Korkmaz (2002) çalıĢmasında, fen eğitiminde proje tabanlı öğrenme yaklaĢımının ilköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin yaratıcı düĢünme, problem çözme becerisi ve akademik risk alma düzeylerine etkisini araĢtırmıĢtır. ÇalıĢmada eĢit olmayan kontrol gruplu ön test-son test deneysel deseni kullanılmıĢtır. Sonuç olarak uygulama sonrasında yaratıcı düĢünme, problem çözme becerisi ve akademik risk alma düzeyleri açısından deney ve kontrol grubu arasında deney grubunun lehine bir fark gözlenmiĢtir. Cinsiyetler açısından anlamlı bir fark görülmemiĢtir.
Demirhan (2002) çalıĢmasında, proje tabanlı öğrenme yöntemini literatür tarama yoluyla açıklanmasını ve program geliĢtirmenin belirlenen öğeleri açısından incelenmesini amaçlayan nitel bir çalıĢmadır. Örnek bir uygulama yapılarak öğretmen ve öğrencilerin görüĢleri alınmıĢtır.
Vaiz (2003) çalıĢmasında, ilköğretim III. Sınıf Hayat Bilgisi dersine iliĢkin proje tabanlı öğrenme yöntemine dayalı öğrenci geliĢim dosyalarının kullanımının öğrenme
sürecine olan yansımalarını bulmaya çalıĢmıĢtır. ÇalıĢmasında genel olarak betimsel analiz yapmıĢtır. Nitel bulgular nicel bulgularla desteklenmiĢtir. Sonuç olarak, öğrenci geliĢim dosyalarına iliĢkin öğrenci, veli ve öğretmenlerin uygulama öncesi ile uygulama sonrasındaki görüĢleri arasında benzerlikler vardır. Öğrencilerin çalıĢma süreleri artmıĢtır. Portfolyo değerlendirme puanları ile kağıt kalem testi ve gözlem sonuçlarından elde edilen klasik değerlendirme puanları arasında anlamlı bir iliĢki gözlemiĢtir.
Bağcı (2005) çalıĢmasında, ilköğretim 8. Sınıf Fen Bilgisi derslerinde (YaĢamımızı Etkileyen Manyetizma) uygulanan proje tabanlı öğrenme yönteminin öğrencilerin baĢarı düzeylerine etkisi incelenmiĢtir. Bu çalıĢmada kontrol gruplu ön test-son test deneme modeli kullanılmıĢtır.
Seloni (2005) çalıĢmasında, ilköğretim I. kademe 5 sınıf öğrencilerinde Fen Bilgisi dersinde (Isı ve Maddenin Isıdaki Yolculuğu Ünitesi) oluĢan kavram yanılgıları belirlenmeye çalıĢmıĢ ve proje tabanlı öğrenme yöntemi ile kavram yanılgılarını gidermeyi amaçlamıĢtır. Ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıĢtır. AraĢtırmadan elde edilen nitel veriler içerik analizi ile çözümlenmiĢtir. ÇalıĢmadan, baĢarıları açısından proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu ile kontrol grubu arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmaktadır.
