TERCÎ’-İ BEND 28/3

.1916 ردنخر خرد رد یيدمز زر رر دم ضدر یر

دم دمف

.1949 ن ي رددددددددددددددددد ز یدرز هدددددددددددددددددم نعدددددددددددددددددا

دم ردتر ضف ن ت یر ر رتوز ر رتوز دمف

دمف دم نردد ز ضد اندگ اهددک یيد و ن ي رد ز

1949. Allah çağırıyor²⁷⁵ davetiyle mahkûmların özgürlüğü geldi; mahkûmlar üzüldü, sanki onları zindana götürüyorsun.

275 Kur’an: 2/115.

SONUÇ

Hem İran hem Türk Edebiyatı’nda önemli bir yer edinen çok yönlü kişiliği ve çağları aşan engin düşüncesi ve hoşgörüsü sayesinde ünü dünyaya yayılan şair ve mutasavvıf Mevlânâ’nın en az Mesnevî’si kadar önemli fakat maalesef onun kadar ilgi görmeyen eseri Dîvân-ı Kebîr’i içerisinde geçen Arapça unusurlar açısından incelemeye çalıştık.

Ele alınan bu çalışmada öncelikle Mevlânâ’nın hayatı, yaşadığı dönem ve eğitim süreci hakkında bilgiler verildikten sonra kısaca eserlerine değinilmiş akabinde onun yaşadığı dönemde her şair için öğrenilmesi gerekli hatta mecburi olan Arap dili ve Edebiyatı ile arasındaki bağ ve bu dilin onun üzerindeki etkileri örneklerle açıklanmıştır. Daha sonraki bölümlerde Dîvân-ı Kebîr’de geçen Arapça müstakil gazeller, müstakil beyitler ve Arapça ibarelerin tasnifi ve tercümeleri yapılarak, Mevlânâ’nın Arap dili ve Edebiyatı ile ne kadar yakın bir bağının olduğu ve bu dile olan mükemmel hâkimiyeti gözler önüne sunulmuştur.

Hiç şüphesiz ki; Mevlânâ’nın döneminde yaşayan, edebiyat dünyasında güçlü bir yer edinmek ve kendi adından söz ettirmek isteyen her şair için, Arapça’yı en iyi şekilde bilmek ve Klasik Arap Edebiyatı’na hâkim olmak bir elzemdi. Divanından anladığımız kadarıyla Mevlânâ da bunu en iyi şekilde ortaya koyan bir şairdi.

Mevlânâ’nın edebi kişiliğinin yanında onun Arapçayla olan yakın ilişkisinin diğer bir nedeni de çocukluktan beri aldığı dini eğitim ve daha sonra bu eğitimi ilerleterek vaizlik, mederese hocalığı ve tarikat şeyhliği gibi görevlere de taşımış olmasıdır. Kendi döneminden önceki dini şahsiyetlerden etkilenmesi, onların eserlerine vâkıf olması ve Kur’an, hadis gibi dini ilimleri çok iyi bilmesi, onun Arapça’yla olan yakın ve derin ilişkisini kaçınılmaz kılar. Daha öncede kapsamlı bir şekilde belirttiğimiz gibi bunun izlerini, divanında geçen Kur’an ve hadislerden alınan Arapça bölümlerde görmek mümkündür. Bunların yanı sıra Mevlânâ, Klasik Arap Edebiyatı’yla da o kadar ilgilidir ki; el-Mütenebbî, el-‘Aşâ gibi ünlü Arap şairlerinin şiirlerinden alıntılar, onlara karşı yazılmış cevaplar, Klasik Arap Edebiyatı’nın temel unusurları olan kasîde, hamriyat gibi şiir türlerine olan benzerlikler onun gazellerinde de görülür.

Tezimizde, Mevlânâ’nın Dîvân-ı Kebîr eserinde geçen Arapça unsurlardan yola çıkarak, yukarıda kısaca değindiğimiz bütün bu etkenleri detaylı bir şekilde inceleyip;

onun Arap Dili ve Edebiyatı ile ilgisini ve bu dilin onun üzerindeki etkisini, sınıflandırıp, tercümelerini yaptığımız Arapça gazeller, beyitler ve Arapça ibareler yardımıyla göstermeye çalıştık. Bu doğrultuda, çalışmamızın ileride Dîvân-ı Kebîr üzerine yapılacak olan çalışmaların tümüne kaynaklık etmesi ve bu çalışmalara yeni bakış açıları kazandırması hedeflenmiştir.

KAYNAKÇA

Demirayak, Kenan ve Savran, Ahmet Arap Edebiyat Tarihi Cahiliye Dönemi, Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayını, Erzurum 1995

Eflaki, Ahmed, Menâkıbu’l Ârifîn, c.I, II MEB Yayınları İstanbul 1964

Fazîlî, Kadir, Âyât ve Ehadis der- Kulliyât-i Şems-i Tebrîzi, Tahran: Fazilet-i İlm, 1379 hş.

Ferruh, Ömer Tarihu’l Edebi-l Arabî, c. 3 Daru’l İlm li’l Melâ’în Yayınları Beyrut tsz.

Furûzânfer, Bedî’uzzamân, Kulliyât-i Şems yâ Dîvân-i Kebîr, muştemil ber-Kasâ’id ve gazeliyyât ve mukatta’ât-i Fârsî ve..., I-X, bâ-tashîhât ve havâşî-i, Tahran:

Dânişgâh-i Tahran, 1336-1346hş.; Kat’-i Rahlî; Kat’-i Vezîrî, 1344hş.; 1345hş.;

1349hş.; 1366hş.; Ofset Baskı, Emîr-i Kebîr, 1355hş.; 1363hş.; 1378hş.

