Devlet yatırımları ile geliĢen ulaĢım sektörü Konya kentini ülke genelinde önemli bir konuma getirmiĢtir. Son yıllarda geliĢen ve geliĢmeye devam eden sanayi sektörünün hizmet sektörünü de tetiklemesiyle birlikte hızla artan nüfusun barınma ihtiyacını karĢılamaya yönelik kent bütününde yoğun bir yapılaĢmaya gidilmiĢtir. Artan konut sayısı ile birlikte kentin beton yığınına dönüĢmesini engellemek, kentleri yaĢanabilir markalar haline getirmek ve kentlinin nefes alabilmesi için açık ve yeĢil alana ihtiyaç duyulmaktadır. Konya ilinde ki Yerel yönetimler (Belediyeler) tarafından son on yıl içerisinde hızlı bir Ģekilde yeĢil alan planlanması ve uygulamasına yatırımlar gerçekleĢtirilmektedir. Ancak kent bütününe bakıldığında uygulamaya geçen yeĢil alanların dağılımlarının homojen olmadığı ve alansal büyüklükleri açısından ise sadece birkaç tanesinin kent parkı özelliği taĢıdığı görülmektedir.
AraĢtırma 400 kiĢi üzerinden yapılan anket çalıĢmasıyla yürütülmüĢtür. Bu araĢtırma çalıĢmaya katılan kullanıcıların tercihleri ortaya koymuĢtur. Ayrıca anket çalıĢması kapsamında görüĢülen katılımcıların demografik özellikleri (cinsiyet, yaĢ, meslek, gelir ve eğitim düzeyleri) dikkate alındığında Konya kentinde yaĢayan bütün nüfusu temsil edecek Ģekilde uygundur.
Elde edilen verilerin analizi sonucunda yerel olarak çıkarılabilecek sonuçlardan ilki, her bir parametre açısından parkların tercih edilme oranlarıdır. AraĢtırma alanı olarak seçilen üç parkta (Alaeddin Tepesi Parkı, Kültür Park ve Kozağaç Piknik Alanı) da parametreler (Manzara Güzelliği, Bitkisel Yoğunluk, Bakım ÇalıĢmaları ve Güvenlik) açısından kullanıcıların tercih edilme oranlarının genelde düĢük olduğu görülmüĢtür.
Manzara güzelliği ve bitkisel yoğunluk parametreleri açısından Alaeddin Tepesi Parkı, Kozağaç Piknik Alanı ve Kültür Park azalan sıraya göre kullanıcılar tarafından tercih edildiği görülmüĢtür. Bakım çalıĢması parametresi açısından Kültür parkı kullanıcılar tarafından en çok tercih edilen parktır. Alaeddin Tepesi Parkı ve Kozağaç Piknik Alanı kullanıcılar tarafından eĢit oranda tercih edilmiĢtir. Ayrıca güvenlik parametresi açısından Kültür Park, Kozağaç Piknik Alanı ve Alaeddin Tepesi Parkı azalan sıraya göre kullanıcılar tarafından tercih edildiği ortaya konmuĢtur.
Elde edilen bulgulardan evrensel olarak çıkarılabilecek bir sonuçta araĢtırma kapsamında parklara yönelik ele alınan parametrelerin tercih edilme oranlarıdır. Genel olarak manzara güzelliği, bakım çalıĢması, güvenlik ve bitkisel yoğunluk olarak azalan sıraya göre bir sonuç tespit edilmiĢtir.
ÇalıĢmadan yerel olarak çıkarılabilecek ikinci sonuç, çalıĢma alanı olarak seçilen üç parkın katılımcılar tarafından genel olarak tercih edilme oranlarının ortaya konulmasıdır. Buna göre üç park içerisinde en fazla tercih edilen Alaeddin Tepesi Parkı’dır. Sonra sırasıyla Kozağaç Piknik Alanı ve Kültür Parkı olarak sıralanmıĢtır.
AraĢtırma ayrıca kullanıcıların demografik özellikleri ile kent parklarına yönelik parametrelerin genel tercih oranları arasındaki iliĢkilerinin sonuçlarını da ortaya koymuĢtur.