Çil (2005) çalıĢmasında, proje tabanlı öğrenme yönteminin, ilköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin kimya konularındaki (Maddelerin Sınıflandırılması ve Maddedeki DeğiĢim ve Enerji Üniteleri) baĢarısına etkisini sınamıĢtır. ÇalıĢmasında ön test-son test kontrol gruplu deneysel deseni kullanmıĢtır. Deney grubunda proje tabanlı öğrenme yöntemi ile kontrol grubunda ise geleneksel yöntem ile konular iĢlenmiĢtir. Sonuç olarak 7. sınıflarda deney ve kontrol grubu baĢarıları arasında anlamlı bir fark bulunmamıĢtır. Tutumları arasındaki fark anlamlıdır. Sekizinci sınıflarda deney ve kontrol grubu baĢarılarındaki artıĢ karsılaĢtırıldığında deney grubu lehine istatistiksel olarak da anlamlı bir farklılık görülmektedir. 8. sınıflarda deney ve kontrol gruplarının tutumları karĢılaĢtırıldığında ise anlamlı bir fark yoktur. Diğer bir ifade ile kimya konularında öğrencilerin baĢarılarını artırmada, öz benliklerinin güçlenmesine katkıda
bulunmada, akademik baĢarı ve kalıcılığı artırmada, iĢbirlikli öğrenmede ve bireysel öğrenmede proje tabanlı öğrenme yönteminin daha etkili olacağı sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Yavuz (2006) çalıĢmasında, proje tabanlı öğretim ile ileride kimya öğretmeni olacak öğrencilerle birlikte, çevre ve çevre koruma konusunda öğrencilerin seçtikleri bir problem ya da sorun hakkında, öğrenci projeleri hazırlanarak, öğrencilerin çevre bilgileri, çevreye karĢı tutumları ve davranıĢları üzerine olan etkisini ortaya çıkarmayı amaçlamıĢtır. ÇalıĢmada, proje tabanlı öğrenme ile öğrencilerin çevre hakkındaki bilgilerinin arttığı ve bu konudaki tutumları ile davranıĢlarının da geliĢtiği sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Yurttepe (2007) çalıĢmasında, ilköğretim 8. sınıf Fen Bilgisi dersinde (Büyüme ve GeliĢme Ünitesi) proje tabanlı öğrenme yönteminin öğrencilerin baĢarılarına etkisini belirlemeyi amaçlamıĢtır. AraĢtırmasını ön test-son test kontrol gruplu olarak desenlemiĢtir. Kontrol grubunda öğretmen merkezli öğrenme yöntemi, deney grubunda da proje tabanlı öğrenme uygulanmıĢtır. Elde edilen sonuçlara göre proje tabanlı öğrenme yönteminin ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin Fen Bilgisi dersinde baĢarılarına olumlu katkısı olduğu sonucuna ulaĢmıĢtır.
Çıbık (2006) tezinde Fen Bilgisi öğretiminde proje tabanlı öğrenme yönteminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin mantıksal düĢünme becerilerini ve Fen Bilgisi dersine (Kuvvet ve Hareketin BuluĢması Ünitesi) karĢı tutumlarını sınamaya çalıĢmıĢtır. AraĢtırma kontrol gruplu ön test-son test deneme modeli Ģeklinde desenlenmiĢtir. AraĢtırma sonucunda elde edilen verilere göre, Proje Tabanlı Öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu öğrenciler ile geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencileri arasında hem mantıksal düĢünme puanları açısından hem de tutumları açısından deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır. Cinsiyet açısından mantıksal düĢünme becerileri puanları arasında anlamlı bir farkın olmadığı sonucuna ulaĢmıĢtır.
Erdoğan (2007) araĢtırmasında çevre eğitimi dersinde küresel ısınma konusunun öğrenilmesinde proje tabanlı öğrenmenin öğretmen adaylarının bilgi düzeyleri, eleĢtirel düĢünme becerileri üzerinde etkilerini belirlemeye çalıĢmıĢtır. AraĢtırma, deneysel bir çalıĢma olup, ön test ve son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıĢtır. Sonuç
olarak, proje tabanlı öğrenme yönteminin öğrencilerin bilgi düzeylerine ve eleĢtirel düĢünme becerilerine olumlu etkisi bulunmaktadır.
Uzun (2007) çalıĢmasında, ilköğretim 4. ve 5. sınıf Fen ve Teknoloji dersi Canlılar Dünyasını Gezelim, Tanıyalım Ünitesinde proje tabanlı öğrenmenin akademik baĢarı ve kalıcılığa etkisini incelemiĢtir. Kontrol gruplu ön test –son test deseni kullanılmıĢtır. Deney grupları proje tabanlı öğrenme ile kontrol grupları geleneksel öğrenme ile konuları iĢlemiĢtir. Sonuç olarak deney gruplarının kontrol gruplarına göre daha baĢarılı olduğu ve buna bağlı olarak proje tabanlı öğrenmenin akademik baĢarı ve kalıcılıkta etkili olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Toprak (2007) araĢtırmasında, proje tabanlı öğrenme metodunun ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Fen ve Teknoloji dersindeki (Kuvvet ve Hareket Ünitesi) akademik baĢarılarına etkisini incelemeyi amaçlamıĢtır. AraĢtırma ön test-son test kontrol gruplu deneysel dese
yönteminin kullanıldığı deney grubunun akademik baĢarıları, kontrol grubunun akademik baĢarılarından daha yüksektir.