Furûzânfer, Bedî’uzzamân, Dîvân-i Kebîr, Kulliyât-i Şems-i Tebrîzî, Tovzihât-ı fihrist ve keşfu’l ebyât, c.I, II Encümen-I Âsâr ve Mufâhir-I Ferhengî yayınları Tahran h.1386.

Goldziher, Ignace, Klasik Arap Literatürü, çev. Rahmi Er, Azmi Yüksel Vadi Yayınları, Ankara 2012.

Gölpınarlı, Abdülbaki, Divân-ı Kebîr çevirisi, cilt I-VII, İstanbul, T.C. Kültür Bakanlığı, 1992.

Hedâre, Muhammed Mustafâ, İtticâhâtu’ş-Şi‘ri’l-‘Arabî fi’l-Karni’s-Sânî el-Hicrî, Dâru’l-Me‘ârif, Mısır 1963.

Hekimoğlu, Muhammed, el-Cevahiru-l Mud’iyye’de Mevlânâ, s. 58-63 Mevlânâ Araştırmaları Dergisi 1, Akçağ Yayınları, Ankara 2007.

İkbal, Cevad, Kulliyat-i Divan-i Şems-i Tebrîzi, muştemil ber-eş’ar-i Farsi ve Arabi ve mulemme’at ve ruba’iyyat, Tahran: İkbal, 1375hş.; 2. Baskı 1377h.

Kanar, Mehmet, Kanar Farsça-Türkçe Sözlük, Say Yayınları İstanbul 2011.

Keklik, Nihat, Mevlâna Niçin Farsça ve Arapça Yazmıştır?, Mevlâna İle İlgili Yazılardan Seçmeler, hzl. Vedat Genç, MEB. Yay., İstanbul 1997, s. 205-208.

Kocatürk, Saadettin, Mevlana Divân-ı Kebîr Üzerinde İncelemeler- Allah, İnsan ve Vüsul, Ankara: T.C Kültür Bakanlığı, 2001.

Kur’an-ı Kerim Meali Orta Boy, Komisyon, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara 2010.

Mevlânâ Celâleddin Rûmî, Mesnevî, Haz. Prof. Dr. Adnan Karaismailoğlu, T.C.

Konya Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, Konya 2012

Mevlânâ Celaleddîn, Dîvân-ı Kebîr, c.I-VIII çev. Abdülbaki Gölpınarlı, Hasan Ali Yücel klasikleri, İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2007.

Mevlânâ, Mesnevî, c.I (çev. Veled Çelebi), Doğan Kitap Yayınevi, İstanbul 2007.

Mir-fasih, Kasim-i, Kulliyat-ı Şems-i Tebrîzi: şamil-i eş’ar-i Farsi ve Arabi ve mulemme’at ve kasa’id ve gazalliyat ve terci’at ve mukatta’at ve ruba’iyyat, Tahran:

Neşr-i Çekavek, 1377hş.

Mutçalı, Serdar, Arapça-Türkçe Sözlük, Dağarcık Yayınları İstanbul 2012.

Öngören, Reşat, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî, TDV İslam Ansiklopedisi, c.XXIX, T.D.V. Yayınları, Ankara 2004.

Subhânî, Tevfîk H. Dîvân-i Kebîr / Kulliyât-i Şems-i Tebrîzî, I-II, nusha-i Konya, tevzîhât, fihrist ve keşfu’l-ebyât, Tahran: Encumen-i Âsâr ve Mefâhîr-i Ferhengî, 1386hş./2002, 1918.

Şimşekler, Nuri, İran, Pakistan, Hindistan ve Arap Coğrafyasında Mesnevî’nin Tercüme ve Şerhleri, Uluslararası Mevlânâ, Mesnevî, Mevlevîhâneler Sempozyumu Bildirileri (19-21 Aralık 2005), haz. Mehmed Veysi Dörtbudak, ManÎsa, 2006, s. 319-339.

Ürün, Ahmet Kazım, Arapça Konuşan Ülkelerde Mevlânâ Celâleddîn er-Rûmî, Halep Uluslararası Mevlâna Günleri (Bildiriler), TYB Yayınları, Ankara, 2008, s. 52-57.

Ürün, Ahmet Kazım, Günümüz Arap Dünyasında Mevlâna, Konya’dan Dünyaya Mevlâna ve Mevlevîlik, editör: Nuri Şimşekler, Konya 2002, s. 301-304.

Ürün, Ahmet Kazım, Mesnevî’de Arap Edebiyatının Bazı Simaları, Hz. Mevlâna ve Ailesinin Konya’ya Gelişlerinin 771. Yıldönümü, 1999, Mevlâna Panellerinde Sunulan Bildiriler -I-, 2000, s. 69-76.

Yazıcı, Mesut, Arapçada Mevlânâ ve Bir Mesnevî Çevirmeni: Kefafi, Mevlânâ Mesnevî ve Mevlevihaneler Sempozyumu (30 Eylül-01 Ekim 2006), hzl. Mehmed Veysî Dörtbudak.

Zerrînkûb, Abdu’l Huseyn, Sırr-ı Ney, c.I. Maharet bsmv. Tahran h. 1388/2010.

DİZİN

El-Hasan ibn Hânî el-Hakemî, 21 Muleyka, 21