Buna göre, manzara güzelliği ve bitkisel yoğunluk parametrelerinin tercih edilmesinde kullanıcıların cinsiyet, meslek grubu ve gelir dağılımlarına göre farklılıklar olduğu belirlenmiĢtir. Bakım çalıĢması parametresinin tercih edilmesinde ise kullanıcıların cinsiyet, öğrenim durumları, meslek grubu ve gelir dağılımlarına göre farklılıklar olduğu bulunmuĢtur. Ayrıca, güvenlik parametresinin tercih edilmesinde kullanıcıların demografik özelliklerine göre istatistiksel açıdan herhangi bir farklılık olmadığı saptanmıĢtır.
AraĢtırmada ortaya çıkan diğer bir sonuçta kullanıcıların demografik özellikleri ile her bir parkın tercih edilme oranları arasındaki iliĢkilerdir.
Buna göre, Alaeddin Tepesi Parkının tercih edilmesinde kullanıcıların cinsiyet ve öğrenim özelliklerine göre farklılıklar olduğu, kültür parkının tercih edilmesinde kullanıcıların cinsiyet, öğrenim durumu ve meslek gruplarına göre farklılıklar olduğu, Kozağaç Piknik Alanı’nın tercih edilmesinde kullanıcıların meslek dağılımlarına göre farklılıklar olduğu tespit edilmiĢtir.
AraĢtırmada park parametrelerinin birbirleri ile olan iliĢkilerinin sonuçları da irdelenmiĢtir. Böylece, manzara güzelliği parametresine göre parkı tercih eden kullanıcıların bakım çalıĢması ve güvenlik parametrelerine dikkat etmedikleri saptanmıĢtır. Ayrıca bitkisel yoğunluk parametresini dikkate alarak parkı tercih eden kullanıcıların bakım çalıĢması ile güvenlik parametrelerine önem vermedikleri de belirlenmiĢtir.
5.2 Öneriler
Hızla geliĢen kent içerisinde yerel yönetimler (belediyeler) tarafından süratli bir Ģekilde yatırımı gerçekleĢtirilen yeĢil alanların belirli bir sistem içerisinde olmamasından ötürü park kullanıcılarının ihtiyaçlarına cevap vermemektedir. YaĢanabilir ve sürdürülebilir kentlerin oluĢturulmasında yeĢil alanların doğru Ģekilde planlanması ve tasarımının gerçekleĢmesi önemli bir aĢamadır. Bu aĢamalar sırasında ilgili meslek grupları tarafından park kullanıcılarının beklentilerinin neler olduğunun iyi analiz edilmesi gerekmektedir. Parkların kullanıcıların beklentilerine cevap veren, yer seçim analizi doğru yapılmıĢ, iĢlevsel olarak tasarımı tamamlanmıĢ ve donatı elemanları ile birlikte bir bütün olan, yerinde uygulama aĢaması tamamlandıktan sonra iyi yönetilen mekânlar olması baĢta bölgeye olmak üzere kente sosyal, ekonomik, rekreasyonel, sağlık ve estetik açısından katkı sağlayacaktır.
AraĢtırmamızın sonuçları değerlendirilerek çalıĢmamızda bazı önerilere yer verilmiĢtir. Bunlar;
1-Üç park içinde manzara güzelliği parametresi tercih edilmiĢtir. Alaeddin Tepesi Parkında bakım çalıĢması ve güvenliğinin arttırılması gerektiği ortaya çıkmıĢtır. 2-Kültür parkın bitkisel yoğunluğun arttırılması gerektiği belirlenmiĢtir. Yeni revize edilmiĢ bir park olmasından ötürü genç yaĢtaki ağaçların yerine ileri yaĢlarda ki ağaçların dikilmesi, yer örtücü bitkilerin veya çiçeklerin ekimlerinin arttırılmasına yönelik bir çalıĢmanın yapılması önem arz etmektedir. Ayrıca parkın yeni revize edilmesine rağmen bakım çalıĢmaları açısından tercih edilme oranının düĢük olması göz önünde bulundurulduğunda, parkta kullanılan donatı elemanlarının tasarımları ve imal edildiği materyallerin doğallık derecesinin yükseltilmesi de önemli katkı sağlayacaktır. Parkın güvenlik açısından tercih edilme oranının düĢük olması sebebiyle, park yönetiminin güvenliğe yönelik gerekli çalıĢmaları yeniden gözden geçirmesi tavsiye edilmektedir.
3-Kozağaç piknik alanının piknik alanı olarak kullanılmasına rağmen bitkisel yoğunluğunun tercih oranında beklentilere cevap verememesinden ötürü park içerisinde ki bitkisel çeĢitliliğin arttırılması, güvenlik ve bakım çalıĢmalarının park yönetimi tarafından yeniden elden geçirilmesinin iyi olacağı düĢünülmektedir.
