Polat (2001), park kavramı ve kent parklarının genel özellikleri incelenerek, kent insanına rekreasyonel ve sosyo-kültürel amaçlı kullanım olanakları sunmak üzere, peyzaj mimarlığı ilkeleri doğrultusunda iĢlevsel ve estetik değer taĢıyan modern bir kent parkı planlaması, Konya Kenti örneğinde ortaya konulmuĢtur. Toplam 468 dekar alana sahip Konya Selçuklu Kent Parkı çalıĢması: a-Çevre analizi b-Program geliĢtirme c- Program iliĢkileri d-Tasarım ana ilkeleri e-Leke çalıĢması f-Sirkülâsyon Ģeması g-Avan proje h-Uygulama projesi aĢamalarında gerçekleĢtirilmiĢtir. Ġnsanlara rahat yaĢama mekânlarının oluĢturulması için planlanan Konya Selçuklu Kent Parkı projesinde kullanıcılara güven veren, rahatlık ve estetik sağlayan fiziksel bir ortam hazırlanmaya çalıĢılmıĢtır.
Kart (2002), Ġstanbul Metropolü için çok önemli bir nitelik taĢıyan Emirgan Parkı’nın kentleĢme sürecine bağlı olarak geçirmiĢ olduğu değiĢimler incelenmiĢ, mevcut durum ve sorunlar saptanmıĢ, kullanıcı istek ve ihtiyaçları esas alınarak, revizyonunun yapılmasına yönelik genel bir değerlendirme yapılmıĢ olup, çözüm önerileri getirilmiĢtir.
Demir (2004), Düzce için bir YeĢil Alan Sistem Önerisinde bulunmak amaçlanmıĢ ve bu sistemlerle, kentlerimizi sel ve taĢkınlardan korunması, hava kirliliğinin azaltılması, kente yeni rekreasyon alanlarının kazandırılması, deprem gibi doğal afetlerde insanların açık alan ihtiyaçlarının karĢılanması, gecekonduların ve çarpık kentleĢmenin engellenmesi, kente içme suyu sağlayan göl ve baraj havzalarındaki su rezervlerinin ve kalitesinin artırılması ve sürekliliklerinin sağlanması amaçlanmaktadır. AraĢtırmanın ilk bölümünde; yeĢil alanların önemi, çalıĢmanın amacı ve kapsamı verilmiĢtir. AraĢtırmanın ikinci bölümünde, açık ve yeĢil alanların kentsel açık ve yeĢil alan sistemi içerisindeki tanımı ve yeri, açık ve yeĢil alanların sınıflandırılması ve iĢlevleri, yeĢil alanların yerli ve yabancı normlarla karĢılaĢtırılması ve kentsel açık ve yeĢil alanları etkileyen faktörlere yer verilmiĢtir. AraĢtırmanın üçüncü bölümünde kullanılan malzemeler ve yöntem hakkında gerekli bilgiler verilmiĢtir. Dördüncü bölümünde, Düzce Belediyesi mücavir alan sınırları içerisinde yer alan mahalle ve köylerde mevcut olan ve 2001 Düzce Revizyon ve Ġlave Ġmar Planında önerilen yeĢil alanlar mahallelere göre alansal büyüklükleri, mülkiyet durumları, kullanım biçimleri varsa adları, pafta, ada, parsel numaraları ile birlikte tablolara iĢlenerek her bir yerleĢim için yeĢil alan envanterleri çıkartılmıĢtır. Elde edilen bu
normlar dikkate alınarak analiz edilip kent genelindeki yeĢil alan gereksinimi ve açığı belirlenmiĢtir. Bunun yanında yapılan anketler ile yeĢil alan kullanıcıları ile kullanım mekanı iliĢkisi çeĢitli yönlerden ele alınarak yeĢil alan kullanıcılarının kentte yer alan yeĢil alanlardan hoĢnut olma düzeyleri ile eğilim ve istekleri saptanmıĢtır. AraĢtırmanın sonucunda elde edilen tüm veriler değerlendirilerek Düzce için acilen planlanması gereken yeĢil alan sistemi için bir öneri çalıĢması yapılmaya çalıĢılmıĢ, bu amaçla kent bütününde bir sistem arayıĢına iliĢkin Ģema oluĢturulmuĢtur. Bu öneri Ģemasının Düzce Çevre Düzeni Planı yapımı sürecinde bir veri tabanı olarak kullanılması önerilmiĢtir.
