TartıĢma

Bu araĢtırma kapsamında, istasyon tekniği, geleneksel yöntemle karĢılaĢtırılarak bu tekniğin akademik baĢarı, tutum ve kalıcılık üzerindeki etkileri belirlenmeye çalıĢılmıĢtır. AraĢtırma, Ġngilizce dersi kapsamında ve “A Day In My City” ünitesinde gerçekleĢtirilmiĢtir. Dört hafta boyunca yapılan uygulama ile öğrencilerin derse iliĢkin tutumlarında herhangi bir değiĢiklik olmadığı; buna karĢın tekniğin akademik baĢarı ve kalıcılık üzerinde etkili olduğu gözlemlenmiĢtir. Bütün bunlar yapılırken hem nicel hem de nitel verilerden faydalanılmıĢtır. Bu bölümde, istasyon tekniğinin dil

87

öğretiminde kullanılmasına yönelik yeterince araĢtırma bulunmadığından elde edilen sonuçlar daha çok, istasyon tekniğinin Ġngilizce dıĢındaki derslerde kullanılmasına yönelik yapılan çalıĢmaların sonuçlarıyla karĢılaĢtırılarak durum değerlendirilmiĢtir. Ġngilizce dersinde istasyon tekniği kullanımına yönelik literatürde mevcut araĢtırmalar incelendiğinde ise öğrenme istasyonlarının öğrencilerin kelime becerilerini geliĢtirmede etkili olduğu görülmektedir (Chance, 1974). Bunun yanı sıra, öğrenme istasyonlarının öğrencilerin okuma ve dil becerilerini geliĢtirmede ve öğrenmeyi bireyselleĢtirmede kullanılması önerilmektedir (Vacca, 1976; Strauber, 1982).

Yapılan uygulamalar sonrasında, istasyon tekniğinin öğrenci akademik baĢarısı üzerinde olumlu etkilerinin bulunduğu belirlenmiĢtir. Genel bir bakıĢla, istasyon tekniği kullanımının öğrenci baĢarısını arttırmada etkili olduğunu söylemek mümkündür. Yapılan bir baĢka araĢtırmada, öğrenme merkezlerinin kullanılması sonucu öğrencilerin baĢarılarında olumlu geliĢmeler gözlemlenmiĢtir (Frutani, 2007). Buna ek olarak, alanda istasyon tekniğinin farklı kullanım biçimleri doğrultusunda gerçekleĢtirilmiĢ benzer araĢtırmaların sonuçları incelendiğinde, mevcut araĢtırmanın yukarıda anlatılan sonucuyla paralellik gösterdikleri; baĢka bir ifadeyle, istasyon tekniği kullanımının genel olarak öğrenci baĢarısını olumlu etkilediği görülmüĢtür (Howatson, 1971; Robert, 1999; Farkas, 2002; Porter, 2004; Bulunuz, 2006; Demir, 2008; GüneĢ, 2009; Sürücü, Özdemir ve BaĢtürk, 2013). Bu araĢtırmalar sonucunda, istasyon tekniğinin öğrenci ihtiyaçlarına hitap ettiği, öğrenmeyi kolaylaĢtırdığı ve dersi eğlenceli hale getirdiği için öğrencilerin akademik baĢarılarını geliĢtirdiği söylenebilir.

Ġngilizce dersinde istasyon tekniği kullanımının öğrencilerin derse olan tutumları üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı belirlenmiĢtir. Literatürde Ġngilizce dersi dıĢındaki derslerde, tekniğin tutumlar üzerinde olumlu etkisinin olduğu ve öğrenci tutumlarını geliĢtirdiği gözlemlenmiĢtir (Robert, 1999; Farkas, 2002; Demirörs, 2007; Maden ve Durukan, 2010). Yapılan araĢtırmada, öğrenciler görüĢme sorularında tekniği çok ilgi çekici ve eğlenceli bulduklarını ifade etmiĢ; ancak tekniğin Ġngilizce dersinde tutumlar üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı görülmüĢtür. Bu durum, öğrencilerin Ġngilizce dersini, teknik kullanılmadan önce de sevmelerinden ve eğlenceli bulmalarından dolayıdır. Uygulama boyunca istasyon tekniği, derse aĢırı ilgisiz olan öğrencilerin dikkatini çekmiĢ olmasına rağmen deney grubundaki çoğu öğrencinin Ġngilizce dersini zaten sevmesi, tutumlar üzerinde anlamlı farklılaĢma olmamasına sebep olmuĢtur.

