SORUYU ALMA ESNASINDA UYULACAK KURALLAR

Bilindiği gibi fetvâ verme işlemi, esas itibariyle bir soruya dayanmaktadır.

Soru, problemin yerine geçtiği için, fetvâ verme işleminde hayati önem taşır. Çünkü problem, cevabı etkileyecek olan ana unsurdur.

Müftünün, soruyu öğrenme esnasında dikkat edeceği kurallar, fetvâ isteyenle müftü arasındaki iletişim ve fetvâya konu olan olayın anlaşılması ile ilgili hususlar olup, bunları aşağıdaki şekilde sıralayabiliriz:

1. Fetvâ İsteyene Güven Vermek

İnsanların birbirlerini daha iyi anlamaları ve toplum içerisinde uyumlu bir hayat sürdürmeleri için, aralarında sağlıklı bir iletişim kurmaları da önem arz etmektedir. Bunun sağlanabilmesi de, iletişim içerisinde olan tarafların, üzerlerine düşeni yerine getirmelerine bağlıdır. Bu konuda dikkat edilmesi gereken en önemli husus karşılıklı güven konusudur. Konumuz açısından duruma baktığımızda, bu konuda görev öncelikle müftüye düşmektedir.

Müftü, fetvâ istemek için müracaat eden kimseye, söz ve davranışlarıyla güven vermelidir.^[231] Çünkü fetvâ istemeye gelen kişi, kadın veya erkek olabileceği gibi, bu kişiler kendi mahrem konularıyla ilgili hususlarda da bilgi edinmek isteyebilirler. İşte müftünün verdiği güven, gelen kişinin problemini daha rahat ortaya koymasına imkân sağlayacaktır. Ancak

müftünün sadece gelen kişiye değil, insanların kendisiyle daha kolay iletişim kurabilmeleri için, aynı zamanda çevresine de bu güveni vermesi gerekir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s.), peygamberlik görevini tam yerine getirebilmek için, öncelikle söz ve davranışlarıyla çevresine güvenilir (emîn) olduğunu kanıtlamıştır.^[232]

Müftünün etrafına güven verebilmesi için, dikkat edeceği hususları şöylece sıralayabiliriz:

a) Soru sahibi bizzat gelmişse -ki bu şekil, sorunun doğru anlaşılıp, fetvânın doğru verilebilmesi açısından en uygun şekildir- bu durumda müftü, öncelikle onu kibar ve samimi bir şekilde karşılayarak rahatlatmalı, ayrıca söz ve tavırlarıyla ona güven vermelidir. Daha sonra müftü soruyu dikkatle dinlemeli ve kendine kapalı gelen yerler varsa sorularla öğrenmeye çalışmalıdır.^[233] Çünkü olayın dayandığı hükmün bulunması, o olay hakkındaki bilgiye bağlıdır. Olay yanlış veya eksik bir tarzda anlatılmış ise, mesleğinde ne kadar bilgili olursa olsun, hiçbir müftü o konuda doğru bir mütalaada bulunamaz. Bu gerçek, ünlü bir vecizede “fetvâ anlatışa göre verilir” şeklinde dile getirilmiştir.^[234] Ayrıca bu esnada, soruda kullanılan kelimelerin veya deyimlerin içeriği konusunda, iki taraf da görüş birliğine varmalıdır. Çünkü konuşma ve yazı dilinde anlaşabilmenin ve yanlış anlamaları önlemenin ilk şartı kavram kargaşasına düşmemektir.^[235]

b) Orhan Çeker’in de ifade ettiği gibi, öncelikle müftü daha önce kendisine gelen problemleri etrafa yaymadan, kendinde saklayabilmelidir.

Çünkü sır saklayamadığı duyulan müftü, hem toplumun gözünde değerini yitirir, hem de problemi olan kişiler kendi sırlarının saklanamayacağını düşünerek, müftüye danışmak istemezler. Bu durumda müftü görev dışı kalır ve ihtiyaç sahiplerinin ehil olmayan kimselere yönelmesine yol açmış olur.^[236]

Buna göre, kendisine yöneltilen soru, şahsa özel bir durum arz edip, soran onun sır olarak saklanmasını isterse, müftü o sırrı saklayabileceğine dair teminat vermelidir. Çünkü Hz. Peygamber (s.a.s.), “istişare edilen kişi emanetçidir”^[237] buyurmuştur.^[238]

c) Müftü, nezaket kurallarına riayet etmelidir. Kendisine müracaat eden kişiler, toplumun hangi katmanından olurlarsa olsunlar, müftü onlara nazik, kibar ve yumuşak davranmalıdır. Bu durum, müsteftinin kendine rahatça yaklaşıp derdini söyleyebilmesine, dolayısıyla müftünün onun sorununu anlayabilmesine yardımcı olacağından, müstehap görülmüştür. Burada hemen hatırlatalım ki, müftünün nezaketi, ciddiyetini kaybetmesine yol

açmamalıdır. Nitekim sahabî kadınlar, en mahrem meselelerini Hz.