4-Kullanıcılar tarafından parkların tercih edilmesinde manzara güzelliği önemli bir parametredir. Parkların planlamasında, tasarım aĢamasında ve yönetimi tarafından
dikkate alınması gereken bir parametredir. Öyle ki parkların manzara güzelliğinin yüksek olması cazibe merkezleri haline gelecektir.
5-Kullanıcılar tarafından parkların tercih edilmesinde önemli olan diğer iki parametreler, bakım çalıĢması ve güvenliktir. Kullanıcıların park içerisinde huzurlu olmaları, endiĢe duymamaları, parktaki donatı elemanlarının bakımlı ve temiz bulmaları için park yönetiminin doğru bir Ģekilde organize olması gerekmektedir.
6-Üç parkta da genel olarak tercih oranları düĢüktür. Alaeddin Tepesi Parkı, Kozağaç Piknik Alanı, Kültür Park sıralaması ortaya çıkmıĢtır. ÇalıĢmaların tamamında yönetime, manzara güzelliğinin geliĢtirilmesinde ise iyi bir tasarımın olmasına bağlıdır. Bu sonuçlar doğrultusunda bu üç parkta da gerekli iyileĢtirmelerin yapılması önerilmektedir.
7-Genel olarak park planlama ve tasarım çalıĢmalarında kullanıcıların demografik özelliklerine göre manzara güzelliği, bitkisel yoğunluk parametreleri açısından tercihlerinin bilinmesi ve çalıĢmaların bu bilgiler doğrultusunda yürütülmelidir.
8-Konyalı kent parkı kullanıcılarının demografik özellikleri ve bunların park planlama, tasarım ve yönetimine yönelik tercihleri arasındaki iliĢkilerin yapılan çalıĢmalara temel oluĢturması gerekmektedir.
Parkların planlanması, tasarlanması ve yönetimi aĢamalarında park kullanıcılarının katılımının sağlanması yerel yönetimler tarafından unutulmamalıdır. Mevcut parklarda ve bu parkların revizyon çalıĢmalarında bu çalıĢma göz önüne alınarak değerlendirilmelidir. Ayrıca çalıĢmamız benzer bilimsel çalıĢmalara da destek olacaktır.
KAYNAKLAR
Acar, C., Sakıcı, Ç., 2008, “Assessing landscape perception of urban rocky habitats” Building and Environment, 43, 1153, 1170.
Akad, S., 2007, Kentsel açık alanlarda kullanım sonrası değerlendirme: Ġzmir sahil bantları örneği üzerine ampirik bir araĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġzmir, 6-8.
Albayrak, B., 2006, Çorum kenti mevcut alan kullanım kararları ve açık-yeĢil alan verilerinin değerlendirilmesi üzerinde bir araĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 12-32.
Alkay, E., ve Ocakçı M., 2003, Kentsel yeĢil alanların ekonomik değerlerinin ölçülmesinde kullanılabilecek yöntemlerin irdelenmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, 2 (1), 60-68.
Al-Qudah, Y., M., 2006, Amman (Ürdün) kent parklarının peyzaj eriĢebilirliği yönünden irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 4-17.
Aminzadeh, B., Ghorashi, S., 2007, Scenic landscape quality and recreational activities in natural forest parks, Iran ınt. j. environ. Res., 1 (1), 5-13.
Anonim, 2012a, http://www.konya.bel.tr/haberayrinti.php?id=3216 [Ziyaret Tarihi: 24 Mart 2012].
Anonim, 2013a, http://www.konya.gov.tr/goster.asp?baslik=Genel Coğrafya ve Yeryüzü ġekilleri [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Anonim, 2013b, http://www.konya.gov.tr/page1.asp?baslik=Altyapı&sh=102 [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Anonim, 2013c, http://www.konya.gov.tr/page1.asp?baslik=Ekonomi&sh=97 [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Anonim, 2013d, http://www.konya.gov.tr/goster.asp?baslik=Nüfus ve Dağılımı [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Anonim, 2013e, http://www.konya.gov.tr/page1.asp?baslik=Ekonomi&sh=95 [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Anonim, 2013f, http://www.konya.gov.tr/page1.asp?baslik=Ekonomi&sh=96 [Ziyaret Tarihi: 22 Nisan 2013].
Arriaza, M., Cañas-Ortega, J.F., Cañas-Madueño, J.A., Ruiz-Aviles, P., 2004, “Assessing the visual quality of rural landscapes” Landscape and Urban Planning 69 115-125.
