Bu çalıĢmanın amacı futbolcularda sürat ve çabukluk arasındaki iliĢkinin incelenmesidir. AraĢtırmaya, yaĢ ortalamaları 24,19 4,27 (yıl), boy uzunlukları ortalaması 1,80 0,06 (m), vücut ağırlıkları ortalaması 74,96 5,46 (kg) olan toplam 114 profesyonel futbolcu gönüllü olarak katılmıĢtır.
Ölçümlere, 30 dakikalık ısınma ile baĢlandı. Futbolculara, sürat ve çabukluk testleri uygulandı. BaĢlangıç noktasına, 5 metreye, 15 metreye ve 30 metreye fotoseller yerleĢtirilerek futbolcuların sürat ve çabuklukları ölçüldü. Her futbolcudan 3 dakika dinlenme aralığı ile 2 kez ölçüm alındı. Ġki ölçümden en iyi olan derece kaydedildi. Ölçümlerde, 4 kapılı fotosel ve mesafeleri ölçmek için metre kullanılmıĢtır.
AraĢtırmaya katılan futbolcuların 5 metre çabukluk değerleri mevkiler bakımından karĢılaĢtırıldığında mevkiler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilmiĢtir (P>0,05). Buna karĢın 15 metre süratlenme ve 30 metre sürat değerleri mevkiler bakımından karĢılaĢtırıldığında, oyuncuların oynamıĢ oldukları mevkiler bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiĢtir (P<0,05). Bu karĢılaĢtırmada forvet oyuncularının süratlenme özelliği ve sürat yeteneği kalecilerin süratlenme özelliğinden ve sürat yeteneğinden istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyi olduğu bulunmuĢtur (P<0,05). Ayrıca, futbolcuların ilk 5 metre çıkıĢ çabukluğu ile 15 metre süratlenme evresi ve 30 metre sürat yeteneği arasında pozitif yönde bir iliĢki olduğu tespit edilmiĢtir (P<0,05). Bununla birlikte, 15 metre süratlenme evresi ile 30 metre sürat yeteneği arasında da pozitif yönde bir iliĢki olduğu tespit edilmiĢtir (P<0,05).
Sonuç olarak; profesyonel futbol açısından ilk hamlelerin önemli olduğu, bu durumun bütün oyuncularda aynı kalitede ortaya konması gerektiği düĢünülmektedir. Oyun içerisinde ilk hamleyi iyi yapan oyuncuların devamlılık açısından diğer oyunculara karĢı avantaj sağladığı söylenebilir.
50
7. SUMMARY
Examination of Relationship between Speed and Quickness on Soccer Players
The aim of this study was to examine the relationship between speed and quickness on professional soccer players. A total of 114 soccer players were examined. The mean (SD) age was 24,19 4,27 years, height was 1,80 0,06 m, and weight was 74,96 5,46 kg for soccer players who participated as volunteer in the study.
Measurements were started with a 30-minute warm-up session. Quickness and speed tests were applied to soccer players. Quickness and speed of soccer players were measurement starting point, to 5 meters, 15 meters and 30 meters, placing photocells. Each test was applied twice, with a 3- minute interval, and the best result was recorded. Measurements, four-door photocell and meter was used to measure distances.
We did not find any statistical differences with regard to positions of soccer players in 5-m quickness values (P>0,05). On the other hand, there was a statistical difference in 15 m acceleration and 30 m speed test values in terms of positions of soccer players (P<0,05). In this comparison, it was found that the acceleration and speed test values of forwards were better than the acceleration and speed test values of goal keepers (P<0,05). Also, a positive correlation was found between 15 meters acceleration and 30 meters speed with quickness of 5 meters out for soccer players (P<0,05). However, a positive correlation was found between 15 meters acceleration and 30 meters speed for soccer players (P<0,05).
In conclusion, it can be considered important of the first moves in professional soccer and must be same quality this case for all soccer players. Therefore, the first move in the game for soccer players who have done well against other players an advantage in terms of continuity can be said.
