Sonuçlar

Bu çalışmada ilköğretim kademesindeki öğrencilere yönelik yazma becerileri ile ilgili 2005-2015 yılları arasında yapılan lisansüstü tezler ve akademik makalelerin çok boyutlu olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre lisansüstü tezlerden ulaşılan sonuçlar şu şekilde özetlenebilir:

1- İncelenen tezlerin türüne göre dağılımında en fazla çalışma yüksek lisans alanında

yapılmıştır. Doktora düzeyinde hazırlanan tezler, yüksek lisans düzeyindeki tezlerin yaklaşık olarak dörtte biri oranındadır. Çalışmanın bu sonucu önceki yapılan çeşitli çalışmalarla da uyumluluk göstermektedir. Örneğin, Özenç ve Gül- Özenç (2013) tarafından yapılan çalışmada da 2010-2011 yılları arasında Türkiye’de sınıf öğretmenleri üzerine yapılan lisansüstü eğitim tezlerin yöntem açısından incelemesini amaçlayan çalışmalarında elde edilen bulgular doğrultusunda yüksek lisans düzeyindeki tezlerin doktora düzeyinden daha fazla olduğu ortaya çıkmıştır.

2- Yapılan lisansüstü tezlerin yılına göre dağılımını incelediğimizde en çok çalışma

öğretim program değişikliğini takiben 2007 yılında yapılmıştır.

3- İncelenen tezlerin modeline göre dağılımında ise en çok çalışma tarama modeliyle

yapılırken daha sonra deneysel, yarı deneysel, kuramsal model olarak takip etmektedir. Deneysel modelde hazırlanan tezler, yüksek lisans düzeyindeki tezlerin yaklaşık olarak üçte biri oranındadır.

4- Yapılan çalışmalarda tezlerin araştırma yöntemlerine göre dağılımında en fazla

76

yapılmıştır. Daha önce yapılan akademik çalışmalarda da bu çalışmanın bulgularına benzer sonuçlar ortaya çıkmıştır. Örneğin, Şahin, Calp, Bulut ve Kuşdemir’in (2013) ve Özenç ve Gül Özenç’in (2013) yaptıkları çalışmalarda da en fazla nicel yöntemin tercih edildiği bulgusuna ulaşılmıştır.

5- Yapılan lisansüstü tezlerde katılımcı olarak en fazla sınıf öğretmeni ile çalışılırken

beşinci sınıf ve birinci sınıf öğrencileri bunu takip etmektedir. Sınıf öğretmeni adayı, Türkçe öğretmeni adayı, Türkçe öğretmeni, diğer öğretmenler, öğrenci velileri ve müfettişler gibi katılımcılarla da az da olsa çalışmalar yapılmıştır.

6- İncelenen tezlerin veri toplama yöntemine göre dağılımında en fazla çalışma

görüşme yöntemi ile yapılırken daha sonra sırasıyla doküman incelemesi, gözlem ve görüşmenin birlikte kullanıldığı yöntemler kullanılmıştır.

7- Lisansüstü tezlerin veri toplama araçlarına göre dağılımına bakıldığında en fazla

çalışmanın anket ile yapıldığı görülmektedir. Anketten sonra en çok çalışma görüşme ve gözlem araçlarıyla yapılmıştır. Çalışmanın bu bulgusu da Kolaç (2008), Özenç, Gül-Özenç (2013), ve Yücedağ’in (2010) çalışmalarındaki sonuçlarla benzerlik göstermektedir. Yapılan çalışmalarda en fazla kullanılan veri toplama aracının anket olduğu bulgusuna ulaşmışlardır.

8- Yapılan çalışmaların amaçlarına baktığımızda çeşitli yöntem ve tekniklerle ilk

okuma yazma öğretimine ilişkin öğretmen görüşlerini tespitinin en fazla çalışılan konu olduğu görülmektedir. Daha sonra ise STCY’ye ilişkin öğretmen görüşlerinin tespiti, ilk okuma yazma sürecinde karşılaşılan güçlüklere ve çözümlere ilişkin öğretmen görüşlerinin tespiti, yaratıcı yazmanın yazma becerisine, öz yeterliliğe ve tutumlara etkisinin tespiti amaç olarak belirlenmiştir.

