5.1. Sonuçlar
Sonuç olarak Gökhüyük , Gölyüzü ve Susuz Köyleri Storie Endeks yetenek sınıflamasına göre arazilerin % 87‟si, 1, 2, 3 ve 4 sınıf araziler oluĢturmakta olup, Arazi Yetenek Sınıflamasında arazilerin % 89.8‟sini, I, II, III ve IV sınıf araziler oluĢturmakta olup ve Sys ve Verheye Sistemi Sınıflamasında arazilerin % 69.2‟sini, I, II, III ve IV sınıf araziler oluĢturmakta olup bu alanlarda tarımsal faaliyet yapılmakta ve diğer sınıflardaki alanlar ise tarımsal faaliyete uygun olmayan araziler olarak tespit edilmiĢtir.
ÇalıĢılan alanda, yapılabilirlik ve ekonomik faktörler dikkate alındığında kullanılan arazi değerlendirme modelleri arasında en uygun model olarak Storie Endeks bulunmuĢtur.
5.2. Öneriler
ÇalıĢma sahasında Storie Endeks sınıflaması, Arazi Yetenek Sınıflaması ve Sys ve Verheye Sistemi Sınıflaması yapılmıĢtır. Bu sınıflama sistemlerine göre arazi yetenek sınıfı daha genel sınıflandırma yaptığı için arazilerin büyük bir kısmı tarım arazisi çıkmıĢtır. Storie endeks çalıĢmaları arazi yetenek sınıfına göre biraz daha detaylıdır. Daha çok analiz gerektirir. Türkiye de Arazi ToplulaĢtırma çalıĢmalarında derecelendirme haritalarına altlık olarak yaygın Ģekilde kullanılmaktadır. Sys ve Verheye Sistemi ise Storie Endeksine oranla ekstra jibs analizi yapılmaktadır. Bu yöntem diğerlerine göre daha pahalı ve daha zordur.
Bitkilere destek ve besin kaynağı görevini yerine getiren toprak bulunduğu iklim ve yersel koĢulların farklılığı ölçüsünde büyük değiĢiklikler göstermektedir. Bunun bir sonucu olarak doğal verimlilikleri ve çeĢitli bitkileri yetiĢtirebilme olanakları da farklı olmaktadır.
Derecelendirmeyi veya değerlendirmeyi yapabilmek için toprakların fiziksel, kimyasal ve morfolojik özelliklerine ait bir takım verilerin bilinmesine ihtiyaç vardır. Bu veriler arazi ve laboratuar çalıĢmalarına dayalı olan toprak etütleri ile elde edilmektedir. Arazi çalıĢmaları ile elde edilen bilgilerin yanı sıra etüdün önemli bir ürünü olan Toprak Haritaları da endeks tespitinde önemli bir yer tutar. Bu bakımdan topraklar insan arasındaki iliĢkileri düzenlemek zorunda bulunduğumuz Türkiye‟de belli bir disiplin altında yapılmıĢ Detaylı Toprak Haritalarına acilen ihtiyaç duyulmaktadır.
Toprak etütleri arazide çok zor çalıĢma koĢullarını icap ettiren ve akademik seviyede toprak kültürü almıĢ uzmanlarca yapılan bir çalıĢma olduğundan bu konuya özel bir önem göstermek gerekmektedir. Aksi takdirde sahip olduğumuz toprağımızı gerektirdiği kadar tanımamıĢ olmamız daha uzun süre devam edecektir.
KAYNAKLAR
Anonim. 1990.Soil Map of The World, Revised Legend, World Soil Resources Reports 60.
Anonim, 1992.Ġstatistiki Göstergeler, 1923-1991. TC BaĢbakanlık Devlet Ġstatistik
Enstitüsü Yayınları, No: 1472, Ankara.
Baldwin, M., E.C. Kellog, J. Throp.147938. Soil Classification. Year Book of
Agriculture, USDA Printing O. Linchon
Bouyoucous, G.J., 1951. A Recalibration of The Hydrometer Method For Making
Mechanical Analysis of Soils. Agron. Jour. 43, 434-438p.