Peygambere (s.a.s.) sorarlar, o da ciddi ve olgun bir tavır içerisinde onları dinler ve cevabını verirdi.

d) Müftünün müsteftiye karşı sabırlı ve anlayışlı olması da, aralarındaki güveni sağlayacak unsurlardandır. Zira fetvâ isteyen kişi tahsil ve eğitim seviyesi gereği problemini güzelce arz edememiş, sözlerini karıştırmış, hatta gereksiz yere uzatmış olabilir. Bu gibi durumlarda müftü, müsteftiyi azarlamadan, sabırla dinleyip, esas problemini öğrenmeye çalışmalıdır.^[239]

2. Sorudaki İfadelerin Olumlu Yönde Değerlendirilmesi

Soru, ister sözlü, isterse yazılı olsun, soruda geçen ifadeleri aleyhte yorumlamayı gerektirecek, açık kanıtlar ve belirtiler yoksa bunları, olumlu yönde değerlendirmek de bir kuraldır. Konuya ilişkin olarak Tumurtâşî,

“Bir Müslümanın sözünü güzel bir anlama hamletmek mümkün ise veya o sözün küfrü gerektirdiği konusunda ihtilaf bulunuyorsa, ihtilaf zayıf rivayetle sabit olmuş olsa bile, küfrüne fetvâ verilemez.” demiştir.^[240]

İslam âlimleri de, söz veya davranışta küfrü gerektiren birçok yön bulunmasına karşın, küfre engel teşkil eden tek bir yön bile bulunsa, müftünün tekfire engel olan yönü tercih etmesinin gerektiğini söylemişlerdir.^[241]

3. Olayın İlgili Olduğu Alanın Tespit Edilmesi

Müftünün, kendisine sorulan sorunun hangi alanla ilgili olduğunu tespit etmeye çalışması da bir başka kuraldır. Burada meselenin iki yönü vardır:

Birincisi, konunun hangi meslek alanına ait olduğunun tespit edilmesidir.

Yani konu, tıp ilminin konusu mu, yoksa iktisat, siyaset gibi sosyal bilimlerinin konusu mudur? Bunun tespit edilmesi, müftüye, o konunun uzmanlarıyla istişare etme imkânı sağlaması bakımından önemlidir.

İkincisi ise, konunun İslam hukukunun hangi alanına dahil olduğunun tespit edilmesidir. Bu da, müftüye, olayı İslam hukukunun genel ve özel gayeleri açısından daha sağlıklı olarak değerlendirme imkânı sağlayacaktır.

[242]

4. Olayın Yeni Olup Olmadığının Tespit Edilmesi

Müftü kendisine sorulan problemin, daha önce yaşanmış ve fıkıh kitaplarında cevabı bulunan mı, yoksa yeni karşılaşılan bir olay mı

olduğunu da tespit etmeye çalışmalıdır. Bunun iki açıdan faydası olacaktır:

Birincisi, olaya ilişkin cevabın hangi kaynaktan aranacağına karar vermeye yardımcı olmasıdır. Buna göre, problem, cevabı eli altındaki kaynaklarda bulunan bir problem ise ona göre cevaplayabilir. Şayet yeni bir olay ise, bu durumda müftü, kendi ilmi seviyesine uygun bir metodu kullanarak cevaplandırabilir veya meseleyi, kendisinden daha üst seviyedeki bir alime veya Din İşleri Yüksek Kurulu gibi bir komisyona havale edebilir.

İkincisi ise, müftüye sorulan konunun isim benzerliğinden dolayı daha önceden yaşanan bir olay gibi algılanmasını engellemesidir. Çünkü nice kelimeler değişik sebeplerle birbirlerinin yerine kullanılmaktadır. Bu da müftünün konuyu yanlış anlamasına ve fetvâyı hatalı vermesine yol açabilir.^[243] Bu yüzden, isim benzerlikleri veya farklılıkları, müftünün üzerinde önemle durması gereken konulardan olmaktadır.

Öte yandan, hiçbir durum birbirine tam olarak benzemez. Yani iki durum, uygulamada ahlaki, psikolojik ve maddi boyutları bakımından hiçbir zaman gerçek anlamda birbirlerinin aynı değildir.^[244] Bu yüzden, müftü kaynaklarda isim ve konu olarak geçen, ama bazı açılardan değişikliğe uğradığı için yeni bir olay konumunda olan meseleleri ayırt etmelidir. Başka bir deyişle, müftü, problemleri her defasında yeniden tanımlayıp, ona göre fetvâ vermelidir.^[245]

5. Fetvâyı Etkileyecek Unsurların Tespit Edilmesi

Bir problemin çözüme kavuşturulabilmesi, öncelikle o problemin açıkça ortaya konulmasına ve hastalığın doğru teşhis edilmesine bağlı olduğu bir gerçektir. Nasıl ki hastalığın yanlış teşhisi ölüme sebebiyet verebiliyorsa, problemin iyi tespit edilmemesi de çözüm imkânını yok edebilir veya daha karmaşık hâle getirebilir.^[246] Bu yüzden problemin sağlıklı bir şekilde ortaya konulması zorunludur. Bu nedenle, sağlıklı bir teşhis koymaya yardımcı olabilmesi için, soru alınırken cevabı etkileyebilecek unsurların da öğrenilmesi gerekli gözükmektedir.

Burada fetvâyı etkileyebilecek unsurların neler olduğuna dikkat çekilmekle iktifa edilecektir. Bunları kısaca şöyle sıralayabiliriz:

a) Fetvâ isteyenin nitelikleri.

b) Problemin nasıl bir ortamda, hangi şartlar altında cereyan ettiği.

c) Olayın hangi örf-âdetin geçerli olduğu yer ve çevrede geçtiği.^[247]

Buraya kadar verilenler, müftünün fetvâ isteyenin sorusunu alırken dikkat etmesi gereken genel kurallardır. Bunların yanında, sorunun sözlü veya yazılı olmasına göre dikkat edilmesi gereken başka hususlar da vardır.