Özcan (2007) tez çalıĢmasında, alg biyoteknolojisi konusunda proje tabanlı öğrenme yönteminin lise 2. sınıf öğrencilerinin akademik baĢarılarına, tutumlarına ve görüĢlerine etkisini belirlemeye çalıĢmıĢtır. AraĢtırmada, deneysel yöntem kullanılmıĢtır. Deneysel araĢtırma yönteminin, eĢit olmayan ön test–son test kontrol gruplu deseni kullanılmıĢtır. AraĢtırma sonucunda elde edilen verilere dayanarak alg biyoteknolojisi konusunda proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğrenme yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin arasında deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu görülmektedir. Tutum ve görüĢler açısından ise deney ve kontrol grubu arasında anlamlı bir farkın olmadığı tespit edilmiĢtir.
Asilsoy (2007) çalıĢmasında, biyoloji öğretmenlerinin derslerinde proje tabanlı öğrenme yöntemini kullanabilmeleri için gerekli olan mesleki bilgi ve becerileri kazandırmayı amaçlayan kısa süreli bir hizmet içi eğitim kurs programı geliĢtirmiĢ, uygulamıĢ ve etkililiğini araĢtırmıĢtır. ÇalıĢmada örnek olay metodolojisinin (özel durum çalıĢması) kullanılmıĢ, veriler, mülakat ve gözlem yolu ile toplanmıĢtır. Sonuç olarak, uygulanan hizmet içi eğitim kursunun katılımcı biyoloji öğretmenlerinin proje
tabanlı öğrenme yöntemi yine bu konudaki bilgi, beceri ve bakıĢ açılarını artırmada etkili olduğu bulunmuĢtur. Ayrıca, kurs sonunda, katılımcı öğretmenler proje tabanlı öğrenme yönteminin önemine inandıkları ve bu yöntemi derslerinde kullanmaya karĢı istekli olduklarını belirtmiĢlerdir.
Doğan (2008), yüksek lisans tezinde hücre konusundaki kavramların öğretilmesinde proje tabanlı öğrenmenin baĢarıya etkisini incelemiĢtir. Ġlköğretim II. kademe 6. Sınıf öğrencilerinden oluĢan çalıĢma grubu deney ve kontrol grubu olarak ikiye ayırmıĢ ve deney grubuna proje tabanlı öğrenme yöntemini uygularken, kontrol grubuna geleneksel yöntemi uygulamıĢtır. Sonuç olarak, deney grubunda bulunan öğrencilerin Fen ve Teknoloji dersindeki baĢarılarının kontrol grubunda bulunan öğrencilerin baĢarılarına kıyasla daha anlamlı olduğu görülmüĢtür. Buna bağlı olarak proje tabanlı öğrenmenin akademik baĢarıyı artırmada daha etkili olduğu sonucuna varılmıĢtır.