Yılmaz (2005), Analitik HiyerarĢi Süreci (AHS) tekniği kullanılarak, karar vericiler, kamu, çıkar-baskı grupları ve sektör uzmanlarının tercih, ihtiyaç ve beklentilerine göre, katılımcı bir yaklaĢımla en uygun arazi yönetim stratejisinin seçilmesine yönelik bir uygulama çalıĢması gerçekleĢtirilmiĢtir. Bu kapsamda yedi adet kamu ve çıkar-baskı grubu temsilcisi, üç adet karar kriteri, on bir adet alt kriter ve üç adet karar alternatifi çözümlemelere dahil edilmiĢtir. Kamu ve çıkar-baskı gruplarına ait öncelik değerlerinin belirlenmesi iĢlemi yerel orman kaynakları yöneticilerine yaptırılmıĢ iken, karar kriterleri ve alt kriterlerin öncelikleri her bir kamu ve çıkar-baskı grubu temsilcisi tarafından ve her bir alt kritere göre karar alternatiflerinin öncelikleri ise sektör uzmanları tarafından belirlenmiĢtir. Sonuçta AHS tekniği yardımıyla, ilgili tüm grupların karar verme sürecine katılımları sağlanmak suretiyle en uygun arazi yönetim stratejisi belirlenmiĢ ve çatıĢma yönetimi sağlanmıĢtır.
Yorulmaz (2006), kent parkları planlaması, uygulama ve yönetimine iliĢkin bilgilere yer vermiĢtir. Ayrıca, Harika Diyarı Parkı’nın kullanıcı profili ve beklentilerinin belirlenmesi amacıyla 200 kiĢilik bir örneklem üzerinde, 2006 yılı Mayıs-Haziran ayı içerisinde anketler yapıldığı ve anketin değerlendirilmesinde SPSS yöntemi kullanılmıĢ, alanın profili ve kullanıcı beklentileri saptanmıĢtır. Bu sonuçlara dayanarak alanın kullanıcılara yanıt verip vermediği, kullanılıp kullanılmadığı ve kullanılmıyorsa bunu geçerliliğinin sağlanabilmesi için hangi için hangi çalıĢmaların yapılabileceği tespit edilmiĢtir.
Al-Quadah (2006), El-Hüseyin Kent Parkının Peyzaj EriĢilebilirliğini belirlenmesinin araĢtırılması sürecini kapsamıĢtır. Bu aĢamada izlenen yöntem, kütüphanelerin taranması, üniversitelerde benzer konularla ilgili yapılan akademik çalıĢmaların taranması ve konuyla ile ilgili kurum ve kuruluĢların yaptığı çalıĢmaların elde edilmesi Ģeklinde özetlenebilir. II. AĢama: AraĢtırma alanının tanımlanması: Bu aĢama, çalıĢmanın yapılacağı alana iliĢkin doğal verilerin belirlenmesi. Bu aĢamada,
izlenen yöntem, araĢtırma alanı ile ilgili çalıĢma yapmıĢ kurum ve kuruluĢlarından alanla ile ilgili dokümanların alınması, gerekli proje ve planların ilgili birimlerden elde edilmesi ve görsel anlamda kullanılabilecek materyallerin hazırlanması Ģeklinde özetlenebilir. III. AĢama: El-Hüseyin Kent Parkına gelen ziyaretçilerin alanla ilgili “görüĢ ve isteklerinin” belirlenmesi: Bu aĢamada, birincil verilerin elde edilmesi amacıyla El- Hüseyin Kent Parkına gelen ziyaretçilerin sosyo-ekonomik ve demografik özellikleri ile alanla ilgili görüĢ ve önerilerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleĢtirilen anket çalıĢmasını kapsamaktadır. IV. AĢama: AraĢtırma alanı ile ilgili El-Hüseyin Kent Parkına gelen ziyaretçilerle yapılan anketlerin ki-kare istatistiğiyle irdelenmesi: Bu aĢamada El-Hüseyin parkı ile ilgili anket çalıĢmalarının yapıldığı ziyaretçilerin, sosyo- ekonomik yapıları ile alanla ilgili görüĢ ve önerilerinin iliĢkilerini ki-kare istatistiği ile değerlendirilmesi Ģeklinde özetlenebilir. V. AĢama: AraĢtırma alanı ile ilgili önerilerin oluĢturulması: Bu aĢamada izlenen yöntem alanda gerçekleĢtirilen rekreasyonel aktivitelerin neler olduğunun incelenmesi ve bu aktivitelerin hangilerinin peyzaj eriĢilebilirliği yönünden uygun olduğunu belirlenerek alana gelen ziyaretçilerin beklentilerinin ve önerilerinin değerlendirilmesi Ģeklinde özetlenebilir.
