Stratejik Uyumlandırma

Yeni teknolojilerin gelişmesiyle beraber, BT‟ nin kurumun performansı ve değer yaratması için önemi gittikçe artmaktadır (Galliers and Leidner, 2003). Bu yüzden de kurumun rakiplerine karşı rekabet avantajı sağlayabilmesi üretkenliğinin artması için BT‟ nin etkin ve verimli bir şekilde kullanılması çok önemli olmaktadır. BT‟ nin etkin kullanılabilmeside BT ve İş stratejilerinin aynı paralel ilerlemesiyle doğru orantılı olarak ilerlemektedir (Luftman, 2000). Bu yüzden değişen teknolojik gelişimlerle iş stratejilerimiz değişecektir ve buna bağlı olarak BT stratejilerimizinde bu değişime ayak uydurması gerekmektedir.

Stratejik Uyumlandırma sürdürülebilir rekabet avantajı sağlanması için çok önemlidir. Farklı yazarlar ve literature kaynaklarında bu konuda farklı tanımlamalar yapılmaktadır:

Henderson and Venkatraman göre, Stratejik Uyumlandırma iş, BT stratejileri, iş ve BT altyapısı içindeki “Stratejik Uyum(Stratejic Fit)” &“Fonksiyonel Entegrasyon (Functional Integration)” olarak tanımlamaktadır.

Reich and Benbasat göre, Stratejik Uyumlandırma; “ BT misyon, amaç ve planlarının iş misyon, plan ve amaçları tarafından desteklenmesi (The degree to which the IT mission, objectives and plans support and are supported by the business mission, objectives and plans)” olarak değerlendirilmektedir (Reich and Benbasat, 1996 & 2000) .

Luftman göre, Stratejik Uyumlandırma “BT‟nin uygun zamanda iş stratejileri, amaç ve ihtiyaçlarıyla uyumlu birşekilde olması” olarak değerlendirilmektedir (Luftman 2000).

Henderson and Venkatraman‟nın görüşlerine göre, stratejik uyumlandırma sürekli devam eden bir süreçtir. Değişen dünyada kurumun stratejilerinde uzun vadede değişimler çok keskin olabilir. Buna bağlı olarak da temel amaçlarını yerine getirebilmesi için önemli stratejik planlar yapılması kaçınılmazdır. Bu yönetimsel planlardaki en dikkat edilmesi gereken BT-İş uyumuna katkı sağlayan kararlar alınmasıdır (Henderson and Venkatraman 1991 & 1993; Luftman et al. 1993).

Luftman (2003) „a görede, stratejik uyumlandırma sabit olmayıp sürekli BT ve iş planları arasındaki entegrasyonun sağlanmasıyla oluşabilmektedir. Huang and Hu (2007) „a göre, iş ve BT planlarının mutlaka entegre olması gerektiğini savunurlar. Moreover, Oh and Pinsonneault (2007)‟ a göre, kurumun iş stratejisinin amaçlar, önceliklere göre BT-İş stratejilerinin uyumlandırmanın gerektiğini ileri sürmektedirler.

Stratejik uyumlandırmayla ilgili literatürde farklı hipotezler yer almaktadır. Bunları aşağıdaki şekilde aralarındaki ilişkiler görsel olarak anlatılmaktadır.

Şekil 2.3 : Hipotezlere Dayalı Uyumlandırma Modeli (Henderson, 1993) Stratejik uyumlandırma, İş ve BT stratejilerinin kurumun iş peformansını olumlu yönde etkileyecek şekilde desteklemesidir (Henderson and Venkatraman, 1991 & 1993; Luftman et al., 1993; Luftman 2000 & 2005; Reich and Benbasat, 1996 & 2000). Üstte hipotezlere dayalı olarak pozitif ilişkilerle anlatılan bir model şekil 2.3‟ de anlatılmaktadır. Çıkarılan bu yapıya göre, BT bütçesi, stratejisi,esneklik gibi değerlerin uyumlandırmada büyük etkilere sahiptir. Bu doğrultuda, müşteri değerinin artması ve güvenilir amaçlar elde edilmesinde olumlu etkilere sahiptir.

