• Sonuç bulunamadı

VI. Ammâr b Yâsir’in Hayatı ve Yaşadığı Dönem

1.1. Rivayetin Sened Açısından Tahlili

1.1.1. Birinci Grup Rivayetler

1.1.1.26. Yirmi Altıncı Rivayet

دايز نب نمحرلا دبع نع شمعلأا انثدح لاق ةيواعم وبأ انثدح لاق دمحم نب الله دبع انربخأ

ورمع نب الله دبع لاق ثراحلا نب الله دبع نع

هوحن

812 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, II/507, no: 2080. 813 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, II/506, no: 2080. 814 Ukaylî, ed -Du’afâu’l-Kebîr, I/200, no: 244. 815 İbn Hibbân, Kitâbu’s-Sikât, VI/145. 816 Zehebî, Tezkiratu’l-Huffâz, I/271, no: 257. 817 İbn Hacer, Takrîbu’t-Tehzîb, s. 139, no: 916. 818 Hatîb el-Bağdâdî, Târîhu Bağdâd, IV/308, no: 1498. 819 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XXVI/308, no: 5554. 820 Hatîb el-Bağdâdî, Târîhu Bağdâd, IV/310, no: 1498. 821 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XXVI/308, no: 5554. 822 Hatîb el-Bağdâdî, Târîhu Bağdâd, IV/310, no: 1498. 823 İbn Hibbân, Kitâbu’s-Sikât, IX/111.

824 Dârakutnî, Ebu’l-Hasan Ali b. Ömer, el-‘İlelü’l-Vâride fi’l-Ehâdîsi’n-Nebeviyye, Dâru Taybe, (I-

XVI, thk. Mahfûzurrahman Zeynullah es-Silefî, I. Bsk.), Riyad, 1415/1994, X/137.

825 Zehebî, el-Kâşif, II/212, no: 5120.

Nesâî, ← Abdullah b. Muhammed ← Ebû Muâviye ← A’meş ← Abdurrahman b. Ziyâd ← Abdullah b. el-Hâris ← Abdullah b. Amr isnâdıyla bir önceki rivayetin benzerini nakletmiştir827.

Hadisin senedindeki raviler:

Abdullah b. Amr (65): Sahabidir.

Abdullah b. el-Hâris (84) b. Nevfel b. Abdülmüttalib isimli ravinin künyesi

Ebû Muhammed, lakabı Bebbeh828, nisbesi el-Hâşimî’dir829. Hz. Peygamber (sav.)

döneminde doğmuş, H. 84 senesinde vefat etmiştir830. Abdullah b. Amr, babası Hâris

b. Nevfel, Abdullah b. Abbâs Hz. Ömer, Hz. Ali ve Hz. Osman’dan hadis rivayet etmiş; ondan da Abdurrahman b. Ziyâd (İbn Ebî Ziyâd), oğulları İshak ile Ubeydullah rivayette bulunmuştur831.

Ravi hakkında İbn Sa’d, sika kesîru’l-hadîs832, Ali b. el-Medînî, Nesâî833, Yahya

b. Maîn ve Ebû Zur’a er-Râzî sika834, İclî tabiî, sika835 değerlendirmesini yapmış, İbn

Hibbân Sikât’ında zikretmiştir836. İbn Abdilberr sika olduğunda ittifak vardır837 demiş,

Zehebî, Hâşimoğulları’nın büyüklerindendi, ilmi ve önderliği ile halife olabilecek biriydi838 yorumunu yapmıştır.

Ravinin sika olduğu konusunda ittifak vardır.

Abdurrahman b. Ziyâd. A’meş (148)839.

Ebû Muâviye (113-195) künyesiyle tanınan ravini adı Muhammed b. Hâzim,

lakabı ed-Darîr840, nisbesi et-Temîmî, es-Sa’dî, el-Kûfî’dir841. H. 113 senesinde

doğmuş842, dört veya sekiz yaşında gözlerini kaybetmiş843, H. 195 yılında Kûfe’de vefat

827 Nesâî, es-Sünenü’l-Kübrâ, Hasâis, 46, VII/469, h. no: 8499. 828 İbn Sa’d, et-Tabakât, V/17-18, no: 210.

829 Buhârî, et-Târîhu’l-Kebîr, V/63, no: 155. 830 Hatîb el-Bağdâdî, Târîhu Bağdâd, I/580-581. 831 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XIV/397-398, no: 3216. 832 İbn Sa’d, et-Tabakât, V/18, no: 210.

833 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XIV/398, no: 3216.

834 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, V/30-31, no: 136. 835 İclî, Ma’rifetü’s-Sikât, II/25, no: 868.

836 İbn Hibbân, Kitâbu’s-Sikât, V/9.

837 İbn Hacer, Takrîbu’t-Tehzîb, s. 299, no: 3265. 838 Zehebî, Siyeru A’lâmi’n-Nübelâ, III/531, no: 135.