9- Cinsiyet ile ilgili yapılan çalışmaların çoğunda küçük sınıflarda yazmanın kazanım

boyutunda cinsiyet açısından gruplar arasında farklılık olmadığı, üst sınıflarda ise fark olmadığına yönelik çalışmaların yanı sıra kızlar lehine sonuçlar ortaya koyan çalışmaların olduğu; okul öncesi eğitim açısından ise eğitim alan öğrencilerin lehine sonuçların bulunduğu görülmüştür. Kullanılan yöntem veya tekniğin

77

etkililiğini test eden çalışmaların sonuçlarının da uygulama yapılan grup lehine olduğu ortaya çıkmıştır. Öğretmen, öğretmen adayı, veli ve müfettişlerin kaynaklara ilişkin görüşlerini inceleyen çalışmalar katılımcıların kaynaklar konusunda olumlu ve olumsuz görüşlere sahip olduğunu göstermiştir. Yöntem karşılaştırmasına ilişkin görüşler incelendiğinde ise ses temelli cümle yöntemi lehine sonuçların yanı sıra cümle çözümleme yöntemi lehine görüşlerin de olduğu anlaşılmaktadır. Ses temelli/bitişik eğik yazı hakkında görüşlerde öğretmenlerin olumlu ve olumsuz görüşlerinin yanı sıra sınıf içinde çeşitli güçlükler yaşandığına, hizmet içi eğitimin yetersiz olduğuna, öğretmenlerin kıdemlerine göre farklılaştığına, öğrenci sayılarına, okul-aile işbirliğine önem verilmesine ilişkin görüşler bildirilmiştir.

Çalışmanın, makaleler ile ilgili bulgularından elde edilen sonuçlar ise şu şekilde sıralanabilir:

1- İncelenen çalışmalarla ile ilgili en çok makale 2015 yılında yapılmıştır. Daha sonra

2012, 2013, 2010 yılları en fazla makale yapılan yıllar olarak dikkat çekmektedir. Bu yıllarda yapılan makaleler yüzdelik oran bakımından çalışmaların, yarısından fazlasını temsil etmektedir.

2- Yapılan araştırmalarda (makalelerde) tarama modelinin daha çok tercih edildiği,

deneysel ve yarı deneysel çalışmaların ise sayısal olarak azlığı dikkat çekmiştir.

3- Makalelerde nicel ve nitel yöntemler birbirine yakın oranlarda tercih edilmiş, bunu

literatür taraması ve karma yöntemler takip etmiştir.

4- Yapılan araştırmalarda veri kaynağı olarak en fazla makalelerle çalışılmış, bunu

sınıf öğretmeni ve birinci sınıf öğrencileri ile yapılan çalışmalar izlemiştir.

5- Doküman incelemesine dayalı çalışmalar yapılan araştırmaların yarıdan fazlasını

oluştururken bunu gözlem ve görüşmeye dayalı çalışmalar izlemektedir.

6- Makalelerde veri toplama aracı olarak en fazla dokümanlar kullanılırken bunu

78

7- Çeşitli yöntem ve tekniklerin ilk okuma yazma öğretimine katkısı makalelerde en

fazla çalışılan konu olmuştur. Daha sonra sırasıyla; STCY’ye ilişkin öğretmen görüşlerinin tespiti, çeşitli değişkenler açısından STCY’nin etkililiğinin tespiti, farklı yöntemle okuma yazma öğrenenlerin anlama düzeylerinin karşılaştırılması, yaratıcı yazma tekniklerini kazandırma çalışmaların amacı olarak ortaya çıkmaktadır.

8- Yazmanın kazanımı ile okul öncesi eğitim arasındaki ilişkiyi ele alan çok sayıda