Tezcan (2007), en çok kullanılan çok kriterli karar verme yöntemlerinden biri olan AHP (Analytic Hierarchy Process) yöntemi tanıtılmıĢtır. AHP yöntemi hazır beton tesisi arazi seçimi problemine uygulanmıĢ ve sonuçları verilmiĢtir. ÇalıĢmada ki amaç, AHP yöntemini tanıtmak ve hazır beton tesisi yatırımı için arazi ve bölge seçiminde yöntemin kullanıĢ biçimi konusunda rehberlik etmektir.
Akad (2007), KSD Ġzmir kentinin iki önemli sahil bandı olan Mustafa Kemal Sahil YürüyüĢ Yolu (MKSY) ile Bostanlı Sahil YürüyüĢ Yolu’nda (BSY) gerçekleĢtirilmiĢtir. YeĢil alan miktarı ve yeterliliği, çeĢitli aktiviteler için ayrılmıĢ alt alanların varlığı, bisiklet ve yaya yolu, yol kaplamaları, aydınlatma elemanlarının estetiği iki alanın farklılık gösterdiği fiziksel çevre özelliklerinden bazılarıdır. Her iki alanda kullanıcı davranıĢı ve kullanıcı memnuniyetini ölçmek için (1) gözlem (2) anket yöntemi kullanılmıĢtır. 923 kullanıcının bireysel özellikleri, davranıĢ ve aktiviteleri gözlenen çalıĢmada ayrıca iki çeĢit anket çalıĢması yapılmıĢtır. Birinci ankette 4 plancı mekânların fiziksel özelliklerini değerlendirmiĢ, ikinci ankette ise MKSY’de 20, BSY’de 20 olmak üzere toplam 40 kullanıcının mekânları kullanıcı gözüyle değerlendirmesi istenmiĢtir. Bu ankette kullanıcıların (1) bireysel özellikleri, (2) mekânsal davranıĢları, (3) mekânın fiziksel özelliklerini değerlendirmeleri, (4) mekânsal memnuniyetleri, (5) mekânı genel anlamda değerlendirmelerine iliĢkin veri
toplanmıĢtır. Gözlem ile anket sonuçlarına bakıldığında fiziksel mekândaki farklılıklardan dolayı her iki alanda kullanıcıların (1) yoğunluğunun, (2) aktivitelerinin (3) memnuniyetlerinin farklılık gösterdiği bulunmuĢtur.
Özkır (2007), park tanımları yapılmıĢ, kent parklarını tarihi süreç içerisinde incelemiĢtir. Kent parklarında meydana gelen bozulmalar ve tahribatlar ortaya konularak sonuçları irdelenmiĢtir. AraĢtırmada parkların tanımı, dünyadan örnekler, planlama ve tasarım amaçları ve yönetim modelleri incelenmiĢtir. [Türkiye’den kent parklarına örnek olarak Gençlik Parkı (Ankara), ReĢat Oyal Kültürpark (Bursa) ve Kültürpark (Konya) seçilmiĢtir. YurtdıĢı kent parklarına örnek olarak Central Park (New York) ve Hyde Park (Londra) seçilmiĢtir.] ÇalıĢmada anket, gözlem, görüĢme araçları kullanılmıĢtır. Rapor, kitap, bilimsel araĢtırmalar gibi yazılı materyaller ile iletiĢim araçlarından elde edilen yazılı olmayan materyaller belgesel veri olarak kullanılmıĢtır. AraĢtırmanın sonuç bölümünde, kent parklarının planlama ve tasarım evresinden sonraki kullanım sürecinde oluĢan bozulma ve tahribatların nedenleri, örnek kent parklarında ortaya konularak değerlendirmeler yapılmıĢ ve kent parkı planlama ve tasarım aĢamasından sonra, kullanım sürecinde sürdürülebilir bir “kent parkı yönetim modeli” önerilmektedir.
