Deneysel çalışmalar kapsamında TeO2 – B2O3 ikili sistemini incelemek amacıyla;
(1−x) TeO2 – x B2O3 formülü gereğince x = 0,05 – 0,10 – 0,15 – 0,20 – 0,225 – 0,25 –
0,275 – 0,30 – 0,35 – 0,40 mol yüzdelerinde, on farklı bileşim üzerinde çalışılmıştır. Numunelerin Termal Đncelenmesi
Döküm Sonrası
Döküm sonrası elde edilen numunelerin termal karakterizasyonu amacıyla 10K/dakika ısıtma hızı ile uygulanan DTA incelemeleri sonucu elde edilen veriler, karşılaştırmalı olarak, Şekil 5.1’de gösterilmiştir. Elde edilen grafiklerde, gözlemlenen endotermik ve ekzotermik reaksiyonlara ait piklerin onset ve pik sıcaklık değerleri ise Çizelge 5.1’de verilmiştir.
Termal analiz sonucu elde edilen veriler, tüm numunelerde cam geçiş sıcaklığının tespit edildiğini göstermekte olup; değişen B2O3 konsantrasyonunun cam geçiş
sıcaklıklarında farklılıklara sebep olduğu gözlemlenmiştir. Bileşimdeki B2O3
oranının artışı ile x = 0,30 bileşimine kadar cam geçiş sıcaklığı da artış göstermekte, daha sonra tekrar azalışa geçmektedir.
Elde edilen termal analiz sonuçlarında, tüm bileşimler için tek bir kristalizasyon piki tespit edilmiş olup; kristalizasyon pik sıcaklığı, cam geçiş sıcaklığına paralel olarak artan B2O3 miktarı ile x = 0,30 bileşime kadar artış gösterirken, %30 mol ve üzeri
B2O3 içeren bileşimlerde ise giderek azalan bir davranış sergiler.
Monotektik (Sıvı 1 → Sıvı 2 + TeO2) reaksiyonu temsil eden endotermik pike ait
onset ve pik sıcaklık değerleri sırasıyla, 667 ± 2 °C ve 672 ± 2 °C olarak saptanmış olup; literatürde daha önce yapılan çalışmalar sonucu elde edilen farklı monotektik reaksiyon sıcaklık değerleri mevcuttur. Bürger ve diğ. tarafından 661 °C, Kashchieva ve diğ. tarafından 680 ± 5 °C olarak tespit edilen monotektik reaksiyon sıcaklık değeri, Dimitriev ve diğ. tarafından 680 °C olarak belirlenmiştir [21,36,37].
Likidüs eğrisini temsil eden ikinci endotermik pik sıcaklık değeri, artan B2O3 miktarı
ile azalan bir değişim göstermiş olup; %15 mol ve üzeri B2O3 içeren numuneler için
gözlemlenmemiştir.
Çizelge 5.1 : Döküm sonrası numunelerin karşılaştırmalı DTA sonuçları. Numune (oC) Tg Tc1/Tp1 To/Tm Tliq TB5 310 353 / 370 667 / 670 698 / 715 TB10 313 368 / 405 667 / 671 688 / 703 TB15 331 397 / 411 665 / 670 - / 691 TB20 334 412 / 429 667 / 672 TB22,5 335 418 / 438 667 / 671 TB25 347 427 / 444 667 / 672 TB27,5 351 438 / 455 667 / 673 TB30 343 445 / 461 668 / 673 TB35 camsı 331 415 / 431 669 / 673 TB35 opak 334 427 / 444 669 / 672 TB40 camsı 325 417 / 430 666 / 672 TB40 opak 325 433 / 446 666 / 670
-: sıcaklık değeri tespit edilememiştir.
