Uygulamaya Yönelik Öneriler

1. KaynaĢtırma uygulaması baĢlatılmadan önce okulun idaresi, kaynaĢtırma öğretmeni, sınıftaki normal öğrenciler, kaynaĢtırma öğrencisinin

ailesi, normal öğrencilerin aileleri kaynaĢtırma ve kaynaĢtırma öğrencileri konusunda bilgilendirilmeleri sağlanabilir.

2. KaynaĢtırma uygulamasının yürütüldüğü okullarda bir özel eğitim öğretmeni ya da özel eğitim danıĢmanı görevlendirilmelidir. Bu durum sağlanamazsa her okulda mutlaka rehber öğretmen bulunmalıdır. Rehber öğretmenlerin de kaynaĢtırma uygulamaları hakkında gerekli bilgi ve becerilere sahip olmaları için gerekli alt yapı oluĢturulabilir.

3. KaynaĢtırma uygulamasının baĢarıya ulaĢmasında ailelerin desteği çok önemlidir. Bu nedenle, sınıf öğretmeni, rehber öğretmen ve yöneticiler tarafından ailelerin okula katılımı sağlanarak, eğitim-öğretim süresince destekleri alınabilir. Ġlgisiz ailelerin de okula katılımı için öğretmen, rehber öğretmen ve idare çözüm yolları üretebilir.

4. Üniversitelerimizde kaynaĢtırma öğretmenliği bölümü açılabilir. KaynaĢtırma uygulamasının yürütüleceği sınıflarda bu alanda yetiĢtirilmiĢ öğretmenlerin görevlendirilmesini sağlayabiliriz.

5. Öğretmenler, özel eğitim gerektiren öğrencilerin özellikleri, gereksinimlerine göre uygulanacak eğitim yöntem ve teknikleri ile kaynaĢtırma eğitimi konusunda hizmet içi eğitim yoluyla bilgilendirilebilir. Böylece öğretmenlerin, özel eğitim gerektiren öğrencilere daha çok yardımcı olmaları sağlanabilir. Yapılan hizmet içi eğitim seminerlerinin amacına uygun bir Ģekilde yürütülmesi için bakanlığın gerekli düzenlemeleri yapması önerilebilir.

6. Özel eğitime gereksinimi olan çocuklar için erken eğitimin önemi büyüktür. Bu nedenle tüm okullarda taramalar yapılabilir, risk grubu olan çocuklar belirlenerek ayrıntılı incelemeye alınabilir ve özel eğitim gerektiren çocuklar eğitime baĢlatılabilir.

7. Anaokullar zorunlu eğitim kapsamına alınabilir.

8. KaynaĢtırma sınıflarında görevli olan öğretmenlere, özel eğitime gereksinimi olan çocuklar için sosyal uyum becerilerinin önemi, öğretim yöntemleri ve bu yöntemlerin nasıl uygulanacağı konusunda hizmet içi eğitim yoluyla bilgilendirme ve beceri kazandırma çalıĢmaları yapılabilir.

9. Mevcut eğitim öğretim programları öğrencilerin sosyal becerilerinin geliĢtirilmesi için gerekli etkinliklerin yer almasını sağlayacak Ģekilde yeniden hazırlanabilir.

10. Özel gereksinime ihtiyacı olan öğrenciler için sosyal uyum becerilerinin önemi ve bu becerilerin geliĢtirilmesi için gerekli bilgiler kitle iletiĢim araçları yoluyla verilebilir.

11. Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görevli olan öğretmenlerin özel eğitim bölümü mezunu olması için gerekli düzenlemeler yapılabilir.

12. Üniversitelerin özel eğitim öğretmenleri yetiĢtiren programlarının sayısı arttırılabilir.

5.2.Ġleri AraĢtırmalara Yönelik Öneriler

1. Çoklu zeka kuramı ve öğrenme güçlüğünü konu alan araĢtırmalar yapılarak, öğrenme güçlüğü görülen bireyler çoklu zeka kuramı çerçevesinde değerlendirilebilir.

2. KaynaĢtırma uygulamasının baĢarıya ulaĢmasını engelleyen etmenleri araĢtıran araĢtırmaların sayısı arttırılarak, bu çalıĢmalardan elde edilen veriler genel eğitim kurumlarında çalıĢan personelin bilgilendirilmesi için kullanılabilir.

