen gruplar ile izlemeyen grupların matematik başarılarının karşılaştırıldığı araştırmaya 2134 altıncı sınıf öğrenci ve 885 sekizinci sınıf öğrencisi katılmıştır. Deneysel araştırmanın sonuçlarına göre akan video ile eğitim gören altıncı sınıf ve sekizinci sınıf öğrencileri, normal eğitim alan öğrencilere göre anlamlı derecede daha iyi performans göstermişlerdir.

Bonnington vd. (2007), tablet teknolojisi ve görüntü yakalama programı ile kaydedilen video derslerin matematik ve istatistik derslerinde kullanımı ile ilgili yürüttükleri araştırmada, bu teknolojiler hakkında öğrenci ve öğretim elemanlarının görüşlerine başvurmuşlardır. Bu çalışmalarında, görüntü yakalamaya dayalı bir yazılım kullanarak sınıf içinde anlatılan dersler, öğretmenin sesi ve tablet bilgisayardaki hareketli el yazıları ile kaydedilmiştir ve daha sonra web ortamına konulmuştur. Video dersler, Web hizmetinden yararlanamayan öğrencilere de CD olarak verilmiştir. Çalışmanın başlangıcında sorunlar yaşanmasına rağmen, sonuç̧ olarak bu teknolojilerin öğrencilerin öğrenme yaşantılarını büyük ölçüde desteklediği ve bu teknolojilerin geliştirilmesine devam edilmesi gerektiği belirtilmektedir.

Brooks (2008), matematik dersinde anlattıklarını tablet bilgisayarı aracılığı ile video ders olarak kaydedip daha sonra bir öğrenme yönetim sistemine aktarmıştır.

Araştırmacı, bu tür derslerin öğrencilerinin derste anlatılan kavramları daha iyi anlamalarını sağladığını, bu tür video dersler sayesinde öğrenciler bilgiyi geri getirmelerinin arttığını belirtmiştir. Araştırmanın sonucunda, adım adım anlatılan konuların öğrencilerin dersi daha iyi kavramalarına ve öğrencilerinin bilgiyi geri getirmelerine yardımcı olduğu belirlenmiştir.

Willmott vd. (2012), öğrenci merkezli öğretim aktivitelerinde kullanılan videoların motivasyona olumlu etkileri olduğunu, kaliteli öğrenme deneyimlerini artırdığını, ayrıntılı öğrenme sağladığını ve öğrenene kendi hızı ve programı dahilinde öğrenme imkânı sunduğunu gözlemlemiştir.

Kısaca, etkileşim, içerik ve öğrenme sınırlılıkları olan uzaktan öğrenme ortamlarında video kullanımının eğitsel olarak sağladığı avantajlar vardır. Video klipler içeren dersler, yazı-destekli bir öğrenme ortamına nazaran, online öğrencilerin öğrenmesine ek boyutlar sağlar. Video; sesli, görsel ve hareketli eğitsel mesajlar iletebilir ve online dersteki eğitmenin fiziksel eksikliğini telafi edebilir. Eğitmeni duyma ve görme imkânı online öğrencilerin öğrenme deneyiminde kayıp unsurlardır. Bu nedenle, uzaktan öğrenme ortamlarına video eklenerek öğrencilerin öğretilen

faaliyetleri gerçekten algılamalarını ve öğrenme motivasyonları

artırılabilmektedir(Ataş, 2017). Yurt dışında yapılan çalışmalar incelendiğinde, uzaktan eğitimde video kullanımının ve web destekli matematik öğretiminin öğrenen açısından beğenildiği söylenilebilir. Ancak tablet teknolojisi ve görüntü yakalama programı ile kaydedilen video derslerle ilgili pek çalışma olmadığından bahsedilebilir.

Benzer Belgeler