Cam yapma, kullanılan bileşenlere ve yapı içerisindeki kompozisyonlarına bağlı olduğu kadar, numunenin hazırlanma koşulları ve kullanılan yönteme bağlı olarak da değişen bir özelliktir. Özellikle, soğutma koşulu cam yapma aralığını etkileyen en önemli parametrelerin başında gelir. Bu sebeple, literatürde daha önce yapılmış pek çok çalışmada olduğu gibi, TeO2 – B2O3 sistemi için de uygulanan farklı ergitme ve
soğutma koşullarında, sisteme ait farklı cam yapma aralıkları mevcuttur. El- Mallawany tarafından yazılan tellürit camlar el kitabında sistemin cam yapma aralığı, %19,7 – 24,9 mol B2O3 olarak tanımlanmıştır. Đkili sistemin, Kashchieva ve diğ.
tarafından %5 – 25,5 mol B2O3 olarak tanımlanan cam yapma aralığı, Sabry ve diğ.
tarafından daha önce %11 – 26,5 mol B2O3 olarak belirtilmiş; 1995 yılında
yayınlanan çalışmasında ise %5 – 30 mol B2O3 olarak tespit edilmiştir [1, 2, 37].
Bu tez çalışması kapsamında 750 oC sıcaklığındaki fırında 30 dakika bekletildikten sonra su verme işlemine tabi tutulan tüm numuneler için cam geçiş sıcaklığı gözlenmiştir. Tüm bileşimler için elde edilen cam geçiş sıcaklıklarının, bileşimdeki B2O3 konsantrasyonuna bağlı değişimi Şekil 5.2’de verilmiş olup; cam geçiş
sıcaklığında x = 0,30 bileşime kadar artış olduğu tespit edilmiştir. %30 mol ve üzeri B2O3 içeren bileşimler için, cam geçiş sıcaklığında sürekli bir azalma olduğu
Şekil 5.2 : Cam geçiş sıcaklığının B2O3 konsantrasyonu ile değişimi.
Camlarda, cam geçiş sıcaklığı ile yapıda gözlemlenen ilk kristalizasyonun onset sıcaklığı arasında kalan sıcaklık aralığı, cam kararlılığı olarak adlandırılır ve artan sıcaklık farkı değerleri (∆T) ile cam kararlılığı da artma eğilimi gösterir. Cam kararlılığı değerleri tüm numuneler için, karşılaştırmalı olarak Çizelge 5.2’de verilmiştir.
Çizelge 5.2 : Döküm sonrası numunelerin karşılaştırmalı cam kararlılığı değerleri. Numune (oC) Tg Tc1/Tp1 ∆T TB5 310 353 / 370 43 TB10 313 368 / 405 55 TB15 331 397 / 411 66 TB20 334 412 / 429 78 TB22,5 335 418 / 438 83 TB25 347 427 / 444 80 TB27,5 351 438 / 455 87 TB30 343 445 / 461 102 TB35 camsı 331 415 / 431 84 TB35 opak 334 427 / 444 93 TB40 camsı 325 417 / 430 92 TB40 opak 325 433 / 446 108
Gözlemlenen sıcaklık farkı ve beraberinde cam kararlılığı, bileşimdeki B2O3 oranının
artışı ile x = 0,30 bileşimine kadar artış göstermekte, %30 mol üzeri B2O3 içeren
bileşimlerde ise, cam geçiş sıcaklığında olduğu gibi azalan bir eğilim sergilemektedir. Şekil 5.3, artan B2O3 miktarı ile değişen cam kararlılık değerlerini
Şekil 5.3 : Cam kararlılığının B2O3 konsantrasyonu ile değişimi.
Isıl Đşlem Sonrası
Numuneler, faz dengelerinin tespit edilmesi amacıyla DTA incelemesi sonucu elde edilen kristalizasyon pik sıcaklıklarının üzerinde, ısıl işleme tabi tutulmuştur. 520
o
C’de 24 saat süren ısıl işlem uygulamasında, numuneler kristalizasyonun tamamlanması için fırın içerisinde kontrollü olarak soğutulmuştur. Đşlem sonucunda numunelere 10 K/dakika ısıtma hızı ile uygulanan DTA incelemesi sonucunda elde edilen veriler, karşılaştırmalı olarak, Şekil 5.4’te ve Çizelge 5.3’te verilmiştir.
Şekil 5.4 : 520 °C’de ısıl işlem uygulanmış numunelerin karşılaştırmalı DTA sonuçları..