Aydın, Ö., Öznehir S., Akçalı E., 2009, Ankara için optimal hastane yeri seçiminin analitik hiyerarĢi süreci ile modellenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14, 69-86.
Bal, A., 2005, Zonguldak kenti yeĢil alan sistemindeki çocuk oyun alanlarının durumunun peyzaj mimarlığı ilkeleri açısından irdelenmesi, Yüksek Mimarlık Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın, 25-33. Bernasconi, C., Strager, M.P., Maskey, V., Hasanmyer, M., 2009, Assessing public
preferences for design and environmental attributes of an urban automated transportation system, Landscape and Urban Planning, 90, 155–167.
Bruch, S.P., 2006, Environmental equity of lansing’s urban Park policy, Doctorate Thesis, Michigan State University Department of Geography,.
Boyacı, E., 2010, Ülkemizde kent parkı iĢlevlerini belirleyen etmenler, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 13-18.
Bulut, Z., Yılmaz, H., 2007, “Determination of landscape beauties through visual quality assessment method: a case study for Kemaliye (Erzincan/Turkey)” Environmental Monitoring and Assessment Volume 141, 1-3, 121-129.
Ceylan, A., 2007, YaĢam kalitesinin arttırılmasında kentsel yeĢil alanların önemi ve kentsel dönüĢüm ile iliĢkilendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 5-40.
Chen, B., Adimo, O.A., Bao, Z., 2009, Assessment of aesthetic quality and multiple functions of urban green space from the users’ perspective: The case of Hangzhou Flower Garden, China, Landscape and Urban Planning, 93, 76–82.
Chiesura, A., 2004, The role of urban parks for the sustainable city, Landscape and Urban Planning, 68, 129-138.
Çolakoğlu, Y., 2005, KentlileĢme sürecinde kentsel yaĢamda kalite Antalya YeĢilbahçe Mahallesi örneği, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, 2-15.
Dedeoğlu, Ġ., 2006, Kentsel yeĢil alanların gece kullanımında dıĢ aydınlatmanın önemi ve yöntemi: Gülhane Parkı örneği, Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 3-16.
De La Fuente, G., Atauri, J.A., Y. De Lucio, J.V. 2006, Relationship between landscape visual attributes and spatial pattern indices: A test study in Mediterranean-climate landscapes, Landscape and Urban Planning, 77, 393-407
Demir, Z., 2004, Düzce’nin Yeni KentleĢme Sürecinde Açık ve YeĢil Alanlara Yeni Fonksiyonlar Kazandırılması, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 16-42.
Dunnett, N., Swanwick, C. & Woolley, H., 2002, Improving Urban Parks, Play Areas and Green Spaces, DTLR Transport Local Government and the Regions, Urban Research Report.
Dramstad, W.E., Tveit, M.S., Fjellstad, W.J., Fry, G.L.A., 2006, Relationships between visual landscape preferences and mapbased indicators of landscape structure, Landscape and Urban Planning, 78, 465-474.
Elinç, H., 2011, Görsel kalite değerlendirmesi yöntemi ile Antalya Ġli Alanya Ġlçesindeki Abdurrahman Alaettinoğlu ve Alanya Belediye BaĢkanları kent parklarının irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 1-11.
Emür, S. H., ve Onsekiz D., 2007, Kentsel yaĢam kalitesi bileĢenleri arasında açık ve yeĢil alanların önemi-Kayseri/Kocasinan Ġlçesi park alanları analizi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 367-396.
EĢkil, Ö., Y., 2011, Engelliler için dıĢ mekan tasarım özellikleri bağlamında Ankara kent parklarının irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın, 6-13.
Etli, B., 2002, Edirne Ġli Merkez Ġlçe yeĢil alan sisteminin peyzaj mimarlığı ilkeleri yönünden irdelenmesi, Trakya Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3-B (1), 47-59.
Gül A. ve Küçük V., 2001, Kentsel açık-yeĢil alanlar ve Isparta kenti örneğinde irdelenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2(A), ISSN: 1302-7085, Sayfa: 27-48.
Kaplan S, Kaplan R., 1989, The experience of nature: a psychological perspective. Cambridge: Cambridge Un Press.
Kalın, A., 2004, Çevre tercih ve değerlendirmesinde görsel kalitenin belirlenmesi ve geliĢtirilmesi Trabzon sahil Bandı Örneği, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı,, Trabzon, 8. Kart, N., 2002, Emirgan parkında kullanıcıların memnuniyet derecelerinin
değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 8-20.