Sarıkaya (2007), ilk aĢamada, kent parkı kavramını irdelemiĢ, kent parklarının tarihi özgeçmiĢi, planlama ve tasarım anlayıĢları ile standartları, iĢlevleri ve kullanımı konusunda literatür çalıĢmalarına yer verilmiĢtir. Daha sonraki aĢamada, Ankara-Susuz Gölet’inin çevre değerlendirmesi, alanın konumu, mülkiyet durumu, göletin yapım süresi, araĢtırma alanının genel jeolojisi, toprak yapısı, vb. kaynak değerleri araĢtırılmıĢtır. Devamında daha önce yapılmıĢ projeler ve uygulama çalıĢmalarına yer verilmiĢ ve Göksu Parkı kullanıcıları ile anket çalıĢmaları yapılmıĢtır. AraĢtırma yapılan konu çerçevesinde Göksu Parkı yönetiminden alınan ziyaretçi sayısına %10’ luk bir temsil yaratması açısından anket için örnek büyüklüğü 432 kiĢi olarak belirlenmiĢ ve anketin değerlendirilmesinde SPSS yöntemi kullanılarak, anket sonuçları ve birinci aĢamada yapılan çalıĢmalar sonucu elde edilen veriler doğrultusunda Göksu Parkı değerlendirmesi yapılmıĢtır. Anket çalıĢması ile kullanıcı profili, kullanıcıların parktan hoĢnut olma durumları, parkla ilgili beklentileri saptanmıĢtır. Ayrıca kent parkları ile ilgili planlama ve yönetim özelliklerine iliĢkin bilgiler verilmiĢtir.
Öter (2008), çalıĢma konusu ve alanı ile ilgili literatür taraması yapılmıĢ veriler belirli bir sisteme göre (genelden özele) toplanmıĢtır. AraĢtırma alanındaki rekreasyonel alanlara gidilerek fotoğraf ve kamera çekimleri yapılmıĢ, ayrıca kent merkezinde
içerisindeki kullanıcılar ile anket yapılmıĢtır. Elde edilen veriler neticesinde, araĢtırma alanının tanımlanması, rekreasyonel alanların sorunları ve bu sorunlara yapılacak öneriler geliĢtirilmiĢ araĢtırmada rekreasyonel alanların analizinde; Bartın kent merkezi ve yakın çevresi doğal ve kültürel özellikleri incelenmiĢ, gözlemler ve araĢtırmalar yapılmıĢ ve rekreasyonel alanları tespit edilmiĢtir. Anket sonuçları ve değerlendirilmesiyle kullanıcıların istekleri, düĢünceleri ve önerileri irdelenmiĢ olup rekreasyonel olanaklarına, mevcut ve olası rekreasyon alanlarıyla ilgili mevcut ve olası sorunlarına, koruma-kullanma dengesi içerisinde değerlendirerek bu alanların rekreasyon açısından nasıl geliĢtirilmesi gerektiğine dair önerilerde bulunulmuĢtur.
Akten, Yılmaz ve Gül (2009), kentsel ve kırsal alanlarda yanlıĢ veya amaca uygun olmayan kullanımlar nedeniyle ortaya çıkan sorunların çözümlemesi için en uygun alan kullanım ölçütlerinin belirlenmesi gerektiği belirtilmiĢ ve bu yönde bir çalıĢma yapılmıĢtır. Bu bağlamda arazinin kullanımında yaĢamsal öneme sahip açık- yeĢil alanların rekreatif amaçlı kullanımı için alan kullanım ölçütlerinin belirlenerek rekreasyon potansiyelinin ortaya konması büyük önem taĢımaktadır. Bu çalıĢmada, en iyi karar alternatifinin seçilmesinde, hem niceliksel ve hem de niteliksel faktörlerin dikkate alınmasına olanak sağlayan Analitik HiyerarĢi Süreci (AHS) yöntemiyle, rekreasyonel alan kullanım kriterleri için uygunluk katsayılarının elde edilmesi amaçlanmıĢtır. Elde edilen bu katsayılara göre Isparta ovasının doğal ve kültürel kaynakları Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) araçları kullanılarak sorgulanmıĢ ve ovanın potansiyel rekreasyon alanlarının belirlenmesi hedeflenmiĢtir. Ayrıca, bu alanların planlanması ve yönetilmesi konusunda öneriler geliĢtirilmiĢtir.