Isıl işlem sonrası, tüm kristalizasyonların tamamlanması sonucu elde edilen DTA termogramına göre, sistemde ekzotermik reaksiyon gözlemlenmemiştir.
Çizelge 5.3 : Isıl işlem sonrası numunelerin karşılaştırmalı DTA sonuçları. Numune (oC) To / Tm Tliq TB5 664 / 668 708 / 719 TB10 665 / 668 703 / 716 TB15 665 / 670 - / 696 TB20 667 / 671 - / 688 TB22,5 667 / 673 TB25 667 / 670 TB27,5 666 / 671 TB30 665 / 671 TB35 camsı 666 / 671 TB35 opak 667 / 671 TB40 camsı 667 / 670 TB40 opak 666 / 669
-: sıcaklık değeri tespit edilememiştir.
Sistemdeki tüm kristalizasyon tamamlandıktan sonra uygulanan DTA çalışmaları sonucu, monotektik reaksiyona ait ilk endotermik reaksiyon onset sıcaklık değeri 666 ± 2 °C, pik sıcaklık değeri ise 670 ± 2 °C olarak saptanmış olup; bu değerlerin döküm sonrası elde edilen numunelerde tespit edilen değerlerle aynı aralıklarda olduğu belirlenmiştir.
Numunelerin Yapısal Karakterizasyonu Döküm Sonrası
Literatürde farklı cam yapma aralıkları tanımlanmış olan TeO2 – B2O3 sisteminde,
döküm sonrası elde edilen tüm numuneler camsı görünümde olup; DTA analizlerinde, çalışılan tüm bileşimler için cam geçiş sıcaklığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sistemdeki cam yapan bileşenlerin tanımlanması amacıyla döküm sonrası numuneler, XRD tekniği kullanılarak analiz edilmiş, elde edilen veriler, karşılaştırmalı olarak Şekil 5.5’te gösterilmiştir.
XRD analizi sonucu, x ≤ 0,35 kompozisyonlarına sahip numunelerde yapının amorf olduğu tespit edilmiştir. TB35 ve TB40 numuneleri döküm sonrası, opak ve camsı bölge olarak iki kısımda incelenmiş olup; camsı numuneler için elde edilen paternlerde gürültülü bir arka plan ile kübik B2O3 fazına ait zayıf pikler tespit
edilmiştir. Opak numunelerde ise, amorf yapıyı temsil eden arka plan gürültüsünün oldukça azaldığı ve tespit edilen pik şiddetlerinin artış gösterdiği dikkat çekmektedir.
Şekil 5.5 : Döküm sonrası numunelerin karşılaştırmalı XRD sonucu. Isıl Đşlem Sonrası
Numuneler, DTA çalışmaları sonucu elde edilen kristalizasyon pik sıcaklıklarının üzerinde, 24 saat süreyle ısıl işleme tabi tutulmuş, sonrasında ise numunelerin faz ve mikroyapı analizleri XRD ve SEM teknikleri kullanılarak yapılmıştır. Tüm
numuneler için gözlemlenen tek bir kristalizasyon piki mevcut olduğundan, ortak ısıl işlem sıcaklığı 520 oC olarak belirlenmiştir.
Şekil 5.6 : 520 oC’de ısıl işlem uygulanmış numunelerin karşılaştırmalı XRD sonucu...
520 oC’de ısıl işleme tabi tutulmuş tüm numunelerin karşılaştırmalı sonuçları Şekil 5.6’da gösterilmiş olup; elde edilen veriler sonucu tüm numunelerin
kristalizasyonunun tamamlandığı gözlemlenmiştir. x ≤ 0,30 bileşimine sahip numunelerde, yapıda yalnızca α-TeO2 (paratellürit) kristalleri tespit edilmiştir.
Sistemde meydana gelen faz ayrışmasının makro boyutta gözlemlendiği x = 0,35 – 0,40 bileşimlerindeki numunelerde ise, kristalin α-TeO2 (paratellürit) ve kübik B2O3
fazları saptanmıştır.
