6.1.1. Makamsal Viyolonsel Öğretim Yönteminin Oluşturulmasına İlişkin Sonuçlar
Araştırmada, makamsal viyolonsel öğretim yöntemi oluşturulmadan önce, müzik eğitimi ve çalgı eğitimine ilişkin kaynaklar taranmış, ulaşılabilen kaynakların analizi yapılarak makamsal viyolonsel öğretim yönteminin oluşumuna ışık tutabilecek öğretim yaklaşımlarına ilişkin kaynaklar belirlenmiştir.
Sonraki aşamada, oluşturulacak öğretim yönteminin amaçları belirlenmiştir. Geliştirilen öğretim yöntemiyle, öğrencilere 5 ses karar (Mansur) üzerinden, Hüseyni makamında Lavtacı Andon’a ait Saz Semaisi’nin 2 bölümünün (1hane, 1 teslim) solfejinin ve icrasının öğretilmesi amaçlanmıştır.
Sonraki aşamada, analiz edilen kaynaklardaki çağdaş öğretim yaklaşımlarından faydalanılarak, öğretim yöntemini amacına sistematik, tutarlı ve bilimsel bir çerçevede ulaştırabilecek, bir öğretim yöntemi geliştirilmiştir.
Makamsal viyolonsel öğretim yönteminde, Makam bilgilerinin öğretiminde; İsmail Hakkı Özkan’a ait ‘Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri’ isimli kitaptaki Türk Müziği öğretimi yaklaşımından, hazırlanan alıştırmaların ve etütlerin oluşturulmasında Hasan Esen’e ait ‘Kemençe Metodu isimli’ kitaptaki alıştırma ve etütlerin oluşum yaklaşımlarından, sürekli tekrar ederek öğrenmeye yönelik uygulamalar, derste ve ders dışındaki süreçte kayıttan dinleyerek
okumaya/çalmaya ilişkin uygulamalar, alıştırmaların farklı yay bağlarıyla çalışılmasına yönelik uygulamalar ve Saz Semaisi için yazılan hazırlık alıştırmaları, Suzuki’ye ait ‘Suzuki Cello School’ isimli kitaptaki öğretim yaklaşımlarından, alıştırmalar, etütler ile alıştırmaların ve saz eserinin öğretilme öncelikleri, Mardorovskiy’e ait ‘Viyolonsel Çalma Metodu’ isimli kitaptaki sistematik (basitten-zora) öğretim yaklaşımından yararlanılarak hazırlanmıştır.
Geliştirilen öğretim yöntemi kapsamında, Hüseyni Saz Semaisi’nin solfejini ve icrasını öğretebilmek için, 20 alıştırma ve 1 etüt yazılmış, öğretilmesi hedeflenen Saz Semaisi alıştırmaların ve etüdün oluşum felsefesine göre yeniden düzenlenmiştir.
6.1.2. Makamsal Viyolonsel Öğretim Yönteminin Uygulanmasına İlişkin Sonuçlar
Makamsal viyolonsel öğretim yöntemi oluşturulduktan sonra, bu yöntemin öğrenci üzerinde uygulanabilmesi için bir eylem planı geliştirilmiştir. Bu kapsamda, toplamda 28 ders saatine denk gelen bir sürede (dersler haftada 2 saat olarak düşünüldüğünde 14 haftalık bir süre) öğretim yönteminin öğrenci üzerinde uygulanmasına karar verilmiştir.
Zaman kazanabilmek adına, deney aşamasında derslerin haftada 4 (2+2) saat yapılarak, 7 haftalık bir süreçte tamamlanması planlanmıştır.
Makamsal viyolonsel öğretim yöntemi, yapılan plan çerçevesinde 28 ders saatine denk gelen sürede 3 öğrenci üzerinde başarıyla uygulanmıştır.
6.1.3. Makamsal Viyolonsel Öğretim Yönteminin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkilerine İlişkin Sonuçlar
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, solfej uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘ritmik kalıp’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru tartımla makamsal solfej okuma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, solfej uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘perde’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru entonasyonla makamsal solfej okuma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, solfej uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘komalı perde’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru entonasyonla komalı perde okuma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, solfej uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘ölçü’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler
doğrultusunda, deney grubunun ‘ritmik kalıp, perde ve komalı perde’ kriterlerinin hepsini doğru okuduğu ölçü sayılarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde arttığı sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, icra uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘ritmik kalıp’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru tartımla icra yapma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, icra uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘perde’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru entonasyonla perdeleri çalma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, icra uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘komalı perde’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun ‘doğru entonasyonla komalı perde çalma’ davranışlarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde geliştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma kapsamında hazırlanan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda, icra uygulamasında, performans değerlendirme ölçeği ‘ölçü’ kriteri ön test-son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olduğu
ortaya çıkmıştır. Yani gözlemci grubunun yapmış olduğu değerlendirmeler doğrultusunda, deney grubunun, ‘ritmik kalıp, perde ve komalı perde’ kriterlerinin hepsini doğru çaldığı ölçü sayılarının, ön test ile son test arasında anlamlı biçimde arttığı sonucuna ulaşılmıştır.
Genel olarak araştırmadan elde edilen sonuçlar incelendiğinde, oluşturulan makamsal viyolonsel öğretim yönteminin, deney grubunun belirlenen 4 kriteri (davranışı) gerçekleştirmesinde anlamlı bir etkisinin olduğu ortaya çıkmıştır. Deney grubunun, belirlenen 4 kritere yönelik son testten elde ettiği puanlar, ön testten elde ettiği puanlardan anlamlı derecede yüksektir.
Bu verilerden yola çıkarak, Türk Müziği çalgılarının eğitiminde meşk sistemi ile birlikte tutarlı, sistematik ve bilimsel öğretim yöntemlerinin kullanılması gerektiği söylenilebilir.