Brady, N.C., 1996.The Nature and Properties of Soils. Macmillan Publishing
Company. New York, London. 621p.
Boul. S. W., Hole, Mc Cracken. J. 1973. Soil Genesis and Classification. The lowa
State University Press. Ames.
Çağlar, K.Ö., Hızalan, E., Akalan, Ġ. 1951. EskiĢehir ve Alpu Ovaları Toprakları. A.Ü.
Ziraat Fakültesi Yayınları, 69.
Çağlar, K.Ö. 1958.Toprak Ġlmi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 10.
Dengiz, O., Bayramin, Ġ., Yüksel, M. 2003.Geographing and remote sensing based
land evaluation of Beypazari area soils ILSEN model. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 27;145 . 153.
Dent, D., Young A., 1981. Soil Survey and Land Evaluation. George Allen & Unwin
(Publishers) Ltd. 40 Museum Street, London WC1A1LU, UK. 278 p.
Dinç, U., Kapur, S., Özbek, H., ġenol, S., 1987. Toprak Genesisi ve Sınıflandırması.
Dinç, U. ve ġenol, S.,1997.. Toprak Etüt ve Haritalama Ders Kitabı. Çukurova
Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Genel Yayın No: 161, Ders Kitapları Yayın No: 50, Adana, 235s.
Dinç, U., ġenol, S., 1998.Toprak Etüt ve Haritalama. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Genel Yayın
No:161. Ders Kitapları Yayın No:A-50. Adana.
Dinç, U., ġenol, S.,. Toprak Etüt ve Haritalama. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Genel Yayın
No:161. Ders Kitapları Yayõn No:A-50. Adana.
Doğaner, S., 1998Çanakkale Boğazõ Kıyılarının Coğrafyası, Türk Coğrafya Dergisi,
Sayı 29, sf 125-129, Ġstanbul 1994.391 p.
Erol O., Çanakkale Boğazı Çevresinin Jeomorfolojisi Hakkında Ön Not, A.Ü.D.T.C.F
Coğrafya AraĢtırma Enst.
Ekinci H., Özcan H., Yüksel O., Kavdir Y., ÇavuĢgil V., ġubat 2004. Üvecik ĠĢletme
Arazisi Toprakları, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Yayın no: 40,
Ekinci H. 1996. Landsat Uydu Görüntülerinin Fizyografik Arazi Tiplerine Dayalı
Yorumu Sonucu, Seyhan-Berdan Ovası toprak Birlik Haritasının OluĢturulması. Yüksek Lisans Tezi Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana
Ekinci H. 1990. Türkiye Genel Toprak Haritasının Toprak Taksonomisine Göre
Düzenlenebilme Olanaklarının Tekirdağ Bölgesi Örneğinde AraĢtırılması, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana
FAO-UNESCO, 1974.Guidelines for Soil Profile Description. Rome, Italy. 66p.
FAO, 1976. A framework for land evaluation. FAO Soils Bulletin No. 32. 72p.
FAO, 1989. Guidelines for Land Use Planning. Inter Deptartmental Working Group
on Land Use Planning, Subgroup on, Rome
FAO/UNESCO, 1994. Soil Map of The World. Revised Legend. Published by ISRIC,
Fitzpatrick, E.A., 1974. Introduction to Soil Science. Department of Soil Science. The
University of Aberdeen.
Finkl, C.W.,. 1982 Soil Classification. Strasburg, Pa.: Hutchinson Ross Publishing
Company. 391 p.
Hızalan, E., 1969. Torak Etüt ve Haritalama I. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, 379.
Ankara. 218s.
Jenny, H., 1941. Factors of Soil Formation. New York: McGraw-Hill.
Kjeldahl, J.T1883. Z. Anal Chem., 22: 366.
Klingebiel, A.A., Montgomery, P.H., 1961. Land Capability Classification. Agric.