839 Bu raviler 1. grup rivayetlerin yirmi beşinci rivayetinde tanıtılmış olup sikadır. 840 İbn Sa’d, et-Tabakât, VI/364, no: 2720.

841 Buhârî, et-Târîhu’l-Kebîr, I/74, no: 191. 842 Buhârî, et-Târîhu’l-Kebîr, I/74, no: 191.

etmiştir844. Süleyman el-A’meş, Şu’be b. el-Haccâc ve Âsım el-Ahvel’den hadis rivayet

etmiş845; ondan da Ahmed b. Hanbel, Abdullah b. Muhammed ed-Da’îf ve İshak b.

Râhûye rivayette bulunmuştur846.

İbn Sa’d onun hakkında sika, kesîru’l-hadîs, tedlîs yapar, Mürciî’dir demiş847,

Yahya b. Maîn, A’meş’ten rivayet hususunda sana kim daha sevimli sorusuna Ebû Muâviye şeklinde cevap vermiştir848. Ahmed b. Hanbel A’meş’ten naklettiği rivayetler

dışında muztaribdir, onları iyi ezberlememiştir değerlendirmesini yapmış849, Buhârî

Sahîh’inde ondan hadis nakletmiştir850. Raviyi, İclî sika, Mürciî851, Ebû Hâtim er-Râzî,

A’meş’ten rivayet konusunda Sevrî’den sonra insanların en sağlamı852, İbn Hibbân

hâfız, mutkin ancak Mürciî853, Zehebî hâfız, A’meş’ten naklettiği rivayetlerde sebt,

Mürciî854 olarak tavsîf etmiştir. İbn Hacer sikadır, A’meş’in hadislerini en iyi bilen

kişidir, başkalarından aldığı hadislerde bazen hata yapar, Mürciî olmakla ithâm edilmiştir855 ifadesini kullanmıştır. Ravinin tedlîs yaptığı da ilgili eserlerde

belirtilmiştir856.

Yapılan değerlendirmelerden ravinin Mürciî olmakla beraber tedlis yaptığı ancak A’meş’ten rivayet ettiği hadislerde sika olduğu anlaşılmaktadır.

Abdullah b. Muhammed b. Yahya isimli ravinin künyesi Ebû Abdullah, nisbesi

et-Tarasûsî’dir. Zayıf lakabıyla tanınır ancak bu lakap hadis rivayetinde değil bedenen zayıflığını ifade etmek için kullanılmıştır. Ebû Muâviye Muhammed b. Hâzim ed-

Darîr, Süfyân b. Uyeyne ve Müsedded b. Müserhed’den hadis rivayet etmiş; ondan da Nesâî, Ebû Dâvûdve İbrahim b. Muhammed el-Müeddib rivayette bulunmuştur857.

844 İbn Sa’d, et-Tabakât, VI/364, no: 2720. 845 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XXV/124, no: 5173. 846 Mizzî, Tehzîbu’l-Kemâl, XXV/125-126, no: 5173. 847 İbn Sa’d, et-Tabakât, VI/364, no: 2720.

848 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, VII/248, no: 1360. 849 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, VII/247, no: 1360. 850 Bâcî, et-Ta’dîl ve’t-Tecrîh, II/685, no: 481.

851 İclî, Ma’rifetü’s-Sikât, II/236, no: 1589.

852 İbn Ebî Hâtim, el-Cerh ve’t-Ta’dîl, VII/248, no: 1360. 853 İbn Hibbân, Kitâbu’s-Sikât, VII/441-442.

854 Zehebî, el-Kâşif, II/167, no: 3816.

855 İbn Hacer, Takrîbu’t-Tehzîb, s. 475, no: 5841.

856 Sıbtu İbnü’l-Acemî, et-Tebyîn li Esmâi’l-Müdellisîn, s. 50, no: 63; Ebû Zür’a el-Irâkî, Kitâbu’l- Müdellisîn, s. 83, no: 53; İbn Hacer, Tabakâtü’l-Müdellisîn, s. 36, no: 61.

Ebû Hâtim er-Râzî onun hakkında sadûk demiş858, Nesâî sika859, şeyh, sâlih

olduğunu zayıf lakabının ise çok ibadet ettiği için kendisine verildiğini söylemiştir860.

İbn Hibbân Sikât’ında zikretmiş861, İbn Hacer sika değerlendirmesini yapmıştır862.

Verilen bilgiler ışığında ravinin sika olduğunu söylemek mümkündür.

Kaynaklarda nakledilen bilgilerde raviler arasında muasarâtın yanısıra hoca talebe ilişkisinin de gerçekleştiği görülmektedir. Ayrıca ravilerin tamamı sikadır. Dolayısıyla hadisin senedi muttasıl ve sahîhtir.

Benzer Belgeler