51
8. KAYNAKLAR
1. Açıkada C. Kuvvetin mekanik temelleri. Antrenman Bilgisi Sempozyumu, Hacettepe Üniversitesi, Spor Bilimleri ve Teknolojisi Bölümü,1991; Yayın No: 4,5,90, Ankara.
2. Açıkada C, Özkara A, Hazır T, AĢçı A, Turnagöl H, Tınazcı C, Ergen E. Bir futbol takımında sezon öncesi hazırlık antrenmanlarının bir kısım kuvvet ve dayanıklılık özellikleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. 1998; cilt 7, sayı 1, sayfa 24-32, Ankara. 3. Akgün N. Egzersiz fizyolojisi. Ege Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu yayını,
Bornova, Ġzmir. 1982.
4. Akgün N. Egzersiz ve Spor Fizyolojisi 1. Ġzmir. Ege Üniversitesi Matbaası. 1996;79–85.
5. Albay F. Tekrarlı Sürat KoĢularının Futbolcular Üzerinde OluĢturduğu Yorgunluğun Performans Açısından Değerlendirilmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor ABD. Yüksek lisans tezi. Samsun. 1999.
6. Alter JM. Sciencs of flexibilit. Third edition human kinetics. 2004.
7. Anderson B. Stretchıng. Çev: Yaman M, CoĢkuntürk SO, Hergüner G. Stretchıng. Ankara. Kılıçaslan Matbaacılık. 1993; 182–1
8. Bangsbo J. The physiology of soccer with special reference to intense itermittent exersice. Acta Physiol Scand Suppl. 619, vol 151, pp 1-155. 1994.
9. Baechle, T.R. Essentials of Strength Training and Conditioning. Champaign, IL: Human Kinetics, 1994.
10. Baker D, Nance S. The relation between running speed and measures of strength and power in Professional rugby league players. Journal strength and contioning research. 1999; 13: 230- 235. 11.
11. Bompa TO. Antrenman kuramı ve yöntemi. Çev. Ġlknur Keskin, A. Burcu Tuner. Bağırgan Yayınevi, Kültür Ofset, Ankara. 1998.
12. Bompa TO. Antrenman kuramı ve yöntemi. Çev: Ġlknur Keskin, A. Burcu Tuner. Ankara-Kültür ofset. 2003.
13. Costello F, Kreis EJ. Sports Agility. Nashville, TN: Taylor Sports Publishing, Inc., 1993.
14. Cronin JB, Hansen K.T. Strength and Power Predıctors of Sports Speed. Journal of Strength and Conditioning Research, 2005; 19(2), 349–357.
15. Çakıroğlu Ġ. Antrenman Bilgisi. Ġstanbul. ġeker Matbaacılık.1997.
16. Çetin HN, Flock T. Genel Kondisyon Antrenmanı ve Sporda Performans Kontrolü, 2000, 50-51 17. Dunbar GMJ, Power K. Fitness Profiles of English Professional and Semi-Professional Soccer
Players Using A battery of Field Tests. Science and Football III, Spon Pres, 2003; 21-27, London.
18. Dündar U. Antrenman teorisi. Bağırgan Yayınevi, GeliĢtirilmiĢ 4.Baskı, Ankara. 1998. 19. Dündar U. Antrenman Teorisi. Ankara. Bağırgan Yayınevi., 1994; 38.
20. Eniseler N, Çolakoğlu M, Altun M. “1. Lig Futbol Oyuncularında H/Q, Diz Bilateral, ve Hamstring ECC/CON Kuvvet Oranları ve 10-30 m Sprint Performansı ile ĠliĢkisi”, II. Futbol ve Bilim Kongresi (16-17-18 Ekim 2000) Program ve Bildiri Özetleri Kitapçığı, Ġzmir, 2000. 21. Eugene HN. Physiological characterization of physical fitness of football players in field
condition. Second World Congress on Science and Football Abstract Book, 28, Netherlands. 1991.
22. Gabbett T,J Carius J, Mulvey M. Does improved decision-making ability reduce the physiological demands of game-based activities in field sport athletes? J Strength Cond Res, 2008, 22(6): 2027–2035.