Tepe (2010), konuya iliĢkin literatür taraması yapılmıĢ, literatür verileri özetlenmiĢtir. AraĢtırma alanın geçmiĢten günümüze geçirdiği dönemler araĢtırılmıĢ, alanın bulunduğu ilçe belediyesi ve ĠBB’den bilgi ve haritalar alınmıĢtır. Gülhane Parkı’nın eski haline iliĢkin elde edilen fotoğraflarla karĢılaĢtırma yapmak amacıyla aynı noktalardan fotoğraflar çekilmiĢ ve Böylece parkın yenilenmeden önceki hali ve sonraki halleri görsel olarak karĢılaĢtırılma yapılmıĢtır. Ayrıca parkın donatı ve günümüzdeki kullanımını göstermek amacıyla parkın çeĢitli noktalarından fotoğraflar çekilmiĢ, “Gülhane Parkı Yeni Düzenleme Projesi” çerçevesinde yapılan çalıĢmaların sonucunda parkın yeni yüzüne iliĢkin kullanıcıların memnuniyetlerini belirlemek amaçlanmıĢtır. Bu çalıĢmada kullanıcı memnuniyet derecelerinin yüz yüze görüĢülerek belirlenmesi amaçlandığı için anket uygulaması araĢtırma yöntemi olarak seçilmiĢ ve kullanıcı gereksinim ve tercihlerinin ayrıntılı bir biçimde saptanabilmesi amacıyla
oluĢturulan anketler 30 sorudan oluĢmaktadır. Anket çalıĢması dönem olarak 2009 yılının Nisan-Mayıs aylarında gerçekleĢmiĢtir. Anket yapılacak kiĢi sayısı 256 olarak belirlenmiĢ ve anketler sonucunda elde edilen verilerin değerlendirilmesinde SPSS programı kullanılmıĢtır. Elde edilen tüm literatür bilgileri ve anket sonuç verileri ıĢığında yapılan yenileme çalıĢmaları sonucunda araĢtırma alanının, fonksiyon ve donatı elemanları açısından kullanıcı gereksinimlerini ne derece karĢılayıp karĢılamadığı, alanın sosyal ve fiziksel yapısından kullanıcıların memnuniyet ve memnuniyetsizlik durumlarının ne olduğu açıklanmıĢ ve bu değerlendirme sonuçlarıyla kullanıcı istek ve gereksinimine yönelik planlama önerileri getirilmiĢtir.
Perçin ve Ayan (2010), esnek üretim sistemleri (EÜS), imalat firmalarında esneklik ve kaliteyi artıran, süreçteki iĢi, hazırlık zamanlarını, stokları ve israfı azaltan ileri üretim teknolojilerine yönelik en uygun EÜS seçimi, firmaların baĢarısındaki en kritik konulardan biri haline geldiği belirtilmiĢtir. ÇalıĢmada önerilmiĢ ve örnek uygulama sunulmuĢtur. Bu doğrultuda literatürden yararlanarak EÜS seçimini etkileyen 4 ana ve 12 alt kriter belirlenmiĢtir. Bundan sonraki aĢama bulanık Promethee yaklaĢımını kullanarak alternatif EÜS’ nin seçim ve sıralanmasıdır. Bu amaçla beĢ EÜS alternatifi değerlendirilmiĢ ve en uygun alternatif seçilmiĢtir.
EĢkil (2011), engelliler için dıĢ mekân tasarım ilkelerinin ve standartlarının belirlenerek, kamusal alanların ve parkların engelsizleĢtirilmesine katkıda bulunmaktır. Bu amaç ile ülkemizin BaĢkenti Ankara da ki kent parklarından bazıları araĢtırma alanları olarak seçilmiĢ ve engellilerin kullanımına uygunluğu irdelenmiĢtir. ÇalıĢma beĢ bölümden oluĢmaktadır. Birinci bölümde, kamusal alanlardan ve bir kamusal alan olan kent parklarının öneminden, ülkemizde fiziki çevrenin engelliliğinden bahsedilmiĢ, kamusal alanların ve kent parklarının engelsiz bireyler için olduğu kadar, engelli bireylerin kullanımı için de düzenlenmesi ve engelsizleĢtirilmesi gereği vurgulanmıĢtır. Ġkinci bölümde; engellilik tanımlarını ve türlerini, engelliler ile ilgili istatistikleri, yasal düzenlemeleri ve evrensel hakları, engellilerin kentsel mekânları kullanabilmesi için öngörülen standartları içeren geniĢ bir kaynak bilgisi yer almaktadır. Üçüncü bölümde, tez çalıĢmasına temel teĢkil eden materyaller ile çalıĢma alanı olarak seçilen parkların engelliler açısından irdelenme yöntemleri açıklanmıĢtır. Tezin yöntemi, alan araĢtırmasını içeren gözlem, belgeleme, parkların engelli standartları açısından irdelenmesi, engellilerle kamusal alanların ve parkların kullanımına yönelik anket çalıĢması ve anket verilerinin SPSS 9.0 paket programı ile analizi ve yorumlanmasına dayanmaktadır. Dördüncü bölümde ise; seçilen kent parkları engelli standartları
açısından incelenmiĢtir. Bu bölümde ayrıca, Ankara kentinde yaĢayan engelliler ile yapılan anket çalıĢması ve sonuçları geniĢ kapsamlı olarak yer almaktadır. ÇalıĢmanın sonuç bölümünde ise; engellilerin kent parklarında yaĢadıkları sorunlar, araĢtırma alanları olarak seçilen kent parklarının engelli kullanımına uygunluğu ve yapılan anket çalıĢmasının sonuçları toplu halde değerlendirilmiĢtir.