Isıl işlem sonrası x ≤ 0,30 bileşimlerinde yapıda yalnızca α-TeO2 (paratellürit)
kristallerinin saptanması, daha önce yapılmış olan çalışmalarda elde edilen sonuçlarla uyumluluk göstermekle birlikte, numunelerin döküm sonrası DTA verilerinde gözlemlenen kristalizasyon piklerinin asimetrik şekilde geniş olması, yapıda 520 oC’de uygulanan ısıl işlemde tespit edilemeyen başka fazların da olabileceğini göstermiştir. Bu sebeple seçilen numunelere; B2O3’in ergime
sıcaklığının üzerinde ve gözlemlenen kristalizasyon reaksiyonu sıcaklık aralığı içinde kalan 465 oC ve 475 oC sıcaklıklarında, 24 saat süreyle ısıl işlem uygulanarak, α- TeO2 dışında, sistemde ikinci bileşen olarak kullanılan B2O3’in kristalizasyonun
gerçekleşip gerçekleşmediğini tespit etmek üzere XRD analizi uygulanmıştır. Monotektik bileşimin altında ve üstünde yer alan TB10 (0,90 TeO2 – 0,10 B2O3) ve
TB30 (0,70 TeO2 – 0,30 B2O3) numuneleri ara ısıl işlem uygulaması için seçilmiştir.
Farklı sıcaklıklarda ısıl işleme tabi tutulmuş %10 ve %30 mol B2O3 içeren
numunelerin XRD paternleri sırasıyla, Şekil 5.7 ve Şekil 5.8’de karşılaştırmalı olarak gösterilmiştir.
Şekil 5.7 : 465 oC, 475 oC ve 520 oC’de ısıl işlem uygulanmış TB10 numunesinin karşılaştırmalı XRD sonucu.
Şekil 5.8 : 465 oC, 475 oC ve 520 oC’de ısıl işlem uygulanmış TB30 numunesinin karşılaştırmalı XRD sonucu.
%10 ve %30 mol B2O3 bileşimlerine sahip numuneler için, B2O3’in ergime
sıcaklığının üzerinde olan 465 oC, 475 oC ve 520 oC’de uygulanan ısıl işlem sonrası elde edilen XRD sonuçlarına göre, DTA analizinde gözlemlenen kristalizasyon reaksiyonu sıcaklık aralığı içinde, farklı bir kristalizasyona rastlanmamış olup; karşılaştırmalı olarak verilen sonuçlarda, tüm sıcaklıklar için yapıda yalnızca α-TeO2
(paratellürit) kristalleri tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, uygulanan ısıl işlem sıcaklıkları için elde edilen paternlerin, oldukça gürültülü bir arka plan içerdiği görülmektedir. Tüm XRD paternlerinde tespit edilen bu ortak nokta ile yapıda gözlenmesi beklenen B2O3 fazının, camsı bir matris oluşturacak şekilde dağılarak,
arka plan şiddetini arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.
Sistemde α-TeO2 dışında olası farklı bir kristalin fazın varlığının araştırılması
amacıyla, 24 saat olan ısıl işlem süresi iki katına çıkartılarak, numuneler 48 saat süre ile 520 oC’de ısıl işleme tabi tutulmuştur. %20 B2O3 içeren numunenin Şekil 5.9’da
verilen karşılaştırmalı XRD paterninde görüldüğü üzere, artan ısıl işlem süresinin, yapıda gözlenen kristalin fazlar üzerinde herhangi bir etkisi olduğu saptanmamıştır. Uygulanan farklı ısıl işlem süreleri sonunda yapıda sadece α-TeO2 fazı tespit
Şekil 5.9 : 520 oC’de, 24 ve 48 saat süreyle ısıl işlem uygulanmış TB20 numunesinin karşılaştırmalı XRD sonucu.
