Deney ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek amacıyla her iki grupta bulunan öğrencilere ön test olarak uygulanan ÖBT, FBT ve FTT’ den elde edilen verilere bağımsız örneklem t- testi uygulandı.
Bir veriye t-testi’nin uygulanabilmesi için grup başına verilerin normal dağılması gerekir. Aslında grup büyüklüğü 25–30 arasında ise t-testi’nin bu varsayımı göz ardı edilebilir. Halbuki bu çalışmada grup büyüklüğü 17’dir ve bu küçük grubu ifade etmektedir. Bu nedenle verilerin analizine geçilmeden önce grup başına verilerin normal dağılım gösterip göstermedikleri araştırılmıştır. Normal dağılımın kriteri olarak mod, medyan ve aritmetik ortalamanın birbirine yakın olup olmadığı göz önünde bulundurulmuştur.
İkinci olarak çarpıklık (skewness) ve basıklık (kurtosis) katsayılarının 0’ a yakın olup olmadıklarına bakılmıştır. Bu katsayıların – 1 ile + 1 arasında olması kabul edilebilir görülmektedir. Bu analiz sonuçları Tablo 3.3’ de verilmiştir.
Tablo 3.3. Deney ve Kontrol Gruplarına Ait Öntestlerin Tanımsal İstatistiği
GRUP İstatistik Std. Hata
Ortalama 14.18 .85 Medyan 14.00 Mod 14 Varyans 12.279 Std. Sapma 3.50 Minimum 8 Maximum 20 Ranj 12 Çarpıklık -.117 .550 ÖNBİLGİ Deney Basıklık -.841 1.063
Ortalama 14.47 .92 Medyan 14.00 Mod 14 Varyans 14.265 Std. Sapma 3.78 Minimum 7 Maximum 20 Ranj 13 Çarpıklık -.384 .550 ÖNBİLGİ Kontrol Basıklık -.694 1.063 Ortalama 3.29 .42 Medyan 3.00 Mod 3 Varyans 2.971 Std.Sapma 1.72 Minimum 0 Maximum 7 Ranj 7 Çarpıklık .313 .550 Deney Basıklık .529 1.063 Ortalama 3.47 .49 Medyan 3.00 Mod 3 Varyans 4.015 Std. Sapma 2.00 Minimum 0 Maximum 7 Ranj 7 Çarpıklık .471 .550 ÖNBAŞARİ Kontrol Basıklık -.329 1.063 Ortalama 83.82 2.26 Medyan 85.00 Mod 84.50 Varyans 87.029 Std. Sapma 9.33 Minimum 61 Maximum 100 Ranj 39 Çarpıklık -.672 .550 Deney Basıklık 1.153 1.063 Ortalama 83.94 2.17 Medyan 85.00 Mod 77 Varyans 79.809 ÖNTUTUM Kontrol Std. Sapma 8.93
Minimum 66 Maximum 99
Ranj 33
Çarpıklık -.085 .550
Basıklık -.316 1.063
Normal dağılım için en önemlisi normallik varsayımının Kolmogorov- Smirnov ve Shapiro-Wilk testleri ile sorgulanmasıdır. Bu iki testle ilgili veriler Tablo 3.4.’ de gösterilmiştir.
Tablo 3.4. Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk Test Sonuçlarına Ait Değerler
Kolmogorov-Smirnov Shapiro-Wilk GRUP istatistic df p istatistic df p deney .110 17 .200 .976 17 .878 ÖNBİLGİ kontrol .128 17 .200 .964 17 .678 deney .165 17 .200 .961 17 .625 ÖNBAŞARI kontrol .240 17 .010 .915 17 .146 deney .128 17 .200 .968 17 .747 ÖNTUTUM kontrol .077 17 .200 .984 17 .972 deney .171 17 .197 .914 17 .139 SONBAŞARI kontrol .154 17 .200 .951 17 .474 deney .208 17 .048 .888 17 .045 KALICILIK kontrol .111 17 .200 .982 17 .957
Tabloda da görüldüğü gibi Shapiro- Wilk testinde p değeri hemen hemen bütün gruplar için .05’ ten büyüktür.
Kolmogorov-Smirnov testinde kontrol grubu önbaşarı testi hariç diğerlerinde p değeri .05’ ten büyüktür. Deney grubunun kalıcılık testinde ise p değeri .048 civarındadır. Her ne kadar bu p değeri .05’ den küçük olsa da o değere çok yakındır. Bu nedenle deney grubunun kalıcılık testi için de normal dağılımın sağlandığı söylenebilir.
Sonuç olarak grup başına verilerin tamamı normallik varsayımından geçmişlerdir. Buna göre veriler parametrik testlerle (t- testi, anova, ancova,…v.b.) analiz edilebilir.
