Yapılan inceleme sonucunda Türkiye Türkçesinin aldığı sözcükleri büyük oranda kendi ses ve Ģekil özelliklerine göre değiĢtirdiği tespit edilmiĢtir Bu durum

Türkçesin yapısının sağlamlığının ve kalıcılığının bir göstergesidir.

Sonuç olarak TDK.‟nın 2005 yılında yayınladığı Türkçe Sözlük‟ün 10. baskısında bulunan 63.818 sözcük arasından belirlenen toplam 15.333 alıntı sözcüğün coğrafi olarak doğu dilleri arasında saydığımız 8.991‟i ses bilimsel bir incelemeye tabi tutulmuĢtur. Ġncelememizde alıntı sözcüklerin Türkçenin ses yapısına uydurulurken en aktif ses olayının ünlü kısalması, en pasif ses olayının da ünsüz aykırılaĢması olduğu sonucuna varılmıĢtır.

KAYNAKLAR

AKSAN, Doğan. (1977). “Köktürkçeden Bugüne, Türkçede Ödünçlemeler Üzerinde Bir Sözcük Ġstatistiği AraĢtırması” Türk Dili, No.303. s. 344-347. Ankara.

AKSAN, Doğan. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim (Cilt II). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

ALKAYA, Ercan. (2008a). Sibirya Tatar Türkçesi. Ankara. Turkish Studies Publication.

ALKAYA, Ercan. (2008b). “Sibirya Tatar Türkçesindeki Uzun Ünlüler Üzerine Bir Değerlendirme” Turkish Studies / Türkoloji AraĢtırmaları (Fahrettin Kırzıoğlu Armağanı). Volume 3/4 Summer. s. 19-42.

BANGUOĞLU, Tahsin. (1958) “KâĢgari‟den Notlar I: Uygurlar ve Uygurca Üzerine” Türk Dili AraĢtırmaları Yıllığı (Belleten–1958), Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları, s. 87-113.

BANGUOĞLU, Tahsin. (2007) Türkçenin Grameri. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

BAġDAġ, Cahit. (2007). “Türkiye Türkçesinde Aslî Uzunluk Belirtileri” Turkish Studies / Türkoloji AraĢtırmaları (Osman Nedim Tuna Armağanı). Volume 2/2 Spring. s. 89-101.

BAZĠN, Luiz. (1998). “Türk Dillerinin MüĢterek Tarafları ve Temâyülleri” Tarihî Türk ġiveleri. (15–28). (Çev: Mehmet Akalın). Ankara. Türk Kültürünü AraĢtırma Enstitüsü Yayınları.

BURAN, Ahmet ve ALKAYA, Ercan. (2007). ÇağdaĢ Türk Lehçeleri. Ankara. Akçağ Yayınları.

BURAN, Ahmet. (2008a). “Yabancı Diller KarĢısında Türkçe” Makaleler. (Ed. M. Dursun Erdem) (Yay. Haz. Ercan Alkaya, Süleyman Kaan Yalçın, Murat ġengül) Ankara: Turkish Studies Publication, Series V. s.165-169.

BURAN, Ahmet, (2008b.) “ÇağdaĢ Türk Yazı Dillerinde ve Türkiye Türkçesi Ağızlarında Ġkincil Uzun Ünlüler” Makaleler, (Ed. M. Dursun Erdem), (Yay. Haz. Ercan Alkaya, Süleyman Kaan Yalçın, Murat ġengül), Turkish Studies Publication, Series V. s. 288-305.

CAFEROĞLU, Ahmet, (1984). Türk Dili Tarihi. Ġstanbul. Enderun Kitabevi Yayınları.

CHOĠ, Hyojoung. (1992). Oğuz Grubu Türk Lehçelerinin KarĢılaĢtırmalı Ses Bilgisi. Ankara. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı YayımlanmamıĢ Doktora Tezi.

CLAUSON, Sir Gerard, (1966) “Eski Türkçe Üzerine Üç Not”, (çev: Ahmet Levendoğlu), Türk Dili AraĢtırmaları Yıllığı-Belleten-1966, Ankara, Türk Dil Kurumu Yayınları.

COġKUN, Volkan. (2008). Türkçenin Ses Bilgisi. Ġstanbul. IQ Yayınları.

DEMĠR, Nurettin ve Yılmaz Emine. (2009). Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım, Ġstanbul. Nobel Yayın Dağıtım.

DEMĠR, Nurettin ve Yılmaz Emine. (2003). Türk Dili El Kitabı, Ankara. Grafiker Yayınları.

DEVELĠOĞLU, Ferit. (1970). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara. DoğuĢ Matbaası.

DURMUġ, Oğuzhan. (2004). “Alıntı Kelimeler Bakımından Türkçe Sözlük”. A. Ü. Türkiyat AraĢtırmaları Enstitüsü Dergisi S.26 s.1-20. Erzurum.

ECKMANN, János. (1955) Türkçede D,T ve N Seslerinin Türemesi, TDAY Belleten 1955. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

ECKMANN, Janos. (2005). Çağatayca El Kitabı, (Yayıma Hazırlayan: Günay Karaağaç). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

EKER, Süer. (2006). ÇağdaĢ Türk Dili. Ankara. Grafiker Yayınları.

ERCĠLASUN, Ahmet Bican. (1997). Türk Dünyası Üzerine Ġncelemeler. Ankara. Akçağ Yayınları.

ERCĠLASUN, Ahmet Bican. (2005). BaĢlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi. Ankara. Akçağ Yayınları.

ERDEM, Mehmet Dursun ve GÜL Münteha. (2006). “Kapalı e (ė) Sesi Bağlamında Eski Anadolu Türkçesi-Anadolu Ağızları ĠliĢkisi” Karadeniz AraĢtırmaları (Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu Ġncelemeleri Dergisi). Çorum. Odes Basım ve Yayıncılık LTD. Sayı: 11, s. 111–148.