Farklı bileşimlerde hazırlanan numunelere uygulanan tüm termal ve yapısal karakterizasyonlar sonucu elde edilen veriler yorumlanarak TeO2 – B2O3 ikili
sisteminin detaylı incelenmesi tamamlanmıştır. Yapıda kristalizasyonların tamamlandığı 520 oC’de, 24 saat süreyle ısıl işlem uygulanmış tüm numunelere, dengede olan fazların tespiti amacıyla DTA, X-ışınları ve mikroyapı analizleri uygulanmış olup; elde edilen tüm sonuçlar TeO2 – B2O3 faz diyagramı oluşturularak
derlenmiştir. Oluşturulan faz diyagramı, literatürde Bürger ve diğ. tarafından elde edilen faz diyagramı ile karşılaştırmalı olarak Şekil 5.10’da gösterilmiştir [21]. Bürger ve diğ. tarafından yapılan faz diyagramı çalışmasında, Sıvı 1 → Sıvı 2 + α-
TeO2 (paratellürit) dönüşümüne ait monotektik reaksiyon sıcaklık değeri 661 oC
olarak tespit edilmiş olup; bu tez çalışması kapsamında yapılan termal karakterizasyon çalışmaları sonucu elde edilen monotektik reaksiyon onset sıcaklık değeri 667 ± 2 °C olarak belirlenmiştir.
TeO2 – B2O3 ikili sistemine ait faz analizi ve mikroyapı karakterizasyonu sonucu,
bileşenlerin kompozisyona bağlı olarak etkileşimi irdelenerek, dengede olan fazların tespiti gerçekleştirilmiştir. Sistemde geniş bir bileşim aralığında gözlemlenen faz ayrışması, %30 mol B2O3’ten daha yüksek konsantrasyonlar için, mikroyapı
görüntüleri ile de desteklenerek belirgin şekilde ortaya koyulmuştur. Böylece, literatürde makro boyutta opak ve camsı kısım olarak gözlemlendiği belirtilen bölgelerin varlığı, bu çalışma kapsamında elde edilen mikroyapı fotoğrafları ile
deneysel olarak doğrulanmıştır. Monotektik bileşimin altında kalan kompozisyonlarda ise, genel yapının birbirini takip edecek şekilde bütünlük sağladığı belirlenmiştir. Tellür oksit bakımından zengin faz, yuvarlak taneli yapılar olarak kendini gösterirken; bor oksit bakımından zengin faz, çok kenarlı ve katmanlı yapılar olarak görüntülenmiştir. Yapıda artan B2O3 miktarı ile TeO2’çe zengin, yuvarlak
taneler küçülme eğilimde olup; bu durum, TeO2 tane sınırlarında bulunan B2O3’in
: Bürger ve diğ. tarafından elde edilen sıcaklık değerleri
Bu çalışma kapsamında, 750 oC’deki fırında 30 dakika bekletildikten sonra suda su verme işlemine tabi tutulan numunelerin tümü saydam, camsı görünümdedir. Şekil 5.11’deki faz diyagramı üzerinde belirtilen bileşimlerde, elde edilen numunelerin makro görüntüleri verilmiştir. B2O3 miktarının artması ile, numunelerin renkleri koyu
sarıdan açık sarıya doğru değişmekte olup; %30 mol B2O3’ten daha yüksek
konsantrasyonlarda, açık sarı renkli cam bölgelerin yanı sıra beyaz renkli opak kısımlar oluştuğu tespit edilmiştir.
Şekil 5.11 : Numunelerin makro fotoğrafları.
: Bürger ve diğ. tarafından elde edilen sıcaklık değerleri : Deneysel çalışmalarda elde edilen onset sıcaklık değerleri
6. GENEL SONUÇLAR VE ÖNERĐLER
Deneysel çalışmalarda, TeO2 – B2O3 ikili sisteminin karakterize edilmesi amacıyla;
TeO2 – x B2O3 formülü gereğince x = 0,05 – 0,10 – 0,15 – 0,20 – 0,225 – 0,25 –
0,275 – 0,30 – 0,35 – 0,40 mol yüzdelerinde, on farklı bileşim hazırlanarak incelenmiştir. Uygulanan termal ve yapısal analizler sonucu aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir.
Döküm sonrası elde edilen numunelerin termal analiz sonuçlarında, tüm bileşimler için cam geçiş sıcaklığı ve tek ekzotermik kristalizasyon piki tespit edilmiştir. Kristalizasyon pik sıcaklığı ve cam geçiş sıcaklığı, artan B2O3
kompozisyonu ile %30 mol B2O3 bileşimine kadar artış gösterirken, %30
mol ve üzeri B2O3 içeren bileşimlerde azalan bir davranış sergilemektedir.