3.2.1. Hipotez 1
Alt Problem 1: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin önbilgi testi ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 1: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin önbilgi testi ortalamaları arasında
anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin önbilgi testi ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.5.’te verilmiştir.
Tablo 3.5. Deney ve Kontrol Gruplarının Önbilgi Testi Bağımsız Örneklem T- testi Sonuçları Grup n M S df t p 2 p η Deney 17 14.18 3.50 32 - 0.235 .815 .000 Kontrol 17 14.47 3.78
Tablo 3.5.’deki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin önbilgi testi ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilememiştir, t(32) = - 0.235, p = .815 > .05.Yani deney ve kontrol grupları önbilgiler bakımından denktir.
3.2.2. Hipotez 2
Alt Problem 2: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 2: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi ön test ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.6.’da verilmiştir.
Tablo 3.6. Deney ve Kontrol Gruplarının Başarı Testi ( Ön) Bağımsız Örneklem T-testi Sonuçları
Grup n M S df t p η2p
Deney 17 3.29 1.72 32 - 0.275 .785 .002
Kontrol 17 3.47 2
Tablo 3.6.’daki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi ön test ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilememiştir, t(32) = - 0.275, p = .785 > .05. Yani, deney ve kontrol grupları ön başarıları bakımından denktir.
3.2.3. Hipotez 3
Alt Problem 3: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi
ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 3: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi ortalamaları
arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.7.’de verilmiştir.
Tablo 3.7. Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Bilgisi Tutum Testi ( Ön) Bağımsız Örneklem T-testi Sonuçları
Grup N M S df t p η2p
Deney 17 83.82 9.33 32 - 0.038 .970 .000
Kontrol 17 83.94 8.93
Tablo 3.7.’deki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi ön test ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilememiştir, t(32) = - 0.038, p = .970 > .05. Yani, deney ve kontrol grupları ön tutumları bakımından denktir.
Sonuç olarak deney ve kontrol gruplarının önbilgi testi, başarı ön testi ve tutum ön testi puanları bakımından denk oldukları söylenebilir. Gruplar arasında işlem öncesinde bir fark olmaması dolayısıyla her gruba uygulanan farklı test sonuçları t- testi ile analiz edilebilir.
3.2.4. Hipotez 4
Alt Problem 4: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi sontest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 4: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi sontest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi son test ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.8.’de verilmiştir.
Tablo 3.8. Deney ve Kontrol Gruplarının Başarı Testi (Son) Bağımsız Örneklem T-testi Sonuçları
Grup n M S df t p η2p
Deney 17 14.35 3.08 32 2.179 .037 .129
Kontrol 17 11.88 3.52
Tablo 3.8.’deki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi son test ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t(32) = 2.179, p = .037 < .05. Yani, deney grubu ile kontrol grubu arasında başarı testi (son) bakımından bir fark vardır. Kavram haritası tekniğinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin son başarı testi ortalaması (M = 14.35), geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin son başarı testi ortalamasına (M =11.88) göre daha büyük olduğu için bu fark deney grubu lehinedir.
İstatistikte bir işlemin etkisinin derecesi, etki büyüklüğü ile sayısallaştırılmaktadır ve t- testi .129 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu hemen hemen büyük bir etki büyüklüğünü işaret etmektedir. Etki büyüklüğü skalasında 0.01 ile 0.06 arası küçük etki büyüklüğünü, 0.06 ile 0.14 orta etki büyüklüğünü, 0.14 ve üzeri ise büyük etki büyüklüğünü göstermektedir. Görüldüğü gibi çalışmada etki büyüklüğü 0.14’e çok yakındır. Etki büyüklüğü, işlemin sontest puanlarındaki açıkladığı varyans oranıdır. Yani deney ve kontrol grubunun başarı testi sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 13’ü işlem bağımsız değişkeni etkisiyle açıklanabilir.
3.2.5. Hipotez 5
Alt Problem 5: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 5: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.9.’da verilmiştir.
Tablo 3.9. Deney ve Kontrol Gruplarının Fen Bilgisi Tutum Testi (Son) Bağımsız Örneklem T-testi Sonuçları
Grup N M S df t p 2
p
η
Deney 17 90.12 5.93 32 3.017 .005 .222
Tablo 3.9.’daki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi son test ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t(32) =3.017, p = .005 < .05. Yani, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi son test ortalamaları arasında bir fark vardır. Kavram haritası tekniğinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest ortalaması (M = 90.12), geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest ortalamasına (M =80.24) göre daha büyük olduğu için bu fark deney grubu lehinedir.
Ayrıca t- testi .222 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten daha büyük olduğu için büyük etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani deney ve kontrol grubunun fen bilgisi tutum testi sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 22’si işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.6. Hipotez 6
Alt Problem 6: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 6: Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamaları arasında
anlamlı bir fark yoktur.
Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamaları arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını tespit etmek için, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımsız örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.10.’da verilmiştir.