PektaĢ (2009) çalıĢmasında, ilköğretim okullarında yürütülen proje tabanlı öğrenme uygulamalarında karĢılaĢılan güçlükler konusunda müdürler ile Fen ve Teknoloji öğretmenlerinin görüĢlerini almıĢtır. Bu amaçla, Fen ve Teknoloji öğretmenlerinin görüĢlerinin cinsiyete, mesleki kıdeme, mezun olunan bölüme ve derslerinde proje tabanlı öğrenme yöntemini uygulayıp uygulamama durumlarına göre farklılık gösterip göstermediği, okul müdürlerinin görüĢleri ile fen ve teknoloji öğretmenlerinin görüĢleri arasında anlamlı farklılık bulunup bulunmadığı, sorularına yanıt aranmıĢtır. KarĢılaĢtırma türü iliĢkisel tarama modeli kullanılmıĢtır. Fen ve Teknoloji öğretmenlerinin, “proje tabanlı öğrenme uygulamaları için bilgiye ulaĢmada elektronik kaynakları etkin kullanmada bilgi altyapım yetersizdir”, “okulda, öğrencilerin bilgiye ulaĢmaları için kütüphane olanakları yetersizdir”, “proje çalıĢmalarında, öğrencilerin, bir ürün ortaya koymaları, uygulamada zor olabilir” ve “proje tabanlı öğrenme çalıĢmaları, öğrencilerin sınavlara (SBS, OKS, vb.) hazırlanmalarını olumsuz yönde etkiler” maddelerinden kaynaklanan sorunlara katılım düzeyleri en yüksektir. Okul müdürlerinin “program”, “fiziki çevre” ve “öğretmen” boyutlarında, fen ve teknoloji öğretmenlerine göre proje tabanlı öğrenme uygulamalarında karĢılaĢılan sorunlara katılım düzeyleri daha yüksek çıktığı sonucuna
Öztürk (2008) çalıĢmasında, ilköğretim 7. sınıf öğrencilerine “Maddenin Ġç Yapısına Yolculuk” ünitesinin öğretiminde proje tabanlı öğrenme yönteminin öğrencilerin baĢarı düzeyine etkisini incelenmiĢtir. Sonuç olarak, proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı grup ile geleneksel yöntemin uygulandığı grubun son test basarı düzeylerinde, deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğunu bulmuĢtur.
Çakallıoğlu (2008) tez çalıĢmasında, Ġlköğretim 7. sınıf Fen Bilgisi dersi “Ya Basınç Olmasaydı?” ünitesinde, proje tabanlı öğrenmenin öğrencilerin akademik baĢarısına ve Fen Bilgisi dersine karĢı olan tutumlarına etkisini incelemeyi amaçlamıĢtır. Bunun için çalıĢmasını ön test-son test kontrol gruplu deneysel modelde yapılandırmıĢtır. Sonuç olarak proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin “Fen Bilgisi Dersi BaĢarı Testi” ve “Fen Bilgisi Dersi Tutum Ölçeği” son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucuna ulaĢmıĢtır. Serttürk (2008) çalıĢmasında, Fen ve Teknoloji dersinde küresel ısınma konusu ile ilgili proje tabanlı öğrenme yöntemine göre düzenlenen ve yürütülen bir öğretim süreci ile geleneksel öğretim yöntemine göre düzenlenen ve yürütülen bir öğretim sürecinin ilköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin fen baĢarısı ve fen dersine karĢı tutumlarına etkisini incelemiĢtir. Ön test–son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıĢtır. AraĢtırma sonunda ilköğretim 7. sınıf Fen ve Teknoloji dersinde Proje Tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin fen baĢarısı ve tutumu ile Geleneksel Öğretim Yönteminin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin Fen baĢarıları ve tutumları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmuĢtur. Ayrıca, araĢtırmaya katılan deney grubu öğrencileri, proje tabanlı öğrenmenin, öğrenci baĢarısını, derse karĢı olumlu tutumları, aktif katılımı, yaratıcılığı ve iĢbirlikçi çalıĢma oranını artırdığını, öğrenmeyi zevkli, eğlenceli ve anlamlı kıldığını, öğrencilere çok çeĢitli beceriler kazandırdığını belirtmiĢtir.
Ġmer (2008) araĢtırmasında, ilköğretim Fen ve Teknoloji öğretiminde proje tabanlı öğrenme yönteminin öğrencilerin akademik baĢarı ve tutumuna etkisini belirlemeye çalıĢmıĢtır. AraĢtırma ilköğretim 6. sınıf "IĢık ve Ses" ünitesi üzerinde yapılmıĢ ve ön test-son test kontrol gruplu desenden oluĢmaktadır. AraĢtırmanın sonuçlarına göre Proje Tabanlı Öğrenme Yöntemi uygulanan grup ile Geleneksel
Öğrenme Yöntemi uygulanan grubun Fen ve Teknoloji dersine karĢı tutumları ve baĢarıları arasında anlamlı bir fark bulunmuĢtur.