Numunelerin cam kararlılığı, bileşimdeki B2O3 oranının artışı ile %30 mol
B2O3 bileşimine kadar artmakta, %30 mol ve üzeri B2O3 kompozisyonlarında
ise azalmaktadır.
Döküm sonrası elde edilen numunelere uygulanan termal analizler sonucu, monotektik (Sıvı 1 → Sıvı 2 + TeO2) reaksiyonu temsil eden ilk endotermik
pike ait onset ve pik sıcaklık değerleri sırasıyla, 667 ± 2 °C ve 672 ± 2 °C olarak tespit edilmiştir.
Likidüs eğrisine ait ikinci endotermik piklerin sıcaklık değerleri, artan B2O3
miktarı ile giderek azalmış, %20 mol ve üzeri B2O3 kompozisyonlarında ise,
çalışılan sıcaklık aralığı içerisinde gözlemlenmemiştir.
Dengede olan fazların tespiti amacıyla 520 °C’de 24 saat süreyle ısıl işleme tabi tutulan numulerin termal analizleri sonucunda, ekzotermik kristalizasyon piki gözlemlenmemiştir.
Isıl işleme tabi tutulmuş numunelere uygulanan termal analiz çalışmaları sonucu, monotektik (Sıvı 1 → Sıvı 2 + TeO2) reaksiyona ait ilk endotermik
reaksiyon onset sıcaklık değeri 666 ± 2 °C, pik sıcaklık değeri ise 670 ± 2 °C olarak saptanmıştır. Döküm sonrası ve ısıl işlem sonrası numunelerde,
monotektik reaksiyona ait onset ve pik sıcaklık değerlerinin benzer olduğu belirlenmiştir.
Döküm sonrası numunelere uygulanan termal analizler sonucunda elde edilen kristalizasyon pik sıcaklıklarının üzerinde, 520 oC’de 24 saat süre ile ısıl işleme tabi tutulmuş numuneler, dengede olan fazların tespiti amacıyla faz ve mikroyapı analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen mikroyapı görüntülerinden, ısıl işlem sonrası yapıda α-TeO2 (paratellürit) ve kübik B2O3 fazlarının
oluştuğu belirlenmiştir.
Sistemde geniş bir bileşim aralığında meydana gelen faz ayrışması, %35 ve %40 mol B2O3 kompozisyonları için, mikroyapı analizi sonucu elde edilen
görüntüler ile tespit edilmiştir. Bu şekilde, literatürde makro boyutta opak ve camsı kısım olarak gözlemlendiği belirtilen bölgelerin varlığı, bu çalışma kapsamında elde edilen mikroyapı fotoğrafları ile deneysel olarak kanıtlanmıştır.
Numunelerin tümü saydam, camsı görünümde olup; B2O3 miktarının artması
ile, numunelerin renkleri koyu sarıdan açık sarıya doğru değişmektedir. %30 mol B2O3’ten daha yüksek konsantrasyonlarda ise, açık sarı renkli cam
bölgelerin yanı sıra beyaz renkli opak kısımlar oluştuğu tespit edilmiştir.
Döküm sonrasında, kristalizasyon kinetiği çalışmaları uygulanan %20, %22,5, %25 mol B2O3 içeren bileşimler için, aktivasyon enerjileri sırasıyla
297 kJ/mol, 302 kJ/mol ve 315 kJ/mol olarak hesaplanmış olup; artan çekirdek sayılı hacim kristallenmesi durumu için, kristallenme mekanizmaları yüzey kristallenmesi olarak tespit edilmiştir.
TeO2 – B2O3 ikili sisteminin kararlılığının arttırılması amacıyla sisteme üçüncü bir
bileşen ilave edilmesi ve üçlü sistemin karakterizasyonunun bu çalışma kapsamında elde edilen veriler ile derlenerek yorumlanması önerilmektedir. Bu şekilde bor oksitin ikili ve üçlü sistemler üzerindeki etkisinin tespit edilmesi ile borun ileri teknoloji ürün olarak değerlendirilmesi sağlanabilecektir.