23. Günay M, Yüce ĠA. Futbol antrenmanının bilimsel temelleri. 3. Baskı: Öz Baran Ofset,Ankara.2008.
52
24. Güner R, Kundaracioglu B, Ulkar B. Running velocities and heart rates at fixed blood lactate concentrations in young soccer players. Adv Ther 23: 395–403, 2006.
25. Güner R, Kundaracioglu B, Ulkar B, Ergen E. Running velocities and heart rates at fixed blood lactate concentrations in elite soccer players. Adv Ther 22: 613–620, 2005.
26. Hazır T, AĢçı A, Özkara A, Açıkada C, Tınazcı C, Cinemre A, Mavili S. “Türkiye Süper Liginde Oynayan Futbolcuların Bir Kısım Fiziksel ve Biyomotorik Profilleri: Mevkiler Arası KarĢılaĢtırma”, 7. Uluslar arası Spor Bilimleri Kongresi Seminer Kitabı, Antalya, 2002. 27.Hollmann W. Training grundlagen und adaptationen aus physiologisch-medizinisher
sicht.studienbrief 9. Trainerakademia Köln. 1990.
28. Kızılet A, Erdem K, Karagözoğlu C, Topsakal N, ÇalıĢkan E. “Futbolcularda Bazı Fiziksel ve Motorsal Özelliklerin Mevkiler Acısından Değerlendirilmesi”, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9 (3), 67-78, 2004.
29. Kin A. Enerji sistemleri ve 400 m. koĢusu. Atletizm bilim ve teknoloji dergisi. 1994.
30. Kramer JW. Physiological adaptonions to anaerbic and aerobic endurance training and conditioning. Second edition. 1995.
31. Konter E. Futbolda Süratin Teori ve Pratiği. Ankara. Bağırgan Yayınevi. 5,7. 1997.
32. Krejci V, Koch P. Muskelverletzungen und tendopathien der sportlen. Tercüme: Kutsi Sarpyener. sporcularda kas yaralanmaları ve tendon hastalıkları. Kırklareli. 1984; 73.
33. Laplece J. Healt, Meredith Corporation. New York-USA. 1972;255.
34. Leger LA, Lambent JA. Maxsimal Muttistage 20m. Shuttle Run Tests to Predict VO2 max. Eur. J.Appl.Physiol. 1982; 1–10.
35. Magal M, Smith RT, Dyer JJ, Hoffman JR. Seasonal variation in physical performance related variables in male NCAA division III soccer players. J Strength Cond Res, 2009, 23(9): 2555– 2559.
36. Martin D. Training im kindes-und jugendalter. Schorndorf. 1988.
37. Miller JM, Hilbert SC, Brown LE. Speed, Quickness, and Agility Training for Senior Tennis Players. Strength and Conditioning Journal, 2001; 23(5): 62-66.
38. Moreno E. Developing quickness, part II. Strength and Conditioning, 1995; 17(1): 38-39.
39. Moreno E. Defining and developing quickness in basketball-part I. Strength and Conditioning, 1994; 16(6): 52-53.
40. Muratlı S, ġahin G, Kalyoncu O. Antrenman ve müsabaka. Yaylım yayıncılık. Istanbul. 2005. 41. Muratlı S, Sevim Y. Antrenman Bilgisi ve Testler Ankara. 1986; 12.
42. Müniroğlu S, Koz M, Atıl M, Erongun D, Bulca Y. Türkiye profesyonel 1.liginde mücadele eden bir futbol takımının sezon öncesi ve sonrası fiziksel ve fizyolojik özelliklerinin incelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi Bildiriler, cilt 1, 2000; sayfa 109-115, Ankara 43. Nelson M. High-Speed Incline Treadmill Training versus Traditional Ground-Based Training: A
Comparison of Speed, Power Output, and Agility. Thesis of Master, Major in Health, Physical Education, Recreation, South Dakota State University, pp:10, 1 May 2004.