Tablo 3.10. Deney ve Kontrol Gruplarının Kalıcılık Testi Bağımsız Örneklem T- testi Sonuçları Grup n M S df T p 2 p η Deney 17 13.41 3.81 32 2.901 .007 .208 Kontrol 17 9.65 3.76
Tablo 3.10.’daki analiz sonuçlarına göre, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t(32) = 2.901, p = .007 < .05. Yani, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamaları arasında bir fark vardır.Kavram haritası tekniğinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalaması (M = 13.41), geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi ortalamasına (M = 9.65 ) göre daha büyük olduğu için bu fark deney grubu lehinedir.
Ayrıca t- testi .208 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten daha büyük olduğu için büyük etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani deney ve kontrol grubunun kalıcılık testi puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 21’i işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.7. Hipotez 7
Alt Problem 7: Deney grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 7: Deney grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları
Deney grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için deney grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.11.’de verilmiştir.
Tablo 3.11. Deney Grubunun Başarı Testi Öntest ve Sontest Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test n M S df t p 2 p η Öntest 17 3.29 1.72 16 - 22.989 .000 .971 Sontest 17 14.35 3.08 r = .803, r2= .645, p = .000
Tablo 3.11’deki analiz sonuçlarına göre, deney grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t (16) = - 22. 989, p = .000 < .05. Yani, deney grubu öğrencilerinin başarı öntest- sontest ortalamaları arasında bir fark vardır. Kavram haritası tekniğinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin öntest ortalaması (M = 3.29), sontest ortalamasına (M = 14.35) göre daha büyük olduğu için bu fark sontestin lehinedir. Bu sonuç, işlemin öntestten sonteste etkili olduğunu göstermektedir.
Ayrıca öntest- sontest puanları arasındaki korelasyonun da anlamlı olduğu görülmektedir, r = .803, p = .000. Literatüre göre r’nin .50’den büyük olması bu ilişkinin pozitif ve oldukça büyük bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Determinasyon katsayısı, r2= .645 olarak hesaplanmıştır. Bu değer öntest puanlarının açıkladığı oranın % 64.5 olduğunu işaret etmektedir.
Ayrıca t- testi .971 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten çok büyük olduğu için oldukça fazla bir etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani
deney grubunun öntest ve sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 97’si işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.8. Hipotez 8
Alt Problem 8: Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 8: Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları
arasında anlamlı bir fark yoktur.
Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.12.’de verilmiştir.
Tablo 3.12. Kontrol Grubunun Başarı Testi Öntest ve Sontest Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test n M S df t p 2 p η Öntest 17 3.47 2 16 - 13.596 .000 .920 Sontest 17 11.88 3.52 r = .700, r2=.490, p = .002
Tablo 3.12.’deki analiz sonuçlarına göre, kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi öntest- sontest ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t (16) = - 13. 596, p = .000 < .05. . Yani, kontrol grubu öğrencilerinin başarı öntest- sontest ortalamaları arasında bir fark vardır.Geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin öntest ortalaması (M = 3.47), sontest ortalamasına (M = 11.88) göre daha büyük olduğu için bu fark
sontestin lehinedir. Bu sonuç, işlemin öntestten sonteste etkili olduğunu göstermektedir.
Ayrıca öntest- sontest puanları arasındaki korelasyonun da anlamlı olduğu görülmektedir, r = .700, p = .002. Literatüre göre r’nin .50’den büyük olması bu ilişkinin pozitif ve oldukça büyük bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Determinasyon katsayısı, r2= .490 olarak hesaplanmıştır. Bu değer öntest puanlarının açıkladığı oranın % 49 olduğunu işaret etmektedir.
Ayrıca t- testi .920 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten çok büyük olduğu için oldukça fazla bir etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani kontrol grubunun öntest ve sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 92’si işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.9. Hipotez 9
Alt Problem 9: Deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 9: Deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için deney grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.13.’te verilmiştir.
Tablo 3.13. Deney Grubunun Fen Bilgisi Tutum Testi Öntest ve Sontest Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test n M S df t p 2 p η Öntest 17 83.82 9.33 16 - 4.000 .001 .500 Sontest 17 90.12 5.93 r = .724, r2=.524, p = .001
Tablo 3.13.’deki analiz sonuçlarına göre, deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilmiştir, t (16) = - 4.000, p = .001 < .05. Yani, deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamılı bir fark vardır. Kavram haritası tekniğinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi sontest ortalaması (M = 90.12), fen bilgisi tutum testi öntest ortalamasına (M =83.82) göre daha büyük olduğu için bu fark sontestin lehinedir. Bu sonuç, işlemin öntestten sonteste etkili olduğunu göstermektedir.