88

Yapılan uygulamalar sonucunda, Ġngilizce dersinde istasyon tekniği kullanımının kalıcılık üzerinde olumlu etkisinin olduğu belirlenmiĢtir. Literatürde Ġngilizce dersi dıĢında, Fen ve Teknoloji dersinde, tekniğin kalıcılık üzerinde olumlu etkisinin olduğu, istasyon tekniğinin biliĢsel alanın bilgi, kavrama ve uygulama alanlarında kalıcılık sağladığı belirlenmiĢtir (GüneĢ, 2009). Literatürde mevcut baĢka bir araĢtırmada ise öğrenme merkezleri kullanılarak yapılan öğretimin Jeoloji dersinde, uzun süreli belleği geliĢtirmede etkisinin olmadığı sonucuna ulaĢılmıĢtır (Tofte, 1982). Bu araĢtırmalar sonucunda, istasyon tekniğinin öğrencilerin öğrendiklerini kalıcı hale getirmeye yardımcı olduğu; biliĢsel alanın bilgi, kavrama ve uygulama alanlarında etkili olduğu; buna karĢın uzun süreli belleği geliĢtirmede yetersiz kaldığı söylenebilir.

Uygulamaların yapıldığı “A Day In My City” ünitesinde, kazanımların ve içeriklerin

daha çok biliĢsel alanın bilgi, kavrama ve uygulama alanlarına yönelik olduğu ve uzun süreli bellekten ziyade, kısa süreli belleğe hitap ettiği; bundan dolayı istasyon tekniğinin bu ünitede Ġngilizce öğretiminde etkili olduğu ifade edilebilir.

Bütün bunlarla birlikte, araĢtırmanın nitel boyutu dikkate alındığında nicel boyutu destekler nitelikte sonuçlara ulaĢıldığı görülmüĢtür. Ġstasyon tekniğini uygulamaya yönelik öğrenci görüĢleri incelendiğinde, öğrencilerin istasyon tekniğinin dersi eğlenceli hale getirip Ġngilizce dersini sevmelerini sağladığı, aktif katılımı desteklediği, iĢlenen konuyu kolaylaĢtırdığı ve sınavlarda baĢarıyı arttırdığı; ancak çok az bir öğrenci tarafından grup arkadaĢını sevmeme, etkinlik sayısını fazla bulma ve istasyonlarda zamanı yetiĢtirememe kaygısının oluĢtuğu görülmektedir. Genel bir bakıĢla, istasyon tekniği kullanımının öğrenciler tarafından etkili bulunduğunu söylemek mümkündür. Literatürde mevcut öğrenci görüĢlerine yönelik yapılan bir baĢka araĢtırmada, öğrenciler istasyon tekniğini faydalı, eğlenceli, aktif katılıma yönlendirici olarak nitelemiĢ ve tekniğin yaratıcı düĢünmeyi geliĢtirdiğini ifade etmiĢlerdir (Genç, 2013). Buna ek olarak, derslerde istasyon tekniği kullanımı ile ilgili öğrenci görüĢlerini değerlendirme için yapılan benzer bir araĢtırmanın sonuçları incelendiğinde, öğrencilerin tekniği eğlenceli buldukları ve öğrencilerin tekniği, kendi düĢüncelerini ifade edebildikleri bağımsız öğrenme ortamları olarak niteledikleri görülmektedir (Demir, Kartal, Ekici, Öztürk ve Bozkurt, 2011). Bu araĢtırmalar sonucunda, literatürde, istasyon tekniğinin uygulanmasında öğrenci görüĢlerini belirlemeye yönelik araĢtırmaların benzer sonuçlar verdiği ve tekniğin öğrenciler tarafından sevilip faydalı bulunduğu görülmektedir.

89