KAYNAKLAR
[1] Serpek, E., 2003. Bor Mucizesi II: Kullanım Alanları, Pivolka Press, Ankara, Türkiye.
[2] Bürger, H., Vogel, W., Kozhukharov, V. and Marinov, M., 1984. Phase equilibrium, glass-forming, properties and structure of glasses in the TeO2-B2O3 system, Journal of Materials Science, 9, 403-412.
[3] Dimitriev, Y. and Kashchieva, E., 1975. Immiscibility in the TeO2-B2O3
system, Journal of Materials Science Letter, 10, 1419-1424.
[4] Kashchieva, E., Hinkov, P., Dimitriev, Y. and Miloshev, S., 1994. Microaggregation processes in B2O3-TeO2 glasses, Journal of
Materials Science, 13, 1760-1763.
[5] Kashchieva, E. P. and Dimitriev, Y. B., 1997. Unusual immiscibility structures in tellurite glasses, Journal of American Ceramic Society, 6, 1588-90. [6] El-Mallawany, R. A. H., 2002. Tellurite glass handbook, CRC Press, Boca
Raton, USA.
[7] Sabry, A. I. and El-Samanoudy, M. M., 1995. Optical, infrared and electrical conductivity of glasses in the TeO2 – B2O3 system, Journal of
Materials Science, 30, 3930-3935.
[8] Kashchieva, E., Pankova, M. and Dimitriev, Y., 2001. Liquid phase separation in the systems TeO2 – B2O3 – M2O3 (M2O3= Al2O3, Ga2O3, Sc2O3,
La2O3, Bi2O3), Ceramics – Silikaty, 3, 111-114.
[9] Tatar, D., Öveçoğlu, M. L., Özen, G. and Erim B., 2008. Glass transition and crystallization of 0.8TeO2 + 0.2CdF2 glass, Journal of the European
Ceramic Society, 29, 329-335.
[10] Champarnaud-Mesjard, J. C., Blanchandin, S., Thomas, P., Mirgorodsky, A., Merle-Méjean, T. and Frit, B., 1999. Crystal structure, Raman spectrum and lattice dynamics of a new metastable form of tellurium dioxide: γ-TeO2, Journal of Physics and Chemistry of Solids, 61,
1499-1507.
[11] Öz, B., Kabalcı, I., Öveçoğlu, M. L. and Özen, G., 2007. Microstructural characterization and crystallization kinetics of (1-x)TeO2-xK2O (x =
0.05, 0.10, 0.15, 0.20 mol) glasses, Journal of the European Ceramic Society, 27, 3239-3251.
[12] Subbalakshmi, P. and Veeraiah, N., 2002. Optical absorption and fluorescence properties of Er3+ ion in MO–WO3–P2O5 glasses, Journal
of Physics and Chemistry of Solids, 64, 1027-1035.
[13] Ali, A. A. and Shaaban, M. H., 2008. Electrical conductivity of silver bismuth borate tellurite glasses, Physica, 403, 2461-2467.
[14] Intyushin, E. B. and Novikov, V. A., 2008. Tungsten–tellurite glasses and thin films doped with rare-earth elements produced by radio frequency magnetron deposition, Journal of Thin Solid Films, 516, 4194-4200. [15] Charton, P., Gengembre, L. and Armand, P., 2002. TeO2-WO3 Glasses:
Infrared, XPS and XANES structural characterizations, Journal of Solid State Chemistry, 168, 175-183.
[16] Öveçoğlu, M.L., Kabalcı, I., Özen, G., Öz, B., 2006. Microstructural characterization of (1-x)TeO2-xPbF2 (x = 0.10, and 0.25 mol) glasses,
Journal of the European Ceramic Society, 27, 1801-1804.
[17] Sokolov, V. O., Plotnichenko, V. G. and Dianov, E. M., 2006. Structure of WO3-TeO2 Glasses, Journal of Inorganic Materials, 43, 194-213.
[18] Saddeek, Y. B., 2008. Effect of B2O3 on the structure and properties of
tungsten–tellurite glasses, Philosophical Magazine, 89, 41-54.