Kearney, A.R., Bradley, G.A., Petrich, C.H., Kaplan, R., Kaplan, S., Colebank, D.S., 2008, Public perception as support for scenic quality regulation in a nationally treasured landscape, Landscape and Urban Planning, 87, 117-128.
Kızılaslan, S., 2007, Trabzon kenti park ve bahçelerinin peyzaj tasarım kriterleri açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 13-20.
Küçük, V., 2002, Isparta kenti yol ağaçlandırmaları üzerinde araĢtırmalar, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta, 1-5.
Lam, K., Ng, S., Huı, W., Chan, P., 2005, Envıronmental Qulaity of Urban parks and Open Spaces in Hong Kong, Environmental Monitoring and Assessment, 11, 55- 73.
Loures, L.,Santos, R. &Panagopoulos, T., 2007, Urban parks and sustainable city planning - The case of Portimão, Portugal, Wseas Transactions On Environment And Development, 10(3), 171-180.
Mambretti, I., Lange, E., Schmid, W.A., 2005, Using visualization for the evaluation of safety and aesthetics conflicts in urban parks, Trends in real-time landscape visualization and participation (Editors: E. Buhmann, P. Paar, I. Bishop and E. Lange), 282-290.
Mlynarz, D., T., 2005, Integrating Industrial Legacy Into Contemporary Urban Park Design: An Exploratory Study, Master Thesis, Guelph University Department of Landscape Architecture.
Müftüoğlu, V., 2008, Kentsel açık-yeĢil alan karar ve uygulamalarının imar mevzuatı kapsamında Ankara kenti örneğinde irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 3-22.
Ocak, E., 2006, Ġstanbul’daki tarihi parkların günümüz kullanım iĢlevleri açısından irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 3-4.
Oğuz, D., 1998, Kent parkı kavramı yönünden Ankara kent parklarının kullanım olgusu üzerinde bir araĢtırma, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Önder, S., 1997. Konya kenti açık ve yeĢil alan sisteminin saptanması üzerinde bir araĢtırma, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 18- 79.
Öter, A., 2008, Bartın kent merkezi ve yakın çevresi rekreasyon alanlarının saptanması ve değerlendirilmesi üzerine bir araĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Zonguldak, 1-5.
Özdemir, A., 2009, Katılımcı kentli kimliğinin oluĢumunda kamusal yeĢil alanların rolü: Ankara kent parkları örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 1(A), 144-153.
ÖzdingiĢ, N., 2007, Ġstanbul kent parklarının bedensel özürlüler açısından değerlendirilmesine yönelik bir araĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul, 3-21.
Özkan, Ö., 2007, Personel seçiminde karar verme yöntemlerinin incelenmesi: AHP, Electre ve Topsis örneği, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġzmir, 125-164.
Özkır, A., 2007, Kent parkları yönetim modelinin geliĢtirilmesi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 11-24.
Öztürk Levend T., 2008, Ġstanbul ili BayrampaĢa ilçesi açık ve yeĢil alanlarının nitelik ve nicelik açısından irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 3-27.
Perçin, S., ve Ayan T., Y., 2010, AHS ve bulanık promethee yaklaĢımlarıyla esnek üretim sistemleri seçimi, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, II (XXIX), 555- 575.
Petters, K., Elands, B., ve Buijs, A., 2009, Social interactions in urban parks: Stimulating social cohesion? Urban Forestry&UrbanGreening.
Polat, A.T., 2001, Kent parkı kavramı ve Konya için örnek bir çalıĢma, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 68.
Polat, A.T., ve Önder. S., 2004, Kent parkı kavramı ve Konya kenti için bir kent parkı örneği, Selçuk Üniversitesi Dergisi, 18(34), 76-86.
Polat, A.T., Güngör, S., ve Adıyaman, S., 2011, Konya kenti yakın çevresindeki kentsel rekreasyon alanlarının görsel kalitesi ile kullanıcıların demografik özellikleri arasındaki iliĢkiler, I. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, KahramanmaraĢ, 607-617.
Polat, A.T., 2012, Kent parklarında görsel kalite ve doğallık derecesi arasındaki iliĢkilerin belirlenmesi, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2 (3), 85-92.
Polat, F., 2011, Yemeklik yağ sektöründe tüketici davranıĢlarını etkileyen faktörlerin analizi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi ABD, 21-44.