araştırma olup bu çalışmaların çoğunda okul öncesi eğitimi alan öğrencilerin daha başarılı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Yazmanın kazanımıyla cinsiyet ilişkisini ele alan çalışmaların yarısında kızların daha başarılı oldukları, geri kalan kısmında ise gruplar arasında fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bitişik eğik yazıya ilişkin durum tespitine yönelik bir çalışmada yaşanan sorunlara yönelik bulgular söz konusudur. İki, üç ve dördüncü sınıf öğrencileriyle yapılan çalışmalarda ise yazma başarısı ile yazma eğilimi ve yazmaya ilişkin tutum arasında olumlu bir ilişki olduğuna, yazma tutukluluğu ile yazma başarısı arasında ilişkinin olmadığına, bireysel program uygulamada çalışma yapılan öğrencilerin daha başarılı olduklarına yönelik sonuçlar ortaya çıkmıştır. Yöntem karşılaştırmalarına yönelik çalışmalarda öğrencilerin hataları karşılaştırılmış; bazı hataların STCY grubu bazı hatalarınsa CÇY grubu tarafından daha fazla yapıldığı görülmüştür. Herhangi bir yöntem ya da tekniğin yazma gelişimine etkilerini inceleyen çalışmalar, uygulamanın yapıldığı gruptaki ilerin daha başarılı oldukları sonucuna ulaşmışlardır. Makale incelemeye yönelik bazı çalışmalarda da yapılan doküman incelemesi sonucu çeşitli öneriler sunulmuştur. Öğretmen, öğretmen adayı, veli, müfettiş ve ders kitabı ile ilgili çalışmalarda yazma gelişimi ile yöntem/teknik arasındaki ilişki incelenmiş ve çoğunda yöntem ve tekniğe yönelik olumlu görüşlerin hâkim olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Dahası, ses temelli cümle yöntemi ile cinsiyet ve mesleki kıdem arasındaki ilişkinin incelendiği makalelerde bayanların erkeklere göre daha başarılı oldukları, fakat çalışmaların bazılarında ise bayanlar ve erkeler arasında bu farklılığın olmadığı ortaya konmuştur. Bunun yanında, mesleki kıdeme göre başarının tecrübe arttıkça veya azaldıkça da artmakta olduğu görülmüştür. Yazma güçlüğüne dair genel olarak öğrenci,

79

öğretmen ve yazı boyutunda çalışmalar yapılmıştır. Yapılan çalışmalarda yazma güçlüğü ile öne çıkan noktalar ise şu şekilde özetlenebilir; psikomotor becerilerindeki yetersizlik, iyi bir eğitim almamaya veya yazma eğitimine yeterince zaman ayırmamaya, biçim, ebat, satır takibi, boşluk, bağlantı, alt ve üst uzantılarda görülen problemler, yazım kurallarına uygun yazı yazamama gibi.

5.2.Öneriler

İlköğretim kademesindeki öğrencilere yönelik yazma becerileri ile ilgili 2005-2015 yılları arasında yapılan lisansüstü tezler ve makaleler çok boyutlu olarak incelenmiş ve elde edilen sonuçlar göz önünde bulundurularak aşağıda çeşitli öneriler sunulmuştur.

1. Araştırmalarda tezlerin türüne göre dağılımında en fazla çalışma yüksek lisans alanında yapılmıştır. Doktora düzeyinde hazırlanan tezler, yüksek lisans düzeyindeki tezlerin yarısından daha azdır. Bu da, yapılan çalışmalarda yüksek lisans düzeyinde araştırma yapma eğiliminin ağır bastığını göstermektedir. Birçok alanın yanı sıra Türkiye’de yazma ile ilgili doktora düzeyindeki çalışmaların artırılması alanı zenginleştirecektir.

2. Yapılan lisansüstü tez çalışmalarda yıllara göre dağılımını incelendiğinde en fazla çalışma 2007 yılında yapılırken makalelerde ise en fazla çalışma 2015 yılında yapılmıştır. Makalelerin yarıdan fazlası 2015 yılında yoğunlaşmıştır. Yazma konusunda lisansüstü tezler ve makalelerde yapılan çalışmaların yıllara yayarak yapılması ortaya çıkan sonuçların kullanılması ve özümsenmesi açısından alana daha faydalı olacaktır. Çalışmaların çoğunluğunun 2005 yılı öğretim program değişikliğinden sonra yapıldığı görülmektedir. Bu çalışmalarsa ağırlıklı olarak kesitsel çalışmalardır. Özelde program değişikliği genelde ise tüm yazma eğitimi sürecine yönelik uzamsal nitelikte çalışmalar alana önemli katkılar sağlayacaktır.

3. Yapılan araştırmalarda hem lisansüstü tezlerde hem de makalelerde tarama modelinin daha çok tercih edildiği, deneysel ve yarı deneysel çalışmaların ise sayısal olarak azlığı dikkat çekmektedir. Bu durumda, deneysel ve yarı deneysel model temel alınarak yapılan tezlerin tarama modellerine göre daha uzun sürmesi ve daha uğraştırıcı olmasının etkisi olabilir. Tarama niteliğindeki araştırmalar

80

genellikle durum tespitine, deneysel nitelikteki çalışmalarsa durumu iyileştirmeye ya da geliştirmeye yönelik çalışmalardır. Literatürün ortaya koyduğu bulguların sınıflara nasıl yansıdığına yönelik çalışmalarsa yok denecek kadar azdır. Yazma alanına ilişkin birikimi değerlendiren çalışmalardan sonra mutlaka bu birikimin sınıflara nasıl yansıdığına yönelik çalışmalara ihtiyaç vardır.