3. Özel gereksinime ihtiyacı olan öğrencilerin kaynaĢtırma sınıflarındaki sosyal uyum becerilerini derinlemesine inceleyen araĢtırmaların sayısı arttırılabilir. AraĢtırmalardan elde edilen veriler doğrultusunda gerekli önlemlerin alınması sağlanabilir.

4. Özel gereksinimi olan öğrencilerin sosyal uyum becerilerinde normal geliĢim gösteren öğrencilerin tutumları ve davranıĢları çok önemlidir. KaynaĢtırma sınıflarında özel eğitime gereksinimi olmayan öğrencilerin özel eğitime gereksinimli olan öğrenciler üzerindeki tutumları ve davranıĢları araĢtırılabilir.

5. Akademisyenlere, araĢtırma yapabilmeler için maddi ve manevi destek sağlanabilir ve bu anlamda özendirme çalıĢmaları yapılabilir.

KAYNAKÇA

Akçamete, Gönül ve Ceber, Hatice (1999). KaynaĢtırılmıĢ sınıflardaki iĢitme engelli ve iĢiten öğrencilerin sosyometrik statülerinin karĢılaĢtırmalı olarak incelenmesi. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 2 (3), 64-74.

Akgün, Taner (2004). Özel Sınıflara Toplumsal Uyum Becerilerinin Kazandırılması Sürecinde Grafik Resimler Ġle Piktogramlarının Eğitime

Katkısı Ve Bir Uygulama ÖNERĠSĠ, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Akkök, Füsun (2003). Ġlköğreyimde Sosyal Becerilerin GeliĢtirilmesi (3. Baskı). Ġstanbul: Özgür Yayınları.

American Psychiatric Association (1994).Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4. Baskı). (DSM-IV), Washington DC.

Amerikan Psikiyatri Birliği. Mental Bozuklukların Tanısal Ve Sayımsal El Kitabı (4. Baskı). (DSM-IV). Ankara: Hekimler Yayın Birliği

Anderson, Down, Newsome ve Nay, Stephanie (2003). Social skills intervention during elementary school recess. A Visual Analsis Children, 25 (3), 33-87. Aslan, Dilek (2008). Ankara Kız Meslek Liseleri NakıĢ Bölümüne Devam Eden

Eğitilebilir Özel Eğitim Gerektiren Öğrenciler Ġçin Uygulanan KaynaĢtırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Yüksek Lisan Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.

AĢan, Öznur, ve Özyer, Kubilay (2003). Duygusal zekaya etki eden demografik faktörlerin saptanmasına yönelik amprik bir çalıĢma. Hacettepe Üniversitesi Ġktisadi Ve Ġdari Bilimler Dergisi, 21 (1), 151-167.

Ataman, AyĢegül (2006). Sınıfta iletiĢimde karĢılaĢılan davranıĢ problemleri. Gazi üniversitesi Dergisi, 10 (3), 44-54.

Atay, M. (1995) Özürlü Çocukların Normal YaĢıtlarıyla Birlikte Eğitim Aldıkları KaynaĢtırma Programlarına KarĢı Öğretmen Tutumları Üzerine Bir Ġnceleme. YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Avcıoğlu, Hasan (2005. Etkinliklerle Sosyal Beceri Öğretimi (1. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.

Bacanlı, Hasan (2006). Ġlköğretimde Rehberlik (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Balkar, Betül (2008). Öğrenciler arası sosyal ve ekonomik farklılıkların öğrenci iliĢkileri ve öğretim süreci üzerindeki etkisine iliĢkin öğretmen görüĢleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (3), 29-46.

Batu, Sema E. (1998). Özel Gereksinimli Öğrencilerin KaynaĢtırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin KaynaĢtırmaya ĠliĢkin GörüĢ ve Önerileri. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, EskiĢehir. Batu, Sema. (2000). KaynaĢtırma, Destek hizmetler ve kaynaĢtırmaya hazırlık

etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 2. (4) 35-45.

Büyük, ġener (2002). Sosyal Bilimler Ġçin Veri Analizi El Kitabı (2. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Cüceloğlu, Doğan. (2000). insan ve DavranıĢı. Ġstanbul: Remzi Kitabevi.

Çalık, Cemal (2007), Okul çevre iliĢkisinin okulu geliĢtirmedeki rolü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (3), 123-139.