Rogge, E., Nevens, F., Gulinck, H., 2007. Perception of rural landscapes in Flanders: Looking beyond aesthetics. Landscape and Urban Planning, 82: 159–174.
Sarıkaya, M., 2007, Göksu Parkı’nın (Eryaman-Ankara) mevcut kullanımı ve kullanıcı beklentilerinin irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 1-11.
Sherer, P.M., 2006, The Benefits of Parks: Why America Needs More City Parks and Open Space, The Trust for Public Land, (White Paper).
Sipahioğlu, A., 2008, Analitik hiyerarĢi süreci (AHP), Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Endüstri Mühendisliği Bölümü, 1-11.
Sullivan, W.C., Anderson, O.M. Lovell, S.T., 2004, Agricultural buffers at the rural– urban fringe: an examination of approval by farmers, residents, and academics in the Midwestern United States, Landscape and Urban Planning, 69: 299-313.
Sullivan, W.C., Lovell, S.T., 2006. Improving the visual quality of commercial development at the rural–urban fringe. Landscape and Urban Planning, 77, 152– 166.
Tajima, K., 2003, New Estimates Of The Demand For Urban Green Space: Implications For Valuing The Environmental Benefits Of Boston’s Big Dig Project, Journal of Urban Affairs, 25(5), 641–655.
Taplin, D.H., 2002, Art, Nature, And People: LandscapeValves of An Urban Park, The City University of New York Psychology, Doctorate Thesis.
Tate, A., 2003, Great City Parks. Spon Pres. Taylor&Francis Group. London and New York, 1.
Tepe, A.C., 2010, Tarihi Gülhane Parkı yenileme çalıĢmaları ve kullanıcı memnuniyeti, Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın, 1-39. Ter, Ü., 2002, Konya kenti açık yeĢil alan varlığı içinde tarihi kent merkezinin kentsel
tasarımı üzerine bir araĢtırma, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 12-23.
Tezcan, Ö., 2007, AHP (Analytic Hierarchy Process) yöntemi ve hazır beton tesisi arazi seçiminde uygulanması, 58-62.
Tilt, J., H., 2009, Walking trips to parks: Exploring demographic, environmental factors, and preferences for adults with children in the household, Preventive Medicine.
Uluğ, H., 2007, Kuzey Adana’daki çocuk oyun alanlarının bitki seçimi yönünden irdelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 29-36.
Uzun, G., 1990, Kentsel rekreasyon alan planlaması, Çukurova Üniversitesi Yayını, Adana.
Uzun, S., 2005, Kırsal ve kentsel alanlardaki parklarda kullanıcı memnuniyeti; Gölcük Ormaniçi dinlenme alanı ve Ġnönü parkı örneği, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bolu, 9-17.
Uzun, O., Müderrisoğlu, H., 2011, African Journal of Agricultural Research Vol. 6(6), 1627-1638.
Yalçın E., 2012, Keçiören Ġlçesi Örneğinde Toprak Verimlilik Analizlerinin Parkların Sürdürülebilir Tasarım ve Yönetimi Açısından Önemi ve Etkileri, Nevşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 12-24.
Yamashita, S., 2002, Perception and evaluation of water in landscape: use of Photo- Projective Method to compare child and adult residents’ perceptions of a Japanese river environment, Landscape and Urban Planning, 62, 3-17.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S., 2004, SPSS uygulamalı bilimsel araĢtırma yöntemleri, Detay Yayıncılık, Ankara, 50.
Yıldızcı, A., C., 1994, Doğa düzenleme ders notları, İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Ġstanbul.
Yılmaz, E., 2005, Analitik hiyerarĢi süreci kullanarak katılımcı doğal kaynak planlaması, Çevre ve Orman Bakanlığı Teknik Bülten, 22, 7-21.
Yorulmaz, A., 2006, Harikalar Diyarı Parkının Kullanıcı Profili ve Beklentilerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 3 -24.
Walker, C., 2004, The Public Value of Urban Parks, The Urban Institute, (Research Report).
Wong, K., K., ve Domroes, M., 2005, “The visual quality of urban park scenes of Kowloon Park, Hong Kong: likeability, affective appraisal, and cross-cultural perspectives” Environment and Planning B: Planning and Design, volume 32, 617- 632.
Wong, K., K., 2009, Urban park visiting habits and leisure activities of residents in Hong Kong, China, Managing Leisure 14, 125–140.