4. İncelenen tezlerde en fazla nicel yöntem tercih edilirken makalelerde nicel ve nitel yöntemlere eşit oranda yer verildiği saptanmıştır. Daha derinlemesine bilgi toplama imkânı sunması sebebiyle lisansüstü tezlerde nitel ve karma yöntemlerle çalışmaların sayısı arttırılabilir.

5. Lisansüstü tezlerde en fazla çalışma sınıf öğretmenleri ve beşinci sınıf öğrencileri ile çalışılmıştır. Diğer taraftan yayımlanan makalelerde ise veri kaynağı olarak en fazla makaleler incelenmiş, bunu sınıf öğretmenleri ile çalışmalar takip etmiştir. İleride yapılacak çalışmalarda farklı örneklemlere de ağırlık verilebilir.

6. Lisansüstü tez ve makalelerdeki uygulama yapılan örneklemler dikkate alındığında ilköğretim kademesindeki özellikle ikinci ve üçüncü sınıflara yönelik çalışmalar yapılabilir.

7. İncelenen tezlerde görüşme en fazla tercih edilen veri toplama yöntemiyken makalelerde doküman incelemesi tercih edilmiştir. Anketler ve rubrikler sık kullanılan veri toplama araçlarıdır. İlerde yapılacak çalışmalarda görüşme yöntemi ve doküman incelemesi dışında farklı veri toplama yöntem ve araçları kullanılarak çalışmalar daha da zenginleştirilebilir. Anket, doküman analizi ve dereceli puanlama anahtarı çalışmaları tekdüze kılmaktadır. Yapılacak çalışmalarda birden fazla veri toplama aracının kullanılması ve kullanılacak veri toplama araçlarında çeşitliliğe gidilmesi alana daha faydalı olacaktır.

8. STCY’ye ilişkin öğretmen görüşlerinin tespiti en çok çalışılan konu olmuştur. Hem lisansüstü tezlerde hem de makalelerde yazının kazanım boyutuna yönelik fazlaca çalışma olduğu yazının gelişim ve diğer boyutlarına yönelik çalışmaların kazanım

81

sürecine oranla yetersi olduğu anlaşılmaktadır. Yazma ilgili olarak daha farklı amaçlar üzerinde çalışılması, farklı konular üretilmesi alana katkı sağlayacaktır.

9. Öğrencilerle yapılan çalışmalarda yöntemin/tekniğin etkililiğinin yanı sıra yazma ile okul öncesi eğitim, cinsiyet ve sosyo-ekonomik düzey arasındaki ilişkiler üzerinde durulmuştur. İlerde yapılacak hem lisansüstü tezlerde hem de makalelerde yazmanın daha farklı ve çeşitli açılardan incelenmesi alanı daha da zenginleştirecektir. Özellikle yazmanın duyuşsal ve bilişsel boyutlarını içeren çalışmalara ağırlık verilerek alanın zenginleşmesine katkı sağlanabilir.

10. Yöntem karşılaştırmasına ya da durum tespitine yönelik çalışmalar farklı bağlamlarda bu süreçte öğrenci ve öğretmenlerin karşılaştıkları güçlükleri tespit etmişler ve bunlara yönelik çözüm önerileri geliştirmişlerdir. Bu güçlükleri gidermeye, var olan durumu daha da iyileştirmeye ve önerilerin çözümlerin etkililiğini sınamaya yönelik uygulama temelli, öğretmenlerin aktif rol aldığı eylem araştırmalarına ihtiyaç vardır. Gerek söz konusu önerilerin etkililiğinin sınanması, gerçek sınıf ortamlarında uygulanabilirliğinin gösterilmesi gerekse yeni çözümlerin üretilmesi açısından bu tür araştırmalar önem taşımaktadır.