Elinç (2011), Alanya ilçesinin önemli iki kent parkı çalıĢma materyali olarak belirlemiĢ ve bu kent parklarında yerli ve yabancı kullanıcılar üzerine foto-anket uygulaması yapmıĢtır. Her iki parkı örnekleyen 10’ar adetlik iki fotoğraf serisi park kullanıcıları tarafından Likert Ölçeğinde (1-5) manzara güzelliği ve sekiz kavramsal parametreye dayalı olarak değerlendirilmiĢtir. Anket verileri üzerine Ki-Kare ve Spearman korelasyon istatistik analizleri uygulanmıĢtır. AraĢtırma sonuçlarına göre, Abdurrahman Alaettinoğlu parkında manzara güzelliği ve katılımcıların demografik özellikleri arasında faklılıklar saptanmıĢtır. Abdurrahman Alaettinoğlu parkının 7 nolu fotoğrafında manzara güzelliği ile katılımcıların yaĢ (Ki-Kare = 26,181), eğitim (Ki- Kare = 28,853), gelir (Ki-Kare= 28,591) ve ikamet (Ki-Kare= 19,438) özellikleri arasında istatistiksel açıdan önemli farklılıklar bulunmuĢ ve her iki kent parkında da manzara güzelliği ile seçilen tüm parametreler arasında istatistiksel açıdan önemli iliĢkiler tespit edilmiĢtir. Alanya Belediye BaĢkanları parkının 4 nolu fotoğrafında manzara güzelliği ile parametreler arasındaki birlikte değiĢme dereceleri sırasıyla uyum %62, bakım %61, hareketlilik %60 ve güven %58 Ģeklindedir. ÇalıĢmadan elde edilen bulgular önceki literatür sonuçları ile karĢılaĢtırılarak tartıĢılmıĢ, kent parkı planlama, tasarım ve yönetim çalıĢmalarına yönelik fayda sağlayacak öneriler getirilmiĢtir. Kaynak araĢtırması bölümünü yazmaya buradan baĢlayınız.
Polat (2011), beslenme sürecinde yemeklik yağ tüketiminin ortaya çıkardığı sağlık riski 1960’lı yıllardan itibaren bilimsel literatürün önemli araĢtırma konularından birisi haline gelmiĢtir. Bu çalıĢmada yemeklik yağ seçimini etkileyen faktörler çok değiĢkenli analiz yöntemleri ve Analitik HiyerarĢi Prosedürü kullanılarak analiz edilmiĢtir. Bu amaçla, kota örneklemesi yöntemi kullanılarak, Ġstanbul’da yaĢayan 173 denekle anket çalıĢması yapılmıĢtır. AraĢtırma bulguları, Türk tüketicilerin yemeklik yağ seçim sürecinde yüksek sağlık ve tüketim bilincine sahip olduğunu göstermektedir. Tüketiciler yemeklik yağ seçiminde en fazla sağlık faktörüne öncelik vermekte olup, fiyat faktörü yemeklik yağ seçiminde önem sırasına göre en sonda gelmektedir. Sıvı yağlara karĢı tüketici tutumu olumlu, katı yağlara karĢı ise tüketici tutumu ise olumsuzdur. Zeytinyağı kullanıcılarının sağlık ve tüketim konusunda bilinçli tüketiciler
olduğu, margarin tüketicilerinin ise yeteri derecede dengeli beslenme alıĢkanlıklarına sahip olmadığı saptanmıĢtır.