Handb. 210. Washington DC. Department of Agriculture.
Kurucu N, Gedikoğlu Ġ, Eyüpoğlu F, Börekçi M, Sönmez B ,Ar A., 1990 Toprak Su
Analiz Labaratuvarı El Kitabı Editör Aslan Tüzüner Tarım ve KöyiĢleri Bakanlığı Köyhizmetleri Genel Müdürlüğü
Oakes, H. 1958. Türkiye Topraklarõ. Yük.Zir. Müh. Birliği Yayınları. Sayı: 18, Ege
Üniv. Matb., Ġzmir.
Olsen, S.R.,. 1954.Estimation of Available Phosphourous is Soil by Extraction with
Sodium bicarbonate. U.S.D.A. Circular No. 939, Whash. D.C. U.S.A
Özbek S., 1978. Özel Meyvecilik (KıĢın Yaprağını Döken Meyve Türleri), Çukurova
Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 128 Ders Kitabı:11, Adana
Özcan H., 1995.Yeni bir sayısal, bilgisayarda uygulanabilir sulu tarıma uygunluk arazi
sınıflandırma yönteminin geliĢtirilmesi üzerine bir araĢtırma, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Toprak Anabilim Dalı, Adana,
Özcan H., Ekinci H., Yüksel O., Kavdir Y., Kaptan H., ġubat 2004. Dardanos
Özus, A., Dinç, U ve ġenol, S. 1991. Silifke Ovası Topraklarının OluĢu Önemli
Özellikleri ve Sınıflandırması Üzerine AraĢtırmalar Proceeding 11. Congres of Soil Science Society of Turkey . Yayın No:6. Sayfa 97
Ping-Hua Lee, M., 1921. The Economic History of China With Special Reference to
Agriculture. Columbia University Studies in History, Economics, and Public Law. 99:1-461.
Sarõ, M. AltunbaĢ S. Sönmez N. K., Emrahoğlu E. I., 2003. Farklı Fizyografik
Üniteler Üzerinde Yer Alan Eski Manay Göl Alanı Topraklarının Özellikleri ve Potansiyel Üretkenlikleri, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(1),7-17
Simonson, R. W. , 1959. Outline of a generalized theory of soil genesis. Soil Sci. Soc.
Am. Proc .23: 152 . 156.
Smith, D.D., W.H. Wisch M., 1957. Factors Affecting Sheet and Rill Erosion. Trans.
Geophys. Union, 38,889-96
Schlichting, E., Blume, E., 1962. Bodenkundliches Practikum. Verlag Paul Parey,
Hamburg und Berlin. 1966.
Soil Survey Staff, Soil Survey Manual. USDA. Handbook No:18, 503p.
Soil Survey Staff, 1975. Soil Taxonomy A Basic System of Soil Classification For
Making And Interpreting Soil Surveys. USDA. Agency for International Development United States Department of Agriculture Soil Management Support Services. Handbook No. 19..
Soil Survey Staff,1 993 Soil Survey Manual. United States Department of Agriculture,
Handbook No.18.
Soil Survey Staff, 1999. Keys to Soil Taxonomy. Soil Survey Staff, U.S. Department of
Agriculture, Soil Conservation Service. ISBN: 0936015829. Pocahontas Press, Incorporated. 600p.
Soil Survey, 2004. Laboratory Methods Manual United States Department of
AgricultureNatural Resources Conservation Service, Soil Survey Investigations ReportNo. 42.
ġeniz, V., 1992. Domates, Biber ve Patlıcan YetiĢtiriciliği. TAV Yayınları
ġenol, S., Dinç, U., 1986. Akdeniz Bölgesi Büyük Toprak Gruplarının Toprak
Taksonomisi ve Fao/Unesco Dünya Toprak Haritası Lejantına Göre Sınıflandırması.
Tarım ve KöyiĢleri Bakanlığı,. 2001. Ġstatistikler, www. tarim.gov.tr/ istatistikler/
istatistikler. Htm