11. Son olarak bu araştırmaların ortaya koyduğu bulguların hizmet öncesi ve hizmet içerisinde öğretmenlere ve öğretmen adaylarına ulaştırılması, paylaşılması ve tartışılması yazma eğitimi sürecinin zenginleşmesine katkı sağlayacaktır.

82

KAYNAKLAR

Akyol, H. (2001). Türkçe İlk okuma Yazma Öğretimi. Ankara: Gündüz.

Akyol, H. (2006). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık

Akyol, H. (2008). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi, 7. Baskı, Pegema Yayıncılık, Ankara. Akyol, H. (2011). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi (10. Baskı). Ankara: Pegem.

Ateş, S., Çetinkaya, Ç. ve Yıldırım, K. (2014). Sınıf Öğretmenlerinin Yazma Güçlükleri Hakkındaki Görüşleri, International Online Journal of Educational Sciences, 6(2), 475-493.

Ateş, S., Yıldırım, K. ve Yıldız, M. (27-28 Mart, 2008). Sınıf öğretmenlerinin sınıf tahtasına yazdıkları yazıların okunaklılık bakımından öğrencilere model olmadaki uygunluğu. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, Kıbrıs.

Ayrancı, B.B. (2013). İlköğretim Öğrencilerinin Yazma Becerisinin Geliştirilmesinde Çağrışım Tekniğinin Kullanımı, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi,

Ankara.

Bağcı, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları ile Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.

Bay, Y. (2008). Ses Temelli Cümle Yöntemiyle İlk Okuma Yazma Öğretiminin Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi) Gazi Üniversitesi, Ankara.

Beydemir, A. (2010) ilköğretim 5. sınıf Türkçe dersinde yaratıcı yazma yaklaşımının yazmaya yönelik tutumlara, yaratıcı yazma ve yazma erişişine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli

Byrne, D. (1988). Teaching Writing Skills. London ; New York : Longman. Calp, M. (2003). İlk Okuma Yazma Ögretimi. Konya: Egitim Kitabevi.

83

Çelenk, S. (2007). İlk okuma Yazma Programı ve Öğretimi, Ankara: Maya Akademi Yayınları.

Coşkun, İ. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin kompozisyon yazma becerileri üzerine bir araştırma, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Coşkun, E. (2007). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Editörler Ahmet Kırkkılıç, Hayati Akyol. “Yazma Becerisi”. Ankara: Pegem A Yayıncılık

Duran, S. (2010). Yaratıcı Yazma Yaklaşımının Yazılı Anlatım Becerisinin Gelişimine Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.

Durna, Y. (2014). 2012-2013 eğitim-öğretim yılında 60-66 ay arasında ve 66. ay üzerinde okula kayıt yaptıran 1.sınıf öğrencilerinin ilkokuma yazma dersi öğretim programı kazanımları ile okul yaşantıları sürecinin performans yönünden öğretmen görüşlerine dayalı olarak karşılaştırılması, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzincan Üniversitesi, Erzincan.

Erdoğan, Ö. (2012). Süreç Temelli Yaratıcı Yazma Uygulamalarının Yazılı Anlatım Becerisine Ve Yazmaya İlişkin Tutuma Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Ferah, A. (2005). Her yönüyle Türkçe okuma yazma. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Güleryüz, H. (2000). Programlanmış İlkokuma Yazma Öğretimi Kuram ve Uygulamaları (4. Baskı). Ankara: Pegem A Yayınevi.

Güleryüz, H. (2002). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi Kuram ve Uygulamaları, Pegem A Yayıncılık, Ankara.

Güleryüz, H. (2006). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı, Pegem A Yayınları, Ankara.

Gündüz, F. (2013). 60-66, 66-72, 72-84 aylık çocukların okul olgunluk ve okuma yazma becerilerini kazanma düzeylerinin incelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

84

Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretim ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

İpşiroğlu, Z. (1991). Yazma eylem. Yazma Uğraşısı, Cem Yayınevi, İstanbul.

Kadıoğlu, H. (2012). İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazma Becerisi, Hızı Ve Tutumlarının İncelenmesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Karaalioğlu, S.K. (2009). Sözlü/Yazılı Kompozisyon Konuşmak ve Yazmak Sanatı. İstanbul: İnkılap Kitabevi.

Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: 3A Eğitim ve Danışmanlık Ltd. Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayınevi, Ankara.

Kaynaş, E.(2014). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.

Keleş, S. (2012). İlkokuma yazma öğretiminde kullanılan ders ve çalışma kitaplarının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi (yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.