[19] Reddy, C. V., Ahammed, Y. N., Reddy, R. R. and Rao, T. V. R., 1997. Absorption and photolumiescence spectra of some rare earth doped B2O3 – TeO2 – BaO – R2O (R= Li, Na, Li + Na) glasses, Journal of
Physical Chemistry Solids, 59, 337-346.
[20] Saddeek, Y. B. and Abd El Latif, L., 2004. Effect of TeO2 on the elastic
moduli of sodium borate glasses, Physica, 348, 475-484.
[21] Saddeek, Y. B., Afifi, H. A. and Abd El-Aal, N. S., 2007. Interpretation of mechanical properties and structure of TeO2–Li2O–B2O3 glasses,
Physica, 398, 1-7.
[22] Halimah, M. K., Sidek, H. A. A., Daud, W. M., Chow, S. P. and Jumiah, H., 2005. Thermal properties of TeO2 – B2O3 glass system, Journal of
Solid State Science and Technology, 12, 304-308.
[23] Weber, M. J., 2002. Handbook of Optical Materials, CRC Press, Boca Raton. [24] Skorski, Y., 2000. “Design, Fabrication and Analysis of Integrated Optical
Waveguide Devices”, Ph.D. Thesis, University of Toledo, Ohio, USA. [25] Bansal, N. P. and Doremus, R. H., 1986. Handbook of glass properties,
Academic Press, New York, USA.
[26] Blanchandin, S., Marchet, P., Thomas, P., Champarnaud-Mesjard, J. C., Frit, B. and Chagraoui, A., 1999. New investigations within the TeO2-WO3 system: phase equilibrium diagram and glass
crystallization, Journal of Materials Science, 34, 4285-4292. [27] Url-1 <http://en.wikipedia.org/>, alındığı tarih 23.11.2009.
[28] Mirgorodsky, A.P., Merle-Méjean, T., Champarnaud, J.C., Thomas, P., Frit, B., 1999. Dynamics and structure of TeO2 polymorphs: model
treatment of paratellurite and tellurite; Raman scattering evidence for new γ- and δ-phases, Journal of Physics and Chemistry of Solids, 61, 501-509.
[29] Demir, C., 2009. “Bor Minerallerinin Enerji Kaynağı Olarak Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, Türkiye.
[30] Url-2 <http://www.metalurji.org.tr/>, alındığı tarih 25.01.2010. [31] Url-3 <http://www.obitet.gazi.edu.tr/>, alındığı tarih 10.10.2009. [32] Url-4 < http://www.boren.gov.tr/>, alındığı tarih 15.11.2009. [33] Url-5 <http://www.etimaden.gov.tr/>, alındığı tarih 10.10.2009. [34] Url-6 <http://www.turkishstones.org/>, alındığı tarih 29.01.2010. [35] Url-7 <http://bor.balikesir.edu.tr/>, alındığı tarih 23.11.2009. [36] Url-8 <http://en.wikipedia.org/>, alındığı tarih 23.11.2009.
[37] Töre, Đ. and Ay, N., 2004. Amorf Bor Oksit Eldesi ve Karakterizasyonu, 11. Uluslararası Bor Sempozyumu, Eskişehir, Türkiye, 23-25 Eylül. [38] Halimah, M. K., Daud, W. M., Sidek, H. A. A., Zainal, A. S., Zainul, A. H.
and Jumiah, H., 2007. Structural Analysis of borotellurite glass, American Journal of Applied Sciences, 5, 323-327.
[39] Shelby J. E., 2005. Introduction to Glass Science and Technology, Royal Society of Chemistry.
[40] Varshneya A. K., 1994. Fundamentals of Inorganic Glasses, Academic Press, San Diego.
[41] Prasad, N. S. and Varma, K. B. R., 2005. Crystallization kinetics of the LiBO2–Nb2O5 glass using differential thermal analysis, Journal of
American Ceramic Society, 88, 357-361.
[42] Araujo, E. B., Idalgo, E., Moraes, A. P. A., Filho, S. A. G. and Filho, M. J., 2009. Crystallization kinetics and thermal properties of 20Li2O–
80TeO2 glass, Journal of Materials Research Bulletin, 44, 1596-1600.