Keser (2008) çalıĢmasında, proje tabanlı öğrenme yönteminin Fen Bilgisi dersinin “Hücredeki Yapı ve Canlılık Olaylarının Yönetimi Nasıl Sağlanır?” ünitesinin öğrencilerin baĢarı, tutum ve kalıcı öğrenmeye etkisini değerlendirmeye çalıĢmıĢtır. AraĢtırmasında, kontrol gruplu ön test-son test deney deseni uygulanmıĢtır. Sonuç olarak, proje tabanlı öğrenme yönteminin Fen Bilgisi dersinde basarı, tutum ve kalıcı öğrenmeye etkisinin olumlu olduğu sonucuna ulaĢmıĢtır.
DilĢeker (2008) tez çalıĢmasında, fen ve teknoloji dersinde (IĢık ve Ses ünitesi) proje tabanlı öğrenme yöntemini kullanmanın baĢarıya, tutuma ve kavram yanılgılarının giderilmesine etkisinin olup olmadığını araĢtırmaya çalıĢmıĢtır. Bunun için çalıĢmasında ön test - son test kontrol gruplu model kullanmıĢtır. Analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin baĢarılarındaki artıĢ karĢılaĢtırıldığında deney grubunun lehine bir fark olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı; deney ve kontrol gruplarının tutumları karĢılaĢtırıldığında deney grubunun ortalamasının kontrol grubu ortalamasından yüksek olduğu, bu farkın da istatistiksel olarak anlamlı olduğu sonucuna ulaĢmıĢtır. ÇalıĢmanın kavram yanılgılarının giderilmesine iliĢkin diğer kısmı nitel aĢama olup, veri toplama aracı olarak kullanılan “açık uçlu sorular” öğrencilerde oluĢan kavram yanılgılarını tespit etmede ve araĢtırma sonunda kavram yanılgılarının giderilmesine etkisinin tespitinde kullanmıĢtır. ÇalıĢma sonunda proje tabanlı öğrenme yöntemi ile ders uygulayan deney grubu öğrencilerinde kontrol grubuna göre kavram yanılgılarının giderildiği saptanmıĢtır.
Ekiz (2008) araĢtırmasında, Fen ve Teknoloji Laboratuvarında Ġlköğretim 4. ve 5. Sınıf müfredatında yer alan “Vücudumuz Bilmecesini Çözelim” ünitesi deneylerinin Proje ÇalıĢmaları ile desteklenerek iĢlenmesinin öğrenci baĢarısına, hatırda tutma düzeyine ve duyuĢsal özelliklerine etkisini belirlemeye çalıĢmıĢtır. ÇalıĢma; Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı 2. sınıf öğretmen adaylarıyla yapılmıĢtır. Belgesel tarama modeli ve ön test- son test ve kontrol gruplu model birlikte kullanılmıĢtır. Ön test puanları denk olan Proje Tabanlı Öğrenme yöntemine dayalı öğretim yapılan deney grubu ile Laboratuvar yönteminin kullanıldığı
anlamlı bir fark olmadığı sonucuna ulaĢılmıĢtır. Ayrıca, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin Proje ÇalıĢmalarına iliĢkin tutum puanları incelendiğinde ise Proje Tabanlı Öğrenme yöntemine dayalı öğretim yapılan deney grubu öğrencileri lehine anlamlı bir farklılık tespit edilmiĢtir.