Ayrıca öntest- sontest puanları arasındaki korelasyonun da anlamlı olduğu görülmektedir, r = .724, p = .001. Literatüre göre r’nin .50’den büyük olması bu ilişkinin pozitif ve oldukça büyük bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Determinasyon katsayısı, r2= .524 olarak hesaplanmıştır. Bu değer öntest puanlarının açıkladığı oranın % 52.4 olduğunu işaret etmektedir.
Ayrıca t- testi .500 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten çok büyük olduğu için oldukça fazla bir etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani deney grubunun öntest ve sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 50’si işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.10. Hipotez 10
Alt Problem 10: Kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 10: Kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest
ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.14.’te verilmiştir.
Tablo 3.14. Kontrol Grubunun Fen Bilgisi Tutum Testi Öntest ve Sontest Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test n M S df t p 2 p η Öntest 17 83.94 8.93 16 1.665 .115 .148 Sontest 17 80.24 12.14 r = .659, r2=.434, p = .004
Tablo 3.14.’deki analiz sonuçlarına göre, kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında .05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilememiştir, t (16) = 1.665, p = .115 > .05. Yani, kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest- sontest ortalamaları arasında anlamılı bir fark yoktur. Geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin fen bilgisi tutum testi öntest ortalaması (M = 83.94), fen bilgisi tutum testi sontest ortalamasına (M = 80.24) göre daha büyük olduğu için, az da olsa öntestin lehine bir fark vardır. Bu sonuç, işlemin öntestten sonteste etkili olmadığı
gibi başta fen bilgisine karşı öğrencilerde mevcut olan tutumu da düşürdüğünü göstermektedir.
Ayrıca öntest- sontest puanları arasındaki korelasyonun da anlamlı olduğu görülmektedir, r = .659, p = .004. Literatüre göre r’nin .50’den büyük olması bu ilişkinin pozitif ve oldukça büyük bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Determinasyon katsayısı, r2= .434 olarak hesaplanmıştır. Bu değer öntest puanlarının açıkladığı oranın % 43,4 olduğunu işaret etmektedir.
Ayrıca t- testi .148 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten büyük olduğu için büyük bir etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani deney grubunun öntest ve sontest puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 15’si işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.11. Hipotez 11
Alt Problem 11: Deney grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık
testi puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 11: Deney grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık testi
puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Deney grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık testi puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için deney grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.15.’te verilmiştir.
Tablo 3.15. Deney Grubunun Başarı Testi (Son) ve Kalıcılık Testi Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test N M S df t p 2 p η Sontest 17 14.35 3.08 16 1.646 .119 .145 Kalıcılık 17 13.41 3.81 r = .786, r2=.617, p = .000
Tablo 3.15.’deki analiz sonuçlarına göre, deney grubu öğrencilerinin başarı son testi ile kalıcılık testi ortalamaları arasında 0.05 seviyesinde anlamlı bir farkın olmadığı null hipotezi reddedilememiştir, t (16) = 1.646, p = .119 > .05. Yani, deney grubu öğrencilerinin başarı son testi ile kalıcılık testi ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Ayrıca öntest- sontest puanları arasındaki korelasyonun da anlamlı olduğu görülmektedir, r = .786, p = .000. Literatüre göre r’nin .50’den büyük olması bu ilişkinin pozitif ve oldukça büyük bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Determinasyon katsayısı, r2= .617 olarak hesaplanmıştır. Bu değer sontest puanlarının açıkladığı oranın % 61,7 olduğunu işaret etmektedir.
Ayrıca t- testi .145 gibi bir etki büyüklüğü belirlemiştir. Bu değer 0.14’ten büyük olduğu için büyük bir etki büyüklüğünü göstermektedir. Yani deney grubunun sontest ve kalıcılık testi puanlarının değişkenliğinin yaklaşık % 15’i işlem etkisiyle açıklanabilir.
3.2.12. Hipotez 12
Alt Problem 12: Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık
testi puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır? Bu soruyu cevaplandırmak için aşağıdaki hipotez test edilmiştir.
Hipotez 12: Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık
testi puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark yoktur.
Kontrol grubu öğrencilerinin başarı testi sontest puanları ile kalıcılık testi puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını tespit etmek için kontrol grubundaki öğrencilerin bu testlerine ait sonuçlarına bağımlı örneklem t- testi uygulandı. Sonuçlar Tablo 3.16.’da verilmiştir.
Tablo 3.16. Kontrol Grubunun Başarı Testi (Son) ve Kalıcılık Testi Ortalamalarının Bağımlı Örneklem T-testi Sonuçları
Test n M S df t p 2 p η Sontest 17 11.88 3.52 16 3.997 .001 .500 Kalıcılık 17 9.65 3.76 r = .801, r2= .641, p = .000
Tablo 3.16.’daki analiz sonuçlarına göre, kontrol grubu öğrencilerinin başarı