Stratejik uyumlandırmanın sağlanması, en üste stratejiler ve bunlara bağlı olarak, müşteriler ve süreçler yer almaktadır. Müşteriler iş amaçlarının anlaşılmasında ve iş ile uyumluluğun sağlanmasında önemli bir bacakken diğer tarafta bu amaçların kurum içinde hangi süreçlerle elde edildiğinin bilgisi yer almaktadır.Bu yapıda aşağıdaki şekil 2.4‟ de yer alan uyumlandırma üçgeninde gösterilmektedir.

Şekil 2.4 : Stratejik Uyumlandırma Üçgeni

Ciborra‟ nın önerisine göre stratejik uyumlandırmayı sağlamak için üç farklı kavram üzerine durmaktadır. Bunlar: akılcı model ve planların yerine; bakım (care), konukseverlik(hospitality), yetiştirmenin (cultivation) kullanılmasını önermektedir (Ciborra, 2000).

Bakım (Care): Bakım süreçleri nasıl iş adamlarının günlük dünyada, algılama, dikkatlilik ekseninde bağlantılı bir yapı ve anlayışına sahiptir (Ciborra, 1997 ve 2000).

Konukseverlik (Hospitality): Teknolojinin hızlı bir şekilde gelişmesiyle var olan, beklenmeyen veya öngörülemeyen değişimlere kurumun direnç göstermeden konuksever davranması, BT le iş stratejilerinin uyumunu etkileyen bir özelliktir (Ciborra, 1997 & 2000).

Yetiştirme (Cultivation): Hızla değişen teknolojik alt yapılar, sistemler ve bitmeyen yeni müşteri ihtiyaçlarının var olan muhafazakar sistemlerde etkisi daha büyük olmaktadır. Bu noktada sistemde çalışanların bile tutucu inananışları ve değişime açık olmamaları bu BT-İş uyumluluğu için bir tehtid oluşturacaktır (Ciborra, 1997). Bu yüzden de yetiştirme “cultivation” değişime ayak uydurmak adına önemlidir.

Sonuç olarak, BT ve ilgili bütün bileşenlerin teorik alt yapısını oluşturan temel yapılar incelenmiştir. Stratejik uyum modeliyle ve uyumsuzluğa neden olabilecek değerlerle ilgili bilgiler, bu çerçeveyle daha netleşmiş oldu. BT ve iş stratejilerinin bileşenlerinin neler olduğu ve farklı uyumlandırma perspektifleri üzerinde duruldu. 2.9.1 Stratejik uyum (Strategic fit)

Stratejik uyumun iki önemli boyutu Stratejik uyum (“Strategic Fit”) ve Fonksiyonel entegrasyondur (“Functional Integration”). Stratejik uyum, stratejik uyumluluk çerçevesinde dikey ilişkiyi ifade ederken diğeri yatay ilişkiyi göstermektedir (Henderson and Venkatraman, 1991 & 1993).

Stratejik uyum (Strategic Fit) da dış pazara bağlı olarak rekabet avantajı sağlayabilmek ve pazardaki poziyonunu koruyabilmek adına stratejik üst yönetim seviyesinde kararlar alınması ve iş stratejileri diğer bir ifadeyle kurumun stratejilerinde değişime gidilmesi gerekebilmektir. Bu durumunda iş stratejilerindeki değişimler dikey olarak organizasyonun diğer alt yapısında ve süreçlerinde değişimi gerektirmekte ve uyumluluğun sağlanması için kaçınılmaz olmaktadır.

2.9.2 Fonksiyonel entegrasyon (Functional integration)

Fonksiyonel entegrasyon yatay ilişkiyi göstermektedir. İş stratejileri değiştiği zaman bunlara bağlı olarak BT süreçleri ve stratejileride bunları takip etmesi gerekmektedir. Diğer bir değişle BT alt yapısı, süreçler yani bilgi teknolojileri ve iş birimleri değişime gidecektir (Henderson and Venkatraman, 1991 & 1993; Luftman, et al. 1993; Coleman and Papp, 2006). Fonksiyonel entegrasyon BT değerlerini kullarak firmaya rakiplerine karşı rekabet avantajı sağlamaktadır (Henderson, and Venkatraman, 1991 & 1993; Luftman et al. 1993).