Girgin (2009) çalıĢmasında, Canlılar ve Hayat ünitesinde Proje Tabanlı Öğrenme Yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin akademik baĢarı ve tutumları üzerindeki etkisini belirlemeye çalıĢmıĢtır. AraĢtırma, ön test-son test kontrol gruplu modeline uygun yarı deneysel bir çalıĢma olarak yürütülmüĢtür. Proje tabanlı öğrenme yöntemi uygulanan deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim uygulanan kontrol grubu öğrencilerinin Fen ve Teknoloji baĢarı düzeyleri arasında deney grubu lehine anlamlı fark olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
ġahin (2009) çalıĢmasında, ilköğretim okullarında okutulan fen ve teknoloji dersinde kullanılan proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulanmasıyla ilgili öğretmen ve öğrencilerin görüĢlerini belirlemeyi ve belirlenen eksikliklerin giderilmesine yönelik alternatif önerilerde bulunmayı amaçlamıĢtır. AraĢtırmasında genel tarama modeli kullanmıĢtır. Elde edilen bulgulara göre; öğrenci açısından, anket maddeleri genel olarak incelendiğinde; “Projelerimizi niçin yaptığımızı biliriz” konusunda en fazla görüĢ belirttikleri sonucuna ulaĢılmıĢtır. Öğretmen açısından, “Projeler öğrencinin yaratıcılığını ve motivasyonu artırır” konusunda en fazla görüĢ belirttikleri sonucuna ulaĢılmıĢtır. Ayrıca alt problemler açısından bakıldığında; öğrencilerin görüĢleri cinsiyet ve çalıĢma odası açısından farklılık arz etmemektedir. Ancak, okuduğu sınıf, kardeĢ sayısı, annenin ve babanın eğitim durumu açısından görüĢ farklılıkları olduğu ve öğretmen görüĢlerinde ilgili değiĢkenlere göre alt problemlerde bir farklılık olmadığı sonuçlarına ulaĢılmıĢtır.
Kalaycı (2008) araĢtırmasında, yükseköğretim düzeyindeki öğrencilerin, proje tabanlı öğrenme uygulamasında izledikleri adımları nasıl yönettiklerini belirlemeyi amaçlamıĢtır. Örneklemi Kuyumculuk sektörüne tasarımcı ara eleman yetiĢtiren Gazi Üniversitesi Beypazarı Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu Kuyumculuk ve Takı Tasarımı Programı öğrencileri oluĢturmaktadır AraĢtırma betimsel tarama modeli niteliği taĢımakta ve verilerin analizi nitel araĢtırma tekniklerinden içerik analizi ile yapılmıĢtır. Elde edilen sonuçlar Ģöyledir: Öğrenciler bu tür uygulamalarda, konuların
öğrenciler tarafından tartıĢılarak belirlenmesinin çok daha etkili olduğunu belirtmiĢ, yönlendirmenin projeyi yürüten öğretim elemanı tarafından yapılmasını uygun bulmuĢtur. Öğrenciler uygulama sürecinin her adımında iĢbölümü yaparken bazı karar verme ölçütleri kullanmıĢlar. Veri toplama sürecinde ilk veri kaynağı olarak öğretim elemanları ve araĢtırmacılara yönelmiĢlerdir. Öğrenciler bunun nedeni olarak, bu kaynakların hem güvenilir hem de kolay ulaĢılabilir olduğunu göstermiĢlerdir. Öğrenciler sürecin tamamını, sunularını, grup üyelerini değerlendirirken değiĢik ölçütler kullanmıĢlar ve bu ölçütlerin nedenlerini belirtmiĢlerdir.
Dede ve Yaman (2003) çalıĢmalarında, fen ve matematik öğretiminde projelerin avantajları ve çeĢitleri üzerinde durmuĢlardır. Buna ek olarak, projelerin planlanması, uygulanması ve sonuçlarının değerlendirilmesine yönelik bir proje değerlendirme kriteri oluĢturmuĢlardır.