ÇalıĢkan, Enise Ç. (2007). Sosyal Beceri Sorunu Olan Öğrenciler ve Annelerine Uygulanan Yaratıcı Drama Etkinlikleri Programının Öğrencilerin Sosyal Beceri Düzeylerinin GeliĢimi Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisan Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġzmir.

Çeçen, Rezan A. (2008). Öğrencilerin cinsiyetlerine ve ana-baba tutum algılarına göre yalnızlık ve sosyal destek düzeylerinin incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (3), 415-431.

Çelik, Ġbrahim (2006). KaynaĢtırma Sınıfı ve Özel Sınıf Öğretmenlerinin Sınıflarındaki Zihin Engelli Öğrencilere Yönelik Ödül ve Ceza Uygulamalarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Çelik, Neslihan (2007). Sosyal Beceri Eğitiminin Ġlköğretim Öğrencilerinin Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġzmir.

Çıkılı, Yahya (1996). Özel Eğitime Muhtaç Çocukların Türk Milli Eğitim Sistemi Ġçindeki Yeri ve Önemi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Çiçek, Ali (2002). 0-6 yaĢ grubu çocuklarda dil geliĢimi. Erzincan Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4 (1), 115-124.

Çifçi, Ġlknur (1997). Normal Çocukları Bilgilendirmenin Zihinsel Engelli YaĢıtlarına Yönelik Tutumlarına Etkisi. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Çifci, Ġlknur ve Sucuoğlu, Bülbin (2004). BiliĢsel Süreç YaklaĢımıyla Sosyal Beceri Öğretimi (4. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.

Çolak, Aysun (2007). KaynaĢtırma Uygulanan Bir Ġlköğretim Sınıfındaki Sosyal Yeterlik Özelliklerinin Betimlenmesi ve ĠyileĢtirilmesi ÇalıĢmaları. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, EskiĢehir.

Dicle, Abdullah N. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Duygusal Zeka Düzeyleri ve Bazı KiĢisel Özelliklerine Göre Ġncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Dökmen, Üstün. (1997). iletiĢim ÇatıĢmaları ve Empati. Ġsatnbul: Sistem Yayıncılık.

Dökmen, Üstün (2000) Varolmak GeliĢmek UzlaĢmak. Ġstanbul: Remzi Kitapevi. Egemberdieva, Chinar (2006). Türkiye‟deki Üniversitelerde Öğrenim Gören

Kırgız Öğrencilerin Uyum Düzeylerinin Bazı DeğiĢkenlere göre Ġncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Eliot, Stephen N.; GRESHAM, Frank M.(1987). “Children‟s Social Skills:Assessment And Classification Practices”, Journal of Counseling and Development, 66 (2) ,66-99.

Elliott, J. (1990). Validating Case Studies, Westminster Studies in Education, 13, 47-61.

Engels, Rutger, Dekovic, Maja and Meeus, Wim (2002). Parenting Pragtices Social Skills and Peer Relationships Ġn Adolescense. Social Behavior and Personality, 30 (1), 3-18.

Eripek, Süleyman.(1996). Zihinsel Engelli Çocuklar (2. Baskı). EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.

Erdoğdu, Yüksel M. (2006). Yaratıcılık ve öğretmen davranıĢları ve akademik baĢarı arasındaki iliĢkiler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 5(7), 95-106. Erdoğdu, Yüksel M. (2008). Duygusal zekanın bazı değiĢkenler açısından

incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (23), 62-76.

Esel, Aysel ve Çifçi, ,Ġlknur (2002). Sınıf öğretmenlerinin öğrenme yetersizliği ile ilgili bilgilerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi.

Gander, Mary J. Harry W. Gardiner. (1995) Çocuk Ergen GeliĢimi. (Çeviren: Ali Dönmez). Ankara: Ġmge Kitabevi Yayınları.

Goleman, Daniel (1998). Duygusal Zeka (Ceviren. Seckin Yuksel). Ġstanbul: Varlık Yayınları.

Güney, Salih (2000). DavranıĢ Bilimleri (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Güngör, Hasan (2005). KaynaĢtırma Uygulamasının Yapıldığı Ġlköğretim Sınıfında ĠĢbirliği Ġle Öğretim YaklaĢımının Ġncelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.