ERDEM, Mehmet Dursun. (2003). “Anadolu Ağızlarında Görülen Birincil Ünlü Uzunlukları Üzerine”. Journal Of Turkish Studies (Türklük Bilgisi AraĢtırmaları) (Kaf Dağının Ötesine Varmak Festschrift Ġn Honor Of Günay Kut). (Editör: ġinasi Tekin ve Gönül Alpay Tekin).

GABAĠN, A. Von. (2003). Eski Türkçenin Grameri. (çev. Mehmet Akalın). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

GÜLENSOY, Tuncer ve BURAN Ahmet. (1994). Elazığ Yöresi Ağızlarından Derlemeler-1. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

GÜLENSOY, Tuncer. (2000). Türkçe El Kitabı. Ankara. Akçağ Yayınları.

HACIEMĠNOĞLU, Necmettin. (1977). Harezm Türkçesi ve Grameri. Ġstanbul. Ġstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.

ĠLHAN, Nadir. (2007). “Türk Dilinde Ünsüz DüĢmesi, Nedenleri, Türleri” Uluslararası Türklük Bilgisi Sempozyumu‟nda sunulan bildiri. 25–27 Nisan. Erzurum Atatürk Üniversitesi.

KARAAĞAÇ, Günay (2009). Dil, Tarih ve Ġnsan. Ġstanbul. Kesit Yayınları.

KarĢılaĢtırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü I. (1991). Ankara. T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.

KILIÇ, Filiz. (1997). Aral-Hazar Grubu Kıpçak Türk Lehçelerinin KarĢılaĢtırmalı Ses Bilgisi. Ankara. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ÇağdaĢ Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi.

KORKMAZ, Zeynep. (1995). “Eski Anadolu Türkçesinde Aslî Ünlü (Vocal) Uzunlukları” Türk Dili Üzerine AraĢtırmalar (Birinci Cilt). (443–458). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

KORKMAZ, Zeynep. (2007). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

KORKMAZ, Zeynep. (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (ġekil Bilgisi). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

KARAHAN, Leyla. (1996). Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

ÖZKAN, Mustafa, (2000).Türk Dilinin GeliĢme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi. Ġstanbul. Filiz Kitabevi.

TEKĠN, Talat ve ÖLMEZ, Mehmet. (1999). Türk Dilleri (GiriĢ). Ġstanbul, Simurg Yayınları.

TEKĠN, Talat. (1995). Türk Dilinde Birincil Uzun Ünlüler. Ankara. Simurg Yayınları.

TEKĠN, Talat, (2003). “Altay Dilleri Teorisi” Makaleler 1/Altayistik. (Haz. Emine Yılmaz ve Nurettin Demir). s. 73-86, Ankara. Grafiker Yayınları.

TELLĠOĞLU, Ġbrahim. (2004). Osmanlı Hâkimiyetine Kadar Doğu Karadenizde Türkler. Trabzon. Serander Yayınları.

TEMĠR, Ahmet. (1992). “Ural- Altay ve Altay Dilleri” Türk Dünyası El Kitabı, II. Cilt (Dil-Kültür-Sanat), Ankara. Türk Kültürünü AraĢtırma Enstitüsü Yayınları, s. 3-7.

TĠMURTAġ, Faruk Kadri. (2005). Eski Türkiye Türkçesi. Ankara. Akçağ Yayınları,

TUNA, Osman Nedim. (1988). “Köktürk Yazılı Belgelerinde ve Uygurcada Uzun Vokaller” Türk Dili AraĢtırmaları Yıllığı (Belleten–1960). Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları. s. 213-282.

TÜRK DĠL KURUMU. (2005). Türkçe Sözlük. Ankara. Türk Dil Kurumu Yayınları.

TÜRK, Vahit. (2003). “Türkçede Ön Seste Ünlü DüĢmesi (Aphaeresis-Aphesis) Örnekleri” Türk Dili AraĢtırmaları Yıllığı-Belleten C: I-II, S: 44, s. 223-233.

ÜSTÜNER, Ahat. (2003). Türkçede PekiĢtirme. Elazığ. Fırat Üniversitesi Yayınları.

YALÇIN, Süleyman Kaan. (2009). ÇağdaĢ Türk Lehçelerinde Ünlüler. Elazığ. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı YayımlanmamıĢ Doktora Tezi.

YALÇIN, Süleyman Kaan. (2010). “Türkçede ArtdamaksılaĢma Olayının Birincil Uzun Ünlülerle Ġlgisi Üzerine Bir Değerlendirme.” Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 4/8 Fall 2009 (Prof. Dr. Ahmet Buran Armağanı). s. 2340-2357.

YALÇIN, Süleyman Kaan. (2008). “Rusya‟da YaĢayan Türklerin KonuĢma Dillerinin Yazı Diline DönüĢtürülme Süreci ve ÖtekileĢtirme Ekseninde Ġzlenen Dil Politikaları” Turkish Studies (Türkiye DıĢındaki Türkler Dosyası). Volume 3/7, s. 662-678.

YILMAZ, Emine. (2007). “Ana Türkçede Kapalı e Ünlüsü” (Editör: Laszlo Karoly) Turcology In Turkey Selected Papers (Selected by: Nurettin Demir ve Emine Yılmaz) Szeged. SzTE BTK ALTAJISZTIKAI TAN SZÉK.

ĠNTERNET ALINTILARI http://www.canlibilimi.com/images/beyin-2.gif

EKLER

EK 1. ALINTI SÖZCÜKLERDE GÖRÜLEN ÜNLÜ OLAYLARI