CoĢkun ve Demirel (2009) çalıĢmalarında, disiplinler arası öğretim yöntemi proje tabanlı öğrenme ile 10. sınıf öğrencilerine uygulanarak mantıksal düĢünme becerilerine olan etkisi belirlenmeye çalıĢılmıĢtır. Ayrıca, proje tabanlı öğrenme ile desteklenen disiplinler arası yaklaĢıma iliĢkin öğretmen, öğrenci ve veli görüĢlerini almayı amaçlamıĢlardır. ÇalıĢmada, nitel ve nicel yöntemler bir arada kullanılmıĢ ve özel bir lisede 10. sınıf öğretmenleri ve öğrencileri ile durum çalıĢması yapılmıĢtır. Sürecin baĢında ve sonunda uygulanan mantıksal düĢünme grup testi sonuçları, gerçekleĢtirilen uygulamanın öğrencilerin mantıksal düĢünme becerilerini olumlu yönde etkilediğini göstermiĢtir. Yapılan görüĢmeler sonunda ise yöntemin öğrencilerde dili etkin kullanma, kavramsal bağıntı kurma, öğrendiklerini transfer etme, problem çözme, teknolojiyi etkili kullanma ve bilimsel çalıĢma yapabilme becerilerini olumlu yönde etkilediği sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Korkmaz ve Kaptan (2001), Saracoğlu, Akamca ve YeĢildere (2006) ve Öztürk (2009), Erdem (2002) çalıĢmaları proje tabanlı öğrenme üzerine derleme niteliğindedir. Korkmaz ve Kaptan (2002) çalıĢmalarında, ilköğretim fen derslerinde proje tabanlı öğrenme yönteminin 7. Sınıf öğrencilerinin akademik baĢarıları, akademik benlik kavramları ve çalıĢma sürelerine etkisini belirlemeyi amaçlamıĢlardır. AraĢtırma, deney ve kontrol grubu olmak üzere iki grup üzerinde gerçekleĢtirilmiĢtir. Kontrol
öğrenme yaklaĢımı uygulanmıĢtır. Deney grubunda ise proje tabanlı öğrenme yöntemine dayalı bir fen öğretimi uygulanmıĢtır. Deneysel süreç sonucunda akademik baĢarı, akademik benlik kavramları ve çalıĢma süreleri açısından deney grubu lehine, gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmuĢtur.
Baki ve Bütüner (2009) araĢtırmalarında, alternatif değerlendirme araçlarından projenin nasıl yürütüldüğüyle ilgili öğretmenlerin görüĢlerini alarak, bu süreçte öğretmenlerin yaĢadığı zorlukları ortaya koyan çözüm önerilerinde bulunmuĢlardır. AraĢtırmanın çalıĢma grubunu bir Türkçe, bir Fen ve Teknoloji, ve bir sınıf öğretmeni olmak üzere 3 öğretmen oluĢturmaktadır. AraĢtırmanın nitel verilerinin analizinde içerik analizi metodu kullanılmıĢtır. Öğretmenlerin proje çalıĢmaları sürecinde öğrencilerine rehberlik etmede kendilerini yeterli görmedikleri, proje çalıĢmaları ile ilgili üniversitelerde uygulamalı bir eğitim almadıkları, proje raporların; değerlendirirken daha çok öğrencilerinin yazılı notlarını dikkate aldıkları, proje konusu vermede zorluklarının olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Gültekin (2007) çalıĢmasında, ilköğretim 5. sınıf Fen Bilgisi dersinde (Isı ve Isının Maddedeki Yolculuğu Ünitesi) proje tabanlı öğrenmenin öğrenme ürünlerine etkisi incelenmiĢtir. AraĢtırmasını ön test-son test kontrol gruplu deneysel araĢtırma modeliyle gerçekleĢtirmiĢtir. Ayrıca, araĢtırmaya katılan öğrenciler ve sınıf öğretmeninin proje tabanlı öğrenmeye iliĢkin görüĢlerini almak amacıyla yarı yapılandırılmıĢ görüĢme yapılmıĢtır. AraĢtırma sonucunda ilköğretim beĢinci sınıf Fen Bilgisi dersinde proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin akademik baĢarıları ile proje tabanlı öğrenme yönteminin uygulanmadığı kontrol grubundaki öğrencilerin akademik baĢarıları arasında deney grubu lehine anlamlı fark bulunmuĢtur. AraĢtırmaya katılan deney grubu öğrencileri ve sınıf