44. Noble BJ. Physiology of exercise and sport. Mosby publishing. USA: 1986.
45. Onay M. Artırmalı direnç antrenman metodu ile genel maksimal kuvvet antrenman metodunun kuvvet geliĢimine etkileri ve metotlar arasındaki farklılıkları. Gazi niversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü doktora tezi. Ankara.1993
46. Özer K. Antropometri. Ġstanbul. Kazancı Matbaacılık. 1993; 126.127.135.
47. Özkara A. Yeni sezon için hazırlık dönemi ve planlaması. Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği ArĢivi, yıl 10, 2000; sayfa 1-4, Ankara.
53
48. Özkara A. Futbolda testler. Ġlksan Matbaacılık, baskı 1, 2002; sayfa 1, Ankara
49. Renklikurt T. GeçiĢ ve hazırlık dönemi temel esasları ve Türkiye uygulaması. Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği, Antrenörün Sesi dergisi. 1991; sayı 1, sayfa 27-31.
50. Sevim Y. Antrenman bilgisi. Tutibay Ltd.1997; S;29-109,Ankara 51. Sevim Y. Antrenman bilgisi. Nobel Yayınevi, Ankara.2002.
52. Silvestre R, West C, Maresh CM, Kraemer WJ. Body composition and physical performance in men‟s soccer: a study of a national collegiate athletic association division I team. J Strength Cond Res 20: 177–183, 2006.
53. Stolen T, Chamari K., Castagna C., Wisloff U. Physiology of soccer. Sports and Med, 35(6), 501- 36
54. TaĢkın H. Profesyonel Futbolcularda Bazı Fiziksel Parametrelerin ve 30 Metre Sprint Yeteneğinin Mevkilere Göre Ġncelenmesi. Spormetre / Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 2006,4(2):49- 54.
55. Türel M. Futbol. Türkiye Futbol Federasyonu Eğitim Müdürlüğü Yayınları.1990; s 1-4, Ankara. 56. Twist PW, Benicky D. Conditioning Lateral Movement for Multi-Sport Athletes: Practical
Strength and Quickness Drills. Strength and conditioning journal. 1996; 18(5): 10-19. 57. Weineck J. Optimales training. Betreage zur sportmedizin band.10 Erlagen, 6 baskı 1992. 58. Woklander and cysholm . Ġniures in runnes. The American jurnal Sport Medicine. 1987. 59. Yalçıner M. Süratin Mekanik ve Fizyolojik Özellikleri. Ankara GSGM Yayını. 1992; 21. 60. Yalçıner M. Süratin Mekanik ve Fizyolojik Özellikleri. Ankara GSGM Yayını. 1993; 26.
61. Yamaner F, Hacıcaferoğlu B. 2. Lig 5. Grupta Mücadele Eden Malatyaspor Diyarbakırspor ve Siirt Köy Hizmetleri Spor Futbol Takımlarında Oynayan Futbolcuların Fizyolojik Özelliklerinin Analizi ve Mukayesesi, Ġnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bölümü, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, cilt 2, sayı 3, sayfa 9-17, Malatya. 1997.
62. Yap CW, Brown LE, Woodman G. Development of Speed, Agility, and Quickness for the Female Soccer Athlete. Strength and conditioning journal. 2000; 22(1): 9-12
63. Ziyagil A.. Beden eğitimi ve sporda temel motorik özelliklerin ve esnekliğin geliĢtirilmesi. Ankara. 1994; 36.
54
9. ÖZGEÇMĠġ
1971 yılında Karaman‟da doğdu. Ġlk ve Ortaokulu Karaman‟da tamamladı. 1987 yılında Karaman Lisesi‟nden mezun oldu. 1989 yılında Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Bölümünde lisans eğitimine baĢladı. 1993 yılında eğitimini tamamlayarak Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu‟ndan mezun oldu. 2008 yılında Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dal‟ında açılan sınavı kazanarak lisansüstü eğitimine baĢladı.
1989 yılında baĢlayan profesyonel futbol yaĢamında çeĢitli lig takımlarında futbol oynadı. Karamanspor, MKE Ankaragücü, Trabzonspor, Çaykur Rizespor, YimpaĢ Yozgatspor, Kayserispor, EskiĢehirspor gibi 1., 2. ve 3. lig takımlarında 17 yıl futbol oynadı.