Keskinkılıç, K. (2002). İlkokuma Yazma Öğretimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Keskinkılıç, K. ve Keskinkılıç, S.B. (2007). Türkçe ve İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara:Pegem A Yayıncılık.

Kırbaş, A., & Orhan, S. (2011). Görsel materyallerle desteklenmiş yazma çalışmalarının öğrencilerin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies – İnternational Periodical For The Languages and History of Turkish or Turkic, 6 (4), 705 – 714. Koç, S. (2009). Konuşma ve Yazma Öğretimi, http://www.aof.

anadolu.edu.tr/kitap/IOLTP/2277/unite05.pdf(15.09.2009).

85

Kolaç, E. (2008). İlkokuma yazma alanında yapılan lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (02-04 Mayıs 2008), Çanakkale.

MEB, (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1.-5. sınıflar).Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.

MEB, (2005). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5 Sınıflar) Öğretim Programları ve Kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.

Olgun, Y. (1996). Türk Dili Kompozisyon. İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım. Oral, G. (2003). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Özbay, M. (2000). İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri (Alan Araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.

Özçakmak, H. (2011). İlköğretim 6-8. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarındaki Yazma Becerisi ile İlgili Etkinliklerin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.

Özdemir, E. ve Binyazar, A. (1998). Yazma Öğretimi Yazma Sanatı. Papirüs Yayıncılık:İstanbul.

Özenç, M. ve Gül-Özenç, E. (2013). Türkiye’de üstün yetenekli öğrencilerle ilgili yapılan lisansüstü eğitim tezlerinin çok boyutlu olarak incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 171, 13-28.

Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin 5. Sınıf Öğrencilerinin Hikaye Edici Metin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.

Öztürk, E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Şahin, D., Calp, Ş., Bulut, P., ve Kuşdemir, Y. (2013). Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Bilim Dalında Yapılmış Lisansüstü Tezlerin Çeşitli Kriterlere Göre İncelenmesi. Zeitschrift für die Welt der Türken, 5(3), 187-205.

86

Şenol, M. (2001). Okuma ve Yazma Öğretiminin Kaynakları. Afyon Kocatepe Üniv.,Sosyal Bilimler Dergisi, 2,(42).

Sever, S. (1997). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı.

Sharples, M. (2003). How we write: Writing as creative design. London: Routledge.

Sözer. E. (2000). “Türk Eğitim Sisteminin Yapısı ve İşleyişi”. Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Editör: Ersan Sözer, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. 111-126.

Şimşek, Ö. (2011). 60- 72 Aylık Çocukların Yazı Farkındalığı Ve Yazmaya Hazırlık Becerilerinin Gelişiminde Okuma Yazmaya Hazırlık Programının Etkisinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Tok, M. ve Potur, Ö. (2015) Yazma eğitimi alanında yapılan akademik çalışmaların eğilimleri (2010-2014 Yılları). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 1-25.

Toker, T. (2006). İlkokuma Yazma Yöntemleri ve Okuduğunu Anlamaya Etkisi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Türkel. A.(2011). Yaratıcı Dramanın Yaratıcı Yazma Başarısına ve Yazmaya Karşı Tutuma Etkisi (Ilköğretim 8. Sınıf), (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Ünalan, Ş. (2001). Türkçe Öğretimi (1. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık.

Uyar, Y. (2016). Yazma becerisini geliştirmeye yönelik araştırmalar: Son çeyrek asrın değerlendirilmesi, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3),s. 2273-2294.

Vidin, G. (2013) Bir İlkokul İkinci Sınıf Öğrencisinin Okuma Yazma Öğrenmesindeki Güçlüklerin Ve Çözümüne Yönelik Çalışmanın Etkililiğinin İncelenmesi(yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Şahin, E., Kana, F., & Varışoğlu, B. (2013). Türkçe eğitimi bölümlerinde yapılan lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. International Journal of Human Sciences, 10(2), 356-378.

87

Yaman, E. (2008). Yazma sanatı yazılı anlatım. Ankara: Savaş Yayınevi.

Yıldırım, A. & Şimşek, H.(2005). Sosyal Bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.

Yıldırım, K. ve Ateş, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı öğretim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 57-71.

Yıldız, C. , Okur, A. , Arı, G. ve Yılmaz, Y. (2006). Yeni Öğretim Programına Göre